کرونا تا ابد با ما می ماند؟

 

متخصصان معتقدند که در صورت افزایش سطح واکسیناسیون و رعایت اقدامات ضروری می توان به از بین بردن کووید ۱۹ یا تبدیل شدن آن به یک بیماری آندمیک پراکنده و سطح پایین کمک کرد در غیر این صورت ممکن این کووید۱۹ به یک بیماری بومی جهانی مانند ایذر تبدیل شود.

 همه گیری، شیوع فراگیر یک بیماری عفونی است که تعداد قابل توجهی از مردم را در اکثر کشورهای جهان تحت تاثیر قرار می دهد. همه گیری کووید ۱۹ نمونه ای از آن است. از نظر تخصصی اگر بتوان همه عفونت های کووید ۱۹ را در سراسر جهان متوقف کرد، این ویروس ریشه کن می شود اما این کار بسیار دشوار است. 
از نظر تاریخی ما فقط دو بیماری آبله و جنون گاوی را با موفقیت ریشه ‌کن کرده ‌ایم. البته ممکن است برخی از بیماری ها در یک کشور یا حتی یک جامعه از بین رفته باشد اما در سطح جهانی هنوز وجود داشته و می تواند در سطح پایین تر رخ دهد. 
حال اگر یک بیماری مانند کووید ۱۹ به همان شکلی که در حال حاضر وجود دارد، گسترش پیدا کند چه اتفاقی می افتد؟ در نقطه‌ ای نامشخص، همه‌ گیری دیگر شیوع جدیدی نخواهد داشت، بلکه در عوض به یک بیماری بومی تبدیل می ‌شود، جایی که نرخ‌ های بالای بیماری به طور منظم وجود داشته حتی ممکن است از نظر تعداد با نرخ‌ های مشاهده شده در مرحله اولیه همه‌ گیری قابل مقایسه باشد. 

در حالی که هیچ نقطه زمانی مشخصی وجود ندارد که در آن یک بیماری همه گیر به یک بیماری بومی تبدیل شود، اما این مشکلات زمانی رخ می دهد که تعداد موارد در یک دوره زمانی طولانی تثبیت شود. یکی از نمونه ‌های ویروسی که باعث همه‌ گیری شد و اکنون مسوول یک بیماری بومی جهانی شناخته می شود، HIV عامل ایدز است. بنابراین، اصطلاحی که ما برای توصیف وضعیت فعلی عفونت‌ های کووید۱۹ در یک کشور استفاده می‌ کنیم، بر اساس تعداد موارد، مدت زمانی که بیماری در گردش بوده و ثبات تعداد موارد در طول زمان هدایت می‌ شود.

به طور کلی می توان گفت سطح تعداد مبتلایان کووید۱۹ در کشوری مانند بریتانیا به انتخاب های بهداشت عمومی بستگی دارد.  اما کشورهایی مانند نیوزلند، کاهش انتقال بیماری در حد صفر را امکان پذیر کرده و باعث حذف اکثر اقدامات ضروری شده اند با این حال، خطر ظهور مجدد ویروس از کشورهای دیگر، مستلزم نظارت مستمر و آمادگی بهداشت عمومی است.

 این ادامه گردش ویروس، خطر سنگینی بر سیستم های بهداشتی به همراه دارد که ممکن است نیاز به اقدامات ضروری جدید داشته باشد و در عین حال تأثیرات قابل توجهی بر سلامت افراد آلوده ایجاد کند. البته تأثیرات بلندمدت را نمی توان نادیده گرفت، زیرا تخمین زده می ‌شود که تقریباً ۱۴ درصد از مبتلایان کووید ۱۹ علائمی را به مدت سه ماه یا بیشتر دارند که به عنوان کووید طولانی شناخته می‌ شود. 
در بین این دو حالت افراطی، بومی بودن سطح پایین یا عفونت های پراکنده وجود دارد. برخی از ویروس ها مانند ویروس سرخک در این دسته قرار می گیرند. با کووید۱۹ در سطح آندمیک یا پراکنده پایین، و با نرخ بالای واکسیناسیون، اقدامات ضروری برای اکثر جمعیت مورد نیاز نخواهد بود.

در عوض، تیم‌ های بهداشت عمومی باید هر گونه شیوع بیماری را در سطح محلی بررسی و مهار کنند، همانطور که در مورد سرخک انجام می ‌شود. در حال حاضر پیشرفت قابل توجهی در کاهش بستری شدن و مرگ و میر ناشی از کووید۱۹ به دست آمده با این حال با سویه جدید اومیکرون هنوز نرخ ابتلا در بخش های خاصی از جهان بسیار بالاست. شرایطی چون واکسینه نشدن یا آسیب پذیر بودن بالینی، افراد را در خطر ابتلا به بیماری کووید ۱۹ باقی می گذارد که باعث می شود خطر تبدیل شدن این همه گیری به بیماری بومی سطح بالا هنوز وجود داشته باشد. 
اقادامات پیشگیرانه و بهداشتی بیشتر از جمله بالا بردن سطح واکسیناسیون می‌ تواند به کاهش عفونت‌ های جدید در ماه‌های آینده کمک کند که به طور بالقوه حذف کووید ۱۹ یا تبدیل شدن آن به یک بیماری آندیمیک پراکنده یا سطح پایین را در پی خواهد داشت. 
منبع: سیناپرس

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید
 

اگر این علائم را دارید، مصرف نمک‌ تان زیاد است!

 

 

نمک یکی از چاشنی‌های محبوبی است که می‌تواند طعم خوبی به غذاها بدهد و همچون نوعی ماده نگهدارنده عمل کند. حدود 60 درصد از نمک را کلراید و حدود 40 درصد از آن را هم سدیم می‌سازد. تقریبا تمامی مواد غذایی فرآوری‌نشده مانند انواع سبزی‌ها، میوه‌ها، مغزها، گوشت‌ها، لبنیات، غلات سبوس‌دار و... حاوی مقادیر ناچیزی از سدیم هستند.

 بدن همه ما هم به مقادیر کمی از سدیم نیازمند است و همه بزرگسالان سالم نیز روزانه نهایتا می‌توانند تا 1500 میلی‌گرم سدیم دریافت کنند. با این‌حال بخش قابل توجهی از مردم جهان این قاعده استاندارد را رعایت نمی‌کنند و خودشان را در معرض خطر ابتلا به بیماری پُرفشاری خون و حوادثی مانند حملات قلبی قرار می‌دهند. در ادامه این مطلب درباره علائمی صحبت خواهیم کرد که نشان‌دهنده زیاده‌روی شما در مصرف نمک هستند. 

 

1. بیش از حد نفخ می‌کنید 

 

نفخ کردن که با احساس تورم یا سفتی در شکم نمایان می‌شود، یکی از شایع‌ترین اثرات کوتاه‌مدت زیاده‌روی در مصرف نمک است. دریافت نمک به حفظ مایعات در بدن کمک می‌کند و بنابراین مایعات بیشتری را در بدن نگه می‌دارد. همه غذاهای سرشار از سدیم لزوما طعم شوری زیادی ندارند، مانند ساندویچ‌ها، ‌پیتزاها، سوپ‌های کنسروی و... . 

 

2. فشار خون شما بالا است 

 

افزایش فشار خون می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، اما یکی از مهم‌ترین آنها زیاده‌روی در مصرف نمک یا همان دریافت سدیم است. تغییر در فشار خون به‌واسطه فعل و انفعالات مهمی در کلیه‌ها به‌وجود می‌آید. زیاده‌روی در مصرف نمک اجازه نمی‌دهد که کلیه‌ها مایعات غیرضروری را به‌درستی از بدن دفع کنند. در اثر تداوم همین روند هم فشار خون افزایش پیدا می کند. 

 

3. دچار تورم شده‌اید 

 

تورم بدن می‌تواند یکی از نشانه‌های افزایش سدیم در بدن باشد. بعضی از قسمت‌های بدن مانند صورت، دست‌ها، پاها و مچ پاها معمولا در اثر دریافت بیش از حد سدیم دچار تورم می‌شوند. اگر تورم این قسمت‌های بدن را بیش از حد تجربه می‌کنید، بهتر است میزان مصرف نمک در رژیم غذایی روزانه را بازبینی کنید. 

 

4. شدیدا تشنه می‌شوید 

 

اگر اخیرا به‌طور غیرعادی و شدیدی دچار تشنگی می‌شوید، احتمالا در مصرف نمک زیاده‌روی می‌کنید. زیاده‌روی در مصرف نمک به‌راحتی بدن را دچار کم‌آبی می‌کند، چون بدن در این شرایط مستقیما آب را از سلول‌ها بیرون می‌کشد و احساس تشنگی را به‌وجود می‌آورد. نوشیدن آب می‌تواند به خنثی‌سازی این مشکل کمک کند و درنتیجه طراوت و شادابی را به سلول‌های بدن بازگرداند. 

5. افزایش وزن داشته‌اید 

 

وقتی که بدن مایعات را بیش از حد درون خودش حفظ کند، در ادامه دچار افزایش وزن خواهید شد. پس اگر در عرض چند روز دچار افزایش وزن و کاهش وزن می‌شوید، احتمالا در مصرف نمک زیاده‌روی می‌کنید. اگر می‌خواهید از این نظر مطمئن شوید، باید رژیم غذایی خودتان را با دقت از نظر میزان سدیم دریافتی بازبینی کنید. 

 

6. دچار تکرر ادرار شده‌اید 

 

زیاده‌روی در مصرف نمک می‌تواند شما را به مشکل تکرر ادرار دچار کند. چنین مشکلی به این دلیل اتفاق می‌افتد که دریافت بیش از حد نمک باعث تشنگی شدید می‌شود و شما برای رفع این تشنگی باید آب بیشتری بنوشید. تکرار شدن این چرخه باطل در نهایت شما را به تکرر ادرار دچار می‌کند. 

 منبع: سایت سلامت
 

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

۶ ماده غذایی برای تقویت ریه‌ها را بشناسید

 

ریه‌ها، جز ارگان های مهم بدن هستند که وظیفه تامین اکسیژن برای ادامه حیات را بر عهده دارند. بخصوص در این روزها که ویروس کرونا به دستگاه تنفسی حمله و ریه‌ها را با آسیب‌های جدی مواجه می‌کند، نقش این ارگان حیاتی پررنگ‌تر شده است.

به گزارش بهداشت نیوز، در واقع، عملکرد مناسب ریه‌ها نه تنها از ابتلا به برخی بیماری ها پیشگیری می‌کند بلکه مانع از ورود مواد سمی و عوامل مضر برای بدن می‌شود. خوشبختانه می‌توان با مصرف برخی مواد غذایی ریه‌ها را تقویت کرد که عبارتند از:

 

۱. کرفس

 

کرفس به دلیل داشتن خواص ادرارآوری و ضدالتهابی شهرت دارد. به همین دلیل نیز مایعات تجمع یافته در بافت ها را دفع و همزمان برای پیشگیری از اختلالات التهابی موثر عمل می‌کند. مصرف منظم کرفس باعث تمیزی مجاری تنفسی شده و روند اکسیژن رسانی سلولی را افزایش می‌دهد و به این ترتیب سلامت ریه‌ها را بهبود می‌دهد. بنابراین، می‌توانید برای تقویت ریه‌ها، کرفس را دم کرده و روزانه 2 تا3 مرتبه میل کنید. همچنین می‌توانید به اسموتی‌ها و سالادهایتان کرفس اضافه کنید.

 

۲. پونه کوهی

 

این سبز معطر برای بهبود سلامت ریه‌ها و افزایش قدرت تنفسی بدن مفید است. پونه کوهی خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدعفونی بالایی دارد و باعث دفع توکسین‌های آسیب‌رسان بافت ریوی می‌شود. این گیاه معطر حاوی ترکیبی به نام «کارواکرول» است که اثرات موثری در حفظ سلامت دستگاه تنفسی دارد. می‌توانید روزانه یک فنجان دمنوش پونه کوهی مصرف کنید و همچنین از این سبزی معطر در تهیه آش، سوپ و خورشت‌ها استفاده کنید.

 

۳. هویج

 

هویج یک ماده‌غذایی فوق‌العاده است که باید در برنامه غذایی‌تان حضور پررنگ داشته باشد. این ماده غذایی نارنجی رنگ منبع ویتامین‌های A، C و E است که هر 3 برای ترمیم بافت ها و سلول های آسیب دیده موثر عمل می‌کنند. مصرف هویج بخصوص به صورت خام به دفع توکسین هایی که در ریه‌ها انباشته شده‌اند، کمک کرده و از نابودی زودهنگام بافت های ریوی پیشگیری می‌کند. توصیه می‌‌کنیم هر هفته 2 تا 3 مرتبه آب هویج طبیعی میل کنید. البته در این روزهای کرونایی می‌توانید دفعات مصرف آب هویج را افزایش دهید. البته از این سبزی در تهیه سوپ سبزیجات یا خورشت هم استفاده کنید.

 

۴. چای سبز

 

چای سبز علاوه بر خواص لاغرکنندگی برای سلامت ریه‌ها نیز فوق‌العاده است. این نوشیدنی مفید سرشار از آنتی‌اکسیدان ها و مواد ضدالتهابی قوی است که به حفظ سلامت ارگان های بدن کمک می‌کند. توصیه می‌شود هر هفته حداقل 3 مرتبه چای سبز بنوشید و از این نوشیدنی در ترکیب اسموتی‌های سم زدا نیز استفاده کنید.

 

۵. گریپ فروت

 

مصرف اسید سیتریک برای دفع سمومی که در روند اکسیژن‌رسانی به سلول ها اختلال ایجاد می‌کند موثر است. گریپ‌فروت میوه‌ای کم کالری و دارای خواص زیادی برای سلامت ریه‌هاست. آنتی‌اکسیدان های موجود در گریپ‌فروت باعث افزایش فعالیت سلولی شده و به پیشگیری از تشکیل تومورهای بدخیم کمک می‌کند. بنابراین، می‌توانید هر هفته 2 تا 3 مرتبه به صورت ناشتا آب طبیعی گریپ‌فروت بخورید.

 

۶. سیر

 

سیر یک سبزی مفید برای تقویت برونش‌هاست و در عین‌حال به کاهش انسدادهایی که منشا مشکلات ریوی هستند، کمک می‌کند. آنتی‌اکسیدان ها و عوامل ضدالتهابی موجود در این ماده غذایی باعث تقویت سلامت ریوی شده و تخریب بافت های ریوی ناشی از رادیکال های آزاد را به حداقل می‌رساند. بنابراین، توصیه می‌شود که (اگر مشکل گوارشی ندارید) روزانه به صورت ناشتا یک حبه سیر میل کنید. در ضمن، بهتر است سیر را در تهیه انواع آش‌ها، خورشت‌ها، سوپ ها و انواع غذاهای دیگر استفاده کنید.
منبع: سایت سلامت

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

بعد از ورزش این کارها ممنوع

 

 

باید توجه داشته باشید که کارهایی که بعد از تمرین انجام می‌دهید، بخشی دیگر از تناسب‌اندام است و روی عملکردتان تأثیر مستقیم خواهد گذاشت.

 رفتن به باشگاه بخشی از فرایند رسیدن به تناسب اندام است ولی باید توجه داشته باشید که کارهایی که بعد از تمرین نیز انجام می‌دهید، بخشی دیگر از تناسب‌اندام است و روی عملکردتان تأثیر مستقیم خواهد گذاشت. برای همین در این نوشته می‌خواهیم به شما بگوییم که بعد از باشگاه رفتن باید به چه نکاتی دقت کنید.

 

۱. لباس‌های باشگاه خود را عوض نکنید

 

لباس‌های مرطوب خود را سریع عوض کنید و لباس دیگری بپوشید. لباس‌های مرطوب محیط مناسبی برای رشد باکتری هستند و می‌توانند باعث سرماخوردگی شوند. جدا از این که بتوانید بعد از ورزش در باشگاه به‌ سرعت دوش بگیرید یا نه، باید لباس‌ها، جوراب‌ها و کفش‌های خود را عوض کنید تا عضلات‌تان گرم باقی بمانند. این اقدام سبب افزایش گردش خون و بهبود ریکاوری می‌شود. حتی تعویض کفش‌ها نیز حس خوبی به شما می‌دهد. فقط از کفش‌هایی استفاده کنید که به‌ خوبی از پاهای شما محافظت می‌کنند. عضلات پاهای شما نیز هنگام تمرین و ورزش خسته می‌شوند. بنابراین این کفش‌ها نیز باید مناسب باشند.

 

۲. فقط استراحت کنید

 

نشستن جلوی تلویزیون بعد از برگشت از باشگاه کار آسان و دل‌پذیری است اما بهتر است این کار را انجام ندهید. انجام فعالیت‌های سبک راه خوبی برای افزایش سرعت ریکاوری است؛ چرا که سرعت گردش خون را افزایش می‌دهد. در طول روز این فعالیت‌های سبک را انجام دهید. حتی می‌توانید قبل از رفتن به سر کار نیز این کارها را انجام بدهید. مثلا بلند شوید، راه بروید؛ در حالی‌ که ایستاده‌اید حرکات کششی انجام بدهید و نفس عمیق بکشید.

 

۳. سوخت‌ مناسبی به بدن‌تان نرسانید

 

بهتر است ۲۰-۳۰ دقیقه بعد از جلسه تمرینی، حتما مواد غذایی و مایعات مصرف کنید. اگر بعد از تمرین باید به سر کار بروید، غذا را همراه خود بیاورید تا بتوانید حتی داخل خودرو هم که شده آنها را مصرف کنید. بهتر است این وعده غذایی حاوی پروتئین، کمی چربی و مقداری کربوهیدرات باشد تا انرژی از دست‌ رفته جایگزین شود. می‌توانید شیرکاکائو کم‌چرب، ساندویچ بوقلمون همراه با نان گندم کامل، بادام یا میوه مصرف کنید. باید آب فراوانی هم بنوشید. از مصرف بدون برنامه‌ریزیِ مواد غذایی خودداری کنید. هر چیزی را نباید مصرف کنید. جایگزین کردن کالری‌های از دست‌ رفته کار ساده‌ای است؛ بنابراین زحمات خود را به باد ندهید.

 

۴. فعالیت‌های سنگین بدنی انجام دهید

 

شاید فکر کنید حالا که از باشگاه آمده‌اید و عرق هم کرده‌اید، بد نیست قبل از دوش گرفتن، کمی کارهای فیزیکی مربوط به خانه را انجام بدهید اما انجام این نوع فعالیت‌ها می‌تواند به عضلات خسته شما فشار زیادی وارد کند؛ به‌ خصوص اگر مایعات و غذای کافی نیز مصرف نکرده باشید. بلند کردن اجسام سنگین، بالا رفتن از نردبان و خم‌ و راست شدن می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی را بالاتر هم ببرد. بهتر است در این مواقع به عضلات خود یک روز استراحت بدهید. بهتر است این فعالیت‌ها را زمانی انجام بدهید که شرایط بدنی بهتری دارید.

 

۵. به ریکاوری بدن خود و عضلات‌تان توجه نکنید.

 

از دستاوردهای خود محافظت کنید. این طرز تفکر که من جلسه تمرینی سبکی داشته‌ام، بنا بر این به ریکاوری نیازی ندارم، اشتباه است. درست مثل ورزشکاران حرفه‌ای با احترام با بدن خود رفتار کنید. اگر از بدن خود محافظت کنید، بدن‌تان نیز از شما محافظت خواهد کرد.

 

6.استفاده از سونا یا حمام‌رفتن بعد از ورزش

 

هرگز پس از تمرینات شدید ورزشی از سونا استفاده نکنید و حمام هم نروید و به یک دوش‌گرفتن کوتاه با آب ولرم بسنده کنید، چون همان‌طور که پیشتر هم گفتیم طی تمرینات ورزشی، بدن مایعات زیادی از دست می‌دهد و فشار خون هم بالا می‌رود، رفتن به سونا یا حمام‌گرفتن در این شرایط می‌تواند باعث بهم‌خوردن حال‌تان شود. حتی ممکن است خطر خفگی فرد مورد نظر را تهدید کند. سعی کنید بعد از تمرینات ورزشی آب زیادی بنوشید و قبل از ورزش حمام کنید. ازطرفی می‌توانید به‌جای رفتن به سونا بلافاصله بعد از ورزش، بعد از دوش گرفتنی کوتاه از سونا استفاده کنید.
 

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

آرسنیک برنج شما را به مرگ نزدیک می کند + روش جلوگیری

 

 

 مسمومیت با آرسنیک در انسان، باعث تغییر رنگ پوست، ایجاد لکه ها یا خالهای کوچک، تهوع و استفراغ، کاهش تعداد گلبولهای سفید و قرمز خون، نامنظمی ضربان قلب و احساس گزگز و مور مور در دستها و پاها می شود.

برنج پخته به صورت چلو (برنج سفید)، پلو (برنج سفید همراه با انواعی از گوشت‌ها، حبوبات یا سبزیجات) و دمی (برنج سفید همراه با حبوبات یا سبزیجات) در رژیم غذایی ما ایرانیان جایگاه خاصی دارد. برنج همچنین در انواعی از دسرهای ایرانی (شیر برنج، شله زرد و …) یا به عنوان جز ترکیبی در انواع کوفته یا آش استفاده می شود. به علاوه تغذیه تکمیلی در شیرخواران با غذاهای تهیه شده از آرد برنج مانند حریره شروع می شود.

 

اگر برنج خور هستید، بخوانید

 

در آمریکای شمالی نیز برنج در محصولات غذایی مخصوص کودکان، فراورده های فاقد گلوتن و برخی نوشیدنی ها مورد مصرف دارد.

مدتی قبل مشخص شد که برنج دارای مقداری آرسنیک نیز هست. اداره بهداشت کانادا نیز میزان آرسنیک در برنج های موجود در این کشور را بررسی کرده و وجود آرسنیک در برنج های موجود را تأیید کرده است.

آرسنیک در خاک و آب وجود دارد. همچنین برخی آفت کش های مورد استفاده جهت محصولات کشاورزی و موادی که جهت افزایش قدرت باروری به مرغ و ماکیان خورانده می شود، دارای آرسنیک هستند.

 

علائم مسمومیت با آرسنیک

 

* مسمومیت با آرسنیک در انسان، باعث تغییر رنگ پوست، ایجاد لکه ها یا خال‌های کوچک، تهوع و استفراغ، کاهش تعداد گلبول‌های سفید و قرمز خون، نامنظمی ضربان قلب و احساس گزگز و مورمور در دست‌ها و پاها می شود. 

* مسمومیت مزمن با آرسنیک باعث ایجاد انواعی از سرطان از جمله سرطان های ریه، پوست و مثانه می گردد.

* همچنین مسمومیت با آرسنیک خطر دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی را افزایش می دهد. 

در بانوان باردار مسمومیت با آرسنیک می تواند باعث سقط جنین یا کاهش وزن نوزاد گردد. 

* تماس با آرسنیک در دوران جنینی باعث اختلالات سیستم ایمنی و اختلال در تکامل مغز در نوزاد می شود.

 

    آرسنیک در برنج

 

    آرسنیک به میزان کم در انواع آبمیوه ها، غلات، میوه ها، سبزی ها و برخی از مواد غذایی دریایی وجود دارد. در اغلب موارد مقدار آرسنیکی که از طریق این مواد غذایی وارد بدن ما می شود، خیلی زیاد نیست و منجر به مسمومیت نمی شود. اما در این میان برنج ویژگی خاصی دارد که مقدار زیادی آرسنیک را هم از طریق آب و هم از طریق خاک جذب می کند. گیاه برنج از سویی بطور طبیعی مقدار بیشتری آرسنیک خاک را به خود جذب می کند و از سوی دیگر در نواحی که آب فراوانی وجود دارد کشت می شود و آرسنیک موجود در آب را نیز به خود جذب می کند.

آرسنیک سال‌ها در خاک باقی می ماند. از این رو میزان آرسنیک در محصولات کشاورزی معمولی و محصولاتی که به روش ارگانیک کشت می شوند، تفاوتی ندارد. به همین دلیل برنج ارگانیک در این مورد برتری بر برنج معمولی ندارد و هردوی آن‌ها آرسنیک خاک و آب را جذب می کنند. بد نیست بدانیم که برنج قهوه ای نیز مانند برنج سفید و بیش از آن دارای آرسنیک است. خوشبختانه برنج وحشی (برنجی که تماماً سیاه است) آرسنیک بسیار کمی دارد.

 

راه‌های پیشگیری از مسمومیت با آرسنیک در تغذیه و رژیم غذایی

 

دانشمندان هشدار می‌دهند که آزمایش‌های اخیر آن‌ها نشان می‌دهد در یک روش معمول پخت و پز برنج که برنج را در یک ظرف با آب بجوشانیم تا بخارپز شود در تمام کسانی که برنج را به این روش مصرف کرده‌اند آثار وجود سم «آرسنیک» دیده شده است.

به گفته «اندی مهارگ»(Andy Meharg)، در حالی که به طور کلی اعتقاد عمومی بر این است که آرسنیک با آب پز کردن برنج از بین می‌رود اما باید بگوییم که این سم فقط زمانی از بین می‌رود که برنج را به مدت یک شب خیسانده شود.

«مهراگ»(Meharg) که استاد علوم زیستی در دانشگاه «کوئینز»(Queen's University) در «بلفاست»(Belfast) است می‌گوید: ما برای سنجش میزان آرسنیک در برنج، برای پختن برنج از 3 روش استفاده کردیم؛

در روش اول، نسبت دو بخش آب به یک بخش برنج را به کار بردیم که همان روش معمول پختن برنج توسط عموم است، سپس از نسبت 5 قسمت آب و یک قسمت برنج استفاده کردیم و در نهایت برنج را یک شب خیساندیم.

به گفته وی: میزان آرسنیک باقیمانده در روش اول 80 درصد و در روش دوم نصف و در روش آخر تقریباً به صفر رسیده بود.

در واقع امن ترین روش پختن برنج آن است که برنج را قبل از پختن از شب قبل بخیسانید.

 

در ادامه راهکارهای تغذیه ای کاهش دریافت آرسنیک از طریق رژیم غذایی را ذکر می کنیم:

 

۱ – مقداری از آرسنیک قابلیت حل شدن در آب را دارد؛ بنابراین بهتر است برنج قبل از پختن به دفعات و با مقدار زیادی آب شسته شود.

۲ – توصیه می‌شود برنج مدتی قبل از پخت در آب خیسانده شود و قبل از مصرف آب حاصل از خیساندن دور ریخته شود. بدین طریق مقداری از آرسنیک موجود در برنج از آن خارج می‌گردد.

۳ – همچنین بهتر است برنج به روش آبکش کردن و سپس دم کردن تهیه شود و نه به روش کته. دور ریختن آب حاصل از شستشو و آب حاصل از پخت برنج، گرچه باعث از دست رفتن مقداری از مواد مغذی موجود در برنج از جمله برخی ویتامین‌ها و املاح معدنی می‌شود، اما مقدار آرسنیک موجود در برنج را کاهش می‌دهد.

۴ – توصیه می‌شود برای جوشاندن برنج، جهت هر پیمانه برنج چندین پیمانه آب در نظر بگیریم و در واقع برنج را در مقدار زیاد آب بجوشانیم.

۵- بهتر است روزانه بیش از یک لیوان برنج پخته (چلو یا پلوی ساده) یا هفته‌ای بیش از ۷ لیوان برنج پخته استفاده نکنیم. این رقم برای کودکان نصف این میزان یعنی روزانه نصف لیوان برنج پخته یا هفته‌ای ۳ و نیم لیوان برنج پخته خواهد بود.

۶ – همچنین می‌توانیم برنج را با انواع دیگر غلات، سبزیجات یا حبوبات مخلوط کنیم و مثلاً به جای برنج سفید از عدس پلو، سبزی پلو، باقلاپلو یا انواع دمی و استامبولی پلو استفاده کنیم تا میزان برنج کمتری دریافت کنیم. همچنین می‌توان برنج را با کینوا مخلوط کرد.

۷ – اداره بهداشت کانادا توصیه می‌کند که همه افراد به ویژه کودکان و بانوان باردار غلات مصرفی خود را تنها به برنج محدود نکنند. افراد باید روزانه انواع مختلف و متنوعی از غلات را مصرف کنند تا میزان آرسنیک دریافتی آنان بیش از حد مجاز نشود. از این جهت توصیه می‌شود که انواع دیگر غلات مانند گندم، جو، جوی دوسر، کینوا، میلت، اسپلت، آمارانت و ... در بعضی وعده‌ها جایگزین برنج شود. خوشبختانه ما ایرانیان بطور معمول برای وعده صبحانه از برنج استفاده نمی‌کنیم. همچنین در خیلی از وعده‌های ناهار یا شام از غذا‌هایی که همراه با نان سرو می‌شود استفاده می‌کنیم.

۸ – برای همه افراد به ویژه بانوان باردار و کودکان توصیه می‌شود که به جای آبمیوه ها، از خود میوه‌های تازه استفاده کنند و در این صورت آرسنیک کمتری را از طریق رژیم غذایی دریافت می‌کنند.

۹ – برخی منابع توصیه می‌کنند که برای کاهش میزان آرسنیک دریافتی از طریق آب، از فیلتر‌های آب استفاده شود.

منبع: تبیان

 

لطفا نقطه نظرات  خود را با ما در میان بگذارید

این یوگا مخصوص دیابتی ها است

 

 

برای افراد مبتلا به دیابت انجام حرکات یوگا همراه با رفتارهای درست درشیوه ی زندگی می تواند از بروز علائم و عوارض دیابت جلوگیری کرده و حتی کمک می کند تا این بیماری درمان شود.

، آیا کاهش وزن سریعی دارید؟ آیا مکررا به دستشویی می روید؟ آیا مدام احساس تشنگی و گرسنگی دارید؟ اگر پاسخ شما به سوالات فوق مثبت است لازم است به پزشک مراجعه کنید تا سطح قند خون تان بررسی شود. چنان چه این علائم را از قبل داشته اید احتمالا می دانید که دیابتی هستید.

امروزه دیابت یکی از شایع ترین بیماری های غیرواگیر است و افزایش استرس و سبک زندگی ریشه اصلی این مشکل است زیرا احتمال می رود این عوامل باعث کاهش تولید انسولین در بدن می شوند. همچنین ممکن است سلول های خونی در برابر انسولین مقاوم شده باشند.

سه نوع دیابت وجود دارد که شامل:

 

دیابت نوع یک، دیابت نوع دو و دیابت حاملگی است.

دیابت از هر نوع که باشد بهتر است درابتدا آن را درمان کنید. ترکیب دارو با یوگا و مدیتیشن و پیروی از شیوه های بهتر زندگی باعث راحتی بیشتر وضعیت شما خواهند شد.

 

چگونه یوگا به دیابت کمک می کند

 

در مطالب قبلی به صورت کامل گفته شد که هنگامی که به دیابت مبتلا می شوید بدن شما تمایل به افزایش وزن خواهد داشت، سطح قند خون بالا می رود و سطح انسولین پایین خواهد بود. یوگا وزن ، میزان قند خون و انسولین را کنترل می کند و همچنین سموم را دفع کرده و گردش خون را بهبود می بخشد.

یوگا همچنین استرس را کاهش می دهد. با انجام منظم یوگا می توانید عوارض دیگر دیابت را معکوس کرده و یا آن ها را کاهش دهید. درحالی که انجام آساناهای فیزیکی ضروری هستند ، مودراها (حرکت یا وضعیتی که بدن، تنفس و ذهن در کنترل شخص قرار می گیرد) نیز به همان اندازه قدرتمند هستند و به بدن انرژی خواهند بخشید.

 

5 حرکت قدرتمند یوگا برای دیابت

 

1. سوریا مودرا :

 

سوریا مودرا همچنین خورشید مودرا نیز نامیده می شود و باعث افزایش گرما در بدن خواهد شد؛ به این معنا که متابولیسم بهبود میابد. با انجام منظم این حرکت ، کاهش وزن و سطح قند خون را شاهد خواهید بود.

می توانید این موردا را هنگام نشستن در حالت واجرآسانا تمرین کنید تا بهترین نتیجه را بگیرید. با لمس نوک انگشت شست و نوک انگشت حلقه این موردا را تمرین کنید. به طور همزمان 5 دقیقه این موردا را نگه دارید و در صورت احساس راحتی زمان را افزایش دهید. انجام دادن سه مرتبه از این تمرین ایده آل و موثر است.

 

2. پران مودرا :

 

این مودرا همچنین مودرا زندگی نامیده می شود و هدف آن بهبود نیروی حیاتی زندگی در عین تحریک چاکرای ریشه است. این موردا فوق العاده قدرتمند بوده واز درون به شما قدرت می بخشد. انجام این نوع موردا در سم زدایی معجزه کرده و هنگامی که با آپان مودرا انجام شود به تسکین علائم دیابت کمک خواهد کرد.

این مودرا را می توانید در حالی که به حالت یک آسانای نشسته قرار دارید تمرین کنید. هنگام تمرین نیز باید از هر دو دست خود استفاده کنید. نوک انگشت کوچک و انگشت حلقه را تا نوک انگشت شست لمس کنید و انگشتان اشاره و میانی را صاف نگه دارید. با نگه داشتن مودرا به مدت 5 دقیقه آغاز کنید و مدت زمان آن را با تمرین بیشتر افزایش دهید. روزانه انجام سه مرتبه از این مودرا موثر خواهد بود. 

 

3. آپان مودرا :

 

آپان مودرا ساده ترین مودرا تلقی می شود و برای دیابت گزینه خوبی است زیرا باعث تعادل عناصر درون بدن می شود. این امر نه تنها عملکرد بدن را تنظیم می کند بلکه به دفع سموم ناخواسته نیز کمک خواهد کرد . هنگام تمرین این مودرا تمایل به ادرار زیاد خواهید داشت زیرا انجام آن به کاهش سطح قند خون کمک می کند.

این مودرا را می توان در حالت یک آسانای نشسته و یا ایستاده تمرین کرد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که نوک انگشت حلقه و میانی را با نوک انگشت شست لمس کنید. اطمینان حاصل کنید که انگشتان اشاره و کوچک را صاف نگه داشته اید و تا جایی که راحت هستید این مودرا را هر روزه تکرار کنید.

 

4. گیان مودرا :

 

این مودرا که تحت عنوان چین مودرا نیز شناخته می شود احساس آرامش عمیقی را القا می کند که به شما کمک می کند تا بر استرس و اضطراب غلبه کنید.

شما می توانید در حالت آساناهای نشسته یا ایستاده این تمرین را انجام دهید. انگشت اشاره خود را خم کرده و اطمینان حاصل کنید که نوک انگشت اشاره با نوک انگشت شست مطابقت دارد. باقی انگشتان نیز باید صاف نگه داشته شوند و چشمان خود را ببندید ، نفس عمیقی بکشید و آرام باشید. * هر زمان احساس استرس کردید می توانید این مودرا را انجام دهید.

*

5. لینگا مودرا :

 

این مودرا باعث تحریک متابولیسم شده و به شما در کاهش وزن کمک می کند. وزن کم به معنای قند خون پایدار است.

این مودرا را می توان به صورت نشسته یا ایستاده انجام داد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که انگشتان دست خود را به یکدیگر گره زده و قفل کنید. انگشت شست دست چپ خود را به سمت بالا نشان دهید و انگشت شست دست راست را قفل کنید. این مودرا را تا زمانی که راحت هستید انجام دهید.

نکاتی که هنگام انجام مودرا برای دیابت باید به خاطر بسپارید

     همیشه قبل از تمرین یوگا برای یک بیماری، ابتدا با پزشک مشورت کنید.

     این مودرا ها را بلافاصله بعد از غذا انجام ندهید . هنگام تمرین این مودراها بدن باید مقادیر قابل توجهی گلوکز داشته باشد.

     بهترین زمان برای تمرین مودرا صبح زود یا اواسط عصر است - به طور معمول طلوع یا غروب آفتاب.

     اگر درانجام یوگا مبتدی هستید بهتر است آسانا ومودرا را تحت راهنمایی یک مربی حرفه ای یوگا انجام دهید.

قدرت پنج انشگت دست را دست کم نگیرید. ترکیب برنامه های روزمره یوگا با مودرا و بهبود سبک زندگی می تواند شما را از هرگونه بیماری و دراین مورد، دیابت خلاص کند.

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما در میان بگذارید
 

بعد از جراحی تعویض مفصل زانو چه کار کنیم؟

 

 

جراحی تعویض مفصل زانو عملی سخت و طاقت فرسایی نمی باشد ولی رعایت برخی نکات و اقدامات حفاظتی باعث افزایش راحتی و کاهش خطر صدمات در این دوره می شود.

جراحی تعویض مفصل زانو به خودی خود یک عمل پیچیده نیست اما با این حال مراقبت های بعدی آن ضروری است. زانو یکی از اعضای مهم حرکتی است و ترمیم صحیح آن پس از جراحی نیاز به مراقبت و اقدامات احتیاطی دارد. افرادی که عمل تعویض مفصل زانو انجام داده اند می توانند اقدامات احتیاطی را برای محافظت از زانوهای جدید خود انجام دهند. پایبندی کامل به توصیه های پزشک پس از عمل جراحی با مدت طولانی در حین بستری در بیمارستان دنبال می شود.

بیمار باید دارو ها و روش های درمانی فیزیکی را دنبال کند و از انجام کارهای سنگین دوری نماید. در این قسمت از بهداشت و سلامت نکات و اقدامات حفاظتی معرفی شده است که می تواند به افزایش راحتی و کاهش خطر صدمات کمک کند.

به فیزیوتراپی بروید

 

حرکت مفصل زانو باید بلافاصله پس از جراحی آغاز شود. با این حال، این بدان معنا نیست که پیاده روی های طولانی بروید. حرکت معمولا با کمک یک فیزیوتراپیست حرفه ای با دستگاه مخصوص یا تردمیل شروع شده و شدت و روند کار به تدریج افزایش میابد.

از واکر یا عصا استفاده کنید

 

واکر یا عصا می تواند به فرد در حفظ تعادل کمک کند که زمین نخورد و به زانوی جدید آسیب نرسد. واکر و عصا نیز به سایرین علامت می دهد که محتاط باشند و فضای بیشتری به او دهند. بیشتر افرادی که عمل تعویض مفصل زانو انجام داده اند ، می توانند به مرور زمان استفاده از عصا یا واکر را کاهش دهند. توصیه می شود از پله استفاده نکنید و از سطوح لغزنده یا بدون فرش دور بمانید.

درد تان را کنترل کنید

 

پس از عمل مدتی احساس درد خواهید داشت که طبیعی است بنابراین باید داروی مسکن مصرف کنید، اما برخی از بیماران معمولا به دلیل اثرات جانبی بالقوه یا ترس از وابستگی دارویی از مصرف آن امتناع می کنند. با این حال درد کنترل نشده، مشارکت در تمرینات توان بخشی را دشوار کرده و حتی می تواند منجر به درد های مزمن تر شود.

قرص مسکن

 

به بیمارانی که عمل تعویض مفصل زانو انجام داده اند توصیه می شود در مورد درد پس از جراحی و همچنین نگرانی در مورد دارو ها با پزشک خود صحبت کنند. او می تواند برنامه ای برای مدیریت درد ارائه دهد که برای بیمار مفید بوده و یا حتی می تواند در صورت لزوم تنظیماتی انجام دهد.

تورم را کاهش دهید

 

تورم زانو نه تنها ناراحت کننده است بلکه می تواند دامنه حرکاتی را دشوار یا غیر ممکن سازد. این دامنه حرکتی برای بهبودی و توان بخشی مجدد بسیار مهم است.

بیماران می توانند با استفاده از کمپرس سرد و بالا بردن پای آسیب دیده به فواصل 20-30 دقیقه یا هرآنچه که پزشک توصیه کرده است ، تورم را درمان کنند یا تا حد زیادی کاهش دهند. دارو های ضدالتهاب غیر استروئیدی نیز برای کنترل درد و کاهش التهاب مفید هستند. با رعایت دستورالعمل های دارو و دوزی که توسط پزشک توصیه می شود درد خود را به طور مناسب کنترل کنید.

برخی از داروهای بدون نسخه ممکن است در حین بهبودی عوارضی به همراه داشته باشند؛ به عنوان مثال آسپرین می تواند خطرات خونریزی را در برخی بیماران افزایش دهد بنابراین از مصرف دارویی که از قبل تجویز نشده، با پزشک خود مشورت کنید.

از قبل برنامه ریزی کنید

 

در چندین هفته ی اول بعد از جراحی تعویض مفصل زانو ، بسیاری از افراد خسته و مستعد زمین خوردن هستند. این افراد می توانند با برنامه ریزی قبلی زمان استراحت را به حداکثر برسانند و احتمال افتادن را کاهش دهند به عنوان مثال :

روز ها برنامه ریزی کنید تا رفت و آمد از پله و استفاده از ماشین را به حداقل برسانید.

موارد ضروری مانند کنترل از راه دور تلویزیون، تلفن و دستمال کاغذی را در جایی قرار دهید که به راحتی قابل دسترس تان باشد.

اولویت های خود را به درمانگرتان بگویید

 

درمانگر سعی دارد که با تعویص مفصل به شما کمک کند تا به اهدافتان برسید. مثلا اگر می خواهید دوچرخه سواری در مسافت طولانی داشته باشید ، درمانگر تمرینایی را به شما اموزش می دهد که زانوی تان برای رکاب زدن طولانی مدت در دوچرخه سواری آماده شود.

صرف نظر از اهداف بیماران، فیزیوتراپی برای موفقیت کلی پس از عمل زانو ضروری است. بیمارانی که در جلسات فیزیوتراپی شرکت می کنند و تمرینات خود را انجام می دهند سریع تر بهبود میابند و نتایج بهتری نسبت به افرادی که این کار را نمی کنند ، کسب خواهند کرد.

برخی از ورزش هایی را که ممکن است پزشک تایید کند عبارتند از:

 

    خم شدن و دراز کردن مفصل در حالت نشسته

    فشار پا با استفاده از یک باند مقاومتی

    پیاده روی

    شنا کردن

    دوچرخه سواری

اگر پزشک شما هیچ ورزشی را تایید نکرد بدون مشورت با او کاری را امتحان نکنید زیرا با انجام این کار ها محل جراحی را تحریک کرده یا به زانو دوباره صدمه می زنید که این فقط باعث طولانی شدن دوران بهبودی می شود.

از حمایت خانواده استفاده کنید

 

همچنین بهتر است خانواده و دوستان خود را در تمام مراحل بهبودی در کنار خود داشته باشید. حمایت اطرافیان بر موفقیت در بهبودی تاثیر می گذارد.

همچنین انگیزه دادن به فرد بیمار برای تسریع روند بهبودی موثر خواهد بود. اگر بیماران درگیر ورزش هایی مانند گلف، تنیس یا شنا بوده اند، انگیزه آن ها برای بازگشت به فعالیت هایشان نقش مهمی دارد.

سبک زندگی خود را مدیریت کنید

 

در حالی که این کار ضروری نیست اما مدیریت مثبت شیوه زندگی قطعا می تواند زندگی شما را بهبود بخشد. آسیب به زانو در اثر چاقی ایجاد می شود بنابراین باید وزن خود را کنترل کنید تا فشارکمتری به پروتز جدید وارد شود.

همچنین در منزل چندین تمرین سبک انجام دهید تا به بهبودی شما کمک کند. اگر بعد از تعویض مفصل زانو نیاز به آموزش بیشتر یا یادآوری در مورد ورزش ایمن دارید با پزشک یا تیم مراقبت از خود تماس بگیرید.

زانوی خود را صاف نگه دارید

 

گرچه ممکن است این کار خیلی راحت نباشد اما مهم این است که بلافاصله پس از جراحی مفصل زانوی خود را کاملا صاف نگه دارید. باید مدت زمان خم کردن پا را به حداقل برسانید و اگر لازم است حرکت کنید حتما از عصا یا ویلچر استفاده نمایید. در حالت نشسته و دراز کش حتما پای خود را صاف نگه دارید . مهم است که شما به مفصل زمان کافی برای بهبودی بدهید.

از زانوبند استفاده کنید

 

بعد از جراحی پزشک ممکن است به شما زانوبندی را توصیه کند بنابراین تاجایی که می توانید آن را ببندید تا از کشیدگی غیرضروری پیشگیری شود. به یاد داشته باشید زانوبند از زانوی شما محافظت می کند. این یک وسیله اساسی از تجهیزات پزشکی است که به بهبودی شما کمک خواهد کرد.

اهمیت درمان طولانی مدت و چند توصیه به بیمار  

 

به بیماران عمل تعویض مفصل زانو توصیه می شود:

 

برای حفظ قدرت عضلات اطراف زانو که از مفصل جایگزین حمایت می کنند، تمرینات فیزیوتراپی خود را ادامه دهید. از عفونت پیشگیری کنید، باکتری های عفونی از طریق بریدگی یا زخم، جراحی های دندان به عنوان مثال کانال ریشه، یا سایر روش های جراحی وارد بدن می شوند و درنهایت به زانوی مصنوعی رسیده وعفونت ایجاد می کنند.

به طور منظم با متخصص خود ملاقات داشته باشید به طورمعمول از بیماران خواسته می شود تا هر سال یا 2 سال یکبار با ارتوپد خود ملاقات کنند تا زانوی جایگزین را چک کنند. این ملاقات ها به تشخیص مشکلات زانوی مصنوعی کمک می کند تا بیمار متوجه علائم شود.

در مورد علائم خطرناک احتمالی از پزشک خود سوال کنید. به عنوان مثال نسبت به تب مداوم (بالا تر از 100 درجه فارنهایت )، لرز، افزایش قرمزی، حساسیت به لمس یا تورم به دلیل التهاب و افزایش درد و ... مطلع باشید.

تب بعد از جراحی

 

در صورت نیاز،مبلمان یا وسایل خاصی را خریداری یا اجاره کنید به عنوان مثال، یک صندلی محکم با بالشتکی نرم و ایمن داشته باشید. همچنین ممکن است بخواهید هنگام خم شدن یا بلندشدن از موقعیت های پایین همانند دستشویی از میله های کمکی استفاده کنید؛ بنابراین در حمام و دستشویی از این میله ها نصب کنید تا در بلند شدن به شما کمک کند.

مراقبت های طولانی مدت می تواند به پیشگیری از بروز مشکلات یا اصلاح زودرس آن ها کمک کند تا خطرات کمتری بیمار را تهدید کرده و روند درمان آسان شود.

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید
 

کمبود آهن خون چه مشکلاتی ایجاد می کند؟

 

 

کمبود آهن مشکلی شایع بین افراد است که هم برای کودکان و هم بزرگسالان خطرناک است و باید هرچه سریعتر سطح آهن خون را افزایش داد.

 آهن یک عنصر ضروری برای اکسیژن رسانی به قسمت های مختلف بدن است. بنابراین کمبود آن را باید جدی گرفت زیرا منجر به مشکلاتی برای سلامتی خواهد شد. بهترین راه دریافت آهن ، داشتن یک رژیم غذایی سالم می باشد. خوردن غذاهایی سرشار از آهن ، ویتامین C و اجتناب از مصرف غذاهایی که در جذب کلسیم تداخل ایجاد می کنند به افزایش سطح آهن کمک خواهد کرد. در این قسمت از سلامت  به معرفی برخی از مواد غذایی که باعث افزایش سریع آهن خون می شوند ، خواهیم پرداخت.

 

مواد غذایی برای افزایش سریع آهن خون

 

1. تغییر رژیم غذایی :

 

روزانه غذاهایی سرشار از آهن را در رژیم غذایی خود بگنجانید زیرا دریافت روزانه آهن برای رشد ضروری است. برخی از غذاهای سرشار از آهن عبارتند از :

گوشت و تخم مرغ ها :گوشت بره ، گوشت گاو ، گوشت مرغ و بوقلمون ، جگر، تخم مرغ

غذاهای دریایی :صدف ها ، میگو ، حلزون اسکالوپ ، ماهی ساردین ، ماهی تن، ماهی خال مخالی، روغن ماهی کوچک

نان ها و غلات :نان سفید غنی شده ، نان سفید کامل ، محصولات گندم ، پاستا غنی شده ، غلات سبوس ، غلات جودوسر، غلات ذرت ، غلات چاودار، برنج غنی شده

سبزیجات :سیب زمینی شیرین ، بروکلی ، نخودها ، برگ چغندر، لوبیا سبز، سبزی قاصدک ، کلم کیل ، چغندر سبز، کلارد ، پیازچه

لوبیا و سایر موادغذایی :لوبیا ، محصولات گوجه فرنگی ، توفو ، لوبیا خشک شده ، نخود خشک شده، عدس ها ، شربت افرا، شربت ذرت ، ملاس .

میوه های خشک شده مانند :کشمش ، مویز، انجیر، خرما ، آلو سیاه خشک، آب آلو سیاه ، هلو خشک شده ، زردآلو خشک شده ، توت فرنگی

نکته :اگرچه برخی از موارد ذکر شده ، حاوی نمک ، قند ، چربی ها و فیبر هستند و باید در مصرف آن ها تعادل داشته باشید.

 

2. مصرف میوه ها و سبزیجات سرشار از ویتامین C :

 

ویتامین C به جذب بهتر آهن کمک خواهد کرد. بنابراین غذا های سرشار از ویتامین C را همزمان با مصرف غذاهای غنی از آهن در رژیم خود بگنجانید. برخی از گزینه های دریافتی این ویتامین عبارتند از :

مرکبات مانند گریپ فروت ، پرتقال ،لیمو، هندوانه ، توت فرنگی ، خربزه ، طالبی ، دست انبو ، کیوی و گوجه فرنگی.

 

3. اجتناب از مصرف غذاها و نوشیدنی هایی  که حاوی اگزالیک اسید هستند و در جذب آهن تداخل ایجاد می کنند

 

که برخی از این غذا ها عبارتند از:

    قهوه

    چای

    غلات سبوس دار

    فراورده های لبنی مانند شیر، ماست و پنیر

    شکلات

    نوشابه

    اسفناج

    سویا

-نکته :مصرف غذاهایی حاوی فولات ، ویتامین B6 و B12 نیز برای جلوگیری از کم خونی فوق العاده هستند. این مواد مغذی در نان های غنی شده ، ماکارونی ،برنج و غلات یافت می شوند.

 

4. قبل از مصرف مکمل های آهن با پزشک مشورت کنید :

 

مصرف مکمل آهن روشی موثر برای ارتقای مقدار آهن مورد نیاز بدن می باشد اما قبل از مصرف آن باید طبق دستور پزشک استفاده شود زیرا مصرف مکمل بسته به مقدار کمبود

بدن شما تجویز می شود و نباید بیش از روزانه یک عدد مصرف شود. هنگام مصرف مکمل آهن ، برای جذب بهتر آن را به همراه یک لیوان آب پرتقال بنوشید.

 

5. مراقب علائم کم خونی باشید :

 

کم خونی یکی از شایع ترین مشکلات مرتبط باآهن بدن می باشد. درصورت مشاهده علائم کم خونی به پزشک مراجعه کنید تا درمان سریعا آغاز شود. از علائم متداول کم خونی می توان به :

    احساس خستگی و بی انرژی بودن

    تنگی نفس

    تپش قلب و پوستی رنگ پریده اشاره کرد.

 

علائم کم خونی

 

6. آزمایش خون بدهید :

 

با یک آزمایش خون می توان بطور دقیق کمبود آهن بدن را تشخیص داد. برای انجام آزمایش خون، متخصص خون گیری یک ویال کوچک را داخل ورید بازو فرو برده و مقداری از خون را استخراج کرده و به آزمایشگاه می فرستد. اگر نتیجه آزمایش خون مشکوک به کم خونی باشد آزمایش کامل(CBC) و فریتین توصیه می شود.

- آزمایش خون نوع بیماری کم خونی رانشان می دهد به عنوان مثال ممکن است علت کم خونی؛ آهن، فولات و یا ویتامین B12 باشد.

-اگر دوره های عادت ماهیانه طولانی دارید بنا به تجویز پزشک داروی ضد بارداری استفاده کنید. پیشگیری از بارداری به درمان کم خونی ناشی از چرخه سنگین قاعدگی کمک می کند. با مصرف این داروها تا حدی کم خونی شما درمان می شود. داروهای ضد بارداری هورمونی به اشکال مختلف قرص ، کاشت لانه گزینی و تزریقی در دسترس می باشند.

 

7. برای درمان زخم معده گام بردارید :

 

اگر خونریزی داخلی مانند زخم معده دارید ممکن است علت کم خونی باشد ، بنابراین اگر گمان می کنید علت، زخم معده باشد به پزشک مراجعه کنید.

اگر زخم معده دارید از مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی خودداری کنید زیرا باعث تشدید زخم معده و خونریزی آن خواهد شد.

 

زخم معده

 

سایر نکات درباره کم خونی:

 

- کم خونی در موارد بسیار نادر می تواند نشانه ای از سرطان باشد بنابراین برای بررسی آن به پزشک مراجعه کنید.

- معمولا در هنگام مصرف مکمل های آهن ، مدفوع تیره می شود و ممکن است یبوست ، سوزش سردل و ناراحتی معده را تجربه کنید.

- بهتر است مکمل ها همراه غذا و یا بلافاصله بعد از صرف غذا استفاده شود.

- برای جلوگیری از عوارض جانبی ذکر شده مکمل هایی با مقدار آهن کمتر مصرف کنید.

- برای جذب بهتر مکمل آهن، آن را یک روز درمیان استفاده کنید.

- مکمل آهن را طبق دستور پزشک مصرف کنید زیرا استفاده بیش از دوز روزانه می تواند خطرناک باشد و از طرفی مصرف مکمل بصورت دائم هرگز توصیه نمی شود.

- مکمل آهن را دور از دسترس کودکان قرار دهید زیرا مصرف آن در کودکان ممکن است که مرگ بار باشد.

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید
 

همه چیز در مورد ویتامین K

 

 

ویتامین K گروهی از ویتامین های محلول در چربی را شامل می شود. این ویتامین نقش مهمی در انعقاد خون و سلامت استخوان ها ایفا می کند. دو نوع ویتامین کا موجود در مواد غذایی غالبا فیلوکینون (ویتامین K1) و مناکینون (ویتامین K2) می باشند.

به گزارش بهداشت نیوز، منابع فیلوکینون شامل سبزیجات برگ سبز مانند کلم، اسفناج، کلم بروکلی، کاهو، روغن سویا و کانولا است و مناکینون در برخی از منابع حیوانی نظیر گوشت، لبنیات، تخم مرغ و غذاهای تخمیر شده یافت می شود. فیلوکینون پس از مصرف، توسط باکتری‌های روده بزرگ به شکل ذخیره‌ ای آن یعنی ویتامین K2 تبدیل می شود. ویتامین Kاز طریق روده کوچک جذب شده و در بافت چربی و کبد ذخیره می گردد.

ویتامین K در سراسر بدن از جمله کبد، مغز، قلب، پانکراس و استخوان یافت می شود. از آن جایی که ویتامین کا خیلی سریع تجزیه و از طریق ادرار یا مدفوع دفع می شود، حتی در اثر مصرف مقادیر زیاد به ندرت به سطوح سمی در بدن می رسد. با این حال میزان توصیه شده مصرف روزانه مکمل های حاوی ویتامین K به سن و جنسیت فرد بستگی دارد. این میزان برای بانوان 19 سال و بالاتر 90 میکروگرم و مردان 19 سال و بالاتر 120 میکروگرم در روز می باشد. از آن جایی که این ویتامین محلول در چربی است، برای بهبود جذب آن بهتر است؛ مواد غذایی و یا مکمل های حاوی ویتامین K را با مقداری چربی مصرف نمایید. به عنوان مثال؛ برای جذب بهتر ویتامین کا موجود در سالاد کلم و یا کاهو به آن روغن زیتون و یا آووکادو اضافه کنید!

 

فواید ویتامین K

 

این ویتامین به ساخت پروتئین‌های مختلفی که برای لخته شدن خون و ساخت استخوان‌ها ضروری هستند، کمک می‌کند. پروترومبین یک پروتئین وابسته به ویتامین K است که مستقیما با انعقاد خون در ارتباط است. استئوکلسین پروتئین دیگری است که برای تولید بافت استخوانی سالم به ویتامین کا نیاز دارد.

 

سلامت استخوان

 

بین مصرف کم ویتامین K و پوکی استخوان  ارتباط مستقیم وجود دارد. چندین مطالعه نشان داده اند که این ویتامین در حفظ سلامت استخوان ها نقش بسزایی دارد، تراکم استخوان را افزایش می دهد و خطر شکستگی را کاهش می دهد. اگرچه مطالعات این موضوع را هنوز به طور کامل تایید نکرده اند.

 

سلامت شناختی

 

افزایش سطح ویتامین K در خون با بهبود حافظه در افراد مسن مرتبط است. در یک مطالعه، افراد سالم بالای 70 سال با بالاترین سطوح خونی ویتامین K1، بالاترین عملکرد حافظه کلامی را داشتند.

 

سلامت قلب

 

ویتامین کا ممکن است با جلوگیری از معدنی شدن -جایی که مواد معدنی در شریان‌ها تجمع می‌یابند- به کاهش فشار خون کمک کند. این کار قلب را قادر می سازد تا خون را به راحتی در سراسر بدن پمپاژ نماید. معدنی شدن به طور طبیعی با افزایش سن اتفاق می افتد و یکی از عوامل مهم خطرساز برای بیماری های قلبی است. همچنین نشان داده شده است که مصرف مقادیر کافی این ویتامین خطر سکته مغزی را کاهش می دهد.

 

نشانه های کمبود ویتامین K

 

کمبود این ویتامین در بزرگسالان نادر است، اما ممکن است در افرادی که داروهایی مصرف می‌کنند که با این ویتامین تداخل دارند (نظیر آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدتشنج مثل فنی توئین و داروهایی که از جذب چربی جلوگیری می کنند مثل اورلیستات) و یا شرایطی که فرد دچار سوءجذب باشد (مثل افراد مبتلا به سندرم روده کوتاه، فیبروز سیستیک، بیماری سلیاک یا کولیت اولسراتیو) ، رخ دهد. کمبود ویتامین کا در نوزادان تازه متولد شده نیز ممکن است، مشاهده شود زیرا این ویتامین از جفت عبور نمی کند و شیر مادر حاوی مقدار اندک از این ویتامین است. مقدار محدود پروتئین‌های لخته‌کننده خون در بدو تولد، در صورت عدم مصرف مکمل‌های ویتامین K، خطر خونریزی را در نوزادان افزایش می‌دهد.

شایع ترین علائم کمبود این ویتامین عبارت است از:

 

- طولانی تر شدن زمان لازم جهت لخته شدن خون
- خونریزی
- کاهش تراکم استخوانی و یا پوکی استخوان

 

مسمومیت با ویتامین K

 

مسمومیت با این ویتامین در اثر خوردن غذاهای حاوی ویتامین کا نادر است. اگرچه مسمومیت به دنبال مصرف مقادیر بیش از حد مجاز مکمل های حاوی این ویتامین ممکن است رخ دهد.

 

تداخلات دارویی با ویتامین K

 

مصرف ویتامین K با داروهایی نظیر آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدتشنج و داروهایی که از جذب چربی جلوگیری می کنند، تداخل دارد. مصرف همزمان این داروها با این ویتامین منجر به کاهش جذب آن می گردد. از طرف دیگر مصرف همزمان ویتامین کا با داروی رقیق کننده خون وارفارین می تواند منجر به کاهش اثرات ضدانعقادی وارفارین گردد.

منبع: pourateb

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

 

وجود خون در ادرار نشانه چیست

 

وجود خون در ادرار و دفع لخته خون یکی از موارد اورژانسی کلیه و مجاری ادراری است که نیاز به مراجعه فوری به متخصص اورولوژی و بررسی علل این عارضه دارد؛ زیرا ممکن است نشانه‌ای از یک بیماری حاد باشد و در صورت عدم درمان فوری، فرد را با عوارض جبران ناپذیری مواجه نماید.

طیف گسترده‌ای از عوامل، می‌توانند موجب خون در ادرار شوند که عفونت‌ها، سنگ‌ها، التهابات پروستات، التهابات کلیه (گلومرولونفریت)، مصرف برخی داروها و ... نیز می‌توانند موجب وجود خون در ادرار شوند. در ادامه به توضیح برخی از این عوامل خواهیم پرداخت.

عفونت دستگاه ادراری (UTI)

 

یکی از شایع ترین مشکلات دستگاه ادراری، و عامل وجود خون در ادرار، عفونت است. این عارضه، جزو موارد اورژانسی کلیه و مجاری ادراری است؛ زیرا در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند فرد را با مشکلات بیشتر و بزرگتری روبه رو کند. هر فرد در هر سنی می‌تواند به عفونت دستگاه ادراری مبتلا شود ولی زنان بیش از مردان در ریسک ابتلا به این بیماری قرار دارند. در موارد نادری ممکن است عفونت دستگاه ادراری، بدون علامت باشد ولی معمولاً علائمی مانند تکرر ادرار، سوزش ادرار، وجود خون در ادرار و دفع ادرار دردناک از نشانه‌های رایج این بیماری است. عفونت دستگاه ادراری، خود به سه بخش عمده تقسیم می‌شود که عبارتند از:

    عفونت مجرای پیشاب یا اورتریت که ملتهب شدن مجرای پیشاب (مجرایی که ادرار را از بدن خارج می‌کند) را موجب می‌شود.
    عفونت مثانه یا سیستیت که شایع ترین نوع عفونت دستگاه ادراری است.
    عفونت‌های کلیه یا پیلونفریت که نوع جدی‌ تری از عفونت‌های دستگاه ادراری می‌باشند.

 

سنگهای دستگاه ادراری

 

سنگ‌های دستگاه ادراری از جنس مواد داخل ادرار بوده و ممکن است در هر قسمت دستگاه ادراری از کلیه گرفته تا مثانه دیده شوند. اندازه این سنگ‌ها ممکن است کوچک یا بزرگ باشد؛ همچنین یک سنگ به تنهایی یا چند سنگ تشکیل شده باشد. سنگهای کلیوی در سنین میان سالی و در مردان بیش از زنان شکل می‌گیرند؛ و احتمال عود ایجاد سنگ نیز وجود دارد. از علائم سنگهای دستگاه ادراری می‌توان به مواردی مانند تهوع و استفراغ، درد شدید در کمر و شکم و وجود خون در ادرار که ممکن است فقط با میکروسکوپ دیده شود یا به وضوح موجب قرمزی ادرار شود، اشاره کرد.

در مورد راههای درمان اختلال نعوظ بیشتر بدانید

التهابات پروستات

 

التهاب پروستات یا تورم این غده، زمانی ایجاد می‌شود که تجمع فراوان مایع در پروستات اتفاق می‌افتد. در مردانی که به التهاب پروستات دچار شده‌اند، ممکن است خون در ادرار دیده شود. البته این عارضه، علائم دیگری هم دارد که شایع ترین آنها عبارتند از:

    سوزش ادرار
    ادرار قطره قطره یا با تأخیر
    تکرر ادرار و نیاز فوری به دفع ادرار
    احساس درد در آلت تناسلی یا بیضه‌ها
    انزال دردناک

التهابات کلیه (گلومرولونفریت)

 

این عارضه، به بیماری کلیوی (معمولاً در هر دو کلیه با هم) گفته می‌شود که با التهاب رگ‌های خونی کوچک کلیه‌ها همراه است. با وجود اینکه یکی از علل اصلی وجود خون در ادرار، التهاب کلیه است، ولی مبتلایان به این بیماری، همیشه با وجود خون در ادرار مواجه نیستند. تشخیص علت گلومرونفریت(GN) بسیار اهمیت دارد، زیرا نتایج و درمان در انواع مختلف آن، متفاوت است.
متخصصین کلیه و مجاری ادراری توصیه می‌کنند، هرگونه تغییر در ادرار را جدی بگیرید و در صورت تغییر رنگ ادرار، حتماً به پزشک مراجعه نمایید.

داروها

 

داروهایی مانند اسپرین، دیکلوفناک، وارفارین، داروهای ضد سرطان و ... هم می‌توانند موجب شوند، خون در ادرار دیده شود.

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید