بهترین و بدترین غذاها برای زخم معده چیست؟

پزشکان در گذشته فکر می‌کردند که برخی غذاها موجب زخم‌معده می‌شوند اما اکنون می‌دانیم که عوامل دیگری مانند مصرف داروهای مسکن در طولانی مدت یا عفونت با باکتری‌هایی به نام هلیکوباکتر پیلوری موجب زخم‌معده می‌شود.

 

 گرچه غذاها موجب ایجاد یا درمان زخم نمی‌شود، برخی غذاها ممکن است درد را تشدید کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است زخم‌معده را درمان کند و بهبودی آن زودتر حاصل شود.

 

بهترین غذاها برای زخم معده

 

 

غذاهای سرشار از فیبر

 

 

سیب، گلابی، بلغور جو دوسر و سایر غذاهایی که فیبر زیادی دارند از دو جهت برای زخم‌معده مفیدند. فیبر می‌تواند میزان اسید معده را کاهش دهد و در عین حال درد و نفخ معده را کم می‌کند. تحقیقات همچنین نشان داده است که رژیم غذایی پرفیبر می‌تواند از زخم‌معده پیشگیری کند.

 

سیب‌زمینی شیرین

 

 

این ماده سرشار از ویتامین‌آ است و شواهدی هست که نشان می‌دهد این ماده‌غذایی می‌تواند به کاهش زخم‌معده کمک کند و همچنین ممکن است در پیشگیری از آن نیز نقش داشته باشد. سایر موادغذایی با دوز مناسب ویتامین‌آ عبارتند از اسفناج، هویج، طالبی و جگر گاو.

 

غذاهای حاوی پروبیوتیک

 

غذاهایی مانند ماست، خمیر سویا، ترشی فصل، کلم ترش، آبجو و دانه سویا سرشار از باکتری‌های مفید به نام پروبیوتیک هستند. آنها ممکن است عفونت با هلیکوباکتر پیلوری را از بین ببرد یا به درمان بهتر زخم‌معده کمک کند.

 

 فلفل‌دلمه‌ای قرمز

 

 

این نوع فلفل سرشار از ویتامین‌سی است و می‌تواند به روش‌های مختلفی از بدن در برابر زخم‌معده محافظت کند. برای مثال، ویتامین‌سی نقش مهمی در بهبود زخم دارد. افرادی که به اندازه کافی آن را دریافت نمی‌کنند نیز بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند. این ماده مغذی را از مرکبات، توت‌فرنگی، کیوی و کلم‌بروکلی نیز دریافت می‌کنید.

 

 بدترین غذاها برای زخم معده

 

شیر

 

 

پزشکان سالها پیش به مردم توصیه می‌کردند که برای درمان زخم‌معده شیر بخورند. این توصیه قبل از زمانی بود که داروهای بهتری همچون داروهای قطع‌کننده اسید تولید شوند. امروزه می‌دانیم که شیر نمی‌تواند به پیشگیری یا تسکین زخم‌معده کمک کند. در واقع، ممکن است با تحریک معده و تولید اسید بیشتر، این بیماری را تشدید کند.

 

غذاهای چرب

 

هضم غذای چرب بیشتر طول می‌کشد و می‌تواند منجر به شکم درد و نفخ معده شود و در صورت داشتن زخم‌معده نیز خوشایند نخواهد بود. اگر مشکل معده را بدتر می‌کند، از مصرف غذاهای چرب اجتناب کنید.

 

 غذاهای تند؛ تاحدودی

 

  پزشکان تا مدت‌ها فکر می‌کردند که غذاهای تند عامل اصلی زخم‌معده است. ما اکنون می‌دانیم که این ادعا درست نیست. با این حال، برخی افراد متوجه می‌شوند که مصرف غذاهای تند، علائم آنها را بدتر می‌کند. اگر موجب درد معده می‌شود، از مصرف آن اجتناب کنید.

 

مرکبات؛ تاحدودی

 

در ابتدا به نظر منطقی است که غذاهای اسیدی مانند مرکبات و گوجه‌فرنگی موجب بدتر شدن زخم‌معده می‌شوند اما شواهد محکمی مبنی بر اینکه روی زخم‌ معده تاثیر داشته باشند، وجود ندارد. با این حال، همه ما واکنش‌های منحصر به فردی به غذاها داریم، بنابراین اگر غذاهای اسیدی موجب بدتر شدن زخم‌معده می‌شوند، از مصرف آن‌ها اجتناب کنید.

 

شکلات؛ تاحدودی

 

 

شکلات فواید بسیار زیادی برای سلامتی دارد اما اغلب برای برخی افرادی که زخم‌معده دارند، موجب ناراحتی می‌شود. اگر خوردن شکلات برایتان خوشایند نیست، صبر کنید تا زمانی که این مشکل بهبود یابد، در مصرف آن هم زیاده‌روی نکنید.

 

کافئین؛ با پزشک مشورت کنید

 

تحقیقات در مورد اینکه آیا کافئین به ویژه قهوه موجب بدتر شدن زخم می‌شود یا خیر، متفاوت است. با این حال، توصیه کلی این است که در صورت داشتن زخم‌معده، آن را مصرف نکنید. از پزشکتان بپرسید اما تا زمانی که علائم بدتر نشود، شاید مجبور نباشید از مصرف قهوه اجتناب کنید.

 

 الکل

 

 

اگر مستعد ابتلا به زخم‌معده هستید، به طور کامل از مصرف الکل اجتناب کنید. تحقیقات نشان می‌دهد مشروبات الکلی موجب تحریک و حتی آسیب به دستگاه گوارش می‌شود و زخم‌معده را بدتر می‌کند.

منبع: سلامت

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

اتفاقات بعد از مصرف نوشابه + عوارض

 

 

 می توان گفت که اغلب ما از عوارض فراوان مصرف نوشابه برای سلامت بدن آگاه هستیم، اما آیا می دانید که دقایقی پس از مصرف نوشابه چه اتفاقاتی در بدن رخ می دهد؟

سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که هر روز بیشتر از 6 قاشق چای خوری شکر مصرف نکنید، در حالی که در یک قوطی نوشابه تقریباً 10 قاشق چای خوری شکر وجود دارد پس نوشیدن فقط یک نوشابه در روز می تواند برای ما کاملا مضر باشد.

 

طبق گزارشات، افرادی که روزانه 1 تا 2 قوطی نوشیدنی های قندی می نوشند، 26 درصد بیشتر احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 را دارند. بر طبق تحقیقات و گزارشات ارائه شده 184.000 مرگ و میر جهانی در هر سال به دلیل مصرف نوشیدنی های شیرین اتفاق می افتد.

