خواص زیاد سیر که از آن بی خبرید

سیر سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، مواد معدنی و ویتامین‌ها و ترکیباتی است که به

افزایش طول عمر،

تقویت سیستم ایمنی بدن،

کاهش فشار خون و

پیشگیری از انواع سرطان‌ها

کمک می‌کند؛ در این مطلب به خواص سیر در پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلف پرداخته‌ایم.

 

 "سیر" با نام علمی Allium sativum گیاهی علفی و دائمی است که ساقه آن تا ارتفاع 40 سانتی‌متر نیز می‌رسد؛ برگ‌های آن باریک و نواری‌شکل به‌رنگ سبز تیره و گل‌‌های آن کوچک و صورتی‌رنگ که به‌صورت یک چتر در انتهای ساقه ظاهر می‌‌شود.

انواع سیر

 

سیر 3 نوع بیابانی، بستانی و کوهی دارد که نوع معمول خوراکی، نوع بستانی است و به نوع کوهی، موسیر گفته می‌شود که بیشتر از آن در تهیه ترشی استفاده می‌شود.

 

ترکیبات سیر

سیر سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها، مواد معدنی و ویتامین‌ها، با سطوح بالایی از پتاسیم، کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، روی، سلنیوم، ویتامین‌های گروه ب و ویتامین C است.

سیر خام حاوی

59 درصد آب،

33 درصد کربوهیدرات،

6 درصد پروتئین،

2 درصد فیبر

 و کمتر از یک درصد چربی است.

سیر یکی از محصولات درآمدزا در منطقه به‌شمار می‌آید که به‌دلیل شرایط خاص صادراتی و مصرف بالای آن در اروپا و کشورهای حوزه خلیج فارس، هم‌اکنون در بسیاری از کشورهای جهان کشت می‌شود.

 

کشور چین با تولید چندین میلیون تن سیر بزرگترین تولیدکننده این محصول در جهان است. ایران تا سالهای پیش در زمره 20 کشور نخست جهان در تولید سیر قرار داشت و استان همدان در صدر جدول تولید سیر در کشور قرار دارد.

 

تاریخ مصرف سیر در جهان

 

 

این گیاه حداقل ‌3000 سال در طب چین کاربرد داشته است. مصریان، بابلی‌ها، یونانی‌ها و رومی‌ها از سیر برای موارد شفابخش استفاده می‌کرده‌اند. در جنگ‌های جهانی اول و دوم نیز از سیر به‌عنوان ماده ضدعفونی‌کننده برای پیشگیری از "قانقاریا" استفاده می‌شد.

در طول تاریخ، سیر در سراسر دنیا برای درمان ناراحتی‌های مختلف ازجمله فشار خون بالا، عفونت‌ها و مارگزیدگی‌ها استفاده شده است و برخی فرهنگ‌ها از آن برای دفع ارواح شیطانی استفاده می‌کردند.

 

چرا سیر بوی تندی دارد؟

 

ترکیب سولفوری سیر که به  "آلیسین" معروف است علت بوی تند سیر است.

 

خواص سیر؛ تقویت سیستم ایمنی بدن با مصرف سیر

 

امروزه از سیر برای درمان بسیاری از بیماری‌ها در نقاط مختلف جهان استفاده می‌شود؛ برخی از مطالعات نشان داده است که سیر می‌تواند در پیشگیری از عوامل سرکوبگر سیستم ایمنی نقش مؤثری داشته باشد.

تأثیرات ایمن‌سازی سیر در حفاظت در برابر سرطانها، بیماری‌های مقاربتی و ایدز مشاهده شده است، همچنین ایمنی ایجادشده توسط سیر می‌تواند به درمان و پیشگیری ازبیماری‌های قارچی تهاجمی کمک کند.

 

خواص ضدمیکروبی سیر

سیر یک آنتی‌بیوتیک طبیعی، ضدقارچ و ضدویروس قوی است؛

سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و به‌عنوان یک آنتی‌بیوتیک طبیعی عمل می‌کند. آلیسین موجود در سیر روی گروه وسیعی از میکروارگانیسم‌ها مؤثر است زیرا باعث مهار نوعی آنزیم می‌شود و قابلیت زیستی میکروب‌ها را دچار اختلال می‌کند.

 

خواص ضدانگلی سیر

گزارش‌ها حاکی از آن است که سیر بر بسیاری از انواع انگل‌ها اثر دارد. براساس نتایج حاصل از مطالعات بالینی می‌توان گفت که سیر در درمان بیماری "ژیاردیوز" که نوعی بیماری انگلی است مؤثر است، همچنین یکی از ترکیبات جداشده از آلیسین سیر تجاری‌سازی می‌شود و در درمان بیماری‌های ناشی از عفونت‌های انگلی با انتاموبا هیستولیتیکا و ژیاردیا و مصرف می‌شود.

 

خواص ضدقارچی سیر

مطالعات نشان می‌دهد که عصاره سیر اثر ضدقارچی روی طیف وسیعی از مخمرها دارد. ترکیبات موجود در سیر باعث تخریب دیواره سلولی قارچ، جلوگیری از سنتز دیواره سلولی، کاهش انتقال اکسیژن، کاهش رشد سلول و تغییر در ساختار غشا می‌شوند و منجر به از بین رفتن قارچ‌ها می‌شوند.

 

خواص سیر برای جلوگیری از خرابی دندان

عصاره سیر بر فعالیت باکتری‌ "استرپتوکوکوس سوبرینوس" اثرگذار است و از رشد آن جلوگیری می‌کند؛ این باکتری عامل خرابی دندان انسان است و بنابراین می‌توان برای جلوگیری از خراب شدن دندانها از سیر استفاده کرد.

 

تأثیر سیر بر دستگاه گوارش

 

مصرف مداوم سیر و جذب ترکیبات موجود در آن از راه دستگاه گوارش باعث کاهش علائمی همچون استفراغ، اسهال، التهاب معده و زخم‌های روده‌ای می‌شود.

مصرف سیر می‌تواند فرآیند گوارشی را تحریک و زمان عبور غذا از لوله گوارشی را کند کند که این امر منجر به بهبود هضم مواد غذایی و کاهش مشکلات گوارشی می‌شود.

 

خواص سیر برای زخم معده

مطالعات جدید نشان می‌دهد که برخی ترکیبات مشتق از سیر می‌تواند علیه عفونت "هلیکوباکتر پیلوری" که عامل بروز زخم معده است، جلوگیری کند بنابراین یکی از خواص درمانی مهم سیر، پیشگیری از بروز زخم معده است همچنین این خاصیت باعث می‌شود که سیر در پیشگیری از بروز سرطان معده نقش مهمی ایفا کند.

 

خواص آنتی‌اکسیدانی سیر

 

یکی از تولیدات مشتق‌شده از سیر AGE (Age Garlic Extract) است که فعالیت آنتی‌اکسیدانی زیادی دارد؛ آنتی‌اکسیدان‌ها یکی از عوامل مبارزه‌کننده با سرطان‌ها و برخی بیماری‌های مزمن هستند.

 

تأثیر سیر بر پیشگیری از سرطان

سیر به‌دلیل دارا بودن مقادیر زیادی آنتی‌اکسیدان، مانع از بروز انواع سرطان‌ها می‌شود.

آنتی‌اکسیدان‌ها موادی هستند که با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد، باعث جلوگیری از آسیب به بافت‌ها و بروز انواع سرطان‌ها می‌شوند؛ مطالعات ثابت کرده است که مصرف سیر به‌دلیل داشتن خواص آنتی‌اکسیدانی، مانع از بروز سرطان روده بزرگ، سینه، معده، پروستات و مثانه می‌شود؛ همچنین پژوهش‌های محققان نشان می‌‌دهد که "تیوسولفات" استخراج‌شده از سیر، مانع رشد سلول‌های سرطانی می‌شود.

سیر به‌دلیل داشتن سلنیوم زیاد، نقش ضدسرطانی بیشتری در مقایسه با سایر گیاهان دارد.

 

خاصیت سیر برای بیماری‌های قلبی ـ عروقی

بیماری‌های قلبی و عروقی شامل بیماری‌های ایسکمیک قلبی و حمله‌های قلبی هستند که به‌علت چربی بالای خون ایجاد می‌شوند.

در مطالعاتی که روی موش‌ها انجام شده است ثابت شد که مصرف سیر، به‌طور مؤثر باعث کاهش سطوح کلسترول و چربی خون بد (LDL) می‌شود و این مسئله باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی ـ عروقی می‌شود.

 

خواص سیر برای کاهش کلسترول

 

نتایج مطالعات نشان داد که ترکیبات موجود در سیر می‌تواند باعث کاهش رسوب کلسترول در دیواره رگ‌ها شود همچنین ماده‌ای به‌نام "استروئید ساپونین" در سیر در کاهش غلظت کلسترول خون نقش مؤثری دارد.

 

خواص سیر برای فشار خون

 

کاهش فشار خون بر اثر مصرف سیر سال‌هاست که به اثبات دانشمندان جهان رسیده است. بر اساس مطالعات، کاهش فشار خون ناشی از مصرف سیر به‌دلیل اثر شل‌کنندگی سیر بر ماهیچه‌های صاف دیواره رگ‌ها است همچنین سیر به‌طور مستقیم بر گشاد شدن عروق تأثیر دارد که این امر باعث کاهش فشار خون می‌شود؛ در طب سنتی و نوین توصیه‌های زیادی به مصرف سیر در افراد دچار فشار خون بالا شده است.

گیاه سیر تولید ماده‌ای به‌نام "نیتریک اکساید" را افزایش می‌دهد که این ماده باعث کاهش چشمگیر فشار خون می‌شود.

 

خواص سیر برای دیابتی‌ها

تأثیر سیر به‌عنوان یک عامل کاهش‌دهنده قند خون، در پژوهش‌ها مورد توجه قرار گرفته است. محققان مشاهده کردند که مصرف سیر باعث افزایش تحریک ترشح انسولین از پانکراس می‌شود و بنابراین می‌تواند نقش مهمی در کاهش قند خون ایفا کند.

 

تأثیر سیر بر غلظت خون

 

مطالعات متعددی نقش سیر در کاهش غلظت خون را به اثبات رسانده‌اند. وظیفه پلاکت‌ها، بند آوردن خون پس از آسیب‌دیدگی عروق است و در غلظت خون نقش دارند. فعالیت ضدپلاکتی سیر باعث شده است مصرف آن نقش مؤثری در کاهش غلظت خون داشته باشد؛ در یک مطالعه ثابت شده است که به‌دلیل وجود ترکیبات سولفوری در سیر، خاصیت ضدپلاکتی آن 13 برابر بیشتر از پیاز است. ماده‌ای به‌نام "اجوئن" در سیر وجود دارد که می‌تواند باعث کاهش انعقاد و غلظت خون شود.

 

خواص سیر برای پیشگیری از آلزایمر

 

سیر دارای آنتی‌اکسیدان‌های بالایی است که به جلوگیری از هرگونه آسیب سلولی در بدن کمک می‌کند. این خواص آنتی‌اکسیدانی می‌تواند به پیشگیری از برخی بیماری‌های شناختی مانند زوال عقل و آلزایمر کمک کند.

 

سیر برای پیشگیری از سرماخوردگی

 

یک مطالعه بزرگ 12هفته‌ای نشان داد که مصرف روزانه مکمل سیر در مقایسه با دارونما، میزان سرماخوردگی‌ را تا 63 درصد کاهش می‌دهد؛ علاوه بر این همان‌طور که بالاتر گفته شد سیر تأثیر شگرفی بر تقویت سیستم ایمنی بدن و جلوگیری از رشد باکتری‌ها دارد بنابراین استفاده از آن به‌ویژه در فصول سرد سال می‌تواند از خطر ابتلا به سرماخوردگی بکاهد.

 

برای طول عمر بیشتر سیر بخورید!

 

امروزه شیوع بیماری‌های غیرواگیر یکی از دلایل عمده مرگ افراد در جهان است؛ خواص آنتی‌اکسیدانی و مواد معدنی و ویتامین‌های موجود در سیر می‌تواند در پیشگیری از این بیماری‌ها نقش بسزایی داشته باشد و بنابراین مصرف سیر می‌تواند به افزایش طول عمر شما از طریق کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف کمک کند.

در تحقیقات اثبات شده است که استفاده از میزان زیادی سیر به‌دلیل ترکیبات گوگردی موجود در آن از آسیب به بدن بر اثر سمّیت فلزات سنگین محافظت می‌کند.

یک مطالعه 4هفته‌ای روی کارمندان کارخانه ساخت باتری خودرو (که بیش از حد در معرض سرب قرار داشتند) نشان داد که سیر سطح سرب در خون را 19 درصد کاهش می‌دهد!

 

تأثیر سیر بر تقویت استخوان‌ها

اگرچه هنوز مطالعات انسانی گسترده‌ای درباره اثربخشی سیر در تقویت استخوانها انجام نشده اما یک مطالعه روی موش‌ها نشان داده است که سیر با افزایش سطح استروژن، ممکن است میزان تحلیل استخوان را در زنان کاهش دهد.

 

خواص سیر برای پوست و مو

آلیسین ماده‌ای است که باعث جلوگیری از ریزش موی سر می‌شود.

در رابطه با تأثیر آلیسین به‌روی موی سر باید گفت که این ماده می‌تواند جریان خون به پوست سر را افزایش دهد و فولیکول‌های آسیب‌دیده مو را احیا کند و باعث جلوگیری از ریزش مو شود. در برخی از موارد نیز عامل ریزش مو، باکتری‌ها یا قارچ‌های ناشناخته روی پوست سر هستند. آلیسین طبق خاصیت ضدمیکروبی ذکرشده در بالا می‌تواند این باکتری‌ها را بکُشد و باعث جلوگیری از ضعیف شدن و آسیب موی سر شود. سیر به‌دلیل دارا بودن این ویژگی‌ها همچنین برای تقویت پوست و جلوگیری از عفونت‌های پوستی بسیار سودمند است.

 

سیر از منظر طب سنتی

سیر به‌صورت خوراکی برای

 رفع التهاب دستگاه تنفسی،

سیاه‌سرفه و

برونشیت مصرف می‌شود

همچنین از سیر برای بهبود ناراحتی‌های گوارشی به‌خصوص مشکلات هاضمه همراه با نفخ و اسپاسم گوارشی استفاده می‌شود.

 

از سیر به‌شکل موضعی برای درمان 

زگیل،

میخچه،

پینه،

التهاب گوش،

درد عضلانی،

آرتریت و سیاتیک استفاده می‌شود.

 

سیر در طب سنتی با نام "ثوم" یا سیر شناخته می‌شود، طبیعت آن گرم و خشک است.

 

خواص سیر در طب سنتی شامل

مسهل بلغم و سوداء و صفراء و اخلاط سوخته،

مدرّ،

و جلا‌بخش پوست است.

 

سیر برای مفاصل و امراض بلغمی و سوداوی مفید است.

 

در دستگاه گوارش جهت قولنج و بواسیر مصرف می‌شود.

 

برای جنون، صرع، سردرد مزمن، درد شقیقه و جهت وسواس سوداوی آن را مفید دانسته‌اند چرا که آن را خشک می‌کند.

سیر برای درد مفاصل مفید است

و نقرس و درد کمر را بهبود می‌بخشد.

جهت تنگی نفس، تقویت قلب، خارش تن، منع ریختن موی و با حنا جهت سیاه کردن آن نیز به‌کار می‌رفته است.

التیام زخم کهنه و ترک‌خوردگی دست و پا نیز از اثرات دیگر آن است.

 

مضرات سیر

 

گفته شده است که سیر محرک باد شکم و برای چشم مضر است؛

ایجاد‌کننده کرب، پیچش شکم و دل به‌هم‌خوردگی است.

در افراد گرم‌مزاج میل جنسی را کاهش می‌دهد که مصلح آن شکر است و

در افراد سردمزاج میل جنسی را افزایش می‌دهد.

مصلح سیر: پاک کردن گیاه از چوب و شاخ و تخم آن، و آلودن آن به روغن بادام و پختن با هلیله زرد و گل سرخ و انیسون و بنفشه و آب‌میوه‌ها است و استعمال کردن آن توصیه شده است.

 

میزان مجاز مصرف سیر

 

میزان مصرف عمومی سیر دوز 4 گرم سیر تازه یا 8 میلی‌گرم اسانس یا بنه تازه سیر 1 تا 2 بار در روز است.

 

نسخه‌های خانگی درمان بیماری‌ها با سیر

 

برای درمان تصلّب شرایین روزانه 600 تا 800 میلی‌گرم پودر سیر یا سیر خشک را مصرف کنید.

برای کاهش چربی خون روزانه 600 تا 900 میلی‌گرم از پودر سیر در روز را در چند نوبت تقسیم و مصرف کنید.

برای کاهش فشار خون 200 تا 300 میلی‌گرم از پودر سیر را سه بار در روز مصرف کنید.

برای تسکین دندان‌درد، سیر خام را روزی چند بار روی لثه و دندان بمالید.

برای کاهش التهاب پوست و زگیل سیر له‌شده را روی زگیل قرار دهید.

برای درمان سینوزیت، چند حبه سیر له‌شده را در کره تفت دهید و با نان میل کنید.

یک حبه سیر را ریز خرد کنید و با کمی آب میل کنید تا نفخ، یبوست و درد معده برطرف شود.

 

عسل و سیر برای لاغری

می‌توان از ترکیب عسل و سیر برای لاغری استفاده کرد و به‌کمک آن‌ها یک معجون برای کاهش وزن و تقویت سیستم ایمنی و بهبود عملکرد متابولیسم درست کرد.

 تهیه معجون :

 می‌توانید دو یا سه حبه سیر را پس از پوست کندن، له و کمی عسل به آن‌ها اضافه کنید. پس از آن‌که این مخلوط آماده شد، اجازه دهید 10 تا 15 دقیقه در دمای اتاق بماند و سپس میل کنید.

 

تداخلات دارویی سیر

افرادی که داروی وارفارین، آسپیرین، دیپیریدامول یا داروهای ضدپلاکتی دیگر یا عوامل حل‌کننده لخته مثل هپارین را مصرف می‌کنند ممکن است دچار افزایش زمان خونریزی تا 2 برابر شوند بنابراین در مصرف همزمان سیر و این فرآورده‌‌ها باید با پزشک مشورت کنند.

 

عوارض جانبی مصرف سیر

این گیاه در افراد با آلرژی نسبت به سیر نباید مصرف شود،

همچنین حداقل 10 روز قبل از اعمال جراحی باید مصرف سیر قطع شود تا احتمال خونریزی کاهش یابد.

مصرف سیر و فرآورده‌های حاوی آن با معده خالی ممکن است باعث ایجاد سوزش سر دل، تهوع، استفراغ و اسهال شود. مصرف مقادیر زیاد سیر ممکن است باعث افزایش خطر خونریزی پس از جراحی شود.

 

پیامبر خدا صلّی اللّه علیه و آله در روایتی فرموده‌اند:‌ «سیر بخورید و بدان درمان کنید چراکه درمان 70 درد در آن است».

 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 مراقب باشید/ این داروها و خوراکی‌ها پلاکت خون را کاهش می‌دهند

 

پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمی‌کند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است. تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد اما تأخیر در تشخیص می‌تواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.
 ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته می‌شود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکت‌های خون بیمار کاهش یافته و سلول‌های خونی قادر نخواهند بود فعالیت‌های اساسی بدن را انجام دهند

 

پلاکت چیست؟

 

 

پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته می‌شود که آنزیم‌های لازم برای انعقاد خون را در خود دارند.

پلاکت‌ها بسیار کوچکند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند.

میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.

 

نحوه عملکرد پلاکت خون

 

 

کار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است.

تجمع پلاکت‌ها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی می‌شود.

پلاکت‌های فعال حاوی پروتئین چسبنده‌ای به نام فیبرین هستند که این پروتئین‌ها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا می‌کنند.

 

 

 

علت پایین بودن پلاکت خون

 

 

پایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد اما در شرایط آسیب‌دیدگی می‌تواند روند انعقاد و لختگی خون را تحت‌تأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماری‌های زمینه‌ای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش می‌یابد که در ادامه به شرح این موارد می‌پردازیم:

 

۱) داروها و خوراکی‌هایی که پلاکت خون را کاهش می‌دهند

 

 

مصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز می‌شوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند.

استفاده از برخی نوشیدنی‌ها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف می‌شود) می‌تواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.

 

این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت می‌شوند:

 

داروهای ضد انعقاد یا مهارکننده‌های گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز می شود)

اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لخته‌های خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد)

و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)

هپارین،

استامینوفن،

ایبوپروفن،

ناپروکسن،

آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)،

سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)،

پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)،

داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین،

سولفونامیدها مانند تری‌متوپریم-سولفامتوکسازول،

وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).

۲) بیماری‌هایی که موجب پایین بودن پلاکت خون می‌شوند

 

 

برخی از بیماری‌ها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی می‌شوند که عبارتند از:

سرطان مغز استخوان،

لوسمی

HIV

 هپاتیت C

 عفونت‌های ویروسی

آنمی

سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)

سپسیس (نوعی عارضه عفونی)

بیماری های خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)

سابقه ارثی و ژنتیکی

زیاده‌روی در مصرف بیش از حد الکل

برخورد با ترکیبات سمی

دوران بارداری و ...

 

کاهش پلاکت خون گاهی می‌تواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود.

درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینه‌ای است. در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده می‌شود.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

 مهم ترین نشانه‌های دردهای سیاتیک چیست؟

نشانه‌های دردهای سیاتیکدلیل دردهای لگنی و تیر کشیدن ساق پا را بشناسید

 

درد لگنی که منجر می‌شود پایین ساق پای شما تیر می‌کشد، می‌تواند علل گوناگونی داشته باشد و برای درمان باید این علت را پیدا کرد.

اگر علائم شما در طول فعالیت‌های خاص یا هنگام دراز کشیدن بدتر شود، این می‌تواند نشانه‌ای از علت درد باشد. مشخص کردن علت علائم می‌تواند به تجویز بهترین درمان کمک کند.

 

1- سیاتیک

 

سیاتیک به درد عصبی اطلاق می‌شود که به دلیل زیر فشار قرار گرفتن یا تحریک ریشه‌های عصبی نخاعی که به پایین پاها می‌روند، رخ می‌دهد.

این بیماری علاوه بر درد، همچنین می‌تواند باعث احساس گزگز، سوزش، بی‌حسی و ضعف در ساق پا شود که به طور معمول در یک طرف بروز می‌کند.

 

علل سیاتیک:

بیماری سیاتیک ممکن است به علل گوناگونی رخ دهد، ازجمله:

فتق یا بیرون‌زدگی دیسک بین‌مهره‌ای
تنگی کانال نخاعی
وجود کیست، آبسه یا تومور در نزدیکی ستون فقرات
لغزیدن مهره‌های ستون فقرات روی هم و خارج شدن‌شان از راستای هم (اسپوندیلولیستزیس)
نشانگان پیریفورمیس (عضله پیریفورمیس، عضله کوچکی در عمق لگن) روی بخشی از عصب سیاتیک فشار می‌آورد

عوامل خطرساز بیماری سیاتیک:

برخی از عوامل می‌توانند زمینه‌ساز ایجاد بیماری سیاتیک باشند، ازجمله:

سن بالاتر
اضافه‌وزن و چاقی
سیگار کشیدن
عوامل شغلی مانند بلند کردن وسایل سنگین یا نشستن طولانی‌مدت
جراحی قبلی ستون فقرات یا لگن

 

2-  آرتریت یا التهاب مفاصل

آرتریت به گروهی عوارض التهابی اطلاق می‌شود که باعث درد و ورم کردن در مفاصل ازجمله مفصل ران یا لگن می‌شوند. استئوآرتریت یا آرتروز (التهاب ناشی از فشارهای مکانیکی بر مفصل) و

آرتریت روماتوئید (التهاب مفاصل ناشی از حمله دستگاه ایمنی به خود بدن)‌ دو نوع آرتریتی هستند که می‌توانند باعث بیماری سیاتیک شوند، یعنی درد لگن شوند که به پایین ساق پا می‌رسد.

شایع ترین نوع التهاب مفصل است و در آن «ساییدگی» غضروف‌های صافی رخ می‌دهد که در انتهاهای استخوان‌ها در محل مفاصل قرار دارند و مانند یک بالشتک ضربات وارد بر آنها را جذب می‌کنند. مبتلایان به این عارضه است دچار دردی شوند که هنگام راه رفتن بدتر شود یا ممکن است پس از حرکت دچار سفتی مفصل شوید.

آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است و زمانی رخ می‌دهد که دستگاه ایمنی بدن به مایع سینوویال (مایع لغزنده اطراف مفصل) ‌حمله می‌کند و منجر به التهاب، درد و بدشکلی آن می‌شود. در این عارضه ممکن است هنگام بیدار شدن از خواب یا پس از مدت‌های طولانی حرکت نکردن، درد و سفتی بیشتری داشته باشید.

 

3-  بورسیت

 

بورسیت یا التهاب «بورس» یکی دیگر از علل احتمالی درد لگن است.

بورس‌ها کیسه‌های پر از مایعی هستند که استخوان‌ها، ماهیچه‌ها و تاندون‌ها را در مفاصل محافظت می‌کنند. بورسیت زمانی رخ می‌دهد که بورس عفونی یا ملتهب شود.

درد ناشی از بورسیت می‌تواند در چند روز حاد باشد و بعد به درد مبهمی بدل شود. در هنگام جابجایی (مانند بلند شدن از رختخواب یا ماشین)، پس از بی‌حرکت ماندن طولانی‌مدت، و پس از خوابیدن به سمت آسیب‌دیده بدتر می‌شود.

 

علل بورسیت عبارت‌اند از:

استفاده بیش‌ازحد یا حرکت مکرر لگن
آسیب به لگن
عفونت لگن
خارهای استخوانی (رشد استخوان در لبه استخوان‌ها)
نابرابر بودن طول پاها
اسکولیوز(انحنای جانبی ستون فقرات)
نقرس (آرتریت التهابی که باعث درد در مفاصل، به ویژه مفاصل شست پا می‌شود)

 

4- پارگی لابروم

دردی که در قسمت جلوی لگن یا کشاله ران احساس می‌شود و به پایین ساق پا می‌تابد، ممکن است نتیجه پارگی لابروم باشد.

لابروم نوعی غضروف سخت است که مفاصل گوی و کاسه (مانند مفاصل لگن و شانه) را تثبیت می‌کند. پارگی در لابروم لگن می‌تواند منجر به ناپایداری مفصل، ناتوانی در جذب ضربات وارد بر مفصل، احساس قفل شدن و درق و دروق کردن در لگن و درد شود.

این درد می‌تواند در حین حرکات پیچشی یا در هنگام نشستن، ایستادن یا راه رفتن برای مدت طولانی بدتر شود.

 

علل پارگی لابروم لگن عبارت‌اند از:

استفاده بیش‌ازحد یا حرکات تکراریپ مفصل.
استخوان ران یا لگن شکل غیرطبیعی دارند.
آسیب، به ویژه در اثر چرخش یا پیچش
تحلیل رفتن لابروم ناشی از افزایش سن و فرسودگی.

 

5-  نشانگان درد تروکانتر بزرگ

نشانگان درد تروکانتر بزرگ (GTPS) یکی از دلایل درد لگن است که معمولاً در کناره باسن احساس می‌شود.

تروکانتر بزرگ یک برجستگی بزرگ در سمت جانبی استخوان ران است. GTPS نشانگانی است که شامل درد در این ناحیه به دلیل آسیب به تاندون‌های عضلات سرینی میانی یا کوچک می‌شود.

 

علائمی که نشان می‌دهد درد لگن شما به علت GTPS ایجاد شده است، اینها هستند:

سفتی صبحگاهی
درد هنگام دراز کشیدن یا خوابیدن در سمت آسیب‌دیده
درد هنگام فعالیت مانند پیاده‌روی یا ورزش
حساسیت در کنار باسن

 

6-  آندومتریوز

آندومتریوز یکی دیگر از علل احتمالی درد لگن است که به پایین پاها تیر می‌کشد.

آندومتریوز بیماری است که در آن بافتی مشابه پوشش داخلی رحم در جای دیگری از بدن رشد می‌کند و منجر به درد، التهاب و سایر علائم می‌شود.

افراد مبتلا به آندومتریوز اغلب درد خود را به صورت تیرکشیدنی از لگن به پایین پاها توصیف می‌کنند. این وضعیت می‌تواند به دلیل ضایعاتی باشد که بر اعصاب مجاور تأثیر می‌گذارد و منجر به درد در باسن، پشت و پاها و سایر نواحی بدن شود.

بیماران چطور درد را توصیف می‌کنند

از آنجایی که درد لگن که به پایین پاها تیر می‌کشد، علل گوناگونی دارد، بسته به علت ممکن است تفاوت‌هایی در علائم وجود داشته باشد.

اگر بتوانید درد خود را به طور دقیق توصیف کنید، ممکن است پزشک بتواند سرنخ‌هایی درباره علت درد شما پیدا کند، برای مفاصل درد در مفصل نسبت به درد عضله می‌تواند احساس متفاوتی ایجاد کند و درد ناشی از درگیری عصب نیز متفاوت خواهد بود.

درد لگنی که به پایین پاها تیر می‌کشد، ممکن است به اشکال متفاوتی توصیف شود:

حساسیت
درد حاد
درد تیرکشنده
بی‌حس شدن
مورمور شدن
احساس سوزش
درد مبهم
درد شدید و خنجری
احساس ضعف
قفل شدن
درق‌دروق کردن
همچنین مهم است که توجه داشته باشید که در چه زمانی درد دارید و چه زمانی درد ندارید. در نظر بگیرید که درد شما ثابت است یا فقط زمانی رخ می‌دهد یا بدتر می‌شود که کارهای خاصی انجام می‌دهید، مانند:

خوابیدن به یک طرف
در صبح‌ها
نشستن طولانی‌مدت
در حین رفت‌وآمد با وسایل نقلی (به‌عنوان‌مثال بلند شدن از صندلی یا سوارشدن به ماشین)
هنگام راه رفتن
هنگام ورزش کردن
در حین حرکات چرخشی یا چرخاندن چیزی
در زمان‌های خاصی از سیکل قاعدگی

 

چطور درد لگن را تسکین دهیم؟

 

راه‌هایی برای تسکین درد در خانه وجود دارد. اگر درد شما شدید است یا بر زندگی روزمره شما تأثیر می‌گذارد، مراقب باشید و از پزشکتان کمک بگیرید.

داروهای بدون نسخه (OTC):

 

مسکن‌های بدون نسخه مانند ایبوپروفن، استامینوفن، آسپیرین و ناپروکسن ممکن است در کوتاه‌مدت به درد و التهاب خفیف کمک کنند

تمرین‌های کششی:

 

برخی از تمرین‌های کششی مانند تمرین‌های مفصل خاجی–تهیگاهی (ساکروایلیاک)‌، ممکن است به تسکین درد در لگن، کمر و پاها کمک کنند.

استراحت:

 

در برخی موارد، که درد شما ناشی از آسیب ناشی از استفاده بیش‌ازحد است، بهتر است استراحت کنید و از ورزش یا بلند کردن اجسام برای چند روز خودداری کنید و ببینید که آیا درد برطرف می‌شود یا نه.

کمپرس سرد:

برای درد با شروع حاد لگن یا دردی که عود کرده است، می‌توانید از کمپرس سرد مثلا با استفاده از گذاشتن کیسه یخ در ناحیه دردناک سود ببرید. این کار را حداکثر به مدت 20 دقیقه و هر دو تا سه ساعت یکبار انجام دهید.

 

چگونه با درد لگنی تیرکشنده بخوابیم؟

 

درد لگن اغلب می‌تواند بر کیفیت خواب تأثیر بگذارد، به خصوص برای افرادی که به پهلو می خوابند، زیرا این وضعیت به مفصل آسیب‌دیده فشار وارد می‌کند. برای راحتی بیشتر، سعی کنید به پشت بخوابید. اگر به پشت خوابیدن روش معمول خوابیدن شما نیست، از یک بالش زیر زانوها و/یا در امتداد پهلوهای خود استفاده کنید تا به حفظ این وضعیت کمک کنید.

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

سرگیجه و انواع آن !

 

 

 

سرگیجه باعث گیجی می‌شود و احساس چرخیدن اطراف را برای فرد مبتلا خواهد داشت درحالی‌که اصلا چنین نیست.

این مشکل معمولا زمانی رخ می‌دهد که اختلالی در گوش داخلی وجود داشته باشد.

اما همچنین ممکن است به دلیل شرایطی که بر مغز تاثیر می‌گذارد، مانند تومور یا سکته مغزی، به وجود آید.

 درمان‌ها بسته به علت زمینه‌ای بیماری توسط دکتر مغز و اعصاب  تشخیص داده خواهد شد و می‌تواند شامل دارو، مانورهای تغییر وضعیت (برای جابه‌جاکردن رسوبات در گوش) یا جراحی باشد

سرگیجه (vertigo) چیست؟

سرگیجه احساس چرخیدن محیط اطراف شما است. این مشکل می‌تواند باعث شود احساس گیجی و عدم تعادل داشته باشید. سرگیجه به‌خودی‌خود یک بیماری نیست، بلکه نشانه‌ای از بسیاری از مشکلات سلامتی محسوب می‌شود که می‌تواند همراه با علائم دیگری نیز بروز کند.

 

 

 علائم دیگر احتمالی سرگیجه عبارتند از:

    تهوع و استفراغ

    سبکی سر

    مشکلات تعادل

    کاهش میزان شنوایی در یکی از گوش‌ها یا هر دو آن

    وزوز گوش (احساس زنگ‌زدن در گوش)

    سردرد

    بیماری حرکت

    احساس پری در گوش

    نیستاگموس (حرکات سریع و غیرقابل‌کنترل چشم به طرفین)

 

انواع سرگیجه از نظر متخصص مغز و اعصاب 

دو نوع اصلی سرگیجه وجود دارد:

    محیطی (peripheral)

    مرکزی (central)

 

سرگیجه محیطی

 

شایع‌ترین نوع این بیماری محسوب می‌شود. دکتر مغز و اعصاب معتقد است این اتفاق زمانی می‌افتد که مشکلی در گوش داخلی یا عصب دهلیزی (هر دو به حس تعادل شما کمک می‌کنند) وجود داشته باشد.

زیرمجموعه‌های سرگیجه محیطی عبارتند از:

    سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم (BPPV)

    التهاب گوش داخلی (لابیرنت)

    التهاب عصب دهلیزی

    بیماری منییر (Ménière)

 

 سرگیجه مرکزی

 

کمتر رایج است. این نوع زمانی رخ می‌دهد که شرایطی مانند عفونت، سکته مغزی یا ضربه‌مغزی بر مغز شما تاثیر بگذارد. افراد مبتلا به سرگیجه مرکزی معمولا علائم شدیدتری مانند عدم تعادل شدید یا مشکل در راه‌رفتن دارند.

 

چه عواملی باعث سرگیجه می‌شوند؟

از نظر دکتر مغز و اعصاب علل سرگیجه در افراد مختلف متفاوت است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

    سردردهای میگرنی

    داروهای خاص، از جمله برخی آنتی‌بیوتیک‌ها، ضدالتهاب‌ها و داروهای قلبی عروقی

    سکته مغزی

    آریتمی (بی‌نظمی در ضربان قلب)

    دیابت

    آسیب‌های سر

    استراحت طولانی‌مدت در بستر

    زونا در یا نزدیک گوش

    جراحی گوش

    فیستول پری لنفاوی (زمانی‌که مایع گوش داخلی به گوش میانی نشت می‌کند)

    هیپرونتیلاسیون (تنفس سریع)

    افت فشارخون (کاهش فشارخون هنگام ایستادن)

    آتاکسی (ضعف عضلانی)

    سیفلیس

    اتو اسکلروز (مشکل رشد استخوان که بر گوش میانی تاثیر می‌گذارد)

    بیماری‌های مغز و اعصاب

    مولتیپل اسکلروزیس (MS)

    نورینوم آکوستیک

 

عوارض احتمالی سرگیجه چیست؟

دکتر مغز و اعصاب  معتقد است گاهی سرگیجه می‌تواند باعث افتادن شود که ممکن است منجر به شکستگی استخوان  یا سایر آسیب‌ها شود. سرگیجه می‌تواند بر کیفیت زندگی شما تاثیر بگذارد و توانایی شما را برای رانندگی یا رفتن به سرکار مختل کند.

تشخیص سرگیجه توسط پزشکان چگونه انجام می‌شود؟

 

دکتر مغز و اعصاب  برای تشخیص سرگیجه معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و در مورد علائم سرگیجه شما سوالاتی می‌پرسد. آنها ممکن است برای تایید تشخیص شما، یک یا چند آزمایش را توصیه کنند.

آزمایشات تشخیصی سرگیجه

برخی از آزمایشات برای تشخیص سرگیجه توسط دکتر مغز و اعصاب  انجام می‌شود. این آزمایشات عبارتند از:

تست فوکودا - اونتربرگر

در جلسه مشاوره با دکتر مغز و اعصاب، ایشان از شما می‌خواهد که به مدت ?? ثانیه با چشمان بسته درجا راه بروید. اگر بچرخید یا به یک طرف خم شوید، احتمالا به این معنی باشد که مشکلی در لابیرنت گوش داخلی خود دارید. این می‌تواند باعث سرگیجه شود.

تست رومبرگ

در حین این ارزیابی، پزشک از شما می‌خواهد که با پاهای به‌هم‌چسبیده و دست‌ها به پهلو بایستید و چشمان خود را ببندید. اگر احساس عدم تعادل یا ناپایداری کردید، ممکن است به این معنی باشد که مشکلی در سیستم عصبی مرکزی خود (مغز یا نخاع) دارید.

تست هد ایمپالس (تحریک سر)

در این تست، پزشک به‌آرامی سر شما را به طرفین حرکت می‌دهد درحالی‌که چشمان خود را روی یک هدف ثابت (مثلا نقطه‌ای روی دیوار یا بینی پزشک) متمرکز می‌کنید. با حرکت‌دادن سر شما، آنها به حرکات چشمان شما توجه زیادی خواهند داشت. این کار می‌تواند به آنها بگوید که آیا مشکلی در سیستم تعادل گوش داخلی شما وجود دارد یا خیر.

باتری تست دهلیزی

این شامل چندین تست مختلف برای بررسی بخش دهلیزی سیستم گوش داخلی شما می‌شود. باتری تست دهلیزی می‌تواند به تعیین اینکه آیا علائم شما ناشی از مشکل گوش داخلی یا مشکل مغزی است کمک کند.

تصویربرداری

این احتمال دارد شامل سی‌تی‌اسکن (توموگرافی کامپیوتری) یا ام‌آرآی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) باشد.

 

دکتر مغز و اعصاب چگونه سرگیجه را درمان می‌کند؟

درمان سرگیجه بستگی به علت زمینه‌ای آن دارد. پزشکان از روش‌های درمانی مختلفی استفاده می‌کنند که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    مانورهای تغییر وضعیت (برای جابه‌جایی رسوبات در گوش)

    داروهای سرگیجه

    توان‌بخشی دهلیزی (تمرینات سرگیجه)

    جراحی

 

درمان‌های خانگی سرگیجه

رهایی کامل از سرگیجه بدون کمک دکتر مغز و اعصاب  همیشه ممکن نیست. اما در اینجا چند مورد وجود دارد که می‌توانید در خانه برای کاهش علائم خود امتحان کنید:

    هنگام بلندشدن، چرخاندن سر یا انجام سایر حرکات محرک، به‌آرامی این کار را انجام دهید.

    با دو بالش زیر سر بخوابید تا سر شما بالاتر قرار گیرد.

    برای کاهش احساس چرخش در یک اتاق تاریک و ساکت دراز بکشید.

    به‌محض اینکه احساس سرگیجه کردید، بنشینید.

    هنگام برداشتن چیزی، به‌جای خم‌شدن از کمر، چمباتمه بزنید.

    اگر احتمال می‌دهید زمین بخورید، از عصا یا چوب‌دستی کمک بگیرید.

 

درمان دائمی سرگیجه

متاسفانه، هیچ راه مطمئنی برای خلاص‌شدن دائمی از سرگیجه و جلوگیری از بازگشت آن وجود ندارد. برخی از افراد فقط یک‌بار دچار سرگیجه می‌شوند و دیگر هرگز آن را تجربه نمی‌کنند. برخی دیگر حملات مکرر (عودکننده) را تجربه خواهند کرد. اگر سرگیجه شدید یا مکرر دارید، با پزشک خود در مورد راه‌های کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی خود صحبت کنید.

 

جمع‌بندی

 

اگرچه حملات سرگیجه ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما در بیشتر مواقع به‌سرعت برطرف می‌شوند. سرگیجه می‌تواند در کیفیت زندگی شما اختلال به وجود آورد و توانایی شما را برای انجام کارهایی که می‌خواهید کاهش دهد. مهم نیست چه نوع سرگیجه‌ای را تجربه می‌کنید، دکتر مغز و اعصاب آنلاین در دکترتو می‌تواند به شما در شناسایی علت اصلی آن کمک کند.
 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 
این در پا نشانه دیابت است

 

بی حسی پا یکی از شایع ترین علائم پای دیابتی است

اما چگونه بفهمیم که دیابت داریم یا مشکل زمینه ای دیگری؟
 افزایش سطح قند خون زمانی رخ می دهد که گلوکز اضافی در جریان خون وجود داشته باشد و زمانی اتفاق می افتد که بدن شما به طور موثر از انسولین استفاده نمی کند یا آن را تولید نمی کند. این کمبود انسولین یا مقاومت به انسولین اغلب منجر به دیابت می‌شود که بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO) حدود 42.2 کرور نفر در سراسر جهان را مبتلا می‌کند و باعث مرگ 10.5 میلیون نفر در سال می‌شود.

 

دیابت می‌تواند قسمت‌های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار دهد، عمدتاً با آسیب رساندن به رگ‌های خونی بزرگ و کوچک که می‌تواند منجر به افزایش خطر حمله قلبی و سکته شود و باعث مشکلاتی در کلیه‌ها، چشم‌ها، پاها و اعصاب شود.

در این مطلب، ما به طور خاص بر چگونگی تأثیر دیابت بر پا و اینکه آیا بی حسی در اندام تحتانی می تواند نشانه ای از بیماری مزمن باشد تمرکز خواهیم کرد.

پای دیابتی چیست؟

 

دیابت می تواند منجر به بروز چندین مشکل مرتبط با پا شود که شامل

نوروپاتی،

گردش خون ضعیف

و عملکرد سیستم ایمنی بدن می شود.

افزایش سطح قند خون به آسیب عصبی، کاهش حساسیت به جراحات و فشار روی پاها کمک می کند. همزمان، دیابت گردش خون را مختل می‌کند و مانع از تحویل اکسیژن و مواد مغذی ضروری به اندام‌های تحتانی می‌شود و در نتیجه توانایی بدن برای درمان و مبارزه با عفونت‌ها را تضعیف می‌کند.

سیستم ایمنی ضعیف مرتبط با دیابت، حساسیت به عفونت ها را بیشتر می کند و خطر عوارض ناشی از آسیب های جزئی پا را افزایش می دهد.

تحقیقات نشان می دهد که حدود 60 درصد از بیماران دیابتی دچار نوروپاتی می شوند که در نهایت منجر به زخم پای دیابتی می شود. این خطر در کسانی که کف پای صاف دارند حتی بیشتر نیز می شود، زیرا آنها دارای سحت فشار نامتناسبی در سراسر پا هستند که منجر به التهاب بافت در مناطق پرخطر پا می شود.

چگونه بفهمیم بی حسی در پاها نشانه دیابت است؟

 

بر اساس گزارش Current Diabetes Reports، بی حسی، گزگز، یا سوزن سوزن شدن در پاها ممکن است نشانه نوروپاتی دیابتی باشد، نوعی آسیب عصبی که تقریباً 50 درصد از بزرگسالان مبتلا به دیابت را در طول زندگی تحت تاثیر قرار می دهد. افراد، به ویژه آنهایی که دیابت دارند، باید فوراً تغییرات در پا را به پزشک خود گزارش دهند.

هنگام ارزیابی بی حسی به عنوان یک نشانه بالقوه دیابت، مهم است که علائم همراه را مانند افزایش تشنگی، تکرر ادرار، کاهش وزن غیرقابل توضیح و خستگی را در نظر بگیریم.

همچنین باید با کمک آزمایش خون برای اندازه گیری سطح گلوکز به دنبال تشخیص قطعی باشیم.

فراموش نکنید که آگاهی گسترده از علائم مختلف و اهمیت ارزیابی پزشکی به موقع برای رسیدگی به نگرانی های بالقوه سلامت بسیار ضروری است.

سایر علائمی که باید مراقب آنها باشید

برخی از علائم دیگر پای دیابتی عبارتند از:

    زخم پا یا زخم روی پا
    تغییر در بافت و رنگ پوست
    پاهای خشک و ترک خورده
    پای شارکو، جایی که استخوان‌های پا ضعیف می‌شوند و ممکن است شکسته شوند، اغلب بدون هیچ آسیبی ظاهری و می‌تواند منجر به تغییر شکل و مشکل در راه رفتن شود.
    پینه ها و میخچه هایی که به دلیل تغییر راه رفتن یا کفش های نامناسب ایجاد می شوند

در آخر

وقتی نوبت به مدیریت عوارض پای مرتبط با دیابت می رسد، مدیریت سطح قند خون از اهمیت بالایی برخوردار است. اینکار را می توان از طریق رژیم غذایی، ورزش و داروهای تجویز شده توسط پزشکان به دست آورد.

اقدامات مراقبت از پا، از جمله بازرسی های منظم، بهداشت مناسب و مرطوب کردن، برای جلوگیری از مشکلات پوستی و به حداقل رساندن خطر آسیب ضروری است. همچنین انتخاب کفش مناسب برای جلوگیری از نقاط فشار و مشکلات پا بسیار مهم است و معاینات منظم مراقبت های بهداشتی به تشخیص زودهنگام عوارض کمک می کند.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

کاربرد گچ فایبر گلاس در درمان شکستگی های بدن

روش های گچ گرفتن عضو آسیب دیده

یکی از راه های بی حرکت کردن شکستگی بعد از جا انداختن عضو آسیب دیده، استفاده از گچ گیری است.

نام اصلی این روش Cast است و چون اولین بار از گچ (این ماده همان گچ ساختمانی است که مواد دیگری را برای بهبود کارکرد به آن اضافه کرده اند) برای این کار استفاده شد، در زبان فارسی به گچ گیری معروف شده است.

برای گچ‌ گیری عمدتاً از گچ فایبر گلاس یا گچ معمولی استفاده می شود. گچ لایه سختی را ایجاد می کند که از عضو آسیب دیده محافظت می‌کند و آن را بی‌حرکت نگه می‌دارد.

 

در ادامه به بررسی این دو روش می پردازیم:

 

1. گچ معمولی:

 

نوارهای گچ معمولی از گاز پانسمان پوششی تشکیل می‌شوند. متخصص باند گچ را مرطوب می‌کند و آن را دور عضو شکسته بدن می‌پیچد، البته معمولاً زیر آن مقداری پوشش نوار پنبه‌ای بسته می‌شود که از گچ کلسینه و پودری ریز تشکیل شده است. پس از آن که آب به این پودر اضافه شد و گچ‌گیری انجام و گچ خشک شد، سولفات کلسیم ایجاد می‌شود که ماده‌ای سخت وسفید است. خشک شدن گچ معمولاً 10 ـ 5 دقیقه طول می‌کشد. فرآیند خشک شدن یک فرایند گرمازا است. ممکن است بیمار از گرم بودن گچ شکایت داشته باشد، اما اگر پوشش پنبه‌ای کافی زیر آن قرار داده شود، حرارت شدیدی حس نخواهد شد.

 

2. گچ فایبر گلاس (باند گچی ارتوپدی):

 

فایبرگلاس نوعی پلاستیک است که به راحتی می‌توان آن را شکل داد. اکثر نوارهای فایبرگلاس به شکل حلقوی تهیه می‌شوند که به صورت نرم بسته‌بندی و اشباع شده با رزین پلی اورتان هستند. این رزین با آب فعال می‌شود و گچ ظرف 4 ـ 3 دقیقه خشک و سخت می‌شود. روند گچ‌گیری با فایبرگلاس نیز مشابه گچ معمولی است. نوار دور پوشش پنبه‌ای روی عضو شکسته بدن بسته می‌شود.

 

حال این سوال مطرح می شود که کدام روش گچ گیری ارجحیت دارد؟

 

در ادامه این مقاله، ما روش گچ گیری با استفاده از گچ معمولی و گچ فایبر گلاس را مقایسه کرده ایم تا مشخص گردد کدام یک از این روش ها بهتر هستند.

 

1. گچ فایبرگلاس سبک‌ تر و راحت‌ تر است.

گچ فایبر گلاس از رزین پلی اورتان فعال شده با آب تشکیل می‌شود که با مواد پانسمان ترکیب شده است. بنابراین فایبر گلاس استحکام بیشتری دارد و سریع‌ تر شکل می‌ گیرد. با این توصیف گچ‌ گیری با فایبرگلاس به نگهداری کمتری نیاز دارد و غالباً پس از شروع شدن فرایند التیام و جوش خوردن استخوان انجام می‌شود.

 

2. سطح خارجی باند فایبر گلاس ضد آب است، اما معمولاً بخش اعظم مواد داخل گچ ضد آب نیست. مواد ضد آب به منظور جایگزینی این پوشش داخلی ابداع شده است تا بیمار بتواند با وجود در گچ بودن بدن کارهای روزمره را انجام دهد. به علاوه چون ماده ضد آب رطوبت پوست زیر گچ را جذب می‌کند، بیمار از خارش و بوی بد رنج نمی‌برد.

3. گچ فایبر گلاس نیز مانند هر گچ ارتوپدی دیگری معایبی دارد. فایبر گلاس سریع خشک می‌شود، بنابراین اگر متخصص تجربه کافی نداشته باشد، زمان کمتری برای گچ‌ گیری خواهد داشت.

4. بسیاری از مخالفان استفاده از فایبر گلاس این نظر را دارند که مواد سنتزی فضای کمتری را برای ورم باقی می‌گذارد و برای شکستگی‌های پیچیده‌ تری که استخوان کاملاً از جای خود خارج شده است، مناسب نیست. اما گچ معمولی شکل‌ پذیرتر از نوار رزینی و فایبر گلاس است، و متخصص بهتر می‌تواند آن را دور عضو آسیب دیده بپیچد. همچنین گچ معمولی صاف‌ تر است و کمتر به لباس گیر می‌ کند یا باعث تحریک پوست می‌شود.

باند ارتوپدی (گچ) فایبر گلاس چیست؟

باند ارتوپدی فایبر گلاس که به آن گچ پلاستیکی هم میگویند، ماده ای است که از آن برای گچ گیری و بی حرکت در آوردن شکستگی یا اندام آسیب دیده بدن استفاده می شود. فایبر گلاس یک ماده کامپوزیت است که از فیبرهای شیشه و یک رزین تشکیل شده است. این ماده در عین سبکی بسیار مقاوم بوده و به همین علت مورد توجه همگان و جانشین مناسبی برای گچ شده است. گچ ها درد و تورم اندام ها را کاهش داده و موجب کاهش اسپاسم عضلات می گردند.

فایبرگلاس نسبت به گچ هوا را به خوبی از خود عبور داده و موجب هوا رسانی به پوست اندام آسیب دیده می شود. فایبرگلاس کمتر از گچ مانع اشعه ایکس می شود و بهتر میتوان از طریق رادیوگرافی استخوان را از ورای آن دید. قبل از گچ گیری برای جلوگیری ازتماس مستقیم با پوست یا حساسیت یا زخم های پوستی ابتدا اندام آسیب دیده را با باند زیر گچ (ویبریل) یا یک جوراب نخی به نام استاگینت می پوشانند.

 

وقتی اندامی در گچ قرار دارد بروز علائم زیر نشانه خطر است:

افزایش درد یا تورم اندام و احساس سفت شدن گچ یا آتل
احساس بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست یا پا به علت فشار گچ یا آتل
احساس سوزش در پوست زیر گچ
تورم دست یا پا که در پایین تر از محل گچ یا آتل قرار دارد
از دست دادن توانایی حرکت انگشتان دست یا پا
 

هنگام استفاده از گچ فایبرگلاس مواردی وجود دارد که باید مورد توجه قرارگیرد:

1- عضو گچ گرفته شده تا 24 ساعت در هوای آزاد قرار گیرد تا کاملا خشک شود .رطوبت، گچ را ضعیف و شل می کند. گرچه ممکن است فکر کنید آب بر استحکام  و دوام فایبر گلاس تاثیری ندارد ولی خیس شدن لایه پنبه ای که بین فایبر گلاس و پوست قرار گرفته، می تواند موجب مشکلات پوستی شود.

2- در هنگام استحمام دو لایه پلاستیک را روی گچ یا آتل خود بپیچید تا آب به آن نفوذ نکند.

3- در 24 ساعت اول گچ گیری، روی اندام گچ گرفته شده جسم سنگین نگذارید وعضو گچ گیری شده را روی سطح لبه دار قرار ندهید. بهتر است عضو روی بالشت نرم قرار گیرد.

4- اگر پزشکتان به شما اجازه راه رفتن با گچ را داده است این کار را تا موقعی که گچ شما کاملا خشک و سفت نشده است انجام ندهید. این زمان برای فایبرگلاس یک ساعت و برای گچ 3-2 روز است.

5- باند پنبه ای را که در زیر گچ یا آتل قرار داده شده است را بیرون نیاورید.

6- اگر پوست شما خارش داشت چیزی را برای خاراندن در زیر گچ نبرید. این کار ممکن است پوست را زخمی کند و چون روی پوست بسته است احتمال عفونت آن وجود دارد و اگر عفونت کند چون محل قابل دیدن نیست ممکن است متوجه آن نشده و برای شما خطر ایجاد کند. اگر خارش مداوم بود با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

7- پوست دور گچ یا آتل را مرتب نگاه کنید. اگر قرمز یا زخمی بود به پزشکتان اطلاع دهید.

8- مرتب گچ یا آتل خود را بررسی کنید، که اگر ترک برداشت به پزشک اطلاع بدهید.

9- انگشتان دست یا پای شکسته شده را مکرراً حرکت بدهید.

10- مقداری یخ خرد شده را در یک کیسه پلاستیکی خشک قرار داده و آن را در روی گچ یا آتل در محل ضایعه دیده قرار دهید.

ویژگی های خاص گچ فایبر گلاس

شروع فرآیند التیام و جوش خوردن استخوان بلافاصله پس از گچ گرفتن
دارا بودن منافظ سطحی جهت تنفس پوست
دارای سطح خارجی باند فایبرگلاس ضد آب
مقاومت بسیار بالا و شکل پذیری سریع‌تر
امکان عبور اشعه ایکس‌ری رادیولوژی
وزن سبک‌تر و راحت‌تر
رنگ بندی متنوع

 
انواع گچ فایبر گلاس بر اساس سایزبندی

این باندهای پزشکی در اندازه‌های مختلف ساخته می‌شوند که باید بنا به اندازه محل مورد نظر برای شکسته‌ بندی خریداری شوند. برای مثال، برای گچ گیری انگشت‌ها و یا برای اندام کودکان که دارای عرض کمتری نسبت به اندام بزرگسالان هستند از گچ‌های با عرض 2 و 3 می‌توان استفاده کرد. گچ فایبر گلاس با عرض 4 و 5 برای گچ گیری اندام بزرگ و به ویژه برای افراد بزرگسال مناسب می‌باشد.
باند گچی با عرض ۸ اینچ یا ۲۰ سانتی‌متر
باند گچی با عرض ۶ اینچ یا ۱۵ سانتی‌متر
باند گچی با عرض ۴ اینچ یا ۱۰ سانتی‌متر
باند گچی با عرض ۲ اینچ یا ۵ سانتی‌متر
باند گچی با عرض ۳ اینچ یا ۷ سانتی‌متر

علاوه بر این برخی از شرکت‌ها باند گچ فایبر گلاس را در اندازه و سایز دلخواه مشتری تولید می‌‌کنند.

انواع گچ فایبر گلاس بر اساس برندهای موجود

گچ های فایبر گلاس از نظر برندهای موجود دارای تنوع زیادی هستند  که بنا به نیاز و تجویز پزشک قابل تهیه هستند:
1. باند ارتوپدی فایبر گلاس گلدن کست GOLDEN CAST
2. باند ارتوپدی فایبر گلاس فایبر کست FIBER CAST
3. باند ارتوپدی فایبر گلاس سپهر کست SEPEHR CAST
4. باند ارتوپدی فایبر گلاس تاپ کست TOP CAST
5. باند ارتوپدی فایبر گلاس بی پی آی BPI CAST
 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

آمپول کتورولاک چیست؟ + دوز مصرفی و عوارض جانبی

داروی کتورولاک

 

آمپول کتورولاک (Ketorolac) با نام تجاری تورادول (Toradol)، دارای اثرات ضد درد، التهاب و تب است.

این دارو را می‌توانید به صورت خوراکی و تزریقی (وریدی و عضلانی)‌ مصرف کنید. تاثیر این دارو بسیار سریع است.

پانزده دقیقه پس از مصرف تاثیرات آن را حس خواهید کرد. با مطالعه این مقاله از مجله درمانکده بیشتر با کاربرد امپول کتورولاک، دوز مصرفی و عوارض جانبی آن آشنا می‌شوید.

کاربرد آمپول کتورولاک چیست؟

 

آمپول کتورولاک یکی از انواع داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی است. از این دارو می‌توانید برای کاهش و تسکین دردهای کوتاه مدت استفاده کنید. تزریق آن پس از جراحی برای تسکین درد رایج است. این دارو را نباید بیشتر از ۵ روز مصرف کنید؛ زیرا با عوارض جانبی شدیدی مواجه می‌شوید. همچنین پزشکان متخصص مصرف آن را در به افراد کمتر از ۱۷ سال توصیه نمی‌کنند. پزشک ممکن است اولین دوز دارو را به صورت تزریق وریدی یا عضلانی تجویز کند، اما در ادامه دوزهای خوراکی را به شما پیشنهاد خواهد کرد.

موارد مصرف آمپول کتورولاک را می‌توان در ۲ مورد زیر خلاصه کرد:

    قبل یا بعد از جراحی با هدف تسکین درد
    کاهش دردهای شدید یا متوسط کوتاه مدت

بنابراین برای کاهش دردهای شدید آرتریت که در طولانی مدت شما را آزار می‌دهند؛ نمی‌توانید از این دارو استفاده کنید.

عملکرد آمپول کتورولاک چگونه است؟

 

این دارو باعث انسداد مواد طبیعی در بدن می‌شود که التهاب تولید می‌کنند. این مواد با نام علمی پروستاگلاندین (Prostaglandin) یا PG معرفی می‌شوند. پروستاگلاندین، هورمون‌هایی (مواد شیمیایی) هستند که بافت‌های خاصی از بدن آنها را تولید می‌کنند. این مواد عملکرد‌های بسیار متنوع و متناقضی در بدن دارند که از جمله آنها می‌توان به ایجاد انقباضات رحمی، ایجاد درد، گشاد شدن یا انقباض رگ‌های خونی و… شوند.
امپول کتورولاک با انسداد تولید آنها التهاب، درد، تورم و تب در بدن را تسکین می‌دهد.

دوز مصرفی آمپول کتورولاک چقدر است؟

 

درمان تک دوز، تزریق عضلانی

    بیمارانی که کمتر از ۶۵ سال سن دارند: تک دوز ۶۰ میلی‌گرم
    بیمارانی که بیشتر از ۶۵ سال دارند، همچنین افرادی با وزن کمتر از ۵۰ کیلوگرم و کسانی که با نارسایی کلیوی مواجه هستند: تک دوز ۳۰ میلی‌گرم

درمان تک دوز، تزریق وریدی

    افرادی که کمتر از ۶۵ سال دارند: تک دوز ۳۰ میلی‌گرم
    بیمارانی که بیشتر از ۶۵ سال دارند، همچنین افرادی با وزن کمتر از ۵۰ کیلوگرم و افرادی با نارسایی کلیوی مواجه هستند: تک دوز ۱۵ میلی‌گرم


درمان چند دوز؛ تزریق عضلانی یا وریدی

    بیماران کمتر از ۶۵ سال: هر ۶ ساعت، ۳۰ میلی‌گرم. مجموع ۲ دوز روزانه نباید بیشتر از ۱۲۰ میلی‌گرم شود.
    بیمارانی که بیشتر از ۶۵ سال دارند، همچنین افرادی با وزن کمتر از ۵۰ کیلوگرم و کسانی با نارسایی کلیوی مواجه هستند: هر ۶ ساعت، ۱۵ میلی‌گرم. مجموع ۲ دوز روزانه نباید بیشتر از ۶۰ میلی‌گرم باشد.

دوز خوراکی  آمپول کتورولاک

پزشکان دوز خوراکی را پس از تزریق عضلانی وریدی پیشنهاد می‌کنند:
    افرادی که بیشتر از ۵۰ کیلوگرم وزن دارند: این بیماران در ابتدا می‌توانند ۲۰ میلی‌گرم داروی خوراکی دریافت کنند. در ادامه میزان مصرف هر ۴ تا ۶ ساعت به ۱۰ میلی‌گرم می‌رسد. مجموع دوز روزانه نباید بیشتر از ۴۰ میلی‌گرم شود.
    بیمارانی که کمتر از ۵۰ کیلوگرم وزن دارند: مصرف خوراکی این دارو در ابتدا ۱۰ میلی‌گرم است و در ادامه هر ۴ تا ۶ ساعت نیز ۱۰ میلی‌گرم خواهد بود. مجموع دوز روزانه برای این بیماران نباید بیشتر از ۴۰ میلی‌گرم شود.
تصویری از قرص‌های سفید و نارنجی رنگ و سرنگ. داروی کتورولاک ابتدا به صورت تزریقی و سپس خوراکی (قرص) تجویز می‌شود.

عوارض کتورولاک چیست؟

عوارض شایع

    دردهای شکمی
    سوءهاضمه
    سردرد
    معده درد
    تهوع

عوارض کمتر شایع

    اختلال در عملکرد کلیه‌ها
    خونریزی سیستم گوارشی
    وزوز گوش
    درد در محل تزریق
    آنمی (کم‌خونی)
    احساس نفخ و سیری
    حالت تهوع و استفراغ
    افزایش آنزیم‌های کبدی
    سوزش سردل
    افزایش فشار خون
    ادم (تورم)
    احساس گیجی
    بثورات پوستی و خارش
    اسهال و یبوست

عوارض نادر آمپول کتورولاک

    پانکراتیت (التهاب لوزالمعده)
    درد قفسه سینه
    آنافیلاکتیک
    آسم
    اختلالات تنفسی
    تاری دید
    ادرار دردناک
    افزایش وزن
    حساسیت به نور
    تغییر خلق و خو
    آریتمی

علائم اور دوز داروی کتورولاک چیست؟

    دل درد
    مدفوع قیری یا سیاه رنگ
    حالت تهوع
    استفراغ خونی
    اختلالات در بلع
    خواب‌آلودگی
    خارش و بثورات پوستی مانند کهیر
    از دست دادن هوشیاری

 

منع مصرف آمپول کتورولاک برای چه کسانی است؟

    کسانی که به مصرف آسپرین و سایر داروهای غیر استروئیدی حساسیت دارند.
    افرادی که به بیماری‌‌های انعقادی خون مبتلا هستند.
    بیمارانی که از ناراحتی‌های قلبی و مغزی رنج می‌برند.
    کسانی که به بیماری‌ و خونریزی‌های گوارشی مبتلا هستند.
    افرادی که با فشار خون بالا، نارسایی کلیه و کبد درگیر هستند.

 

تداخلات دارویی آمپول کتورولاک چیست؟

آمپول کتورولاک با برخی داروهای دیگر تداخل دارد که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

 

    داروهای دیورتیک (Diuretic): این داروها ادرارآور هستند و برای درمان فشار خون بالا تجویز می‌شوند.

    داروهای ضد تشنج

    دکستران (Dextran): این دارو باعث افزایش حجم پلاسما می‌شود و در درمان درمان شوک هیپوولمیک (Hypovolemic shock، کاهش شدید حجم خون) کاربرد دارد.

    لیتیوم(Lithium): این دارو در درمان اختلالات روانپزشکی کاربرد دارد.

    متوترکسات (Methotrexate): نوعی داروی ضد متابولیت است و در درمان سرطان و بیماری‌های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید و پسوریازیس (نوعی اختلال پوستی ژنتیکی) کاربرد دارد.

 

اگر بیماری زمینه‌ایی دارید یا از داروی خاصی (گیاهی یا شیمیایی) استفاده می‌کنید، حتما به پزشک اطلاع دهید.مصرف آمپول کتورولاک در دوران بارداری بخصوص در سه ماه اول و آخر آن می‌تواند بر سلامتی جنین تاثیرگذار باشد. به همین دلیل استفاده آن توصیه نمی‌شود. اگر پس از تزریق این دارو متوجه بارداری شدید، حتما برای بررسی شرایط خود و جنین به پزشک عمومی مراجعه کنید. 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

گروه خون طلایی چه نوع خونی است؟

 

 

آیا تا به حال نام «خون طلایی» را شنیده‌اید؟ این یک اکسیر جادویی یا یک نوع کمیاب از گنج نیست.

خون طلایی به یک گروه خونی بسیار کمیاب و منحصربه‌فرد اشاره دارد که اسرار شگفت‌انگیزی در اعماق خود دارد.

 در دنیای گروه‌های خونی، گروهی نادر و معمایی وجود دارد که به «خون طلایی» معروف است. منشا خون طلایی را می توان به فردی نسبت داد که خون او حاوی ترکیبی خارق العاده از آنتی ژن ها بود که آن را از همه گروه های خونی شناخته شده دیگر متمایز می کرد.

اولین مورد ثبت شده از خون طلایی در سال ۱۹۶۱ هنگامی که زنی بدون آنتی ژن های A، B یا Rh در طی تعیین گروه خونی معمولی پیدا شد، کشف شد. از آن زمان تاکنون، تنها حدود ۴۰ نفر در سراسر جهان با این گروه خونی قابل توجه شناسایی شده اند. اگرچه ممکن است تعداد بسیار کمی به نظر برسد، اما هر فردی اطلاعات ارزشمندی در اختیار دارد که همچنان اسرار مربوط به ژنتیک و ایمنی شناسی انسان را باز می کند.

 

اهمیت و کاربردهای خون طلایی

 

 

خون طلایی نوعی نادر و مرموز است که در دنیای پزشکی اهمیت زیادی دارد. منحصر به فرد بودن آن نه تنها در کمیابی، بلکه در کاربردهای بالقوه آن نیز نهفته است.

این گروه خونی خارق‌العاده درها را به روی درمان‌های نجات‌بخش مختلف و پیشرفت‌های پزشکی باز کرده است.

یکی از کاربردهای کلیدی خون طلایی در زمینه پزشکی انتقال خون است.

خون طلایی می تواند به عنوان یک اهدا کننده جهانی برای افرادی با گروه های خونی نادر یا دشوار استفاده شود. این بدان معنی است که می توان آن را بدون نگرانی در مورد مشکلات سازگاری، به بیمارانی که نیاز فوری به تزریق خون دارند، تزریق کرد. توانایی استفاده از خون طلایی به عنوان جایگزینی برای انواع مختلف، آن را در مواقع اضطراری یا موقعیت هایی که زمان بسیار مهم است، ارزشمند می کند.

علاوه بر این، خون طلایی نقش حیاتی در تحقیق و توسعه علمی دارد. دانشمندان به طور مداوم در حال مطالعه این ناهنجاری ژنتیکی منحصر به فرد هستند، به این امید که اسرار آن را کشف کنند و راه های جدیدی را کشف کنند که می تواند برای بشریت مفید باشد. هدف محققان با کاوش در منشأ و خواص خون طلایی، دستیابی به بینش هایی در مورد پیشگیری از بیماری، تکنیک های پیوند اعضا و حتی ژن درمانی است.

 

آمار گستردگی خون طلایی

 

 

وقتی صحبت از شیوع خون طلایی در سراسر جهان می شود، داده های دقیق به دلیل نادر بودن آن محدود است. با این حال، برآوردها نشان می دهد که تنها بخش کوچکی از جمعیت جهان دارای این گروه خونی متمایز هستند. در حالی که اعداد خاص ممکن است متفاوت باشد، کارشناسان بر این باورند که کمتر از ۰.۱٪ افراد خون طلایی در رگ های آنها هستند.

تغییرات منطقه ای در توزیع خون طلایی دلیل دیگری برای کمبود آن است. مطالعات نشان داده‌اند که جمعیت‌های خاصی از این گروه خونی نادر فرکانس‌های بیشتری را در مقایسه با سایرین نشان می‌دهند. به عنوان مثال، برخی از مناطق در آمریکای جنوبی موارد نسبتاً بالاتری از خون طلایی را در میان ساکنان خود گزارش کرده اند.

در حالی که اطلاعات آماری در مورد خون طلایی تا حدودی مبهم است، یک چیز واضح است: یافتن اهداکنندگان با این گروه خونی استثنایی می‌تواند چالش برانگیز باشد. کمبود این گروه خونی، موانع مهمی در هنگام تامین بیمارانی که نیاز به تزریق خون یا درمان های تخصصی شامل خون طلایی دارند، ایجاد می کند.

با وجود این چالش ها، افزایش آگاهی در مورد اهمیت اهدا و دسترسی به خون طلایی برای کسانی که برای درمان های نجات دهنده به آن تکیه می کنند بسیار مهم است. هر کمک دارای ارزش بسیار زیادی است زیرا حتی یک واحد می تواند تفاوت بزرگی در زندگی یک فرد ایجاد کند.

وقتی صحبت از شیوع جهانی خون طلایی می شود، یک کلمه در مورد آن صدق می‌کند: نادر. تخمین زده می شود که این گروه خونی منحصر به فرد تنها در بخش کوچکی از جمعیت جهان وجود داشته باشد.

علیرغم میزان کم، خون طلایی منحصر به جغرافیا یا ملیت خاصی نیست، بلکه آن را می توان در افراد از تمام گوشه های جهان یافت، اگرچه برخی از مناطق ممکن است کمی بیشتر از سایرین داشته باشند

 

چشم‌انداز آینده

 

 

خون طلایی یک کشف خارق‌العاده است که به افراد مبتلا به شرایط پیچیده پزشکی که نیاز به تزریق چندگانه دارند، امید می‌دهد. سازگاری آن با تمام گروه های خونی دیگر، آن را به منبعی ارزشمند در مواقع اضطراری که زمان حیاتی است تبدیل می کند. با این حال، به دلیل نادر بودن آن و چالش های موجود در منبع آن، دسترسی به خون طلایی می تواند بسیار دشوار باشد. با نگاهی به آینده، چشم اندازها برای خون طلایی شامل تحقیقات مداوم در مورد خواص منحصر به فرد و کاربردهای بالقوه آن فراتر از انتقال خون است.

منبع: همشهری

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

اطلاعات دارویی| سیپروفلوکساسین؛ کاربرد و عوارض جانبی

 

از قرص سیپروفلوکساسین برای عفونت ادراری و دیگر عفونت‌های باکتریایی در قسمت‌های مختلف بدن استفاده می‌شود؛ کاربردهای دیگر این دارو برای درمان سیاه زخم و طاعون است.

 این دارو یک آنتی بیوتیک فلوروکینولون است که برای عفونت‌های بسیار جدی و سخت و بیماری‌هایی مانند طاعون تجویز می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌های فلوروکینولون می‌توانند عوارض جانبی بسیار جدی و ناتوان‌کننده‌ای داشته باشند که ممکن است برگشت‌پذیر نباشند. داروهایی مانند سیپروفلوکساسین باید فقط برای عفونت‌هایی استفاده شوند که با آنتی بیوتیک ایمن‌تر قابل درمان نیستند.

این دارو به‌صورت قرص، شربت، قطره گوش، قطره چشم و تزریقی وجود دارد و بدون نسخه پزشک در دسترس نیست. داروی سیپروفلوکساسین فقط برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود و برای انواع دیگر عفونت مناسب نیست؛ برای مثال سیپروفلوکساسین برای کرونا تجویز نمی‌شود؛ چراکه بیماری کرونا ناشی از ویروس است.

 

معمولا از این دارو در موارد زیر استفاده می‌شود:

 

 

  عفونت‌های مجاری ادراری

  عفونت‌های قفسه سینه مثل ذات‌الریه

  عفونت‌های پوستی و استخوانی

  عفونت‌های مقاربتی

  ورم ملتحمه

  عفونت چشم

  عفونت گوش

اخطار مصرف سیپروفلوکساسین

 

بیشتر بزرگسالان و کودکان بالای 1 سال می‌توانند این دارو را مصرف کنند؛ اما پیش‌از مصرف سیپروفلوکساسین حتما با پزشک خود یا دکتر داروساز مشورت کنید؛ چراکه ممکن است برای برخی افراد مناسب نباشد؛

اگر بیماری‌ها و ناراحتی‌های زیر را دارید، مصرف سیپروفلوکساسین به شما توصیه نمی‌شود:

  داشتن واکنش حساسیتی به داروها
  سابقه عارضه جانبی شدید بعد از مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها (خصوصا فلوروکینولون‌ها)
  دچار شدن به اسهال پیش‌از مصرف آنتی بیوتیک
  آنوریسم آئورت شکمی یا هر بیماری دیگری مربوط به آئورت
  وجود مشکل در تاندون‌ها
  ضربان قلب تند یا نامنظم
  عفونت قلبی یا بیماری مادرزادی قلبی
  فشار خون بالا و کنترل نشده
  بیماری‌های عامل تشنج و سکته مانند صرع
  مشکلات کلیوی
  دیابت
  بودن در دوران بارداری و شیردهی

 

عوارض جانبی

 

 

وارض جانبی رایج این قرص که برای بیش‌از یک درصد مصرف‌کنندگان ایجاد می‌شود شامل موارد زیر است:

  حالت تهوع
  اسهال
  قرمزی یا ناراحتی چشم
  طعم بد در دهان
  شکل‌گیری لکه‌های سفید روی چشم

در موارد بسیار کمی عوارض سیپروفلوکساسین جدی‌تر است.

 

اگر عوارض زیر برایتان ایجاد شد فورا مصرف قرص را متوقف کنید و پزشکتان را در جریان بگذارید.

  ضعف عضلانی، درد یا تورم در مفاصل یا تاندون‌ها (اغلب در مچ یا ساق پا رخ می‌دهد اما ممکن است در شانه و بازو هم اتفاق افتد و در کودکان شایع‌تر است).
  درد یا احساسات غیرطبیعی ( مثل بی‌حسی یا گزگز ) یا ضعف در بدن، به ویژه در پاها یا بازوها
  خستگی شدید، احساس اضطراب، خلق و خوی بد، مشکلات خواب یا به‌خاطرسپردن مسائل
  تغییرات در حواس بینایی، چشایی، شنوایی و بویایی
  اسهال حاوی خون یا مخاط
  ضربان قلب شدید و نامنظم
  تنگی نفس ناگهانی به‌خصوص موقع درازکشیدن
  تورم مچ پا، پا یا معده.
مصرف قرص سیپروفلوکساسین در موارد بسیار نادر می‌تواند مشکلات زیر را ایجاد کند:

  واکنش آلرژیک جدی
  جوش‌های پوستی همراه با خارش، قرمزی، تاول و… 
  گرفتگی در گلو و قفسه سینه
  مشکل در تنفس یا صحبت‌کردن
  متورم‌شدن دهان، صورت، لب‌ها، زبان و گلو

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

هشدار ! 7نشانه که خبر از گرفتگی رگ ها می دهد

 

 

مردم به یک تصور غلط رایج اعتقاد دارند که شریان های مسدود شده فقط مشکل افراد سالخورده است. اما در بسیاری از موارد تا زمانی که به ۲۰ سالگی خود برسیم ، در حال حاضر گرفتگی هایی در عروق ما وجود دارد. به همین دلیل است که افراد زیادی که مبتلا به این بیماری هستند.

شناختن علائم و هشیار بودن بسیار مهم است بنابراین می توانید به موقع به پزشک مراجعه کنید. ما در لیستی از 7 نشانه رایج شریان های مسدود شده را تهیه کرده ایم. به عوامل خطر نگاهی بیندازید و به خاطر سلامتی خود عادات روزمره خود را تغییر دهید.

1. درد در ماهیچه، ران ها یا باسن

 

درد پا در حین فعالیت هایی مانند راه رفتن می تواند نشانه گرفتگی عروق باشد. این بدان معنی است که اندام شما به اندازه کافی جریان خون را دریافت نمی کند. این علائم ممکن است شامل درد عضلات یا گرفتگی در پاها (یا بازوها) باشد. محل درد بستگی به محل لخته یا باریک شدن عروق دارد.

 

2. درد قفسه سینه

 

درد قفسه سینه (یا آنژین) نتیجه کاهش جریان خون به قلب است. احساس سفتی ، بی حسی ، سنگینی ، فشار یا سوزش می شود. معمولاً افراد هنگام استراحت ، این علامت را تجربه نمی کنند ، زیرا این امر در اثر فشار جسمی یا عاطفی ایجاد می شود. در بعضی موارد ، گرفتگی می تواند به قدری بد باشد که ممکن است آنژین (حمله قلب) آن را نشان دهد که شخص دچار حمله قلبی شده است .

3. از دست دادن بینایی موقت از یک طرف

 

شریان های کاروتید چشم و مغز ما را تأمین می کنند. اگر این شریانها مسدود شوند ، نتیجه از دست دادن بینایی موقت یا تاری دید در همان طرف است. انسداد کامل منجر به سکته مغزی می شود. به همین دلیل آگاهی از این علامت بسیار مهم است.

4- کمردرد

 

کمردرد نشانه ای جدی است که نباید از آن چشم پوشی کرد. هنگامی که جریان خون به قسمت تحتانی کمر کاهش می یابد ، دیسک های بین مهره ها شکننده می شوند. و این منجر به عصب های دردناک می شود. معمولاً این اولین علامت در بین مبتلایان به گرفتگی سرخرگ است: طبق یک مطالعه ، 10٪ از افراد در کشورهای توسعه یافته از قبل از 20 سالگی دارای انسداد پیشرفته در آئورت شکمی خود هستند.

5- تنگی نفس

 

این علامت زمانی ایجاد می شود که شریان های کرونر آسیب دیده یا بیمار شوند. افراد آن را تجربه می کنند زیرا قلب آنها قادر به پمپ کردن خون کافی برای تأمین نیازهای بدن نیست. این تحقیق نشان می دهد که افراد اغلب تنگی نفس را یک مشکل جدی نمی دانند. اما بعضی اوقات ممکن است تنها نشانه وجود بیماری جدی عروق کرونر باشد که ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.
درد پا در حین فعالیت هایی مانند راه رفتن می تواند نشانه گرفتگی عروق باشد.

6. پا یا دست های سرد

 

پاهای سرد می تواند در اثر بیماری شریانی محیطی (PAD) ایجاد شود. این مشکل زمانی اتفاق می افتد که شریان های باریک باعث کاهش جریان خون به اندام ها می شوند. ترمیم ضعیف زخم یا ضربان ضعیف در پا نیز علائمی است که باید با پزشک معاینه شود. علاوه بر این ، وجود PAD ممکن است نشانگر این باشد که یک بیماری شریانی گسترده تر در بدن وجود دارد که می تواند بر مغز یا قلب تأثیر داشته باشد که باعث سکته مغزی یا حمله قلبی می شود.

7. خستگی و سرگیجه

 

براساس انتشارات بهداشت هاروارد ، خستگی به عنوان نشانه ای از بیماری عروق کرونر کمتر دیده می شود ، اما می تواند رخ دهد. این علائم در نتیجه کاهش سطح اکسیژن ناشی از جریان خون ضعیف ایجاد می شود. کمیته پزشکان مسئولیت پزشکی ادعا می کند که این علائم در بین زنان شایع تر است.

 

چه چیزی خطر ابتلا به گرفتگی عروق را افزایش می دهد؟

 

به گفته موسسه ملی قلب ، ریه و خون ، عوامل افزایش سطح خطر به شرح زیر است:
داشتن کلسترول خون ناسالم. این نشان می دهد سطح کلسترول بد بالا و سطح کلسترول خوب پایین است.
فشار خون بالا. فشار خون نباید بیشتر از حد باشد 140/90 mmHg.
سیگار کشیدن. استعمال دخانیات باعث صدمه و سفت شدن رگ های خونی ، سطح کلسترول خون و فشار خون بالا می رود. علاوه بر این ، اجازه نمی دهد اکسیژن کافی به بافتهای بدن برسد.
اضافه وزن یا چاق بودن. شاخص توده بدنی بین 25 تا 29.9 اضافه وزن محسوب می شود. شاخص بالاتر به معنای چاق بودن فرد است.

 

 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید