فواید طناب زدن برای استخوان ها

 

تحقیقات نشان می دهد که طناب زدن می تواند ضربان قلب را تقویت کند، کالری را تقریباً به همان اندازه دویدن می سوزاند و ایمنی بدن را افزایش می دهد.

به گزارش  دیلی میل، همچنین نتایج مطالعه جدید نشان داد که فقط ۲۰ دقیقه طناب زدن دو بار در هفته به طور قابل توجهی تراکم استخوان زنان جوان را بهبود می بخشد. این مطالعه شامل شناگران ۱۷ تا ۲۱ ساله بود.

    

پوکی استخوان در زنان یائسه که سطح هورمون استروژن محافظ استخوان در آنها رو به کاهش است، مشکلی شایع است. اما طناب زدن به کاهش این اختلال کمک می‌کند.

یکی از دلایل مفید بودن طناب زدن برای پوکی استخوان تأثیر نسبی آن است که باعث تقویت استخوان‌ها می‌شود.

به گفته محققان، ضربه‌های مکرر به استخوان فشار می‌آورد و باعث می‌شود که خود را بازسازی کند، بافت قدیمی را جذب کرده و استخوان جدید ایجاد کند و آن را قوی‌تر سازد.

افراد مبتلا به آرتروز یا پوکی استخوان بهتر است قبل از طناب زدن با پزشک خود مشورت نمایند.

محققان دریافتند که پرش و پریدن در افزایش تراکم توده استخوانی در قسمت فوقانی استخوان ران در زنان پیش از یائسگی مؤثر است.

طناب زدن به عنوان نوعی ورزش هوازی، سیستم تخلیه بدن (سیستم لنفاوی) را تحریک می‌کند، مایعات را از بافت‌ها به جریان خون منتقل می‌کند و با بهبود جریان خون و گردش سلول‌های ایمنی، سیستم ایمنی را تقویت می‌نماید.

 

فواید طناب زدن برای سلامت جسم و ذهن

 

فواید طناب زدن

اگر برای طناب زدن آماده شده‌اید، دانستن بعضی از فواید این تمرین می‌تواند انگیزه‌ی بیشتری برای شما ایجاد کند. طناب زدن فواید زیادی دارد اما در ادامه به فوایدی اشاره می‌کنیم که شاید از آن‌ها بی‌خبر باشید.

۱. بهبود هماهنگی عصب و عضله

 

وقتی طناب می‌زنید روی حرکات پا تمرکز می‌کنید و این باعث می‌شود هماهنگی شما بهبود پیدا کند. حتی اگر خودتان متوجه این تمرکز نباشید، ذهن شما آگاهی دارد که پاها چه حرکاتی را انجام می‌دهند. ممارست در این تمرین باعث می‌شود روی پاهای خودتان سبک‌تر باشید یعنی هماهنگی بیشتری پیدا می‌کنید و راحت‌تر طناب می‌زنید. البته طناب زدن روش‌های مختلفی دارد. در روش‌های حرفه‌ای طناب زدن، به هماهنگی بیشتری نیاز دارید و باید هوشیارتر باشید.

۲. کاهش آسیب‌های پا به ویژه در ناحیه‌ی مچ پا

 

طناب زدن برای افرادی که در سایر رشته‌های ورزشی فعالیت می‌کنند هم مفید است. در بسیاری از ورزش‌ها مانند فوتبال، بسکتبال و تنیس، ورزشکاران معمولا به دلیل چرخش‌های ناگهانی یا توقف سریع هنگام دویدن از ناحیه‌ی مچ پا و سایر قسمت‌های پا دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند. این نوع از آسیب‌دیدگی‌ها در این رشته‌ها به ویژه در بسکتبال و تنیس بسیار رایج است.

طناب زدن علاوه بر اینکه هماهنگی را بهبود می‌بخشد، باعث تقویت عضلات پا به ویژه عضلات اطراف مفصل مچ پا می‌شود. در نتیجه احتمال آسیب‌دیدگی در این نواحی را کاهش می‌دهد. اگر طناب زدن به شکل صحیح انجام شود، باعث می‌شود در حالت قرار گرفتن روی پنجه‌ی پا تعادل بیشتری داشته باشید.

به دلیل اینکه در طول طناب زدن باید روی پنجه‌ی پا بایستید، این کار برای شما آسان‌تر می‌شود و به این حالت عادت می‌کنید. در نتیجه در موقعیت‌های مشابه در سایر رشته‌ها عملکرد بهتری خواهید داشت.

۳. کالری‌سوزی بیشتر

 

۳۰ دقیقه طناب زدن بیشتر از ۳۰ دقیقه آرام دویدن کالری می‌سوزاند. طناب زدن یک تمرین هوازی نسبتا شدید است که می‌توانید با انجام آن در هر ساعت کالری مصرفی خودتان را به ۱۳۰۰ کالری افزایش دهید. در هر پرشی که انجام می‌دهید، تقریبا یک دهم کالری مصرف می‌کنید. کالری مصرفی در ۱۰ دقیقه طناب زدن با کالری مصرفی در ۱/۵ کیلومتر دویدن در ۸ دقیقه برابری می‌کند.

۴. تمرینی جذاب و قابل انجام در شرایط مختلف

 

طناب ورزشی می‌تواند در هر جایی همراه شما باشد؛ در مدرسه یا حتی وقتی به سفر می‌روید. همچنین می‌توانید برای گرم کردن بدن قبل از تمرین بسکتبال یا سرد کردن بدن بعد از دوچرخه‌سواری هم طناب بزنید. طناب زدن مهارتی ورزشی است که انواع مختلفی دارد؛ طناب‌زنی قدرتی، سرعتی، نمایشی، انفرادی و تیمی. بعضی از انواع آن مانند Double Dutch را می‌توانید با همراهی فرزندان یا سایر اعضای خانواده انجام دهید. حتی می‌توانید مسابقات خانوادگی برگزار کنید و در کنار ورزش کردن، یک تفریح لذت‌بخش را تجربه کنید.

۵. بهبود تراکم استخوان

 

پژوهشگرانی که درباره‌ی وضعیت استخوان‌ها در افراد ورزشکار و افراد سالمند تحقیق کرده‌اند می‌گویند که بهترین ورزش برای بهبود تراکم استخوان، بالا و پایین پریدن ساده است. اگر استخوان‌ها به اندازه‌ی کافی قوی باشند، افراد به انجام تمرینات بیشتر برای بهبود پوکی استخوان نیاز ندارند. البته افرادی که سابقه‌ی شکستگی دارند یا در خانواده‌ی آن‌ها پوکی استخوان سابقه دارد، قبل از انجام این تمرین باید با پزشک مشورت کنند.

در پژوهشی که روی موش‌ها انجام شد، تأثیر مثبت پرش روی تراکم استخوان تأیید شد. در این پژوهش برای موش‌ها شرایطی ایجاد شد که باید در طول هفته ۴۰ بار بالا و پایین می‌پریدند. پس از گذشت ۲۴ هفته، تراکم استخوان در این موش‌ها افزایش قابل توجهی داشت. حتی موش‌هایی که فقط بین ۲۰ تا ۳۰ پرش را در طول هفته انجام داده بودند، تراکم استخوان بیشتری داشتند.

۶. بهبود سلامت قلب و عروق

 

پزشکانی که در زمینه‌ی پزشکی ورزشی تخصص دارند، طناب زدن را توصیه می‌کنند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که طناب زدن باعث تهویه‌ی هوازی می‌شود. تهویه‌ی هوازی فرایندی است که در آن قلب و ریه برای پمپاژ مؤثرتر خون، بیشتر فعالیت می‌کنند و در نتیجه اکسیژن بیشتری به اندام‌ها و عضلات منتقل می‌شود. برای ارتقای سطح سلامتی قلب و ریه، توصیه می‌شود سه تا پنج بار در هفته و در هر بار بین ۱۲ تا ۲۰ دقیقه طناب بزنید.

۷. بهبود کارایی تنفسی

 

یکی دیگر از تأثیرات مثبت طناب زدن، بهبود کارایی تنفسی است. بسیاری از افراد در فعالیت‌های ورزشی مانند دو یا شنا با تنگی نفس مواجه می‌شوند. اگر شما هم این تجربه را دارید می‌توانید با طناب زدن از بروز این مشکل جلوگیری کنید. طناب زدن می‌تواند علاوه بر بهبود کارایی تنفسی، استقامت بدنی هنگام تمرینات ورزشی را هم افزایش دهد.

۸. تقویت مهارت‌های ذهنی و تمرکز

 

شاید تعجب کنید اما طناب زدن می‌تواند باعث باهوش‌تر شدن شما بشود. بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده، طناب زدن باعث تقویت نواحی مختلف مغز می‌شود و در نتیجه، افزایش آگاهی فضایی، بهبود مهارت‌های درک مطلب، تقویت حافظه و افزایش هوشیاری ذهنی را به دنبال دارد.

در طول طناب زدن دائما در حال پرش روی پنجه‌ی پا هستید. در این شرایط ذهن با حالت بی‌تعادلی مداومی روبه‌رو می‌شود و واکنش ذهن برای ایجاد تعادل، برقراری هماهنگی بین اعصاب و عضلات است. طناب زدن علاوه بر تأثیرات مثبت جسمانی مانند افزایش تراکم استخوان و تقویت عضلات، باعث هماهنگی بیشتر بین اعصاب و عضلات می‌شود که نتیجه‌ی آن بهبود تعادل و  واکنش‌های غیر ارادی (رفلکس‌ها) است.

۹. بهبود توانایی حفظ آرامش

 

وقتی طناب می‌زنید، ذهن و بدن شما به صورت هم‌زمان و هماهنگ فعالیت می‌کنند. در واقع طناب زدن یک تمرین ترکیبی است که علاوه بر عضلات روی اعصاب هم تأثیر می‌گذارد. در نتیجه‌ی ایجاد این هماهنگی، فوایدی برای ذهن حاصل می‌شود که در سایر موقعیت‌ها خودشان را نشان می‌دهند.

یکی از این فواید آرامش ذهنی است. افرادی که به صورت منظم طناب می‌زنند نسبت به افرادی که این تمرین را انجام نمی‌دهند، آرامش بیشتری دارند. در بسیاری از موقعیت‌ها همین آرامش بیشتر است که به شما کمک می‌کند شرایط را مدیریت کنید و چالش را پشت سر بگذارید.

 

 

خدمات پرستاری در منزل

 

 

 

۵ علامتی که از مشخصه های اصلی ابتلا به اومیکرون است

 

یک ماه هم نیست که شناسایی ویروس اومیکرون در جهان می گذرد اما در این مدت کم دانشمندان موفق شده اند برخی از ویژگی های این ویروس را شناسایی کنند.

 پروفسور تیم اسپکتور اپیدمیولوژیست بریتانیایی هشدار داده است که علائم اومیکرون بیشتر شبیه علائم سرماخوردگی کلاسیک است تا کووید و تزریق واکسن احتمالاً به کاهش علائم شدید ویروس در صورت ابتلا به بیماری کمک می کند.

تجزیه و تحلیل موارد در لندن، جایی که این ویروس جدید با بیشترین سرعت در حال رشد است، شایع‌ترین علائم ویروس را بین ۳ تا ۱۰ دسامبر گزارش کرد: آبریزش بینی، سردرد، خستگی، عطسه و گلو درد. هیچ یک از اینها علائم کلاسیک ویروس کرونا نیست یعنی: سرفه مداوم ، درجه تب بالا یا تغییر و از دست دادن حس چشایی و بویایی. اسپکتور، می گوید: «علائم اومیکرون را که شبیه علائم سرماخوردگی است تشخیص بدهید. علائم اومیکرون عمدتاً علائم سرماخوردگی، آبریزش بینی، سردرد، گلودرد و عطسه است بنابراین افراد باید در خانه بمانند زیرا ممکن است کرونا باشد.

پروفسور اسپکتور در اظهارنظرهای این هفته گفته است که علائم «کلاسیک» کووید مانند تب، سرفه یا از دست دادن بویایی، اکنون فقط در تعداد کمی از موارد وجود دارد.

و او اضافه کرد که به نظر می رسد اومیکرون از تاثیرگذاری واکسن ها در برابر ابتلا کم می کند، اما این واکسن ها همچنان برای همه مردم جهان حیاتی هستند. او گفت: «ما همچنین شاهد دو تا سه برابر بیشتر شدن ابتلاهای خفیف اومیکرونی هستیم که از دلتا بیشتر می شوند.»

مطالعات مختلفی در رابطه با این انجام شده که اومیکرون تا چه اندازه سریع است.

بررسی های اولیه نشان داده است که اومیکرون ۷۰ برابر از دلتا سریع تر است.

گروهی از محققان دانشگاهی در هنگ کنگ همچنین دریافتند که نوع جدید ۱۰ برابر کندتر از نسخه قبلی خود در ریه ها تکثیر می شود.

این یافته به این نظریه می افزاید که اومیکرون نسبت به انواع گذشته خفیف تر است.
آزمایشی بر روی ریه

محققان بافت ریه را در آزمایشگاه در معرض سویه اصلی کووید که سال گذشته در ووهان شناسایی شد، همراه با دو نوع آن قرار دادند تا نحوه رفتار ویروس‌ها پس از عفونت را مقایسه کنند.

اومیکرون در این آزمایش سریعتر در برونش تکثیر شد. برونش جایی در لوله هایی است که نای و ریه ها را به هم متصل می کنند.

مشخص شد که دلتا خیلی سریعتر در ریه ها تکثیر می شود، جایی که بیشتر ویروس می تواند منجر به شدیدترین بیماری شود.

این یافته ممکن است سرنخ بیولوژیکی پشت این باشد که چرا پزشکان اصرار دارند افراد آلوده به این سویه فقط علائمی شبیه سرماخوردگی دارند.

اما از سویی دیگر آزمایشات دیگری انجام شده که مدعی است اومیکرون آن طور که می گویند خفیف و ملایم نیست.

در حال حاضر تعداد کمتری از بیماران مبتلا به کووید در مقایسه با موج های قبلی در بخش های بیمارستانی در آفریقای جنوبی بستری می شوند و این امیدها را برانگیخته است که این سویه نسبت به رقبای قبلی کشنده تر است.

اما این نظریه که اومیکرون خفیف تر است فعلا از سویی گروهی از دانشمندان و ویروس شناسان بریتانیایی رد شده چرا که به اعتقاد آنها اومیکرون در شرایطی بروز کرده که جمعیت زیادی از مردم جهان واکسینه شده اند بنابراین مقابل ویروس ها قوی ترند.

شاید اگر واکسنی در کار نبود آنگاه اومیکرون از دلتا قوی تر و خطرناک تر بود. البته همه اینها هنوز تایید نشده است اما چیزی که مشخص به نظر می رسد این است که اومیکرون علائمی همانند سرماخوردگی خفیف دارد.

 

 

 

 

 

۸ اختراع شگفت انگیز در حوزه پزشکی + عکس

 

 

در حوزه پزشکی دستگاه‌های دیجیتالی اختراع شده اند که انجام خدمات پزشکی در این حوزه متحول شده است.

 امروزه تکنولوژی و فناوری های جدید را بیشتر از هر در حوزه های پزشکی مشاهده می کنیم؛ چرا که این حوزه ارتباط مستقیم با سلامت مردم و خدمت رسانی به جامعه دارد.

در ادامه این گزارش به تکنولوژی ها و فناوری هایی اشاره شده است که کاربرد زیادی در حوزه پزشکی دارند همچنین تشخیص بیماری و درمان آن را آسان کرده اند.

۱. گوشی پزشکی دیجیتال

 

گوشی پزشکی دیجیتال

گوشی‌های پزشکی امروزه تقریبا در دسترس تمام پزشکان جهان قرار دارد و جزو کاربردی‌ترین ابزار پزشکان برای معالجه بیمار است. طی چند سال گذشته گوشی‌های پزشکی دیجیتال تولید و در اختیار پزشکان قرار گرفته که تشخیص بیماری را بسیار دقیق‌تر و جزئی‌تر انجام می‌دهد.

یکی از برتری‌هایی که این ابزار دیجیتال نسبت به نمونه‌های قبلی دارد این است که صدا ضربان قلب و نفس بیمار را ضبط می‌کند تا در صورت نیاز از آن‌ها استفاده شود.

۲. دستگاه استنشاق کننده دیجیتال

 

دستگاه استنشاق کننده دیجیتال

یکی از اصلی‌ترین و موثر‌ترین راه درمان بیماران مبتلا به آسم، استفاده از دستگاه‌های استنشاقی است. به طوری که پزشکان اظهار دارند بیش از ۵۰ درصد مبتلایان به آسم با استفاده از این دستگاه بهبودی کامل را دریافت می‌کنند، اما ۹۰ درصد روش استفاده از آن را نمی‌دانند.

در همین راستا یک فناوری بر روی تلفن‌های همراه مبتلایان به آسم نصب می‌شود که زمان استنشاق را به همراه میزان دوز به بیمار اطلاع داده می‌شود.

۳. دستگاه  رگ یاب

دستگاه رگ یاب

این دستگاه همانطور که از اسم و تصویرش پیداست، به پزشکان این امکان را می‌دهد تا محل قرار گیری رگ را به طور دقیق شناسایی کنند همچین برخی موارد توده‌های خونی در رگ ایجاد می‌شود که تزریق هر نوع واکسنی در آن منطقه خطرناک است. این دستگاه وجود توده را در رگ به پزشک هشدار می‌دهد.

۴. حسگر بی سیم مغز

حسگر بی سیم مغز

 

حسگر بی سیم مغز به پزشکان این امکان را می‌دهد که دما و فشار مغز را بررسی کنند. این حسگر تقریبا کوچک‌ترین دستگاه دیجیتال تولید شده در جهان است که در حوزه پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این حسگر برای بیماری‌های پارکینسون و آسیب‌های مغزی بسیار کاربردی است.

۵. اندام‌های مصنوعی

اندام‌های مصنوعی

بسیاری از افراد هستند که امروزه در دست یا پای مصنوعی استفاده می‌کنند و کاربرد زیادی هم برایشان دارد، اما طی چند سال اخیر یک فناوری مورد استفاده قرار می‌گیرد که بیماران رگ، عضله، پوست و ... مصنوعی استفاده می‌کنند.

در این فناوری از سلول‌های  عصبی و بنیادی بیمار استفاده می‌شود تا بهترین اندام مصنوعی مخصوص فرد بیمار ساخته و در بدن وی مورد استفاده قرار بگیرد. در صورتی که این فناوری در سراسر جهان گسترده شود، استفاده از عمل‌های پیوند اعضا به حداقل خواهد رسید.

۶. دستگاه سونوگرافی جیبی

دستگاه سونوگرافی جیبی

دستگاه‌های سونوگرافی امروزه در بسیاری از بیمارستان‌های تخصصی وجود دارد و خدمات مختلف را به بیماران ارائه می‌دهد، اما به تازگی دستگاهی اختراع شده است که ابعاد دستگاه سونوگرافی را تا حد بسیار زیادی کاهش داده است.

این دستگاه همانطور که در عکس مشاده می‌کنید بسیار کوچیک است و با همین جثه کوچک سونوگرافی‌های قلبی، اورولوژی، شکم و قفسه سینه را انجام می‌دهد.

۷. آسپرین برقی

 

 

آسپرین برقی

آسپرین الکترونیک که برخی از پزشک‌ها به آن آسپرین برقی هم می‌گویند، یک دستگاه کوچک است که در صورت نیاز روی سقف دهان قرار می‌گیرد و با عصب‌های مغزی ارتباط مستقیم بر قرار می‌کند.

این روش برای افرادی که از بیماری‌های میگرن و سینوزیت به شدت رنج می‌برند مورد استفاده قرار می‌گیرد تا درد آن‌ها را بدون استفاده از دارو کاهش دهد.

۸. چک آپ رباتیک

چک آپ رباتیک

این روز‌ها برای انجام انواع آزمایش و چک آپ باید روش‌های مختلفی را مانند ادرار، مدفوع و خون انجام داد که از لحاظ بهداشتی مورد تایید بسیاری از پزشک‌ها نیستند

 

 

علامت اصلی حمله آسم چیست؟

 

آسم بیماری مزمن راه‌های تنفسی است. در 20 سال گذشته تعداد بیماران آسمی افرایش یافته است و امروزه آسم یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن کودکان است که در حدود پنج میلیون کودک در کشورهای پیشرفته به آن مبتلا هستند.
 در مورد علل افزایش شیوع آسم تحقیقات گسترده‌ا‌ی صورت نگرفته است. دلیل افزایش شیوع آن می‌تواند ذرات استنشاقی، چاقی و بیماری‌های دستگاه تنفس باشد.

علل ایجادکننده بیماری آسم و حملات آن

 

حملات آسم در کودکان بزرگتر که سابقه آسم آلرژیک ندارند گاهی بعد از ورزش، استرس، تحرک‌پذیری، استفاده از پاک‌کننده‌ها، هوای سرد و دود سیگار ایجاد می‌شود. آسم در کودکان زیر 5 سال اغلب بعد از عفونت‌های ویروسی تنفسی اتفاق می‌افتد.

علل دیگر بروز حملات آسم در کودکان شامل استنشاق گرد و غبار، پشم و پر حیوانات خانگی، گرده گیاهان، تنفس هوای سرد، مصرف برخی داروها و بعضی انواع غذاها مانند شیر، تخم‌مرغ، آجیل، ماهی، داشتن استرس و ناراحتی‌های روزانه، عفونت سینوس‌ها، استنشاق دود سیگار و گاهی اوقات وجود ریفلاکس است.

علائم و نشانه‌های بیماری آسم

 

سرفه علامت اصلی حمله آسم است که شب‌ها بعد از فعالیت یا بعد از استنشاق دود سیگار شدیدتر خواهد شد. همچنین تنفس بیمار تند و کوتاه و با ویزینگ همراه می‌شود. توکشیدگی گردن و قفسه صدری موقع عمل دم مشاهده می‌گردد. 

بسیاری از کودکان مبتلا به آسم علائم مزمن دارند که شامل سرفه روزانه بعد از تماس با گرد و خاک، گرده گیاهان، حیوانات خانگی، دود سیگار و... است. با شدت گرفتن حملات، خس‌خس ممکن است کم شود زیرا هوای کمتری هنگام دم و بازدم داخل و خارج ریه می‌شود. تنفس کند و با تو کشیدگی قفسیه صدری هنگام دم همراه است.

علائم آسم در افراد مختلف، متفاوت است. خس‌خس علامت مشخص این بیماری است و معمولاً صبح زود و شب‌ها بیشتر شنیده می‌شود اما هر کودکی که خس‌خس دارد به آسم مبتلا نیست. تشخیص این بیماری زمانی داده می‌شود که کودک حداقل سه مرتبه یا بیشتر دچار حملات ویزینگ و تنگی نفس شود. 

صدای ویز با شروع سرماخوردگی‌ها در کودکان مبتلا به آسم دیده می‌شود. حملات معمولاً هر ماه تکرار می‌شود. چنانچه در خانواده کودک، سابقه ابتلا به آسم وجود نداشته باشد این بیماری در سنین 3 تا 6 سالگی خودبه‌خود بهبود می‌یابد. 

اگر شروع ویزینگ در سنین زیر یک‌سالگی باشد و حملات به‌طور مرتب تکرار شود، کودک مبتلا به آسم است. علائم آسم در کودکان متفاوت است.

برخی از کودکان، ویزینگ و حملات خفیف و بدون مشکل تنفسی دارند و تعدادی دچار ویزینگ و حملات شدید و تکرارشونده می‌شوند که اغلب شرایط اورژانسی به وجود می‌آورد.

در موارد زیر کودک به درمان فوری نیاز دارد

 

- کودک به زحمت نفس می‌کشد و لحظه به لحظه بدتر می‌شود. تنفس تند است و توکشیدگی عضلات قفسه صدری در هنگام دم مشاهده می‌شود.

- لب و ناخن‌هایش سیاه شده است.

- کودک بی‌قرار، خواب‌آلود و بی‌حال است.

- همراه با تنفس، درد قفسه صدری دارد.

-کودک تب شدیدتر، سرفه و خس‌خس مقاوم به درمان دارد.

- استفراغ می‌کند و نمی‌تواند دارو بخورد.

- در اثر سرفه، خس‌خس و تنفس مشکل نمی‌تواند صحبت کند.

درمان آسم

- کاهش حملات آسم و جلوگیری از سرفه‌های سخت و تنفس مشکل

- استفاده از داروهای ضدآسم به حداقل و پیشگیری از عوارض احتمالی که در اثر مصرف داروها به وجود می‌آید.

- کاهش مراجعه کودکان به اورژانس‌ها با استفاده درست از داروهای مصرفی در منزل 

برای پیشگیری اقدامات زیر را می‌توان انجام داد

- روی تخت و لباس‌های کودک برای جلوگیری از ورود گرد و خاک به‌داخل آنها با روکش پوشانده شود.

- سگ و گربه در منازل نگهداری نگردد.

- از فیلتر تمیزکننده هوا در اطاق کودک استفاده شود.

- رطوبت اطاق به حداقل برسد.

- استفاده از عطر، تمیز کننده‌های هوا و مواد معطّر به حداقل برسد.

- کودک از دود سیگار در هر کجا که وجود دارد دور باشد.

 

اگر این علائم را دارید مبتلا به دیسک گردن هستید

بیماری دیسک گردن از نظر فنی یک بیماری نیست بلکه بیشتر توصیف روند دژنراتیو است که دیسک های واقع در ستون فقرات گردنی از آن عبور می کنند.
 بیماری دیسک گردن یکی از دلایل عمده درد گردن و درد بازو است. این بیماری زمانی ایجاد می شود که یک یا چند دیسک بالشتک در ستون فقرات گردنی به دلیل ساییدگی و پارگی شروع به خراب شدن کنند.

شایع ترین علائم دیسک گردن

 

 

برخی از مشخصه های شایع علائم بیماری دژنراتیو دیسک گردن عبارتند از:

گردن درد. درد کم عارضه سفتی گردن شایع ترین علامت بیماری دژنراتیو (تخریب) گردن است. با این حال، گاهی اوقات درد نیز ممکن است عود کند و شدید شود، این درد شاید چند ساعت یا چند روز ادامه داشته باشد.

درد عصب. این نوع درد مشابه تیزی یا شوک الکتریکی می باشد و می تواند از شانه به بازو ، دست و یا انگشتان پخش شود. به طور معمول ، درد عصبی فقط در یک طرف بدن احساس می شود.
علائم عصبی در بازو، دست یا انگشتان. سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف می تواند از شانه به بازو ، دست یا انگشتان پخش شود. این نوع علائم می توانند در فعالیت های روزمره مانند تایپ کردن ، لباس پوشیدن یا نگه داشتن اشیا اختلال ایجاد کنند.

دردی که با حرکت کردن بدتر می شود. به طور کلی، درد ناشی از بیماری دژنراتیو دیسک به خودی خود تمایل دارد که با حرکت تشدید شود و با استراحت کردن کاهش یابد.

اگر درد ناشی از دیسک تخریب شده باشد، پس از چند هفته یا چند ماه به خودی خود برطرف می شود. با این حال، اگر مفاصل جلوی گردن نیز تخریب شوند و یا عصب نخاعی از بین برود، احتمال اینکه سایر علائم بیماری دژنراتیو دیسک گردن مزمن شود و نیاز به درمان داشته باشد بیشتر است.

 

 

بلایی که کم آبی بدن بر ستون فقرات و کمر می اورد

 

 

 

 حدود ۶۰ درصد از وزن بدن انسان را آب تشکیل می دهد. یکی از نتایج دهیدراسیون بدن، کم آبی دیسک است که سبب شکل گیری برجستگی در دیسک می گردد. کم آبی دیسک در گردن و کمر شکل می گیرد و با نشانه هایی نظیر احساس ضعف در بخش های تحتانی و درد همراه است.

 

    تاثیرات کم آبی بدن بر ستون فقرات و کمر

 

یکی از اختلال های رایج در بدن، کم آب شدن دیسک است که به موجب کم آبی بافت به وجود می آید. دیسک های بین مهره ای در ستون فقرات و گردن متشکل از دو قسمت اصلی هستند. بخش اول هسته مرکزی است که با عنوان نوکلئوس پالیوزس شناخته می شود.

هسته مرکزی، ماده ژلاتینی است. حدود 70 الی 90 درصد از هسته مرکزی را آب فراگرفته است. به موجب عدم قرینگی حلقه فیبری، نوکلئوس نسبت به کل دیسک مقداری عقب تر قرار دارد. 

بخش دوم، حلقه فیبری در اطراف دیسک است که آنولوس فیبروزوس نام دارد. در حلقه فیبری دور دیسک، رشته های هر حلقه به صورت شعاعی سبب قطع حلقه دیگر می شوند. سپس رشته های حلقه ای دیگر، حلقه های منقطع را به هم می چسبانند. 

با پاره شدن لایه فیبری تحت عنوان آنولوس فیبروزوس، دیسک کمر و دیسک گردن شکل می گیرد. 

دیسک های گردن به مراتب نسبت به دیسک های کمر از ضخامت کمتری برخوردار هستند. علت این افزایش ضخامت در دیسک کمری، به تحمیل فشار ناشی از وزن بدن باز می گردد. 

حدود 20 درصد از آب موجود در دیسک به موجب کارکرد طولانی مدت در حین نشستن، از بین می رود. در واقع با 6 ساعت در حالت ایستاده و نشسته قرار گرفتن، ار ارتفاع آب دیسک کاسته می شود. سپس با استراحت شبانگاهی، آب مورد نیاز جایگزین می شود. 

عوامل دخیل در کم آبی دیسک کمر و گردن 

 

زمانی که بدن با کم آبی مواجه می شود، عارضه دهیدراسیون شکل می گیرد. در این شرایط تخلیه انرژی صورت می گیرد و بدن از آب مورد نیاز برای انجام امور روزانه تهی می گردد.

نیاز روزانه بدن به آب تحت تأثیر عوامل مختلفی اعم از ورزش، محل زندگی، بیماری و بارداری قرار دارد.

به طور مثال فردی که در یک محیط با آب و هوای گرم زندگی می کند، نسبت به فردی که در یک مکان با آب و هوای معتدل سکونت دارد، بیشتر دچار تعریق می گردد. بنابراین، وی ملزم است تا برای تأمین مایعات از دست رفته، آب بیشتری بنوشد. 

شکل گسترده ای از مشکلات ستون فقرات و کمر درد ها از کم آبی در بدن نشأت می گیرند. ستون فقرات در راستای کارکرد، به میزان مشخصی نیازمند آب است. کمبود آب سبب اختلال در روند حرکت ستون فقرات می گردد. 

میزان آب موجود در دیسک نخاعی با انجام فعالیت هایی نظیر دویدن، پرش ناگهانی و خمیدگی مکرر دستخوش تغییر قرار می گیرد. 

کهولت سن

 

یکی از عوامل دخیل در کم آبی دیسک، کهولت سن است. کهولت سن پدیده ای است که به موجب فرسایش به وجود می آید. در اصطلاح پزشکی فرسایش ناشی از پیری، دژنراسیون نام دارد. در طی افزایش سن، دیسک های بین مهره ای و ستون فقرات در معرض کم آبی قرار می گیرند. در طی این روند، سطح دیسک نازک می گردد و زمینه برای تخریب دیسک یا دژنراسیون به وجود می آید.

با خشک شدن دیسک، پارگی های کوچکی در لایه بیرونی سخت دیسک به وجود می آید. با شکل گیری پارگی، ژل غلیظ موجود در دیسک به سمت لایه های بیرونی حرکت می کند. در نتیجه عارضه دیسک شکسته و سیاتیک شکل می گیرد. 

دیسک برجسته به ریشه های عصبی فشار وارد می کند و سبب بروز ضعف و درد در نواحی مختلف بدن می گردد. 

بهتر است بدانید با خشک شدن دیسک ستون فقرات گردن، عارضه دیسک گردن به وجود می آید. علاوه بر این، با کاهش میزان آب موجود در دیسک کمر، عارضه دیسک کمر به وجود می آید که اغلب با درد و احساس سفتی همراه است. 

کاهش وزن 

 

کاهش وزن به روش اصولی به صورت پیروی از رژیم غذایی مناسب صورت می گیرد. اکثر کاهش وزن های ناگهانی از اصول مشخصی پیروی نمی کنند. لذا میزان چشمگیری از آب بدن کاهش پیدا می کند و با از دست رفتن مایعات، کم آبی دیسک شکل می گیرد. 

در ادامه عوامل دخیل در کم آبی دیسک را ذکر می کنیم:

 

• اعمال فشار فراوان به ستون فقرات

• بلند کردن اجسام سنگین 

• تداخل ضربه در سانحه تصادف

• آسیب دیدگی ورزشی

 

نشانه های کم آبی دیسک کمر و گردن 

 

نخستین نشانه کم آبی در دیسک ستون فقرات، بروز احساس درد و سفتی در ستون فقرات است. نشانه های کم آبی دیسک گردن با دیسک کمر، متمایز هستند. 

در صورتی که کم آبی در ناحیه دیسک گردن شکل بگیرد، فرد از احساس درد در دست، بازو و شانه رنج می برد. 

در ادامه برخی از نشانه های کم آبی دیسک را بیان می کنیم:

• احساس درد 

• احساس ضعف در بخش های تحتانی

• بی حسی در پاها

• احساس خشکی 

• محدودیت حرکات ستون فقرات 

عوارض ناشی از عدم درمان کم آبی دیسک 

• درد شدید کمر یا گردن

• تورم

• پارگی دیسک 

• ساییدگی

• شکل گیری تغییرات دجنراتیو 

• عدم توانایی انتشار نیرو های ناشی از فشار فعالیت و وزن بدن 

روش های تشخیص کم آبی دیسک

 

نخستین اقدام متخصص ها در راستای تشخیص کم آبی دیسک، شرح حال بیمار است. در واقع پزشک از بیمار درباره محل بروز درد، حوادث احتمالی، نشانه های درد و زمان بروز درد سؤال می پرسد. 

سپس به معاینه محل عارضه می پردازد. در روند معاینه، پزشک معالج از بیمار خواستار انجام برخی حرکات می شود. هدف متخصص از انجام حرکات، آگاهی از دیسک هایی است که تحت تأثیر منفی قرار گرفته اند. 

زین پس به منظور مشاهده دقیق دیسک های گردن و ستون فقرات، انجام آزمایش های عکس برداری را توصیه می کند. 

رادیوگرافی

 

ساده ترین شیوه تشخیصی برای کم آبی و اختلالات دیسک کمر به وسیله رادیو گرافی صورت می گیرد. 

آزمایش های انجام شده حاکی از آن دارد که نتیجه آزمایش رادیو گرافی در 46% از افرادی که فاقد علائم عصبی بودند، نشانه های غیر طبیعی را نشان داد.  

بدین ترتیب در رادیو گرافی احتمال خطا وجود دارد. هنگامی که درمان اولیه کم آبی دیسک پاسخگو نبود، رادیوگرافی توصیه می شود. 

MRI

 

عنوان دقیق ترین شیوه تصویر برداری از ستون فقرات به MRI اختصاص دارد. در عکس برداری MRI یا سی تی اسکن قابلیت شناسایی دیسک های دژنره، مشاهده تمام ستون فقرات و تومور های دخل نخاعی فراهم می شود. 

درمان کم آبی دیسک 

 

در راستای درمان کم آبی دیسک، به موجب تحلیل در عضلات مهم ستون فقرات که سبب اختلال در کارکرد و کهنه شدن درد می گردد، استراحت مطلق امری ناشایست تلقی می شود. اکثر متخصصان مربوطه مدت زمان استراحت مطلق برای درمان کم آبی دیسک را به 2 الی 3 روز محدود می کنند. در دوره استراحت دارو های مسکن و ضد التهاب توسط بیمار مصرف می گردد. 

اولین اقدام درمانی برای کم آبی دیسک، اصلاح الگوهای حرکتی به کمر و گردن است.

در خصوص دیسک کمر توصیه می شود بیمار از قرار گیری در یک موقعیت به مدت طولانی پرهیز کند. در واقع قرار گیری در وضعیت نشسته و ایستاده به صورت طولانی زمینه را برای تحریک دیسک کمر فراهم می سازد.

بی شک نوع غذاهای مصرفی در کارکرد بخش های مختلف بدن اثر می گذارند. توصیه می شود بیماران مبتلا به کم آبی دیسک از مصرف موادی که سبب افزایش میزان اسیدیته بدن می شوند، پرهیز نمایند. از سری مواد افزایش دهنده اسیدیته می توان به سیگار، شکر و قهوه اشاره کرد. 

علاوه بر این، مصرف روزانه 8 الی 12 لیوان آب کمک شایانی به تأمین آب از دست رفته بدن می کند. 

 

فیزیوتراپی

 

استفاده از تخت دکامپرشن

 

یکی از اقدامات درمانی فیزیوتراپی برای کم آبی دیسک به وسیله تخت دکامپرشن صورت می گیرد. با قرار گیری بیمار بر روی تخت دکامپرشن، نوعی کشش مکانیکی ستون فقرات برای کاهش درد شکل می گیرد. در این روش، بخش های مختلف ستون فقرات در جهت های مخالف کشیده می شوند تا موقعیت دیسک های آسیب دیده در حالت اولیه باز گردد.

در دکامپرشن، فشار بدن از روی دیسک برداشته می شود. بیمار با یک لباس مخصوص بر روی تخت دراز می کشد و به وسیله سیستم تراکشن رفع فشار، تحت حمایت سیستم قرار می گیرد. 

درمان دستی یا منوال

 

یکی از روش های فیزیوتراپی برای درمان کم آبی بدن، درمان دستی است. در این نوع درمان، ماساژ عمیق بافت صورت می گیرد. 

در ماساژ عمیق بافت، حرکات و ضربه هایی لمسی به دیسک های کمر و گردن وارد می شود. این حرکات لمسی به لایه های عمیق راه پیدا می کنند و سبب کاهش گرفتگی و اسپاسم عضلات می گردند. 

نیدلینگ 

 

نیدلینگ نوعی روش درمانی پر کاربرد در فیزیوتراپی است که در کاهش درد، فشار عضلات و اسپاسم های شدید مفید واقع است. 

در تکنیک نیدلینگ، سوزن هایی باریک و بلند مورد استفاده قرار می گیرند. این سوزن ها با تحریک نقاط مشخصی از بدن، سبب افزایش میزان خون رسانی و اکسیژن رسانی می گردد. 

جراحی 

 

در صورتی که پزشک معالج تشخیص به تحلیل عضلات دهد و متوجه شود کم آبی دیسک به موجب فشار بر روی نخاع شکل گرفته است، در اسرع وقت اقدام به جراحی می کند.

 

 

انواع خدمات پزشکی و پرستاری در منزل در اصفهان 

 

 

چه افرادی باید سنجش تراکم استخوان انجام دهند؟

 

 

سنجش تراکم استخوان یا دانسیومتری استخوان (BMD) راهی برای اندازه‌گیری سفتی و سختی استخوان‌های شماست.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از تبیان؛ رایج‌ترین شیوه‌ی سنجش تراکم استخوان اسکن DEXA نام دارد که با اشعه ایکس انجام می‌شود. خیلی از افراد هر چند سال یک بار، سنجش تراکم استخوان انجام می‌دهند. دلیل اصلی انجام این تست، تشخیص پوکی استخوان و درمان آن و پیشگیری از شکستگی‌های استخوان و ناتوانی‌های ناشی از آن می‌باشد.

بیشتر آقایان زیر ۷۰ سال و خانم‌های زیر ۶۵ سال به این تست نیازی ندارند، زیرا:

 

 

- اغلب افراد در این سن دچار کاهش تراکم استخوان نیستند یا اگر هم باشند خفیف است، بنابراین ریسک شکستگی استخوان برای آن‌ها وجود ندارد و نیازی به سنجش تراکم استخوان ندارند. این افراد باید به طور منظم ورزش کنند و کلسیم و ویتامین D مصرف کنند چون بهترین راه پیشگیری از کاهش تراکم استخوان است.

- سنجش تراکم استخوان با اشعه‌ی کمی انجام می‌شود اما این اثرات می‌تواند به مرور زمان  طی عمر در بدنتان جمع شود، بنابراین بهتر است اگر نیازی نیست این سنجش را انجام ندهید.

در مورد خانم‌های بالای ۶۵ سال و آقایان بالای ۷۰ سال، اسکن DEXA فقط مناسب کسانی است که ریسک متوسط شکستگی استخوان را دارند یا نتایج سایر تست‌ها، برنامه‌ی مراقبت و درمان بیمار را تغییر بدهد.

خانم‌های جوان‌تر و آقایان ۵۰ تا ۶۹ سال در صورتی که دارای ریسک فاکتورهای کاهش جدی تراکم استخوان را دارند، سنجش تراکم استخوان را انجام بدهند. ریسک فاکتورها شامل موارد زیر می‌شوند:

. شکستگی استخوان در یک حادثه

. ابتلا به آرتریت روماتوئید

. سابقه‌ی شکستگی استخوان لگن یکی از والدین

. سیگار کشیدن

. مصرف الکل

. داشتن وزن بدنی کم

. بسیار پایین بودن سطح ویتامین D

. استفاده از داروهای کورتیکواستروئیدی (کورتون‌ها) به مدت سه ماه یا بیشتر

. ابتلا به اختلالی مرتبط با پوکی استخوان مانند پرکاری تیروئید و ...

 

 

 

بسته به جواب اولین سنجش تراکم استخوان، ممکن است بعد از چند سال نیاز به پیگیری و تکرار تست داشته باشید.
اگر پوکی استخوان داشته باشید احتمالا داروهایی برایتان تجویز می‌شود

معمول‌ترین دارویی که برای کاهش تراکم استخوان تجویز می‌شود فوزامکس (ژنریک آلندرونیت) و اکتونل (ژنریک ریزیدرونات) می‌‌باشد. این داروها مزایا و معایبی دارند که باید در موردشان با پزشکتان صحبت کنید. عوارض جانبی معمول این داروها شامل ناراحتی معده، مشکل در بلع و سوزش معده می‌شوند. عوارض جانبی نادر نیز شامل درد استخوان و مفصل و عضله، ترک‌هایی در استخوان‌های ران، کاهش تراکم استخوان آرواره و مشکلاتی در ریتم ضربان قلب می‌شوند.

بهترین ورزش برای استخوان‌ها ورزشی است که استخوان‌ها را مجبور کند وزنی را حمل کنند. وقتی راه می‌روید استخوان‌های شما وزن تمام بدنتان را متحمل می‌شوند. شما می‌توانید با وزنه هم تمرین کنید. هر روز دست‌کم ۳۰ دقیقه تمرین با وزنه انجام دهید

دیگر داروهایی که برای درمان کاهش تراکم استخوان به کار می‌روند ریسک‌هایی دارند، از جمله لخته شدن خون، حمله قلبی، سکته مغزی و عفونت‌های جدی. این درمان‌ها در برخی از افراد فواید محدودی دارند. به خیلی از افراد به دلیل کاهش تراکم استخوانی خفیفی که دارند داروهایی داده می‌شود اما شواهد اندکی وجود دارد که این داروها کمکی به آن‌ها کرده باشد. حتی اگر این داروها اثری بگذارند ممکن است تنها یکی دو سال مفید باشند، بنابراین اگر مشکل کاهش تراکم استخوانتان واقعا جدی است تن به مصرف دارو بدهید. کاهش تراکم استخوان خفیف با ورزش، مصرف ویتامین D و کلسیم بهتر درمان می‌شود.
چگونه می‌توانید استحکام استخوان‌ها را حفظ کنید؟

ورزش کنید

 

 

بهترین ورزش برای استخوان‌ها ورزشی است که استخوان‌ها را مجبور کند وزنی را حمل کنند. وقتی راه می‌روید استخوان‌های شما وزن تمام بدنتان را متحمل می‌شوند. شما می‌توانید با وزنه هم تمرین کنید. هر روز دست‌کم ۳۰ دقیقه تمرین با وزنه انجام دهید.

کلسیم و ویتامین D به میزان کافی دریافت کنید

کلسیم و ویتامین D‌ به حفظ قدرت استخوان‌ها کمک می‌کنند. روزانه حداقل ۱۲۰۰ میلی گرم کلسیم مصرف کنید. غذاهایی بخورید که سرشار از کلسیم‌اند مانند محصولات لبنی، سبزیجات برگ سبز و ساردین و سالمون. شاید لازم باشد روزی یک قرص کلسیم هم بخورید. اگر خانمی در دوره یائسگی هستید یا کمتر از نور خورشید استفاده می‌کنید، مکمل ویتامین D مصرف نمایید؛ روزانه ۸۰۰ واحد.

سیگار نکشید

 

 

سیگار کشیدن و نوشیدن الکل در کنار عوامل دیگر می‌تواند به کاهش تراکم استخوان سرعت ببخشد. اگر سیگاری هستید یک برنامه‌ی ترک سیگار برای خود تعیین کنید.

در مصرف داروها احتیاط کنید

 

 

بعضی از داروها می‌توانند به استخوان‌ها آسیب بزنند. این داروها شامل مهارکننده‌های پمپ پروتون (معمول‌ترین آن‌ها امپرازول، لانزوپرازول و پنتاپرازول) که برای درمان سوزش معده به کار می‌روند، کورتیکواستروئیدها و برخی از داروهای جدیدتر ضدافسردگی می‌شوند. اگر هر یک از این داروها را مصرف می‌کنید، از پزشکتان بپرسید آیا این داروها برای شما عوارضی ندارند و مناسب‌اند