 

نوشابه به محض ورود برای بدن ما تهدید آمیز است و بخش های بدن را تحریک می کند. فسفریک اسید موجود در این نوشیدنی که باعث ایجاد شیرینی می شود سبب کاهش نوشیدن آب و کم آب شدن بدن خواهد شد که این مورد از کوچکترین عوارض نوشیدن نوشابه است.

 

مضرات نوشابه

 

اتفاق خطرناک و بدی که بعد از مصرف نوشابه در بدن رخ می دهد

 

 

20 دقیقه پس از نوشیدن نوشابه سطح قند خون به طور چشمگیری افزایش می یابد،  سپس کبد، مقدار زیاد شکر را به چربی تبدیل می کند.

 

در عرض 40 دقیقه بدن همه کافئین را از نوشابه جذب کرده و باعث انبساط مردمک چشم و افزایش فشار خون می شود. در این هنگام ، گیرنده های آدنوزین در مغز مسدود شده و از خستگی جلوگیری می کنند.

 

پنج دقیقه بعد، ترشح دوپامین - یک انتقال دهنده عصبی که به کنترل لذت و مراکز پاداش مغز کمک می کنند، افزایش می یابد. روشی که نوشابه این مراکز را تحریک می کند، قابل مقایسه با اثرات هروئین است و باعث می شود که بدن ما بیشتر این نوشیدنی را طلب کند.

 

یک ساعت پس از نوشیدن آن، یک افت کاهش قند شروع خواهد شد و باعث حساسیت و خواب آلودگی می شود. علاوه بر این، آب از طریق ادرار، همراه با مواد مغذی مهم برای سلامتی، از بدن بیرون می رود.

 

خواب آلودگی

خوردن نوشابه چه مضراتی دارد؟

نوشابه فقط حاوی فروکتوز نیست، بلکه نمک و کافئین بسیار بالایی هم دارد.مصرف منظم این مواد در مقادیر بالا، منجر به فشار خون بالا، بیماری های قلبی، دیابت و چاقی می شود اما مصرف مقدار کم آن مشکلی ایجاد نمی کند و باعث آسیب جدی نمی شود. در ادامه به این مورد می پردازیم که چگونه مصرف نوشابه بدن را ظرف 24 ساعت تحت تاثیر قرار می دهد؟

 

 

 

ضررهای نوشابه

 

زمانی که یک قوطی نوشابه و یا هر نوشیدنی مصنوعی مشابه را می نوشید، بدن شما درگیر اتفاقاتی میشود که در این بخش از نمناک به مهم ترین آنها پرداخته ایم.

10 دقیقه بعد از خوردن نوشابه

 

درست ده دقیقه بعد از خوردن نوشابه ده قاشق چای خوری شکر وارد بدنتان می شود که معادل 100 درصد نیاز روزانه تان به قند است. علت اینکه این میزان بالای قند موجب حالت تهوع شما نمی شود، وجود اسید فسفریک در نوشابه است که طعم آن را قابل تحمل می کند.

 

اسید فسفوریک موجود در نوشابه سبب آسیب به مینای دندان شده و آسپارتام، شیرین کننده مصنوعی موجود درآن سبب آسیب به فضای دندانی و گیرنده های چشایی می شود و در واقع سطح بالاتری از نیاز به قند را در حس چشایی زبان ایجاد می کنند.

20 دقیقه بعد از خوردن نوشابه

 

بیست دقیقه بعد از خوردن نوشابه میزان قند خون افزایش یافته و در پی آن میزان انسولین تولیدشده نیز بیشتر می شود. کبد هم میزان زیاد قند را به چربی تبدیل می کند. به دلیل تحریک غیرعادی ترشح انسولین در خون، 20 دقیقه پس از نوشیدن نوشابه نیاز کاذب به مصرف مواد غذایی چرب در بدن ایجاد می شود و به دنبال ایجاد این نیاز خطر ابتلا به دیابت نوع دوم یا دیابت ناشی از چاقی، فشار خون بالا و بیماری های قلبی افزایش می یابد.

40 دقیقه بعد از خوردن نوشابه

 

 

40 دقیقه بعد از خوردن نوشابه، کار جذب کافئین  کامل شده و مردمک های چشمتان گشادتر می شود و فشارخونتان بالا رفته و کبد، قند را به خون سرازیر می کند. گیرنده های آدنوزین (در مغز) مسدود می شوند و به این ترتیب جلوی خواب آلودگی گرفته می شود.

45 دقیقه بعد از خوردن نوشابه

 

 

45 دقیقه بعد از خوردن نوشابه بدن شما ترشح دوپامین را بالا می برد و مراکز لذت مغز شما را تحریک می کند و حال خوبی به فرد دست می دهد که عامل این حال خوب دریافت همزمان آسپارتام و کافئین موجود در نوشابه است. شباهت اعتیاد به این دو ماده شبیه اعتیاد به کوکائین است. اکزیتوتوکسین ها یا ترکیبات موجود در کوکائین مغز را به دریافت بیشتر ترکیب های اعتیادآور تحریک می کنند و این همان اتفافی است که هروئین نیز بر روی بدن ایجاد می کند.

60 دقیقه بعد از خوردن نوشابه

 

 

60 دقیقه بعد از خوردن نوشابه، بدنتان با افت قند مواجه می شود. اسید فسفریک به کلسیم، منیزیم و زینک موجود در دستگاه گوارش می چسبد و میزان بالای قند و شیرین کننده های مصنوعی سبب افزایش ترشح کلسیم شده و باعث دفع بیشتر کلسیم از طریق ادرار می شوند.

 

75 دقیقه بعد خوردن نوشابه

 

ویژگی های دیورتیک کافئین باعث می شود که نیاز به دست شویی رفتن بالا رود. به این ترتیب هم کلسیم، منیزیم و زینک (موادی که برای استحکام استخوان ها و همچنین عملکرد ارگان های بدن لازم است) و همچنین سدیم و آب بدن دفع می شود و بدن عناصر لازم برای عملکرد نرمال ارگان هایش را از دست می دهد. کاهش ذخایر آبی مفید بدن باعث ایجاد اختلال در عملکرد مغز شده و باعث گیجی، اختلال در تمرکز، ضعف حافظه و تحریک پذیری می شود.

90 دقیقه بعد از خوردن نوشابه

 

 

90 دقیقه بعد از خوردن نوشابه، همه آن میزان آبی که از طریق مصرف یک شیشه یا بطری نوشابه وارد بدن شده است، دفع می شود یعنی نوشابه ها نه تنها باعث رفع تشنگی نمی شوند بلکه به دلیل قند و کافئین شان تشنگی را تشدید می کنند. همچنین 90 دقیقه پس از خوردن نوشابه حس کاذب گرسنگی به سراغ افراد می آید و نیاز به دریافت خوراکی های شیرین را افزایش می دهد.

سه تا چهار ساعت بعد از خوردن نوشابه

 

بدن بر حسب عادتی که کرده است سه تا چهار ساعت بعد از خوردن نوشابه، دچار کمبود کافئین می شود و فرد دوست دارد که یک نوشابه ی دیگر بنوشید و اینگونه این چرخه همچنان ادامه می یابد.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

این ظروف دشمن بزرگ حافظه تان

 

 

در چه ظرفی غذا بپزیم و بخوریم تا سالم‌تر باشیم؟"

این سؤالی است که بسیاری از خانواده‌ها دارند؛ در این مطلب به بررسی مضرات پخت غذا در "ظروف آلومینیومی" از جمله احتمال ابتلا به راشیتیسم، پوکی استخوان، اختلال در راه رفتن، آلزایمر و ... پرداخته‌ایم.

 

  به‌دلیل اهمیت این مسئله در قالب سلسله‌‌‌‌‌مطالبی به بررسی دقیق خواص، تأثیرات، عوارض و مزایای هر یک از ظروف پخت غذا پرداخته‌ایم.

 

متأسفانه اهل فن در حیطه‌های مختلف، اعم از طب سنتی و جدید و صنایع غذایی و ... با گفتار مغشوش و متناقض خود درباره انواع ظروف، مردم را دچار سرگردانی کرده‌اند؛ در این مطالب سعی شده تا در عین ایجاز، تصویری نسبتاً روشن از وضعیت ظروف غذایی موجود در بازار ایران ارائه شود؛ هرچند در برخی موارد، تناقضات ظاهری نظرات، جمع‌بندی محکم و مستدل را دشوار می‌کند.

 

تغذیه در هر مکتب طبی از امّهات بحث‌های مربوط به پیشگیری و درمان است؛ در این بین، ظروف پخت‌وپز، به‌جهت تأثیر بر زمان و قیمت پخت‌وپز و کیفیت و طعم غذا می‌توانند از مؤلفه‌های مهم در تغذیه عموم مردم و نیز به‌دلیل تعاملات فیزیکوشیمیایی با غذا، از عوامل تأثیرگذار در نتیجه طبی تغذیه باشند؛ اهمیت این بحث در کتب طب سنتی ایرانی باعث شده تا مؤلفین، بحث‌هایی مستقل را در این زمینه اختصاص دهند؛ در طب نوین، این بحث‌ها به‌طور معمول در کتب طبی ذکر نمی‌شوند و به‌صورت پراکنده و غیرمنسجم در خلال بحث‌های سایر علوم از جمله صنایع غذایی از آنها یاد می‌شود.

 

چنانکه گفتیم، در یکی دو دهه اخیر، آنچه به عنوان ظروف رویی، ساخته و عرضه می‌شود، در واقع از جنس آلومینیوم است؛امروزه بازار ظروف از آلومینیوم و به ویژه آلومینیوم فشرده اشباع شده به طوری که بیش از نیمی از ظروف پخت‌و‌پز امروزی، آلومینیومی هستند.

 

ظروف آلومینیومی، در عین سبک بودن، به خوبی گرما را انتقال می‌دهند.

بعضی مقالات اعلام می‌کنند که ورود مقدار زیادی از آلومینیوم به بدن(مسمومیت ناشی از آلومینیوم) احتمالا باعث ظهور بیماری‌هایی مانند یبوست، اختلالات گوارشی، کم‌خونی شدید، غش، اختلال عملکرد استئوبلاست‌ها و به‌دنبال آن اختلال در فرآیند بازسازی و ترمیم استخوان‌ها و بروز بیماری‌هایی مانند راشیتیسم، استئومالاسی و پوکی استخوان، اختلال در راه رفتن، آلزایمر و حتی کمامی شود اما برای اثبات قطعی این مطالب هنوز مطالعات دیگری لازم است.

 

بعضی نظریه‌ها نیز مطرح است که جوش آوردن آب در کتری‌های آلومینیومی می‌تواند باعث بروز بیماری‌هایی همچون زخم معده، کولیت، خشکی دهان، و تغییر رنگ زبانشود.

 

با استفاده روزانه از ظروف آلومینیومی پوشش داده نشده برای پخت و پز و نگهداری هر روز تقریبا 5/3 میلی‌گرم آلومینیوم وارد بدن فرد می‌شود؛ مسلماً این مقدار با طولانی شدن زمان پخت غذا و پخت یا نگهداری سبزیجات برگی شکل و غذاهای اسیدی یا نمکی همچون گوجه فرنگی، مرکبات، ریواس، سرکه، آبلیمو و آبغوره تشدید هم می‌شود.

 

البته تنها راه ورود آلومینیوم به بدن، از طریق غذا و آب نبوده بلکه مصرف برخی داروها نیز مقادیری از این فلز را به بدن وارد می‌سازند؛ به عنوان مثال یک قرص آنتی اسید حاوی 50 میلی‌گرم و یک قرص آسپیرین حاوی 20-10 میلی‌گرم آلومینیوم است؛ این موضوع به قدری مورد توجه قرار گرفته که حتی برخی معتقدند کسانی که دارای سابقه فامیلی آلزایمر هستند، بهتر است از خمیر دندان‌ها و داروهای حاوی آلومینیوم نیز استفاده نکنند.

 

با این حال تاکنون گزارشی از بروز علایم مسمومیت آلومینیومی در اثر مصرف مواد غذایی ارائه نشده است و این مسمومیت تنها در بیمارانی که دچار نارسایی مزمن کلیه بوده و دیالیز می‌شوند، گزارش شده است؛ سازمان بهداشت جهانی برآورد کرده که بزرگسالان احتمالا می‌توانند بیشتر از 50 میلی‌گرم آلومینیوم را در روز بدون هیچگونه عوارض ظاهری به بدن خود وارد کنند.

 

 

احتیاطات استفاده از ظروف آلومینیومی

 

با تمام گفته‌های فوق، از آنجا که هنوز دلایل و مستندات علمی مبنی بر نیاز بدن انسان به آلومینیوم گزارش نشده است احتیاط در استفاده از ظروف آلومینیومی عاقلانه به نظر می‌رسد؛ بنابراین:

 

1- اگر مجبور به استفاده از این ظروف هستید؛ تا حد امکان از ظروف آلومینیومی بدون پوشش برای پخت یا نگهداری مواد غذایی استفاده نکنید؛ این پوشش‌ها (و از جمله پوشش تفلونی)از تماس سطح فلزی ظرف با ماده غذایی و در نتیجه ورود آلومینیوم به داخل ماده غذایی جلوگیری می‌کنند.

 

2- پختن غذاهای اسیدی یا قلیایی در این ظروف موجب تغییر رنگ و سیاه شدن آنها می‌شود همچنین نگهداری آب و محلول‌های دارای املاح زیاد نیز این امر را موجب می‌شوند؛ این لایه تیره رنگ اگر چه ظاهراً بر کیفیت ماده غذایی تاثیری ندارد ولی ممکن است ورود آلومینیوم را به مواد غذایی تسریع و تسهیل کند؛ امروزه اغلب افرادی که از این ظروف استفاده می‌کنند، لایه تیره مذکور را با ساییدن از بین می‌برند، برای برطرف کردن این لایه، غوطه‌ور کردن ظرف در محلول آب لیمو و یا سرکه مفید خواهد بود.

 

حتی در صورت عدم پخت غذاهای اسیدی و قلیایی، پس از مدتی که ممکن است بر اساس نوع به‌کارگیری از چند هفته تا چند ماه به طول بی‌انجامد، این تغییر رنگ ایجاد شود؛ دلیل عمده‌ این حالت، جوشاندن آب درون این ظروف است که به طور معمول با ورود فلز آلومینیوم به داخل ماده غذایی و آب همراه است. 

3- بهتر است از ظروف آلومینیومی برای سرخ کردن غذا و نگه‌داری روغن استفاده نشود زیرا نمک به کار رفته در غذا باعث تخریب ظروف آلومینیومی شده، سبب نفوذ آلومینیوم به درون روغن می‌شود که مسمومیت‌زاست.

 

4- چنانکه گفتیم نتایج بررسی عناصر سنگین و سمی ناشی از فلزات مورد استفاده در ساخت ظروف آشپزخانه نشان داده که هر چه مدت زمان پخت بیشتر شود، میزان یون‌های آزاد شده نیز افزایش می‌یابد لذا در صورت استفاده از ظروف آلومینیومی، بهتر است از این ظروف برای پخت غذاهایی که زمان پخت کمتری نیاز دارند، استفاده شود.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

ویژگی افراد درونگرا چیست؟

 

 

فرد درون‌گرا چگونه است؟ درون‌گرا فردی با ویژگی‌های شخصیتی است که به درون‌گرایی معروف است، به این معنی که با تمرکز بر افکار و ایده‌های درونی خود بیشتر احساس راحتی می‌کند تا آنچه که در بیرون اتفاق می‌افتد. آنها از گذران وقت فقط با یک یا دو نفر لذت می‌برند، نه با گروه‌های بزرگ یا جمعیت زیاد.

 

 وقتی کلمه درون‌گرا را می‌شنوید، ممکن است به کسی فکر کنید که خجالتی یا ساکت است و بیشتر ترجیح می دهد تنها باشد و این تیپ شخصیت بیشتر در مورد افراد درون‌گرا صدق می‌کند. درون‌گرا یا برون‌گرا بودن بستگی به نحوه پردازش فرد از جهان اطراف دارد.

روانشناسی به نام کارل‌یونگ در دهه ۱۹۴۰ از اصطلاح درون‌گرا و برون‌گرا استفاده کرد. این دو تیپ شخصیتی را بر اساس نحوه دریافت یا مصرف انرژی طبقه‌بندی می‌کنند. یونگ گفت، افراد درون‌گرا برای دریافت انرژی مجدد به ذهن خود مراجعه می‌کنند، در حالی که افراد برون‌گرا برای نیاز به انرژی از کمک سایر افراد بهره می‌گیرند.

 

نشانه‌های یک فرد درون‌گرا 

 

 حدود یک سوم تا نیمی از مردم آمریکا درون‌گرا هستند. گرچه در همه افراد متفاوت به نظر می رسد اما افراد درون‌گرا دارای الگوهای رفتاری یکسانی هستند. به طور کلی افراد درون گرا:

• برای تمرکز نیاز به سکوت دارند
• منعطف هستند
• خودآگاه هستند
• برای تصمیم‌گیری وقت می‌گذارند
• احساس راحتی می‌کنند 
• تنها بودن را دوست دارند
• کار گروهی را دوست ندارند
• ترجیح می‌دهند بنویسند تا صحبت کنند 
• بعد از حضور در جمع، احساس خستگی می‌کنند
• دوستان کمی دارند اما با این تعداد دوست بسیار صمیمی هستند 
• خیال‌پردازی می‌کنند یا از تخیلاتشان برای حل مشکل استفاده می‌کنند  
• به ذهن خود استراحت می‌دهند
 
یک راه فهمیدن اینکه آیا فردی درونگراست، این است که تست شخصیت‌شناسی و روانشناسی بدهد.

 

علل درون‌گرایی

 

دانشمندان به درستی نمی‌دانند که آیا دلیلی برای درون‌گرایی یا برون‌گرایی وجود دارد. آنچه آنها می‌دانند این است که مغز این دو نوع شخصیت کمی متفاوت از یکدیگر عمل می‌کند. محققان دریافته‌اند، جریان خون افراد درون‌گرا نسبت به برون‌گرا در قسمت لوب پیشانی بیشتر است. این قسمت از مغز کمک می‌کند تا مسائل را به خاطر بسپارند، مشکلات را حل کرده و از قبل برنامه‌ریزی کنند.

 

مغز درون‌گراها نیز نسبت به برون‌گراها به گونه‌ای متفاوت به تودوپامین واکنش نشان می‌دهند، ماده شیمیایی که بخش پاداش و لذت‌بخش مغز را فعال می‌کند. درون‌گراها و برون‌گراها مقدار یکسانی از این ماده شیمیایی را دارند اما مغز برون‌گراها از مرکز پاداش خود مقدار بیشتری ماده شیمیایی دریافت می‌کنند. از سوی دیگر، افراد درون‌گرا معمولاً احساس می‌کنند که نسبت به این ماده در فشار هستند.

 

انواع درون‌گراها

 

 

 درون‌گرا بودن مهر تایید بر روی شخصیت نیست. روانشناسان تصور می‌کنند که افراد درون‌گرا هر کدام در جایی از ترازو قرار می‌گیرند. برخی از افراد درون‌گراتر از دیگران هستند. برخی دیگر درست در وسط ترازو قرار می‌گیرند. به این افراد میانه‌گرا گفته می‌شود. افراد درون‌گرا معمولاً چند ویژگی از افراد برونگرا را دارا هستند که با ویژگی‌‌های درون‌گرایی ترکیب شده‌اند و برعکس.برای درون‌گرا شدن شیوه‌های زیادی وجود دارد. مطالعه‌ای نشان می‌دهد که افراد درون‌گرا تمایل دارند در یکی از چهار گونه زیر قرار بگیرند:

 

درون‌گرایی اجتماعی: نوع کلاسیک درونگرایی هستند. درونگراهای اجتماعی شبیه گروه‌های کوچک و محیط آرام در برابر جمعیت هستند.

 درونگرایی اندیشه‌ورز: افراد این گروه خیال‌پرداز هستند. آنها زمان زیادی را در افکار خود سیر می‌کنند و تمایل به تخیلات خلاقانه دارند.

درونگرایی مضطرب: آنها به دنبال فرصت تنهایی هستند نه صرفاً به این دلیل که آن را دوست دارند، بلکه به این علت که اغلب در کنار سایر افراد احساس ناراحتی یا خجالت می‌کنند. 

درونگرایی مهارکننده: این افراد درون‌گرا قبل از اقدام به کار فکر می‌کنند. آنها به احتمال زیاد از روی میل خود تصمیم نمی‌گیرند. به طور معمول مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا اقدام کنند.

 

شیوه‌های درون‌گرایی ممکن است در طول زمان و در مجموعه‌های مختلف نیز تغییر کند. افراد به احتمال زیاد از درون‌گرا به برون‌گرا تبدیل نمی‌شوند اما ممکن است بسته به آنچه در زندگی‌شان می‌گذرد، کم و بیش درون‌گرا شوند.

 

درونگرایی در مقابل کم‌رو بودن

 

بسیاری از افراد، درونگراها را خجالتی می‌دانند اما این دو مرتبط به هم نیستند. درون‌گرایی یک نوع شخصیت است، در حالی که کمرویی نوعی احساس است. افرادی که خجالتی هستند، هنگام قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی احساس ناراحتی یا نارضایتی می‌کنند، به ویژه هنگامی که در کنار افراد غریبه قرار می‌گیرند. آنها ممکن است وقتی عصبی می‌شوند، عرق کنند. ضربان قلب آنها ممکن است تندتر شود و یا دچار درد در معده شوند. آنها ممکن است بخواهند خود را از رویدادهای اجتماعی جدا کنند زیرا از احساسات منفی که به هنگام حضور اجباری در میهمانی یا فعالیتهای دیگری که بر افکار و بدن آنها تاثیر می‌گذارد، ممکن است خوششان نیاید.

 

افرادی که درون‌گرا هستند نیز ترجیح می‌دهند از حضور در رویدادهای اجتماعی صرفنظر کنند، به این دلیل  که آنها احساس می‌کنند به تنهایی انرژی بیشتری دارند یا از انجام کارهای خود بصورت تک نفره یا دو نفره لذت می‌برند. افراد درون‌گرا ترجیح می‌دهند از رویدادهای اجتماعی صرف‌نظر کنند زیرا واکنش‌های منفی شدیدی نسبت به اجتماعات بزرگتر از خود نشان می‌دهند. آنها تنها بودن یا بودن در گروه‌های بسیار کوچک را ترجیح می‌دهند.

 

باورهای غلط در مورد افراد درون‌گرا

 

 

یک باور رایج در مورد افراد درون‌گرا این است که:

 

آنها خجالتی هستند

 

برخی از افراد درون‌گرا ممکن است خجالتی باشند اما این خصوصیت در مورد تمام افراد درون‌گرا صدق نمی‌کند.

 

 افراد درون‌گرا دوستان صمیمی نیستند

 

درون‌گرا بودن بر میزان صمیمیت افراد تاثیر نمی‌گذارد. برخی از افراد ممکن است فکر کنند که افراد درون‌گرا دوستی عمیقی ندارند زیرا تمایل ندارند گروه زیادی از دوستان را داشته باشند و ممکن است به جای انجام گفت‌وگو در جمع، بی سر و صدا به مسئله‌ای فکر کنند.

 

 افراد درون‌گرا نمی‌توانند رهبر باشند

 

اگرچه ممکن است موقع تصور یک رهبر به شخصیت برون‌گرا بودن آن فکر کنید اما افراد درون‌گرا نیز مهارت رئیس یا رهبر شدن را دارند. برخی از ویژگی‌های آنها، آنها را به رهبران موفقی تبدیل می‌کند. آنها به ایده کارکنان خود گوش می‌دهند، می‌توانند روی اهداف بلند مدت تمرکز کنند و ممکن است کمتر ترسناک به نظر برسند، بنابراین مردم ممکن است آنها را در نقش رهبر بپذیرند.

 

 شناخت افراد درون‌گرا دشوار است. افراد درون‌گرا ترجیح می‌دهند تنها با تعداد انگشت شماری از افراد، دوستی نزدیک داشته باشند. آنها ممکن است با همه افرادی که مایل به صحبت کردن هستند، صحبت نکنند اما افرادی که با آنها نزدیک هستند آنها را به خوبی می‌شناسند و با آنها دوستی واقعی دارند.

منبع: سلامت

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

خواص رب انار، آن را بهتر بشناسید

 

 

مصرف رب انار خواص بسیاری برای سلامت بدن، لاغری و چربی سوزی دارد به همین علت استفاده از رب انار در برنامه غذایی می تواند برای بدن بسیار مفید باشد.

بسیاری از ما از رب انار به عنوان چاشنی غذاهای خود استفاده می کنیم و هرساله در فصل انار ، با جوشاندن و غلیظ کردن آب انار ، رب انار تهیه می کنیم. رب انار اگر از انار مرغوب و طی فرآیند بهداشتی تهیه شده باشد ، خواص فراوانی برای بدن دارد زیرا هنگام تهیه رب انار ، پلی فنول و اسید الایژیک آن در اثر حرارت از بین نمی رود و تنها ویتامین C آن کاهش پیدا خواهد کرد.

 

طبع رب انار

طبع رب انار شیرین:

 

انار شیرین طبع سرد و مایل به اعتدال دارد و خواص درمانی کمتری نسبت به انار ترش و ملس دارد. رب انار شیرین برای اصلاح و تصفیه خون مفید می باشد.

 

طبع رب انار ملس:

 

 

رب انار ملس طبع سرد و تر و نزدیک به اعتدال دارد و به علت طعم خاص آن پرطرفدارمی باشد. خواص درمانی انار ملس (ترش و شیرین) بیشتراز انار شیرین است و این رب انار برتی کاهش صفرا، غلیان و جوشش خون پر فایده می باشد.

 

طبع رب انار ترش:

 

 

انار ترش طبع سرد و تر دارد. از این رب انار می توان برای کاهش حالت تهوع در دوران بارداری و بیشتر شدن اشتهای خانم باردار کمک گرفت اما مصرف زیاد آن موجب ابتلا به یبوست خواهد شد.

 

رب انار شیرین یا ترش

 

 

انار به 3 دسته ترش، شیرین و ملس تقسیم می شود. در طب سنتی و کتاب ابوعلی سینا آورده شده که انار شیرین، بعد از آن انار نیم ترش یا ترش و شیرین و در نهایت، انار ترش ارجحیت دارند.

 

خواص رب انار که همه را شگفت زده می کند

 

سرشار از ویتامین

 

 

رب انار دارای فیبر، پتاسیم، ویتامین C ، مقداری آهن ، کربوهیدرات، سدیم، منیزیم، منگنز، اسید فولیک، پلی فنول، اسید اولایژیک، قند، ویتامین A ،گروه ویتامین B ،B1 ،B2 ،B3 ، B6، E است.

 

کاهش کلسترول

 

رب انار سرشار از ترکیباتی به نام " پلی فنول " ها است که باعث پایین آمدن کلسترول بد خون یعنی LDL شده و اجازه نمی دهد صفحات چربی در عروق تولید شوند. مقدار زیاد کلسترول در شریان ها باعث سخت شدن آن ها می شود و ممکن است منجر به اختلالات قلبی شود.

 

لاغری

 

در رژیم های غذایی از رب انار و آب انار برای لاغری و کاهش وزن استفاده می کنند زیرا انار سرشار از ویتامین های A,B,C می باشد که به سوخت و ساز بدن کمک می کند. برای لاغرتر شدن بهتر است رب انار را به صورت ناشتا مصرف نمایید زیرا اینگونه جذب آن بهتر صورت می گیرد. برای رسیدن به وزن دلخواه داشتن رژیم غذایی مناسب، ورزش و تحرک کافی کنار مصرف ناشتای رب انار کمک کننده است.

 

بارداری

 

رب انار حاوی نیاسین است که ماده ای ضروری برای رشد ذهن جنین می باشد بنابراین خوردن آن به خانم های باردار توصیه می شود. همچنین خانم های باردار می توانند برای کاهش تهوع خود رب انار مصرف نمایند و اشتهای خود را افزایش دهند.

 

افزایش انرژی

 

 

رب انار سرشار از ویتامین B فراوانی می باشد. ویتامین B1 به عنوان یک کاتالیزور در بدن فعالیت کرده و باعث فعالیت مناسب آنزیم ها شده و سبب می شود همیشه پر انرژی باشید.

 

هضم راحت غذا

 

مصرف رب انار سبب می شود عمل هضم غذا راحت تر صورت گیرد.

 

تقویت سیستم ایمنی بدن

 

رب انار ، آنتی اکسیدان و ویتامین C زیادی در خود دارد و سبب تقویت سیستم ایمنی بدن می شود.

 

پیشگیری از سرطان

 

رادیکال های آزاد سبب آسیب به بافت بدن و بروز بیماری هایی مثل اختلالات قلبی یا سرطان می شود. رب انار حاوی آنتی اکسیدان فراوانی است که با رادیکال های آزاد بدن مبارزه می کند. مصرف رب انار سبب می شود رادیکال های آزاد از بین بروند زیرا آنتی اکسیدان های موجود در رب انار به سلول های بدن کمک می کند تا بر رادیکال های آزاد تاثیر بگذارند. استفاده منظم از رب و آب انار سبب کاهش خطر ابتلا به سرطان ها بویژه سران سینه در زنان و سرطان پروستات در مردان می شود.

 

تصفیه خون

 

مصرف رب انار به صورت ناشتا به تصفیه خون کمک میکند.

 

درمان آفت

 

رب انار به درمان آفت و جوش دهان کمک می کند. برای بهتر شدن آفت و جوش دهان مقداری رب انار ترش را به صورت موضعی بر روی جوش یا آفت قرار دهید.

 

درمان زخم داخلی بینی

 

در طب سنتی از ضماد عسل و رب انار برای درمان زخم داخلی بینی و سودا استفاده میشود.

 

درمان فشار خون بالا

 

مصرف رب انار برای افراد دچار فشار خون بالا مفید است البته این افراد برای کنترل فشار خون باید از رب انار ترش استفاده کنند.

 

جلوگیری از آلزایمر

 

مصرف رب انار به علت داشتن ویتامین B3(نیاسین) سبب عملکرد بهتر مغز ، تقویت حافظه و جلوگیری از آلزایمر می شود.

 

پیشگیری از پیری زودرس

 

رب انار حاوی نیاسین است و سبب می شود پوست حالت ارتجاعی خود را حفظ کند و به همین علت سلامت پوست را حفظ کرده و از پیری زودرس پیشگیری می کند.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

اگر دارو را سر ساعت نخوریم چه میشود؟

 

 

 

 زمان مصرف دارو ها اهمیت ویژه ای دارد و باید جدی گرفته شود. نخوردن دارو سر وقت ممکن است مشکلات خاصی برای شما به وجود بیاورد که جبران ناپذیر است.

 

فراموش کردن یا نادیده گرفتن داروها می تواند مشکلات و خطرات زیادی ایجاد نماید به خصوص اگر چندین دوز دارو را نادیده بگیرید.

عدم تاثیرگذاری و مختل شدن روند درمان

 

 

برخی از داروهای ضد درد برای آرتریت زمانی بهتر عمل می کنند که سر وقت و به موقع مصرف شوند درغیر این صورت، کنترل درد ممکن است سخت‌تر باشد. اگر دچار آسم باشید و داروهای خود را به موقع مصرف نکنید، نمی توانید از تحریک مجاری هوایی و علائم بعدی جلوگیری کنید.

 

مقاومت به دارو و درمان طولانی

 

 

اگر آنتی بیوتیک خود را تمام نکنید، ممکن است عفونت کاملا از بین نرود یا حتی عود کند در این صورت احتمال دارد به یک دوره دارویی طولانی تر یا آنتی بیوتیک های قوی تری نیاز داشته باشید. درمان‌های ناقص همچنین ممکن است شما را نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم کند، بنابراین حتی اگر احساس بهتری دارید، تمام قرص‌های تجویز شده را مصرف کنید.

عوارض روحی و روانی

 

 

داروهای ضد افسردگی ممکن است با ایجاد تغییرات شیمیایی در مغز عمل کنند. اگر یک دوز مصرفی را فراموش یا به طور کامل آن را ترک کنید، تغییرات شیمیایی ناگهانی می تواند منجر به علائمی مانند اضطراب، سردرد، مشکلات خواب،خستگی، تغییرات خلق و خوی، علائم شبیه آنفولانزا شود که ممکن است درمان بیماری را سخت ترکند. اگر مصرف داروی HIV را فراموش کنید، این فرصت را به ویروس می دهید تا در برابر درمان مقاوم و کنترل عفونت را سخت‌تر کند.

حمله قلبی

 

 

اگر قرص های فشار خون خود را طبق دستور مصرف نکنید، احتمال حمله قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه یا سایر عوارض افزایش می یابد. حتی حذف داروهای بدون نسخه می تواند خطرناک باشد. اگر پزشک به شما گفته است که هر روز پس از حمله قلبی یا سکته آسپرین مصرف کنید، ترک آن ممکن است وضعیت را برگرداند و باعث حمله قلبی دیگر شود.

 

اگر یک نوبت از دارو را فراموش کردید، چه باید بکنید؟

 

 

به نوع دارویی که مصرف می کنید، بستگی دارد. ممکن است پزشک به شما بگوید به محض اینکه متوجه شدید یک دوز را فراموش کرده اید، داروی خود را مصرف کنید.برای سایر داروها، ممکن است به شما گفته شود، دوز فراموش شده را کنار بگذارید و فقط داروی بعدی را مصرف کنید.

 

اگر نمی دانید چه کاری باید انجام دهید، ابتدا با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید. اگر امکان تماس وجود ندارد از اطلاعات همراه دارو استفاده کنید. همچنین برخی از قوانین کلی وجود دارد که در مورد دوز فراموش شده اعمال می شود و شامل:

 

        اگر داروی خود را فراموش کرده اید و کمتر از 2 ساعت از فراموشی گذشته است، آن را مصرف کنید سپس مصرف دوزهای بعدی را طبق معمول ادامه دهید.

        اگر بیش از 2 ساعت از فراموشی دوز می گذرد، به تعداد دفعات مصرف دارو بستگی دارد.

        اگر معمولاً آن را یک یا دو بار در روز مصرف می‌کنید، تا زمانی که دوز بعدی چند ساعت دیگر نباشد، مصرف آن بی‌خطر است. این کار را در مورد انسولین انجام ندهید.

        اگر آن را سه بار یا بیشتر در روز مصرف می‌کنید، معمولاً می‌توانید صبر و دوز بعدی خود را در زمان معمول مصرف کنید.

 

نکاتی کاربردی دیگر درباره مصرف دارو

 

 

گاهی اوقات، فقط فراموشی نیست که شما را از مصرف داروهای خود طبق تجویز پزشک باز می دارد، ممکن است مصرف نکردن دارو به دلیل گرانی دارو، در دسترس نبودن آن و... باشد.در ادامه چند راه آورده ایم که به شما کمک می کند به برنامه دارویی خود پایبند باشید.

بهترین فرمول را انتخاب کنید

 

 

برخی از داروها در اشکال مختلف مانند قرص، مایع، اسپری و... وجود دارند. اگر دوست ندارید قرص ها را قورت دهید، بپرسید که آیا دارو به صورت شربت یا قرص جویدنی است یا خیر.

 

اگر طعم دارو (شربت) را دوست ندارید، قرصی که با یک لیوان آب می نوشید ممکن است راه حل خوبی باشد.

 

 

گزینه ارزان‌تر را بررسی کنید

 

 

اگر مجبور به مصرف زیاد یا طولانی مدت دارو باشید، حتی با وجود بیمه، هزینه داروهای شما زیاد می شود و ممکن است ادامه درمان را برای شما سخت باشد.اگر داروی شما به عنوان یک داروی عمومی در دسترس نیست یا پزشک فقط خرید با نسخه را توصیه می کند، نمونه های که تحت پوشش بیمه هستند، را بخواهید.

از داروهای ترکیبی استفاده کنید

 

 

ممکن است مصرف یک قرص که دو یا چند دارو را در خود جای دهد آسان تر باشد. برخی از داروهای فشار خون بالا در ترکیبات سه‌گانه تولید می شوند که می توانید در یک دوز مصرف کنید.

زمان دقیق قطع دارو را بدانید

 

 

برخی از داروها مانند مسکن ها را باید فقط تا زمانی که احساس بهتری داشته باشید، مصرف کنید. سایر داروها مانند آنتی بیوتیک ها باید تا پایان دوره مصرف شوند بنابراین از پزشک خود بپرسید که قرار است چه کاری انجام دهید.

با پزشک خود صحبت کنید

 

اگر در رابطه با مقدار و زمان دارو سوالاتی دارید، آنها را حتما از پزشک بپرسید. وظیفه پزشک این است که به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید پس در مورد هر گونه نگرانی خود با پزشک صحبت کنید.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

 

--------------------------- تبلیغات------------------------------

 

 

 

 

 

این گیاه حکم یک داروخانه سیار را دارد

 

 در این مطلب با خواص بی شمار یک گیاه که خود حکم یک داروخانه سیار را دارد،آشنا می شوید

 

رزماری بومی مناطق مدیترانه‌ای بوده و یکی از گیاهان رایجی است که برای مقاصد مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این گیاه ارزشمند نه تنها بو و طعم خاصی دارد بلکه دارای مزایای بسیاری برای سلامتی است.

 

 

نام علمی این گیاه چند ساله و چوبی Rosmarinus officinalis می‌باشد اما بیشتر افراد آن را با نام رزماری می‌شناسند.

 
همانند سایر گیاهان دارویی، رزماری نیز در خانواده‌ی نعناع جای گرفته است اما عطر و طعم مشخصه‌ی آن را ندارد.
 
رزماری دارای طعم تلخ،گرم و گس تری است و استفاده از آن در سس، سوپ، خورش، کباب و چاشنی بسیار رایج است.اگرچه مقادیر کمی از رزماری که به عنوان طعم دهنده در غذاها استفاده می‌شود ، نمی‌تواند تاثیر زیادی بر روی بدن داشته باشد اما اضافه کردن مرتب برگ آن به غذاها می‌تواند مزایای بسیاری داشته باشد.

 
خواص رزماری:

 

 
 تقویت حافظه:

 

یکی از اولین موارد گزارش شده و یا مستند از رزماری به عنوان یک محرک شناختی بود. گفته می‌شد که رزماری به بهبود حافظه و افزایش هوش وتمرکز کمک می‌کند.
 
اگرچه تمامی این ادعاها در دست تحقیق و بررسی است اما مصرف آن می‌تواند تاثیر خوبی بر روی افزایش حافظه داشته باشد. این ماده به شما کمک می‌کند ذهن تازه و جوان‌تری داشته باشید.
 
رزماری همچنین برای تحریک فعالیت‌های شناختی در دوران کهنسالی بسیار مفید است. در افرادی که از اختلالات شناختی رنج می‌برند مصرف رزماری می تواند مفید باشد.رزماری یک مکمل جایگزین خوب برای بیشتر درمان‌های مدرن است.

 
بهبود خلق و خو و استرس با رزماری:

 

عطر و بوی رزماری می‌تواند به تنهایی خلق و خوی شما را بهبود ببخشد، ذهن شما را پاک سازد و استرس را کاهش دهد.در افرادی که دچار اضطراب مزمن و یا عدم تعادل هورمون‌های استرس هستند، مصرف رزماری می‌تواند مفید باشد.
 
زمانی که این گیاه مصرف شود می‌تواند اثرات مثبتی داشته باشد. در آروماتراپی نیز از اسانس رزماری برای این مقاصد استفاده می‌شود.

 
اثرات رزماری در تقویت سیستم ایمنی بدن:

 

ترکیبات فعال در رزماری آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و ضدسرطانی هستند. این نشان دهنده یک حمله سه جانبه در برابر بسیاری از بیماری‌های مختلف و عوامل بیماری زا است که می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تهدید کند.این ترکیبات آنتی اکسیدانی یک خط دفاعی ثانویه در پشت سیستم ایمنی بدن تشکیل می‌دهند.
 
رزماری حاوی مقدار قابل توجهی از این ترکیبات قدرتمند از جمله رزمارینیک اسید، اسید کافئیک و اسید بتولیک است.

 
خاصیتهای آنتی باکتریایی گیاه رزماری:

 

با اینکه خاصیت کلی رزماری در تقویت سیستم ایمنی بدن به تنهایی برای حفط سلامت بدن کافیست اما این ماده در مقابل عفونت‌های باکتریایی به خصوص در معده بسیار مفید و موثر است.
 
هلیکو باکتر پیلوری یک پاتوژن شایع و بسیار خطرناک است که می‌تواند باعث زخم معده گردد اما رزماری از رشد آن جلوگیری می‌کند. رزماری همچنین از بروز عفونت‌های استاف که سالیانه جان هزاران نفر را می‌گیرد، جلوگیری می‌کند.

 
فواید تسکین دهنده معده گیاه رزماری:

 

رزماری به طور سنتی در فرهنگ‌های مختلفی برای درمان دردهای شکمی، یبوست، نفخ و اسهال مورد استفاده قرار می‌گیرد. تاثیر ضد التهابی و محرک آن بسیار موثر است. بنابراین اضافه کردن مقادیر مناسب از رزماری به رژیم غذایی می‌تواند به تنظیم اجابت مزاج کمک کند و سیستم گوارشی شما را بهبود ببخشد.

 
رزماری، تازه و خوشبو کننده نفس:

 

رزماری به عنوان یک عامل آنتی باکتریایی می‌تواند نقش بسیار شگفت انگیزی در خوشبو کردن دهان داشته باشد. همین امر موجب می شود سلامت و بهداشت دهان و دندان نیز بهبود یابد. برگ‌های رزماری را در یک لیوان آب داغ قرار دهید و سپس با آب آن، دهان خود را بشویید. این کار باعث از بین رفتن باکتری‌های مضر دهان شده و دهان شما را خوشبوتر می‌کند.
 
استفاده از رزماری برای تحریک جریان خون:رزماری به عنوان یک محرک در بدن عمل می کند و تولید سلول‌های قرمز خون و جریان آن را افزایش می‌دهد. این کار باعث بهبود عمل اکسیژن رسانی به بافت‌ها و اندام‌های مختلف می‌شود. همچنین افزایش جریان خون می‌تواند به تحریک حرکت مواد مغذی به سلول‌هایی که به آن نیاز دارند کمک کند.

 
خواص رزماری برای تسکین درد:

 

رزماری به عنوان یک ماده‌ی ضد درد به صورت موضعی برای درمان درد مورد استفاده قرار می‌گیرد. زمانی که رزماری به صورت خوراکی مصرف شود مانند یک تسکین دهنده درد عمل می‌کند. در واقع، یکی از استفاده‌های محبوب رزماری برای درمان میگرن است. استشمام بوی رزماری برای کاهش نشانه‌های میگرن بسیار مفید خواهد بود.

 
خاصیت ضد التهابی رزماری:

 

شاید یکی از مهم‌ترین کاربردهای رزماری استفاده از آن به عنوان یک ماده‌ی ضد التهابی است. اسید کارنوسیک آنتی اکسیدان و ترکیب ضد التهابی قدرتمندی است که در رزماری یافت می‌شود و می‌تواند برای کاهش التهاب مفاصل، ماهیچه‌ها و رگ‌های خونی مفید باشد.
 
همین امر باعث شده است که رزماری به یک درمان موثر برای بیماری‌های مختلفی همچون فشار خون، نقرس، ورم مفاصل و صدمات متحمل شده در فعالیت بدنی یا جراحی تبدیل شود. علاوه بر این، کاهش التهاب در سیستم قلبی –عروقی می‌تواند برای افزایش سلامت قلب موثر باشد.

 
سم زدایی از بدن با گیاه رزماری:

 

رزماری دارای طبیعت ادرار آور است و این بدان معناست که می‌تواند سموم بدن را از طریق ادرار از بدن دفع کند. اینکار باعث افزایش سلامت کلی بدن می‌شود. رزماری به بهبود سلامت کبد در بدن نیز کمک فراوانی می‌کند.کبد یکی از ارگان‌هایی است که به سختی درمان می‌شود.

 
رزماری و سلامت پوست:

 

خاصیت ضد پیری رزماری به خوبی شناخته شده است. اگرچه این خاصیت در اسانس رزماری بیشتر دیده می‌شود اما برگ‌های آن نیز تاثیر بسیار خوبی بر روی پوست دارند و می‌توانند باعث جوانسازی آن شوند. رزماری همچنین در درمان لکه و جوش نیز به خوبی عمل می‌کند.

 
عوارض رزماری:

 

روغن رزماری در مصارف آشپزی نباید مصرف شود.اگر به خانواده‌ی نعناع حساسیت دارید ممکن است مصرف رزماری برای شما مضر باشد. قبل از مصرف با یک متخصص در این مورد مشورت کنید.

 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید