۸ نشانه خطرناک که می‌گوید به سکته قلبی دچار می‌شوید

در بدن افرادی که دچار سکته قلبی می‌شوند از یک ماه قبل نشانه های اولیه برای هشدار حمله قلبی رخ می‌دهد که با شناخت آنها می‌توان از حملات قلبی جلوگیری کرد.

  یک ماه قبل از یک حمله قلبی، بدن شما با این ۸ سیگنال اخطار خواهد داد، بنابراین پیشگیری بهتر از درمان است، این قاعده ساده برای هر بیماری در نظر گرفته می‌شود و زمانی که علائم به درستی تایید نشوند بسیار ارزشمند خواهد بود علائم حیاتی را که ممکن است یک ماه و یا

( حتی قبل از آن ) قبل از حمله قلبی رخ دهد برای شما آورده است.

شما نیاز به تبدیل شدن به یک متخصص کامل ندارید، اما کمی آگاهی از سلامتی هرگز به کسی آسیب نزده است، در مواردی که در معرض خطر هستید توجه دقیقی به آنها داشته باشید.

 

۸ نشانه اولیه سکته قلبی

۱.خستگی

 

خستگی غیر معمول، یکی از علائم اصلی یک حمله قلبی قریب الوقوع است، زنان این نوع علائم را بیشتر از مردان گزارش داده‌اند.

توضیحات: فعالیت بدنی یا فیزیکی دلیل خستگی نیست و ممکن نیست که تا پایان روز افزایش بیابد، این نشانه کاملا مشهود است و از بین نمی‌رود اما در خستگی‌های غیر معمول برای انجام وظایف ساده مانند مرتب کردن یک تخت یا حتی دوش گرفتن دچار خستگی مفرد می‌شوید.

۲.درد شکمی

 

درد شکم، حالت تهوع، احساس خالی یا پر بودن شکم یا ناراحتی معده، از شایع ترین علائم هستند، این اتفاق در مردان و زنان به یک اندازه رخ میدهد.

توضیحات: دردهای شکم قبل از حمله قلبی، یک اتفاق طبیعی هستند و سپس بعد از مدت کوتاهی کاهش می‌یابد، تنش فیزیکی نیز ممکن است باعث تشدید درد شکم شود.

۳. بی خوابی

 

بی خوابی نیز با افزایش خطر ابتلا به حمله قلبی و سکته مغزی همراه است که در میان زنان شایع تر است، علائم بی خوابی معمولا شامل بالا رفتن سطح اضطراب و نداشتن تمرکز می‌شود.

توضیحات: علائم شامل مشکل در شروع خواب ، خوابیدن آرام و صبح زود بیدار شدن است.

۴. تنگی نفس

 

تنگی نفس یا نفس نفس زدن، یک احساس قوی است که قادر به نفس عمیق کشیدن نیست، این اغلب در میان مردان و زنان بیش از ۶ ماه قبل از حمله قلبی رخ میدهد و معمولا یک نشانه هشدار دهنده از یک وضعیت پزشکی است.

توضیحات: احساس شما در این موارد سرگیجه و سخت نفس کشیدن است.

۵. ریزش مو

 

ریزش مو های شما یک شاخص قابل مشاهده برای خطر بیماری قلبی است، اغلب اوقات مردان بالای ۵۰ سال را تحت تاثیر را قرار میدهد، اما بعضی از زنان نیز ممکن است در این گروه قرار بگیرند. البته در بخش سلامت نمناک گفته بودیم که کچلی نیز به دلیل افزایش سطح هورمون کورتیزول است.

توضیحات: به ریزش مو از تاج سر خود توجه بسیار داشته باشید.

۶.ضربان قلب نامنظم

 

ضربان قلب شدید یا بی نظمی در ضربان قلب اغلب با حمله قلبی و اضطراب، بویژه در میان زنان همراه است، این اتفاق به طور غیر منتظره و خود به خود رخ می‌دهد، اما تمرینات جسمانی ممکن است محرک اضافی برای افزایش ضربان قلب، به خصوص در مورد بیماری آترواسکروروز باشد.

توضیحات: ضربان قلب نامنظم به مدت یک تا دو دقیقه طول میکشد، اگر این اتفاق بیش از این طول کشید، ممکن است احساس سرگیجه و خستگی شدید که باید بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.

۷. عرق کردن بیش از حد

 

عرق کردن غیر عادی و بیش از حد، یکی از نشانه‌های هشدار اولیه از حمله قلبی است و ممکن است در هر زمان از شبانه روز رخ دهد، این علائم در زنان بیشتر است و اغلب با عرق های شبانه معمول دوران یائسگی اشتباه گرفته می‌شود و گیج کننده است.

۸. درد قفسه سینه

 

زنان و مردان در شدت و اشکال مختلفی دچار درد قفسه سینه می‌شوند، در مردان این علامت جزو مهمترین نشانه های اولیه قلبی است که نباید نادیده گرفته شود، از سوی دیگر تنها ۳۰ درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

 

توضیحات: درد قفسه سینه می‌تواند منجر به احساس ناراحتی و سوزش در یک یا هر دو دست ( اغلب اوقات سمت چپ )، پایین فک، گردن، شانه ها یا شکم می‌شود که ممکن است دائمی یا موقت باشد.

 

همه ما در مورد شایع‌ترین عوامل خطر، مانند چاقی، عدم ورزش و سیگار کشیدن می‌دانیم،

با این حال برخی از علائم از یاد رفته وجود دارد که ممکن است آگاهی از آنها سلامتی شما را بهبود بخشد و از حمله قلبی پیشگیری کند:

وجود یک لکه که به صورت مورب در کانال گوش یا نرمه گوش
لکه های زرد در گوشه های داخلی پلک ها
دردهای ملایم که با راه رفتن شدت می‌گیرند
وجود مو در کانال گوش ( در میان مردان)
سفید شدن زودرس مو ها ( در میان مردان )

منبع:‌ایسکانیوز

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

نشانه‌های کمبود منیزیم را بشناسید

 

کمبود منیزیم یک مشکل بهداشتی است که اغلب نادیده گرفته می شود. در برخی موارد، کمبود ممکن است کمتر تشخیص داده شود زیرا علائم کمبود منیزیم معمولا تا زمانی که سطح منیزیم خیلی پایین نیاید، ظاهر نمی شوند

، علل کمبود منیزیم از رژیم غذایی نامناسب، دیابت، جذب ضعیف، اسهال مزمن، بیماری سلیاک تا از دست دادن منیزیم از بدن متغیر هستند

 

علائم کمبود منیزیم عبارتند از:

 

گرفتگی عضلات

 

لرزش و گرفتگی عضلات از علائم کمبود منیزیم است. در بدترین حالت، حتی ممکن است باعث تشنج شود. دانشمندان معتقدند این علائم ناشی از جریان بیشتر کلسیم در سلول های عصبی است که باعث تحریک بیش از حد اعصاب ماهیچه می شود. مکمل منیزیم ممکن است به تسکین گرفتگی عضلات در افراد مبتلا به کمبود کمک کند. به خاطر داشته باشید که گرفتگی های غیر ارادی ماهیچه ها ممکن است دلایل دیگری نیز داشته باشند. به عنوان مثال استرس یا کافئین زیاد ممکن است باعث ایجاد آن شود. همچنین ممکن است عوارض جانبی برخی داروها یا علامت بیماری عصبی مانند نورومیوتونیا یا بیماری نورون حرکتی باشد.

 

اختلالات سلامت روان

 

اختلالات سلامت روان یکی دیگر از پیامدهای احتمالی کمبود منیزیم است. این علائم شامل بی تفاوتی است که با بی حسی ذهنی یا عدم احساس مشخص می شود. کمبود شدید حتی ممکن است منجر به هذیان و کما شود. علاوه بر این، مطالعات سطح پایین منیزیم را با افزایش خطر ابتلا به افسردگی مرتبط دانسته اند. همچنین کمبود منیزیم ممکن است باعث ایجاد اضطراب شود. یک بررسی به این نتیجه رسید که مکمل های منیزیم ممکن است برای گروهی از افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی مفید باشد، اما کیفیت شواهد ضعیف است.

 

پوکی استخوان

 

پوکی استخوان یک اختلال است که با ضعف استخوان ها و افزایش خطر شکستگی استخوان مشخص می شود. جالب اینجاست که کمبود منیزیم نیز یک عامل خطر برای پوکی استخوان است. کمبود ممکن است به طور مستقیم استخوان ها را تضعیف کند و سطح کلسیم خون را که اصلی ترین ساختار استخوان است، کاهش می دهد. مطالعات روی موش ها تایید می کند که کاهش منیزیم در رژیم غذایی باعث کاهش توده استخوانی می شود.

خستگی و ضعف عضلانی

 

خستگی یکی دیگر از علائم کمبود منیزیم است. خستگی شدید یا مداوم ممکن است نشانه یک مشکل باشد. از آنجا که خستگی یک علامت غیر اختصاصی است، یافتن علت آن غیرممکن است مگر اینکه با علائم دیگر همراه باشد. یکی دیگر از علائم مشخص کمبود منیزیم ضعف عضلانی است که به عنوان میاستنی نیز شناخته می شود. دانشمندان معتقدند ضعف، ناشی از از دست دادن پتاسیم در سلول های ماهیچه ای است، وضعیتی که با کمبود منیزیم همراه است. بنابراین کمبود منیزیم یکی از علل احتمالی خستگی یا ضعف است.

فشار خون بالا

 

مطالعات روی حیوانات نشان می دهد که کمبود منیزیم ممکن است فشار خون را افزایش داده که یک عامل خطر قوی برای بیماری های قلبی است. چندین مطالعه نشان می دهد که سطوح پایین منیزیم یا رژیم غذایی ضعیف ممکن است فشار خون را افزایش دهد. چندین بررسی به این نتیجه رسیده اند که مکمل های منیزیم ممکن است فشار خون را به ویژه در بزرگسالان مبتلا به این بیماری کاهش دهد.

آسم

 

گاهی کمبود منیزیم در افراد مبتلا به آسم شدید مشاهده می شود. علاوه بر این، میزان منیزیم در افراد مبتلا به آسم کمتر از افرادی است که این بیماری را ندارند. محققان معتقدند کمبود منیزیم ممکن است باعث تجمع کلسیم در عضلات پوشاننده مجاری هوایی ریه ها شود. این امر باعث تنگ شدن مجاری تنفسی شده و تنفس را دشوارتر می کند. جالب اینجاست که گاهی یک دستگاه استنشاقی با سولفات منیزیم به افراد مبتلا به آسم شدید داده می شود تا به گسترش مجاری تنفسی کمک کند.

 

ضربان قلب نامنظم

 

آریتمی قلب یا نامنظم شدن ضربان قلب یکی از جدی ترین علائم کمبود منیزیم است. آریتمی، اغلب هیچ علامتی ندارد. با این حال، در برخی افراد، ممکن است باعث تپش قلب شود. در شدیدترین موارد، آریتمی ممکن است خطر سکته مغزی یا نارسایی قلبی را افزایش دهد. دانشمندان معتقدند که عدم تعادل سطح پتاسیم در داخل و خارج از سلولهای ماهیچه های قلب می تواند موجب این مشکل شود، وضعیتی که با کمبود منیزیم همراه است. برخی از افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب و آریتمی، سطح منیزیم کمتری نسبت به افرادی که این بیماری را ندارند، نشان داده اند. تزریق منیزیم در برخی بیماران موجب بهبود قابل توجهی در عملکرد قلب آنها می شود. مکمل منیزیم همچنین ممکن است به کاهش علائم در برخی از افراد مبتلا به آریتمی کمک کند.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 بهترین دارو برای رفع مشکلات گوارشی

 

 

مشکلات معده چیزی است که همهٔ ما آنها را تجربه می‌کنیم؛ سوزش سر دل، گرفتگی‌های شکم، نفخ، گاستریت و اسهال اختلالاتی در معده و گوارش هستند که بسیار شایع بوده و خیلی از افراد برای تسکین این علائم سراغ داروهای OTC یا بدون نیاز به نسخه می‌روند.

برای مشکلات گوارشی چه دارویی باید مصرف شود؟

 

 محصولات دارویی بسیار گوناگونی برای تسکین علائم گوارشی در داروخانه‌ها موجودند. به همین دلیل لازم است بدانیم با چه علائمی درگیریم تا بتوانیم داروی مناسب را انتخاب کنیم و ضمناً چه زمانی مراجعه به پزشک ضرورت دارد.

 

داروهای بدون نسخه زیادی وجود دارند که می‌توانند علائم اختلالات گوارشی زیر را به طور مؤثر تسکین دهند:

. سوءهاضمه و سوزش سر دل

. تجمع گاز و نفخ در معده و روده‌ها

. یبوست

. اسهال

. درد و گرفتگی شکم

شما باید بدانید به دنبال چه دارویی برای تسکین علائم خاصی که دارید هستید تا دارویی غیرضروری و نامناسب مصرف نکنید. بعلاوه برخی از این داروهای OTC ‌ می‌توانند با داروهای تجویزی که شاید مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند یا مناسب مصرف در زمانی که عارضهٔ خاصی دارید نباشند.

 

در ادامه نام ژنریک داروهای رایج و کاربردشان برای مشکلات معده و گوارش را می‌آوریم:

 
آنتی‌اسیدها

 

آنتی‌اسیدها می‌توانند سوزش معده را فوراً تسکین دهند. مانند کلسیم کربنات، منیزیم هیدروکسید، سدیم بی‌کربنات.

 
مهارکننده‌های H۲

 

مهارکننده‌های H۲ سوزش معده را تسکین می‌دهند و ضمناً می‌توانند جلوی سوزش معده را بگیرند. مانند رانیتیدین، فاموتیدین، سایمتیدین.

 

مهارکننده‌های پروتون پمپ

 

اگر بیشتر از دو بار در هفته دچار سوزش معده می‌شوید، مهارکننده‌های پروتون پمپ می‌توانند جلوی آن را بگیرند.

مانند امپرازول، لانزوپرازول، اس امپرازول.

سایمتیکون

سایمتیکون با تسریع عبور گاز از روده‌ها، نفخ را تسکین می‌دهد.

 

آنزیم آلفا – گالاکتوزیداز

 

آنزیم آلفا – گالاکتوزیداز درصورتی‌که دقیقاً قبل از خوردن مصرف شود جلوی نفخ و گاز را می‌گیرد.

 
لاکساتیو یا ملین

 

ملین‌ها با افزایش حرکات روده، یبوست را برطرف می‌کنند. اما ملین‌ها انواع گوناگونی دارند،

مثلاً ملین‌های حجم ساز،

ملین‌های اسموتیک و

ملین‌های محرک

که هر یک از روش‌های متفاوتی اثر می‌گذارند؛ بنابراین برای انتخاب مناسب‌ترین نوع ملین باید با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

. دوکوزات سدیم یک روان‌کنندهٔ مدفوع است که برای پیشگیری از یبوست به کار می‌رود یا همراه با یک ملین، عبور مدفوع را راحت‌تر می‌کند.

. لوپرامید می‌تواند جلوی اسهال را بگیرد.

. بیسموت ساب سالیسیلات علائم اسهال و همچنین عوارض پُرخوری مانند سوزش معده و تهوع و نفخ و ناراحتی معده را تسکین می‌دهد.

 

داروهای تجویزی

 
اگر مشکلات معده ناشی از یک عارضهٔ مزمن یا یک اختلال خودایمنی باشند، نیاز به تجویز درمان توسط پزشک وجود دارد:

. استروئیدها مانند پردنیزون می‌توانند التهاب و درد معده و روده‌ها را که ناشی از اختلالات مزمنی مانند بیماری کرون و یا کولیت زخمی هستند تسکین دهند. هرچند استروئیدها درمان نیستند اما می‌توانند در کنار سایر درمان‌ها، التهاب را کاهش دهند و در نتیجه به التیام سیستم گوارش کمک کنند.

. مهارکننده‌های پروتون پمپ برای درمان زخم معده و ریفلاکس یا عارضه‌های دیگری که ناشی از ترشح زیاد اسید معده هستند نیز تجویز می‌شوند، مانند امپرازول و لانزوپرازول.

. آنتی‌بیوتیک‌ها درصورتی‌که هلیکوباکترپیلوری عامل زخم معده باشد یا باکتری دیگری علت معده درد باشد تجویز می‌شوند. آنتی‌بیوتیک‌های معمول که برای مشکلات معده تجویز می‌شوند شامل کلاریترومایسین و مترونیدازول هستند.

 
توصیه‌هایی برای رفع درد و ناراحتی معده

 

معده درد و بدهضمی و شکم‌درد با راهکارهای خانگی و مراقبت‌های فردی نیز قابل‌کنترل است. بسته به نوع و علت درد معده، این راهکارها می‌توانند مفید باشند:

. بعد از غذا دراز نکشید.

اگر مستعد ریفلاکس و نفخ بعد از غذا هستید، دست‌کم تا یک ساعت بعد از غذا دراز نکشید و صاف بنشینید تا غذا هضم شده و معده را ترک کند. فوراً بعد از غذا درازکشیدن می‌تواند ریفلاکس را بدتر کند و باعث شود اسید به سمت حلق بالا بیاید.

. آب بنوشید

تا بدنتان کم آب نشود. گوارش بدون آب کافی سخت می‌شود و عبور غذا از سیستم گوارش به‌کندی صورت خواهد گرفت. در نتیجه شما احساس سنگینی و نفخ می‌کنید و دچار ریفلاکس و گرفتگی‌های شکم می‌شوید. شما باید بسته به سن و میزان فعالیت بدنی و وزنتان به مقدار کافی آب بنوشید.

. آنزیم‌های گوارشی‌تان را افزایش دهید.

گوارش از دهان شروع می‌شود، یعنی جایی که به‌محض تماس غذا با بزاق، آنزیم‌ها شروع می‌کنند به تجزیهٔ غذا. اگر با سرعت غذا بخورید یا غذا را کاملاً نجوید، معده به‌سختی می‌تواند غذا را هضم کند.

کمبود آنزیم گوارشی در معده نیز می‌تواند موجب ریفلاکس اسید، نفخ، گرفتگی و دیگر مشکلات گوارشی شود. آنزیم‌های گوارشی شامل همان آنزیم‌هایی هستند که بدن شما باید داشته باشد تا بتواند کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها را تجزیه نماید؛ بنابراین می‌توانید طبق تجویز پزشک هیدروکلریک‌اسید (HCL) مصرف کنید که البته درصورتی‌که زخم معده دارید یا قبلاً داشتید این دارو مناسب شما نیست.

مصرف مکمل زینک و پروبیوتیک‌ها نیز می‌توانند کمک خوبی به گوارش غذا باشند.

زنجبیل هم می‌توانند ترشح آنزیم‌های گوارشی را افزایش دهد.

 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

تنها چیزی که ما را بیشتر شاد می‌کند

 

محققان دانشگاه هاروارد در سال ۱۹۳۸ مطالعه‌ای را آغاز کردند که چند دهه به طول انجامید تا دریابند چه چیزهایی ما را در زندگی خوشحال می‌کند؟

به همین منظور محققان پرونده‌های سلامت ۷۲۴ شرکت کننده از سراسر جهان را جمع آوری کردند و در فواصل دوساله سوالات مفصلی در مورد زندگی آن‌ها پرسیدند.

ممکن است فکر کنید، موفقیت شغلی، پول، ورزش یا رژیم غذایی سالم است که انسان را بیشتر خوشحال می‌کند. اما به گفته محققان هاروارد چیز دیگری است که انسان را بیشتر از همه خوشحال می‌کند.

آن‌ها می‌گویند در طول ۸۵ سال مطالعه آموخته‌اند که

روابط مثبت ما را شادتر، سالم‌تر نگه می‌دارد و به ما کمک می‌کند عمر طولانی‌تری داشته باشیم.

 

 

 

تناسب اجتماعی

 

روابط هر فردی نه تنها بر روان بلکه روی جسم او نیز تاثیر می‌گذارد. آیا تا به حال متوجه شده‌اید وقتی کسی حرف‌های شما را درک می‌کند چقدر با نشاط می‌شوید؟ یا متوجه کمبود خواب در دوره نزاع عاشقانه‌یتان شده‌اید؟
 
برای اطمینان از اینکه روابط شما سالم و متعادل هستند، مهم است که «تناسب اجتماعی» را تمرین کنید.
 
وقتی ما در یک رابطه دوستی یا عاطفی هستیم هرگز به این فکر نمی‌کنیم که باید از این رابطه مراقبت کنیم.

اما باید این را بدانیم که زندگی اجتماعی ما یک سیستم زنده است و نیاز به مراقبت و تمرین دارد.
 
«تناسب اجتماعی» مستلزم بررسی روابط ماست. ما باید با خودمان در مورد کسانی که با آن‌ها وقت می‌گذرانیم صادق باشیم و ببینیم که چقدر این افراد به رشد ما کمک می کنند.

 

چگونه روابط خود را بررسی کنیم

 

انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستند. هر یک از ما به عنوان یک فرد نمی‌توانیم هر آنچه را که نیاز داریم برای خود فراهم کنیم.

ما همواره به تعامل با دیگران و کمک ‌آن‌ها نیاز داریم.

 
در روابط هر یک از ما، هفت اصل حمایتی وجود دارد که عبارتند از:

 
۱-احساس امنیت:

اگر نیمه شب با ترس از خواب بیدار شوید با چه کسی تماس می‌گیرید؟ در لحظه بحران به چه کسی مراجعه می‌کنید؟

 
۲- یادگیری و رشد:

 

چه کسی شما را تشویق می‌کند تا چیزهای جدید را امتحان کنید، فرصت‌هایی را به دست آورید، اهداف زندگی‌تان را دنبال کنید؟

 
۳- صمیمیت عاطفی و اعتماد به نفس:

 

چه کسی همه چیز (یا چیزهای زیادی) را در مورد شما می‌داند؟

وقتی احساس ضعف دارید با چه کسی می‌توانید تماس بگیرید و در مورد احساس خود صادقانه با او صحبت کنید؟

 
۴- تایید هویت و تجربه مشترک:

 

آیا کسی در زندگی شما وجود دارد که تجربیات زیادی را با شما به اشتراک گذاشته باشد و به شما کمک کند تا احساساتتان را تقویت کنید؟

 
۵- روابط عاشقانه:

 

آیا از میزان روابط عاشقانه در زندگی خود احساس رضایت می کنید؟

 
۶- کمک گرفتن (هم اطلاعاتی و هم کاربردی):

 

اگر برای حل یک مشکل عملی به تخصص یا کمک نیاز داشته باشید (به عنوان مثال، کاشت درخت، تعمیر اتصال WiFi خود) به چه کسی مراجعه می‌کنید؟

 
۷- تفریح و آرامش:

 

چه کسی شما را می‌خنداند؟

برای دیدن فیلم یا رفتن به سفر با چه کسی تماس می‌گیرید که به شما احساس راحتی و آرامش بیشتری می‌دهد؟
برای این‌که بهتر بتوانید روابط خود را بررسی کنید همین حالا یک کاغذ و خودکار بردارید و یک جدول بکشید. بالای هر ستون افقی یکی از هفت اصل حمایتی را بنویسید و در اولین ستون عمودی نام افرادی که بیشترین تاثیر را روی شما دارند بنویسید. سپس با توجه به این‌که آن فرد کدام اصل حمایتی را نسبت به شما انجام می‌دهد در ستون مناسب علامت مثبت (+) قرار دهید.

 
این کار به شما کمک می‌کند بهتر بتوانید روابط اجتماعی خود را بررسی کنید. این که یک فرد همه این حمایت‌ها را انجام بدهد یا نه مهم نیستند، مهم آن است که در نظر بگیرید چه کسانی در چه زمینه‌هایی از شما حمایت می‌کنند و از خود بپرسید که آیا حمایت کافی در همه زمینه‌ها دریافت می‌کنید یا خیر.
 
با نگاهی این جدول، ممکن است متوجه شوید که افراد زیادی اطراف شما هستند، اما کسی نیست که به او اعتماد کنید. یا شاید شما فقط یک نفر را دارید که برای کمک به سراغش می‌روید، یا اینکه فردی که برایتان بدیهی است در واقع به شما احساس امنیت و آرامش می دهد.

در هر صورت از تماس گرفتن با افراد زندگی‌تان نترسید. چه در میان گذاشتن یک سوال یا یک لحظه توجه اختصاصی، هرگز برای عمیق کردن ارتباطاتی که برای شما مهم است دیر نیست.

منبع: یورونیوز

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

چگونه تفاوت استرس و اضطراب را تشخیص بدهیم؟

 

استرس و اضطراب در دنیای امروز مشکلاتی شایع‌اند و افراد در هر سن‌وسال و شرایطی دچارشان می‌شوند. استرس مزمن با انواع بیماری‌های جسمی و ذهنی مرتبط است، از جمله اضطراب.

اضطراب می‌تواند زندگی روزمره را مختل کند و عملکرد ما در کار و روابط را تحت‌تأثیر قرار دهد. باوجوداینکه اضطراب مسئله‌ای بسیار شایع و به‌شدت تأثیرگذار است؛ اما خیلی از افراد به دنبال درمان نمی‌روند.

استرس و اضطراب تشابهات زیادی دارند؛ اما یکی نیستند. دانستن تفاوت استرس و اضطراب می‌تواند کمک کند متوجه شوید چه شرایطی دارید، در چه مرحله‌ای هستید و چه‌کارهایی برای درمان باید انجام دهید.

 

استرس و اضطراب چه هستند؟

استرس یک واکنش طبیعی نسبت به موقعیت‌های چالش‌برانگیز است. وقتی استرس دارید بدنتان با فعال‌کردن واکنش «جنگ یا گریز» عکس‌العمل نشان می‌دهد که شامل مجموعه‌ای از تغییرات پیچیدهٔ فیزیکی و روانی است که جهت آماده‌کردن شما برای پاسخ‌دادن به چالش‌ها طراحی شده‌اند. واکنش جنگ یا گریز توسط ترشح هورمون‌های استرس آغاز می‌شود، هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول که باعث یک‌سری از تغییرات فیزیولوژیکی در بدن می‌شوند؛

اما اضطراب فاز مداوم‌تری از نگرانی است که در آن ممکن است شما به طور مداوم و همیشگی در مورد چیزی احساس نگرانی یا بی‌قراری کنید. درست است که احساس نگرانی اغلب هیجانی سالم و نرمال است؛ اما اگر زیاد و همیشگی شود می‌تواند آشفته‌کننده و مختل‌کننده زندگی روزمره باشد. اضطراب انواع گوناگونی دارد، از جمله اختلال عمومی اضطراب، اختلال پانیک، اختلال اضطراب اجتماعی و فوبیا.

 

چگونه تفاوت استرس و اضطراب را تشخیص بدهیم؟

 

یکی از راه‌های تشخیص استرس از اضطراب این است که طول مدت علائم را بررسی کنید. استرس به‌طورکلی واکنشی نسبت به یک عامل استرس برانگیز خاص است که می‌تواند کوتاه‌مدت یا بلندمدت باشد. اما اضطراب عارضه‌ای بلندمدت است که حتی بدون حضور عوامل استرس برانگیز نیز تداوم دارد. اضطراب و استرس با اینکه یکی نیستند؛ اما علائم مشابهی دارند.

علائم اضطراب و استرس شامل نگرانی یا ترس مداوم همراه علائمی مانند بالارفتن ضربان قلب و تعریق، تنفس تند، گرفتگی عضلات و مشکل خواب می‌شود. برخی از افراد ممکن است علائم اضطراب یا استرس را برای مدتی تجربه کنند. در این حالت، مراجعه و مشورت با یک روان‌درمانگر جهت تشخیص درست و درپیش‌گرفتن یک رویکرد درمانی مناسب واقعاً کمک‌کننده است.

 

علائم استرس و اضطراب

 

استرس و اضطراب هر دو دارای طیف وسیعی از علائم روانی، فیزیولوژیکی و فیزیکی هستند. برخی از آنها مانند تنفس سریع، ناراحتی معده، یبوست، اسهال، ضربان قلب سریع و ناتوانی در آرامش همپوشانی دارند و می‌توانند در هر دو حالت وجود داشته باشند.

درک این نکته مهم است که استرس و اضطراب هر دو واکنش‌های طبیعی انسان هستند که هدف دارند. آنها به ما در مورد خطر هشدار می‌دهند یا سعی می‌کنند ما را ایمن نگه دارند. بااین‌حال، یک تفاوت عمده این است که استرس معمولاً یک پاسخ کوتاه‌مدت به یک تهدید شناخته شده است. اضطراب پایدارتر است و گاهی اوقات تشخیص علت آن دشوار است.

استرس و اضطراب تنها زمانی مشکل‌ساز می‌شوند که مزمن یا بیش از حد شدید باشند. در واقع، زمانی که در دوزهای کوچک در دوره‌های کوتاه تجربه شوند، می‌توانند برای سلامتی و رفاه ما مفید باشند.
بیایید برخی از علائم استرس در مقابل اضطراب را جداگانه بررسی کنیم.

 

علائم استرس

برخی از رایج‌ترین علائم استرس عبارت‌اند از:
حالت تهوع
سرگیجه
خشکی دهان
سردرد
تعریق کف دست‌ها
 درد قفسه سینه (آنژین صدری)
 تنفس سریع و پی‌درپی
استرس همچنین اغلب می‌تواند باعث شود که شما احساس خستگی، بدخلقی یا تحریک‌پذیری کنید.

 

علائم اضطراب

برخی از رایج‌ترین علائم اضطراب عبارت‌اند از:
انقباض عضلات
به‌راحتی مبهوت شدن
بی‌حسی یا گزگز در دست‌ها و پاها
احساس مداوم ترس یا عذاب قریب‌الوقوع
اضطراب می‌تواند باعث شود که شما احساس بی‌قراری و عصبانیت کنید. همچنین ممکن است به خواب‌رفتن یا ماندن در خواب را دشوار کند.

 

علل استرس و اضطراب

علل اضطراب و استرس به‌عنوان "محرک" شناخته می‌شوند. اضطراب می‌تواند ناشی از ترکیبی از عوامل محیطی، ژنتیکی و عدم تعادل شیمیایی باشد که برای هر فرد منحصربه‌فرد است. افکار منفی بیش از حد سرگرم‌کننده نیز می‌تواند اضطراب عمومی را تشدید کند. در مقایسه، استرس توسط عوامل بیرونی ایجاد می‌شود.

 

محرک‌های استرس

علائم استرس می‌تواند توسط رویدادهای بیرونی زندگی مانند موارد زیر ایجاد شود:
مقابله با فشارهای عمده مانند ضرب‌الاجل‌های کاری
تغییرات مهم زندگی مانند ازدواج، خرید ملک جدید، مرگ اطرافیان
احساس عدم کنترل در مورد نتیجه موقعیت‌های مهم
مخالفت با کسی که دوستش دارید
نگرانی‌های رایج روزمره
درک این نکته مهم است که نیازی نیست یک عامل استرس‌زا قوی وجود داشته باشد که باعث شود شما احساس استرس کنید. استرس می‌تواند از محرک‌های کوچک مختلف در طول زمان ناشی شود.

 

محرک‌های اضطراب

اضطراب در دوزهای کوچک سالم است و ما را هوشیار و آگاه از تهدیدات بالقوه اطرافمان نگه می‌دارد. حواس ما را تغییر می‌دهد و ما را برای بقا آماده می‌کند. به‌عنوان‌مثال، ممکن است هنگام قدم‌زدن در یک خیابان تاریک شهری احساس اضطراب کنید، این احساس سالم است. شما را برای مبارزه یا فرار آماده می‌کند. در این غریزه بقای شما در کار است؛ اما زمانی که اضطراب مزمن و بیش از حد باشد، می‌تواند منجر به مشکلاتی در سلامت روان و اختلالات اضطرابی شود.
برخی از رایج‌ترین محرک‌های اضطراب می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
درگیری با افراد در محل کار یا اعضای خانواده
بی‌خوابی مزمن یا سایر اختلالات خواب
تشخیص یک بیماری جدی
سخنرانی عمومی
مشکلات مالی بلندمدت
 مصرف زیاد کافئین
یادگیری چگونگی پیش‌بینی و تشخیص محرک‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین راهبردهای مقابله‌ای را برای مقابله با استرس و اضطراب خود تعیین کنید.

 

استرس چه بلایی سرتان می‌آورد؟

 

روتین‌های روزمره برای کنترل اضطراب
با روتین‌های روزمره زیر می‌توانید استرس خود را تا حدی کنترل کرده و احساسات مضطربانه خود را مدیریت نمایید:
. به طور منظم ورزش کنید.
. برای فعالیت‌هایی که دوست دارید و استرستان را کم می‌کنند وقت بگذارید.
. به خوابتان اهمیت بدهید و بهداشت خواب را رعایت کنید.
. از چیزهایی که باعث اضطرابتان می‌شوند تا حد ممکن دوری کنید.
. رژیم غذایی سالم و خوب داشته باشید.
. کمتر کافئین مصرف کنید.
. با دوستان بیشتر وقت بگذرانید.
. مطمئن شوید که کمبود ویتامین D ندارید و در صورت نیاز مکمل آن را مصرف کنید.
. با مشورت پزشک مکمل منیزیم، امگا ۳ و ویتامین‌های ب کمپلکس مصرف کنید.
. بیشتر در طبیعت باشید و اگر امکان رفتن به کوه و جنگل را ندارید از محیط سبز پارک‌ها استفاده کنید، مراقبت از گل‌وگیاه در خانه نیز کمک زیادی به کاهش اضطراب می‌کند.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

 
تفاوت عفونت مثانه و عفونت مجاری ادراری را بشناسید

 

بین عفونت‌های مثانه و مجاری ادراری ارتباط وجود دارد و این اصطلاحات گاهی به صورت مترادف استفاده می‌شوند

 

عفونت مثانه یک نوع عفونت مجاری ادراری است، اما همه عفونت‌های مجاری ادراری مثانه را درگیر نمی‌کنند. می‌توانید عفونت مجاری ادراری در مجرای ادرار، حالب یا کلیه‌ها ایجاد کنید.

تشخیص عفونت مثانه از عفونت مجاری ادراری تنها بر اساس علائم می‌تواند چالش‌هایی ایجاد کند. عفونت‌های مثانه، مانند سایر انواع عفونت‌های ادراری، معمولاً شامل تمایل مکرر به ادرار کردن و درد یا احساس سوزش در هنگام ادرار کردن است.

 

 علائم اضافی، مانند تهوع، استفراغ و تب، ممکن است نشان‌دهنده عفونت ادراری باشد که به کلیه‌ها رسیده است.

 

علائم عفونت مثانه

 

• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن

• میل مکرر به ادرار کردن، حتی زمانی که فقط چند قطره از آن دارید

• ادرار با بوی قوی

• ادرار کدر یا خون‌آلود

• فشار، گرفتگی یا درد در کشاله ران یا پایین شکم

 

علائم عفونت مجاری ادراری

 

• درد یا سوزش هنگام ادرار کردن

• میل مکرر به ادرار کردن

• ادرار با بوی قوی

• ادرار کدر یا خون‌آلود

• فشار، گرفتگی یا درد در کشاله ران، پایین شکم یا کمر

• احساس لرزش یا خستگی

• تب، لرز

• تهوع، استفراغ

اگر علائمی دارید، فوراً به دنبال کمک پزشکی باشید تا بتوانید درمان مناسب را شروع کنید.

 

علل

 

از آنجایی که عفونت‌های مثانه عفونت مجاری ادراری هستند، علل و عوامل خطر یکسانی دارند. عفونت زمانی شروع می‌شود که باکتری وارد مجرای ادرار می‌شود، لوله‌ای که ادرار توسط آن از بدن خارج می‌شود. با رسیدن به آنجا، باکتری‌ها شروع به تکثیر می‌کنند. در نهایت، عفونت می‌تواند به سایر قسمت‌های دستگاه ادراری از جمله مثانه سرایت کند.

 

عفونت مثانه

 

عفونت مثانه شایع‌ترین نوع عفونت ادراری است. این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌های روده وارد مجرای ادرار شده و به سمت مثانه حرکت می‌کند

.

عفونت مجاری ادراری

 

هنگامی که باکتری‌های پوست یا راست روده وارد مجرای ادرار می‌شوند، عفونت ادراری دریافت می‌کنید.

زنان نسبت به مردان مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند زیرا مجرای ادرار کوتاهتر و نزدیکتر به راست روده است.

سایر عوامل خطر برای آن عبارتند از:

• سن: عفونت ادراری در بزرگسالان مسن‌تر و کودکان شایع‌تر است

• عفونت مجاری ادراری قبلی

• تغییرات باکتریایی ناشی از یائسگی یا استفاده از اسپرم‌کش‌ها

• فعالیت جنسی

• بهداشت ضعیف

• استفاده از کاتتر یا دیافراگم ادراری

همچنین اگر باردار هستید یا شرایط بهداشتی خاصی دارید، ممکن است در معرض خطر بالاتری برای عفونت مجاری ادراری باشید:

• دیابت

• سنگ کلیه

• بزرگ شدن پروستات یا سایر مشکلات ساختاری در دستگاه ادراری

• ضعف سیستم ایمنی

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

عمل اسلیو بهتر است یا عمل بای پس؟ + مقایسه

 

 

 تناسب اندام برای بسیاری از افراد به یک آرزو تبدیل شده! این موضوع به دلیل نا درست بودن سبک زندگی مردم است که سبب بالا رفتن چاقی و اضافه وزن شده است. اولین پیشنهاد برای کاهش وزن و رسیدن به تناسب اندام تغییر سبک زندگی روزانه و پیروی از یک رژیم غذایی سالم در کنار ورزش منظم می‌باشد.

در بیشتر موارد رژیم درمانی می‌تواند بر روی کاهش وزن مؤثر باشد، اما در برخی موارد افرادی که اضافه وزن زیادی دارند با پیروی از روش‌های مختلف کاهش وزن از جمله رژیم درمانی نمی‌توانند کاهش وزن را تجربه کنند. اضافه وزن بر روی سلامت افراد تأثیرات منفی دارد به همین دلیل برای کاهش وزن در این افراد از روش‌های دیگری نظیر انجام عمل جراحی استفاده می‌شود. در بین روش‌های جراحی لاغری عمل اسلیو معده و عمل بای پس معده از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند و افراد زیادی با انجام دادن این عمل‌ها به نتیجه دلخواه رسیده‌اند.

این دو عمل تفاوت‌هایی با هم دارند از جمله اینکه انجام عمل اسلیو معده بیشتر به افرادی پیشنهاد می‌شود که در هر وعده غذایی حجم زیادی غذا مصرف می‌کنند.

 

در مقابل انجام عمل بای پس معده بیشتر به افراد ریزه خوار پیشنهاد می‌شود.

 

در این مقاله با ما همراه باشید تا پاسخ این سؤال که عمل اسلیو بهتر است یا بای پس را بدانید.

عمل اسلیو بهتر است یا بای پس:

 

در پاسخ به این سؤال که عمل اسلیو بهتر است یا بای پس نمی‌توان یک جواب قطعی داد زیرا انتخاب کردن نوع عمل جراحی یک پروسه بسیار پیچیده است و نیاز به تخصص دارد. از طرفی دیگر برای انتخاب روش عمل جراحی باید شرایط بدنی بیمار بررسی شود. به این معنا که ممکن است برای یک شخص انجام عمل اسلیو معده بهتر باشد و برای شخص دیگری با شرایط بدنی متفاوت انجام عمل بای پس معده پیشنهاد شود.

یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر بر روی انتخاب نوع عمل جراحی برای کاهش وزن شاخص توده بدنی فرد است.

به این ترتیب اگر عدد شاخص توده بدنی فرد بسیار بالا باشد بهتر است عمل بای پس معده را انجام دهد.

عمل اسلیو معده بیشتر برای افرادی مناسب است که عدد شاخص توده بدنی آن‌ها خیلی بالا نیست.

برای آشنایی بیشتر با این دو عمل و دانستن هزینه عمل بای پس معده در ادامه به توضیح بیشتر در مورد نحوه انجام هر یک از آن‌ها می‌پردازیم.

 

    عمل بای پس:

 

در این عمل جراحی مسیر حرکت غذا یا همان مسیر گوارش مورد نظر است و یک روش برای میانبر یا همان دور زدن معده محسوب می‌شود. در این عمل جراحی به قسمت پایین روده کوچک یک کیسه پلاستیکی متصل می‌شود. توجه داشته باشید که در عمل بای پس هم معده کوچک می‌شود اما مهم‌ترین تفاوت با عمل اسلیو این است که در بای پس معده باقیمانده معده را از بدن شخص خارج نمی‌کنند.

عمل اسلیو معده:

در این روش حجم زیادی از معده که در حدود 80 تا 90 درصد از معده هست توسط منگنه‌های مخصوص بریده و سپس این قسمت از طریق سوراخ‌هایی که در سطح شکم ایجاد شده، از بدن خارج می‌شود. در این عمل جراحی هیچ تغییری بر روی فرایند جذب غذا اتفاق نمی‌افتد، کاهش حجم معده سبب کاهش اشتها و کاهش کالری دریافتی و در نتیجه لاغری می‌شود. علاوه بر این خارج شدن قسمتی از معده فرد سبب ترشح هورمونی به نام گرلین می‌شود که این هورمون اشتهای فرد را کاهش می‌دهد. عمل اسلیو معده علاوه بر مؤثر بودن در کاهش وزن به دلیل خارج شدن بخشی از معده هورمون‌های مسبب بروز بیماری فشار خون و دیابت هم از بدن فرد خارج می‌شود.

 

مقایسه عمل اسلیو با بای پس:

 

اسلیو معده:

عمل اسلیو معده بیشتر برای افراد حجیم خوار مناسب است. این عمل تأثیر کمتری در کاهش وزن فرد دارد. تأثیر عمل اسلیو بر روی درمان دیابت و فشار خون هم به نسبت کمتر است. هزینه انجام عمل اسلیو در مقایسه با بای پس کمتر بوده و این عمل نیاز به بستری طولانی مدت ندارد، معمولاً یک شب بستری کافی است. بعد از انجام این عمل احتمال بروز اختلال در ویتأمین‌های بدن کمتر است. زمان مورد نیاز برای انجام عمل اسلیو معده و مدت زمان بیهوشی در این عمل کمتر از بای پس هست. احتمال بروز نشتی در عمل اسلیو وجود دارد و در این عمل دستگاه گوارش و مسیر گوارش تغییری نمی‌کند.

 

مزایای اسلیو:

در این عمل جراحی کمترین تغییر در دستگاه گوارش انجام شده به این معنا که روده دستکاری نمی‌شود به همین دلیل تغییری در فرایند هضم و جذب مواد غذایی اتفاق نمی‌افتد.

انجام این عمل بیشتر به افراد جوان و خیلی مسن پیشنهاد می‌شود و در بعد از این عمل جراحی کاهش وزن بیماری نیاز کمتری به پیروی از رژیم غذایی خاصی دارد.

از دیگر مزایای اسلیو هم می‌توان به نبود منع انجام دیگر عمل‌های جراحی اشاره کرد.

این عمل در حدود 65 درصد از اضافه وزن را کاهش می‌دهد.

اسلیو عمل یک مرحله‌ای است و یک مرحله‌ای بودن آن سبب شده تا خطرات جانبی کمتری داشته باشد.

این عمل مشکلات کمتری را در فرایند جذب ویتأمین و مواد معدنی ایجاد می‌کند.

 

عوارض اسلیو:

به دلیل خارج کردن قسمت برش داده معده عمل اسلیو برگشت ناپذیر است.

این عمل ممکن است سبب بروز خونریزی، لختگی خون و عفونت شود.

در برخی موارد ممکن است فرد از قسمت منگنه شده معده دچار نشت شود!

انسداد معده، رفلکس معده و تنگی کیسه معده از دیگر عوارض جانبی انجام عمل اسلیو معده است.

 

    بای پس:

برای افراد ریزه خوار مناسب است و در مقایسه با اسلیو تأثیر بیشتری در کاهش وزن دارد.

تأثیر‌گذاری این روش بر روی درمان بیماری‌های مرتب با چاقی بیشتر است و در مقایسه با اسلیو هزینه عمل بای پس معده بیشتر است. بعد از انجام این عمل نیاز است تا فرد دو شب در بیمارستان بستری شود و احتمال بروز اختلال ویتأمینی در یک سال اول بعد از عمل وجود دارد. زمان عمل و بیهوشی بای پس بیشتر از اسلیو است و در بای پس احتمال بروز نشتی کمتر است. عمل بای پس با تغییر مسیر گوارش سبب دستکاری دستگاه گوارش می‌شود.

 

مزایای بای پس:

انجام بای پس معده تأثیر 80 درصدی بر روی کاهش وزن دارد.

این عمل سبب می‌شود تا جذب کالری در دستگاه گوارش کاهش پیدا کند و کاهش وزن در این عمل سریع‌تر از اسلیو است.

عوامل مختلفی بر روی هزینه عمل بای پس معده مؤثر است که از آن جمله می‌توان به میزان تخصص فرد انجام‌دهنده عمل، دولتی یا شخصی بودن بیمارستان و. . اشاره کرد.

 

عوارض بای پس:

تهاجمی بودن عمل و پیچیده بودن فرایند انجام آن از جمله عوارض جانبی بای پس محسوب می‌شوند.

در این عمل جراحی هم احتمال بروز لختگی خون، عفونت و خونریزی وجود دارد. ب

ای پس سبب افزایش حساسیت به الکل می‌شود.

احتمال بروز سوراخ معده،زخم معده، رفلاکس و انسداد روده از دیگر عوارض جانبی انجام دادن عمل بای پس است.

 

به عنوان سخن پایانی باید گفت در این مقاله به توضیح بیشتر در مورد پاسخ این سؤال که عمل اسلیو بهتر است یا بای پس پرداختیم. به طور کلی باید گفت:

اسلیو و بای پس هر دو عمل‌های جراحی هستند که برای کاهش وزن انجام می‌شوند و هر کدام هم مزایا و معایب خاص خود را دارند. به طور قطعی نمی‌توان گفت عمل اسلیو بهتر است یا بای پس، زیرا هر کدام در شرایط خاصی به کار برده می‌شوند و مورد استفاده به شرایط بدنی فرد متقاضی بستگی دارد.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

هر قسمت از مرغ، چه مقدار کالری و پروتئین دارد؟

 

مرغ یک ماده غذایی پرطرفدار و رایج در بین مردم است، اما آیا از میزان کالری و پروتئین موجود در بخش های مختلف مرغ اطلاع دارید؟

در این مقاله با جزئیات بیشتری به این مسئله می پردازیم.

مرغ یکی از پرمصرف ترین گوشت هایی است که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین در میان علاقه مندان به فیتنس fitness (متناسب و خوش فرم شدن بدن) نیز، این غذا محبوبیت بالایی دارد چون حاوی پروتئین بسیار بالایی است.

 

غذاهای سرشار از پروتئین می توانند به شما کمک کنند به اهداف سلامت و تناسب اندام خود از جمله ساخت عضله، تثبیت عضله و سوزاندن چربی برسید. با این حال مرغ قسمت های مختلفی از جمله سینه، ران، بال و ساق دارد. هر قسمت مقدار پروتئین، چربی و کالری متفاوتی دارد. در ادامه می خواهیم به شما بگوییم:

 

هر قسمت از مرغ، چه مقدار کالری و پروتئین دارد؟

سینه مرغ

سینه مرغ یکی از محبوب ترین قسمت های این غذا است. یک سینه مرغ بدون پوست و پخته شده ( 172 گرم ) حاوی 54 گرم پروتئین است که برابر با 31 گرم پروتئین در هر 100 گرم می باشد. سینه مرغ همچنین حاوی 284 کالری یا 165 کالری در هر 100 گرم است. 80 درصد این کالری از پروتئین و 20 درصد آن از چربی می آید.

استفاده از سینه مرغ به ویژه بین بدنسازها و کسانی که می خواهند وزن کم کنند شایع است. پروتئین بالا و کالری پایین این قسمت از مرغ بدان معناست که بدون نگرانی درباره دریافت مقدار زیادی کالری می توانید حجم بالایی از آن را میل کنید.

 

ران مرغ

 

ران مرغ یکی دیگر از قسمت های محبوب مرغ است که از نظر مقدار پروتئین نسبت به سینه در جایگاه پایین تری است. یک ران پخته، بدون استخوان و بدون پوست ( 52 گرم ) حاوی 13.5 گرم پروتئین است. این مقدار برابر است با 26 گرم پروتئین در هر 100 گرم. همچنین هر ران مرغ حاوی 109 کالری است که 100 گرم آن، 209 کالری می شود. 53 درصد کالری این قسمت، از پروتئین و 47 درصد آن از چربی است.

جالب است که گوشت ران مرغ نسبت به سینه مرغ رنگی تیره تر دارد. علتش این است که قسمت ران فعال تر است و حاوی *میوگلوبین بیشتری است.

* میوگلوبین Myoglobin: این مولکول کمک می کند تا به عضلات فعال، اکسیژن برسد و همچنین آن ها را قرمز تر  می کند.

 

ساق ران مرغ

پای مرغ دو قسمت دارد:

- قسمت ران مرغ
- ساق مرغ (ساق مرغ قسمت پایینی پای مرغ است)

یک ساق پای مرغ بدون پوست و استخوان ( 44 گرم )، حاوی 12.4 گرم پروتئین است. این مقدار برابر با 28.3 گرم پروتئین در هر 100 گرم است. همچنین هر ساق مرغ برابر است با 76 کالری. یعنی 100 گرم آن، 172 کالری می شود. 70 درصد این کالری از پروتئین و 30 درصد آن از چربی می آید.

بیشتر مردم، ساق پای مرغ را با پوستش می خورند. یک ساق پای مرغ به همراه پوستش، حاوی 112 کالری است که 53 درصد آن از پروتئین و 47 درصدش از چربی می آید.

 

بال مرغ

بال مرغ متشکل از سه بخش است. معمولا از بال مرغ به عنوان غذایی ناسالم یاد می شود. یک بال مرغ بدون پوست و استخوان ( 21 گرم )، 6.4 گرم پروتئین در خود دارد. این مقدار برابر با 30.5 گرم پروتئین در هر 100 گرم است. همچنین هر بال مرغ حاوی 42 کالری است که 100 گرم آن 203 کالری  می شود. 64 درصد این کالری از پروتئین و 36 درصد از چربی می آید.

درست مانند ساق مرغ، بسیاری از مردم بال مرغ را نیز با پوست می خورند. یک بال مرغ همراه با پوست، 99 کالری دارد. 39 درصد این کالری از پروتئین و 61 درصد آن از چربی می آید.

 

کدام قسمت مرغ مناسب چه کسی است؟

 

قسمت های مرغی که باید بخورید، بستگی به سلامت و اهداف تناسب اندامتان دارد. با اینکه تمام قسمت های مرغ، منابعی غنی از پروتئین هستند اما برخی کم چرب تر هستند. چربی اضافه موجود در ران، ساق و بال مرغ شاید برای بعضی از اهداف مناسب تر باشد اما ممکن است با برخی دیگر آن چنان هماهنگ نباشد.

 

- اگر به دنبال این هستید که وزن کم کنید:

بنابراین سینه مرغ بهترین گزینه برای شما است. سینه مرغ کم چرب ترین قسمت مرغ است و بدان معناست که کمترین کالری و بالاترین پروتئین را دارد. برای مثال سینه مرغ برای یک بدنساز، بسیار مناسب است چون چنین افرادی هم برای تقویت عضله سازی به پروتئین نیاز دارند و از طرف دیگر باید درصد چربی بدنشان را نیز کاهش دهند بنابراین کالری پایین سینه مرغ نیز برایشان مفید است.

 

- اگر برنامه های غذایی کم کربوهیدرات یا کتوژنیک* را دنبال می کنند:

می توانند از خوردن قسمت های چرب تر مرغ بهره ببرند، چون به چربی بیشتری در برنامه های غذایی شان نیاز دارند.

* کتوژنیک Ketogenic diet : رژیم غذایی کتوژنیک یک رژیم غذایی با کربوهیدارت کم و چربی بالا است.

 

- اگر هدفتان افزایش حجم عضلانی یا افزایش وزن است:

بنابراین نیاز دارید از آنچه بدنتان در روز می سوزاند کالری بیشتری دریافت کنید. افرادی که در این گروه قرار می گیرند هم می توانند از قسمت های چرب تر مرغ استفاده کنند چون حاوی کالری بیشتری هستند. افرادی که می خواهند حجم عضلانی خود را حفظ کنند یا بهتر ریکاوری کنند نیز می توانند از قسمت سینه مرغ بهره ببرند. این قسمت بیشترین پروتئین را دارد که کاملا مناسب چنین هدفی است.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

علایم کمبود پتاسیم و منابع پتاسیم برای بدن

 

پتاسیم نقشی اساسی در بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن از جمله تنظیم مایعات و کارکرد مناسب عضلات دارد. تحقیقات جدید نشان داده، دریافت پتاسیم کافی حتی می تواند فرد را از بیماری های قلبی و کلیوی نیز مصون نگه دارد.

  وقتی به این فکر می کنید که برای سالم بودن به چه مواد مغذی نیاز دارید، احتمالا پتاسیم جایی میان گزینه های ذهن شما ندارد.

این ماده معدنی نقشی اساسی در بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن از جمله تنظیم مایعات و کارکرد مناسب عضلات دارد. تحقیقات جدید نشان داده، دریافت پتاسیم کافی حتی می تواند فرد را از بیماری های قلبی و کلیوی نیز مصون نگه دارد.

خبر بد این است که افراد کمی هستند که به اندازه کافی پتاسیم مصرف کنند. متخصصان توصیه می کنند افراد بالغ، روزانه باید حداقل 4700 میلی گرم پتاسیم دریافت کنند، اما بیشتر ما به زحمت نصف این مقدار را دریافت می کنیم.

چطور متوجه شویم که کمبود پتاسیم داریم؟ گفتنش سخت است، آزمایش هایی که انجام می شود کمبود پتاسیم را چک نمی کنند و هیچگونه علائم فیزیکی نیز مشاهده نمی شود. با این حال، چند نشانه وجود دارد که اگر شاملتان شود ممکن است دچار کمبود پتاسیم باشید.

 

علایم کمبود پتاسیم

 

 

معمولا بشقاب غذایتان رنگین نیست

 

میوه ها و سبزیجات از غنی ترین منابع پتاسیم هستند، پس رنگین کمانی از این مواد غذایی باید در بیشتر وعده های غذایی که میل می کنید حضور داشته باشند. اگر اغلب بشقابتان تک رنگ است یعنی بیشتر مواقع در حال خوردن گوشت، نشاسته های تصفیه شده، و یا غذاهایی که از جعبه یا بسته بندی بیرون می آیند هستید – این غذاهای به اندازه کافی پتاسیم ندارند. پتاسیم نشانگر یک برنامه غذایی مناسب برای سلامت کل بدن است. کمبود پتاسیم بیشتر بین افرادی دیده می شود که دسترسی محدودی به غذاهای تازه دارند.

 

 احساس ضعف و خستگی دارید

 

هر کاری می تواند باعث پایین آمدن سطح انرژی بدن شود. اما اگر با وجود استراحت کافی همچنان احساس خستگی و ضعف داشتید، وقتش است نگاهی به برنامه غذایی خود بیاندازید. خوردن میوه و سبزیجات حاوی پتاسیم سرحال نگهتان می دارد. اگر تغییری احساس نکردید، با پزشک خود مشورت کنید تا سایر موارد را بررسی کند.

 

فشار خون بالا دارید

 

مواردی مثل سابقه خانوادگی، اضافه وزن و خوردن بیش از حد نمک فشار خون را بالا می برند. برنامه غذایی دارای پتاسیم پایین نیز باعث بالا رفتن فشار خون می شود. پتاسیم مهم است چون باعث جبران سدیم می شود. بسیاری از مردم غذاهای نمکی زیاد مصرف می کنند و کمتر به سراغ میوه ها و سبزیجات می روند. این کار موجب عدم تعادل و در نتیجه بالا رفتن فشار خون می شود.

 

 مستعد به گرفتگی شدید عضله هستید

 

اگر گرفتگی های عضلانی دردناک برای پاهایتان اتفاق می افتد، ممکن است مشکل کمبود پتاسیم داشته باشید. معمولا ورزشکارانی که زیاد فعالیت می کنند و حسابی عرق می ریزند دچار چنین گرفتگی هایی می شوند. دلیلش هم این است که وقتی زیاد عرق می کنید، پتاسیم از بدن خارج می شود. یکی از سریع ترین راه حل ها برای ورزشکاران استفاده از نوشیدنی ورزشی است که دارای پتاسیم باشد. فقط آب خالی ننوشید چون ممکن است مشکل بدتر شود.

 

تپش قلب دارید

 

وقتی سطح پتاسیم به شدت پایین می آید، بسیار خطرناک است. اگر حس می کنید قفسه سینه به شدت تکان می خورد، می لرزد و یا قلبتان در حال بیرون آمدن از قفسه سینه است، دچار تپش قلب غیر طبیعی شده اید. باید هرچه سریعتر کمک پزشکی دریافت کنید.

 

چگونه کمبود پتاسیم را جبران کنیم؟

 

بهترین روش بالا بردن پتاسیم دریافتی خوردن انواع مختلف میوه و سبزیجات در طول روز است.

اما در این میان مواردی هستند که بیش از دیگر غذاها پتاسیم دارند. شاید فکر کنید منظورمان موز است اما سیب زمینی پخته با پوست دو برابر موز پتاسیم دارد، دیگر منابع غنی پتاسیم عبارتند از اسفناج، توت فرنگی، بروکلی و برگ چغندر.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

چه زمانی باید تیروئید را برداشت؟

وقتی غدهٔ تیروئید ندارید احتمالاً علائمی مشابه کم‌کاری تیروئید را تجربه می‌کنید.

 کم‌کاری تیروئید زمانی است که غدهٔ تیروئید به‌اندازه کافی فعالیت نمی‌کند، یعنی هورمون تیروئید کافی تولید نمی‌کند؛ بنابراین اگر غده تیروئید نداشته باشید، درمان شما مشابه درمان عارضهٔ کم‌کاری تیروئید خواهد بود، اما سطح هورمون تیروئید و دوز داروهایی که مصرف می‌کنید ممکن است متفاوت باشد.

چرا بعضی از افراد تیروئید ندارند؟

 

دلایل متعددی می‌توانند باعث شوند کسی غدهٔ تیروئید نداشته باشد که معمول‌ترین آنها موارد زیرند:

 

. درمان سرطان تیروئید که اغلب شامل برداشتن تمام غدهٔ تیروئید یا بخشی از آن می‌شود.

. گاهی نودول‌های تیروئید یا بزرگ‌شدن تیروئید نیاز به برداشتن این غده را ایجاد می‌کند. گواتر که به رشد غیرطبیعی تیروئید گفته می‌شود نیز یکی از علت‌های برداشتن غده تیروئید است. رشد زیاد غدهٔ تیروئید بر تنفس و بلع اثر می‌گذارد.

. یک نودول سمی ضایعه‌ای است که هورمون تیروئید تولید می‌کند. برخی از افرادی که نودول سمی، گواتر یا بیماری گریوز دارند دچار پُرکاری تیروئیدند. پرکاری تیروئید زمانی است که غده تیروئید، هورمون زیادی تولید می‌کند. یکی از درمان‌های موجود برای این عارضه، برداشتن غدهٔ تیروئید است.

شما می‌توانید بدون غده تیروئیدتان هم زندگی کنید؛ اما لازم است با داروهای جایگزین هورمون تیروئید تحت مداوای مادام‌العمر باشید.

 

تعداد کمی از افراد بدون غده تیروئید متولد می‌شوند.

ضمناً این امکان هم وجود دارد که فرد با تیروئیدی که عملکرد نامناسبی دارد متولد شود که به این عارضه کم‌کاری تیروئید مادرزادی می‌گویند.

 

همچنین عوارضی هم وجود دارند که باعث ضعف عملکرد تیروئید می‌شوند:

. یُد رادیواکتیو که درمانی برای بیماری گریوز است و ابلیشن‌تراپی نیز گفته می‌شود. یُد رادیواکتیو به میزان زیادی توانایی تولید هورمون توسط غده تیروئید را کاهش می‌دهد. همچنین این درمان می‌تواند عملکرد تیروئید را از بین ببرد و منجر به کم‌کاری تیروئید شود.

. بیماری هاشیموتو که یک عارضهٔ خودایمنی بوده و در آن سیستم ایمنی به بافت‌های سالم حمله‌ور می‌شود. وقتی فرد دچار این عارضه است، آنتی‌بادی‌ها تدریجاً توانایی تولید هورمون ِ غده تیروئید را از بین می‌برند.

. داروهایی مانند لیتیوم نیز می‌توانند به توانایی تولید هورمون ِ غده تیروئید آسیب برسانند.

اگر غده تیروئید ندارید چه موارد خاصی را باید مد نظر داشته باشید؟

 

شما باید عواملی را که منحصر به وضعیت خاص شما هستند مدنظر داشته باشید. مدیریت برخی از این عوامل در شرایطی که تیروئید ندارید حتی ساده‌تر از زمانی است که تیروئید دارید؛ اما تیروئیدتان کم‌کار است.

 

حفظ سطح هورمون TSH

 

کم‌کاری تیروئید توسط آزمایش خون که سطح هورمون‌های تیروئید را چک می‌کنند کنترل می‌شود. این هورمون‌ها به تیروئیدتان می‌گویند هورمون تولید کند.

TSH بالا به این معنی است که به دوز بالاتری از هورمون تیروئید نیاز دارید.

حتی یک تیروئید کم فعالیت هم می‌تواند گاهی هورمون تیروئید تولید کند؛ اما مقدار هورمونی که می‌سازد به طور غیرقابل‌پیش‌بینی نوسان دارد و متغیر است. همین باعث می‌شود حفظ سطح نرمالی از هورمون‌های تیروئید با دارو کار سختی باشد.

 

داروهای بعد از برداشتن تیروئید به دلیل سرطان

 

اگر غده تیروئید به دلیل سرطان تیروئید برداشته شود، شرایط فرد خاص خواهد بود.

پزشک داروهای جایگزین هورمون تیروئید به بیمار می‌دهد تا از عود سرطان پیشگیری کند. این داروها که در دوزهای سرکوبگر تجویز می‌شوند سطح TSH را پایین یا حتی بسیار ناچیز نگه می‌دارند؛ اما به دلیل اینکه فرد غده تیروئید ندارد همچنان لازم است توصیه‌های لازم برای مدیریت کم‌کاری تیروئید را رعایت کند.

زندگی بدون غده تیروئید چگونه است؟

 

اگر غده تیروئید نداشته باشید بدنتان نمی‌تواند هورمون‌های تیروئید را بسازد و بدون مصرف داروی جایگزین هورمون، دچار علائمی مشابه کم‌کاری تیروئید خواهید شد:
. افزایش وزن
. عدم تحمل سرما
. خستگی و بی انرژی بودن
. مه مغزی
. خشکی پوست و نازک شدن مو
. درد مفاصل و ضعف عضلات
. افسردگی و اندوه
. مشکل در خواب
. یبوست

چکاپ‌های روتین را فراموش نکنید

 

لازم است عملکرد تیروئیدتان به طور منظم بررسی شود. گاهی ممکن است دوز داروی جایگزین هورمونتان نیاز به تغییراتی داشته باشد تا با علائمی که دارید یا وضعیت خاصی که تجربه می‌کنید سازگاری پیدا کند، مثلاً بارداری.

تغییراتی در سبک زندگی‌تان ایجاد کنید

 

اگر غده تیروئید ندارید پس سبک زندگی‌تان هم نیاز به تغییراتی دارد. باید بدانید که دارو تنها راه‌حل بهبود علائم نیست و باید اصلاحات زیر را در سبک زندگی‌تان ایجاد کنید:

. داشتن یک رژیم غذایی مناسب از جهت سلامت تیروئید

. ورزش منظم

. چکاپ‌های روتین جهت غربالگری

. به‌کاربردن روش‌های مناسب جهت کنترل استرس و اضطراب

 

آیا نداشتن غده تیروئید بر طول عمر فرد اثر می‌گذارد؟

 

به‌طورکلی افرادی که غده تیروئید ندارند یا تیروئیدشان کم‌کار است درصورتی‌که تحت مداوا و کنترل باشند می‌توانند بدون کاهش طول عمر زندگی

کنند. اما دلیل اینکه غده تیروئید ندارید می‌تواند بر طول عمرتان اثر بگذارد. مثلاً افراد بالای ۴۵ سالی که برای درمان سرطان تیروئید تمایزیافته (DTC)

تیروئیدشان برداشته شده ممکن است از طول عمرشان کاسته شود؛ اما افراد جوان‌تر از ۴۵ سال که به سرطان تیروئید تمایزیافته مبتلا می‌شوند

هیچ تغییری در طول عمرشان ایجاد نمی‌شود.

درمان کم‌کاری تیروئید یا نداشتن تیروئید می‌تواند کیفیت زندگی را بهتر کرده و ریسک ابتلا به بیماری‌های قابل‌پیشگیری مانند بیماری قلبی را کاهش دهد.
خلاصه اینکه شما می‌توانید بدون غده تیروئیدتان هم زندگی کنید؛ اما لازم است با داروهای جایگزین هورمون تیروئید تحت مداوای مادام‌العمر باشید.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید