سکته یا حمله قلبی در چه ساعاتی بیشتر رخ می‌دهد؟

 

 

سکته یا حمله قلبی عمدتا در بین ساعات ? تا ?? صبح روی می‌دهند. این امر می‌تواند به علت افزایش سطح آدرنالین خون، افزایش فشار سیستولیک خون یا افزایش غلظت خون در صبح هنگام باشد.

 استرس باعث آزاد شدن ذخایر اسیدهای چرب و گلوکز در جریان خون می‌شود. این مواد می‌توانند به چربی و کلسترول تبدیل و به دیواره رگ‌ها رسوب کنند و در نهایت منجر به آترواسکلروز و پرفشاری خون شوند.

استرس بطور مستقیم و غیر مستقیم می‌تواند به بیماری‌های قلبی و بروز حملات قلبی منجر شود. استرس بطور غیر مستقیم با افزایش رفتارهای پرخطر همچون پرخوری، بی‌تحرکی، روی آوردن فرد به سیگار و مواد مخدر، افزایش فشار خون و کلسترول، ریسک بیماری‌های قلبی و حمله قلبی را افزایش می‌دهد.استرس می‌تواند باعث بیماری‌های قلبی - عروقی، تنفسی، جنسی، معده‌ای و روده‌ای، اختلالات تغذیه‌ای، اعتیاد و حتی مرگ شود.

سکته یا حمله قلبی در چه ساعاتی بیشتر رخ می‌دهد؟

 

حملات قلبی عمدتا در بین ساعات ? تا ?? صبح روی می‌دهند. این امر می‌تواند به علت افزایش سطح آدرنالین خون، افزایش فشار سیستولیک خون یا افزایش غلظت خون در صبح هنگام باشد.

 

خطر بی‌توجهی به حمله قلبی و علائم آن در بدن

 

بزرگ‌ترین خطر بی‌توجهی به سکته قلبی و علائم آن، مرگ است و در غیر این صورت فرد دچار نارسایی قلبی، تنگی تنفس، خستگی زودرس و علائم نارسایی قلبی همچون ورم پا و تندی ضربان قلب در هنگام فعالیت و استراحت می‌شود.

 

خطر حمله قلبی و بیماری‌های قلبی در افراد مبتلا به پرفشاری خون

 

افزایش فشارخون، کار قلب را زیاد می‌کند و موجب بزرگی قلب و ضعف آن در طول زمان می‌شود. همچنین این مساله، خطر حمله قلبی، نارسایی کلیه و نارسایی قلب را افزایش می‌دهد. هنگامی که افزایش فشارخون با چاقی، کشیدن سیگار و دیابت همراه باشد، خطر سکته قلبی و مغزی افزایش بیشتری می‌یابد.

 

خطر حمله قلبی و بیماری‌های قلبی در افراد مبتلا به دیابت

 

بیماری دیابت به طور جدی خطر بیماری قلبی - عروقی را حتی (با تحت کنترل داشتن میزان قندخون) افزایش می‌دهد. بیش از ?? درصد بیماران مبتلا به دیابت به شکلی به دلیل بیماری‌های قلبی عروقی جان خود را از دست می‌دهند. اگر دیابت دارید، مهم است که هر عامل خطرسازی را تحت نظر و کنترل داشته باشید.

 

مردان بیشتر به بیماری های قلبی مبتلا می شوند یا زنان؟

 

تقریبا چهار نفر از پنج نفری که به دلیل بیماری‌های عروقی جان خود را از دست می‌دهند، ?? سال یا بیشتر سن دارند. در سنین بالاتر، زنانی که حمله قلبی دارند، دو برابر بیشتر از مردان دچار مرگ می‌شوند. همچنین مردان در معرض خطر بیشتری از ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی هستند و در سنین پایین‌تر به این بیماری دچار می‌شوند. این میزان نزد زنان حتی پس از یائسگی (هنگامی که میزان مرگ زنان به دلیل بیماری قلبی افزایش می‌یابد) به اندازه مردان نیست.

 

خطر سکته یا حمله قلبی و بیماری‌های قلبی در افراد سیگاری

 

خطر بیماری‌های قلبی در افراد سیگاری، دو تا چهار برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری است. کشیدن سیگار، بزرگ‌ترین عامل خطر برای ایست ناگهانی قلبی است. سیگاری‌هایی که دچار حمله قلبی می‌شوند نیز با احتمال بالاتر مرگ روبه رو هستند. تماس افراد غیرسیگاری با دود سیگار هم ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.

خطر سکته یا حمله قلبی و بیماری‌های قلبی با افزایش کلسترول

 

خطر بیماری عروقی قلب با افزایش کلسترول بالا می‌رود. هنگامی که دیگر عوامل خطر ساز نیز وجود دارند، این خطر هم بیشتر مطرح می‌شود. میزان کلسترول نیز تحت تاثیر سن، جنس، وراثت و تغذیه قرار می‌گیرد.

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید
 

خوردنی هایی که درونشان شکر دارند

 

در عین ناباوری مواد غذایی زیادی وجود دارند که از نظر ما شکر بخصوصی ندارند و این در حالی است که به میزان زیادی شکر دارند.

    سس کباب
    ماست طعم دار
    سس پاستا
    نوشابه
    بلغور جو دوسر
    غلات صبحانه
    سس سالاد
    میوه خشک شده
    سالاد آماده کلم
    چای
    کچاپ
    اسموتی
    نان
    حبوبات کنسرو شده
    کلوچه های میوه ای
    سوپ کنسرو شده
    آب میوه طبیعی
    کمپوت
    کره بادام زمینی
    چیپس سیب زمینی

 شاید تصور اینکه قند مصرفی روزانه چقدر برای بدن مضر است سخت باشد، اما تحقیقات نشان می دهد که قند یکی از مضرترین موادیست که می توانید مصرف کنید. این ممکن است منجر به انواع علائم منفی از جمله دیابت نوع 2، سرطان، پوسیدگی دندانها، پوکی استخوان ها، ضعف عمومی و ... شود. بنابراین کاهش مصرف یکی از بهترین کارهایی است که می توانید برای بهبود سلامت در طولانی مدت انجام دهید. این بخش از بهداشت  و سلامت  را با دقت بخوانید تا با مواد غذایی که شاید نمیدانستید و شکر دارند بیشتر آشنا شوید.

 

سس کباب

 

در حالی که این چاشنی طعم خوبی را به گوشت می دهد اما سرشار از قند است که احتمالاً شما را متعجب خواهد کرد. فقط یک قاشق غذاخوری از این چاشنی حاوی حداقل 6 گرم قند و یک ظرف آن معادل 20 گرم یا بیشتر است.

ماست طعم دار

 

اگرچه ماست به عنوان یک غذای سالم معرفی می شود ،اما می تواند به اندازه یک قندان شیرینی حاوی شکر باشد زیرامعمولا شرکت ها برای طعم دار کردن آنها و جبران عطر و طعم از دست رفته در انواع کم چرب از قند بیشتر استفاده می کنند ، بسیاری از ماست ها حاوی 19 تا 33 گرم قند هستند.

سس پاستا

 

محصولات فرآوری شده گوجه فرنگی حاوی قند دارد اما تعدادی از افراد سس اسپاگتی را به عنوان یک ماده شیرین تصور می کنند ، در حالی که مقداری از این شکر به طور طبیعی از گوجه فرنگی حاصل و به عنوان ماده نگهدارنده و طعم دهنده به آن افزوده می شود. نصف فنجان سس می تواند حاوی 12 گرم قند یا بیشتر باشد و هنگامی که آن را با یک ماکارونی نشاسته ای ترکیب کنید به سرعت به قندهای ساده تجزیه و آسیب آن، چندین برابر می شود.

نوشابه

 

نوشابه ها حاوی قند زیادی هستند، یک قوطی 8 اونسی کوکاکولا حاوی 29 گرم قند و یک نوشیدنی متوسط 44 گرم قند دارد.

بلغور جو دوسر

 

بلغور جو دوسر یک غذای سالم ایده آل است ، اما بسته های آماده آن معمولاً حاوی 15 گرم شکر در هر وعده هستند.

غلات صبحانه

 

تقریباً تمام غلات سطح قند را بالا می برند.هر فنجان سبوس کشمش حاوی 18 گرم قند است (که حدود 9 گرم آن از کشمش ناشی می شود) به این معنی که می توانید در طی یک ساعت بیدار شدن به راحتی مقدار زیادی قند مصرف کنید.

سس سالاد

 

ساده ترین راه برای مضر شدن محتوای سالاد طعم دار کردن آن با سس های شیرین است. دو قاشق غذاخوری آب میوه های شیرین و میوه ای می تواند 5 تا 7 گرم قند را به سالاد بیفزاید. برای جلوگیری از شیرین شدن زیاد آن از سرکه خانگی استفاده کنید و به جای آن مقداری میوه تازه بریزید.

میوه خشک شده

 

میوه خشک به همان اندازه که سالم به نظر می رسد می تواند به سرعت باعث افزایش قند شود. بیشتر میوه های خشک قند را به عنوان دومین ماده تشکیل دهنده خود دارند و اگر به دنبال میوه های خشک بدون قند باشید، امنیت چندانی ندارید، زیرا فرایند خشک کردن قندهای میوه را در هر تکه متمرکز می کند، به این معنی که نصف فنجان سیب خشک می تواند به اندازه دو تا سه سیب تازه قند داشته باشد.

سالاد آماده کلم

 

سالاد کلم سالم به نظر سالم می رسد اما یک وعده استاندارد آن می تواند حداقل 15 گرم قند داشته باشد و معمولاً به دلیل چاشنی شیرین است که کلم در آن خیس می شود. درست کردن آن به شما این امکان را می دهد محتوای قند را کنترل کنید.

چای

 

آگاهی و پذیرفتن مضرات نوشیدن آب میوه و نوشابه راحت اما به یاد داشتن اینکه چای شیرین می تواند به همان اندازه آسیب رسان باشد دشوار است به همین دلیل بهتر است که خودتان چای دم کرده و به جای شیرین کننده ها مضر از آب لیمو استفاده کنید.

کچاپ

 

افراد معمولا برای طعم کردن سیب زمینی سرخ شده ،ساندویچ ها و... از سس کچاپ استفاده می کنند اما لازم است بدانید این سس حاوی مقداری قند است و استفاده مکرر از آن به سلامتی آسیب می رساند.

اسموتی

 

اصطلاح اسموتی می تواند به مخلوط هر چیزی از گندم گرفته تا ماست یخ زده اشاره داشته باشد، بنابراین اظهار در مورد محتوای قند آن تقریباً غیر ممکن است پس برای جلوگیری از بالا رفتن قند از نوشیدن آن خود داری کنید.

نان

 

تعجب آور نیست که نان سفید پر از شکر است، اما مقدار موجود در بیشتر نان های "سالم" ممکن است شما را متحیر کند. بسیاری از نان های گندمی فقط رنگ آن کارامل قهوه ای هستند و تنها یک نان ساندویچ می تواند 3 تا 5 گرم قند داشته باشد.

حبوبات کنسرو شده

 

اکثر غذاهای کنسروی برای سلامتی مضرهستند اما لوبیای پخته به ویژه به دلیل داشتن قند مشهور است که می تواند در هر کنسرو 30 گرم باشد.

کلوچه های میوه ای

 

مافین بلغور جو دوسر و سیب بر خلاف نام آن ماده غذایی سالمی نیست. در دهه های گذشته اندازه بسیاری از کلوچه ها بزرگ تر شده و محتوای شکر آنها تا حدی افزایش یافته است.

سوپ کنسرو شده

 

سوپ کنسرو شده سرشار از سدیم و حاوی مقدار زیادی قند است مانند نمک، شکر به عنوان ماده نگهدارنده برای ماندگاری سوپ عمل می کند و یک قوطی آن اغلب حاوی 15 گرم قند یا بیشتر است.

آب میوه طبیعی

 

اکثر افراد می دانند که بهتر است از نوشیدن شربت ذرت با فروکتوز بالا خودداری کنند ، اما حتی قندهای طبیعی می توانند اثرات منفی بر بدن بگذارند. خوردن یک تکه میوه تازه فیبر بدن را تأمین می کند، اما نوشیدن آب میوه فقط باعث افزایش قند می شود.

کمپوت

 

میوه به طور طبیعی شیرین است و بیشتر آب میوه ها و کمپوت ها پر از قند هستند که به عنوان مواد نگهدارنده عمل می کنند. یک فنجان میوه کنسرو شده حاوی 30 گرم قند یا بیشتر است.

کره بادام زمینی

 

ساندویچ های کره بادام زمینی یکی از مواد غذایی مورد استفاده کودکان است، اما بسیاری از کره ها حاوی بیش از 3 گرم قند در هر وعده هستند و برای جلوگیری از هرگونه مواد افزودنی بهتر است نوع طبیعی آن را خریداری کنید.

چیپس سیب زمینی

 

به نظر نمی رسد خوراکی های نمکی حاوی شکر باشند، اما یک بسته چیپس سیب زمینی می تواند حدود 3 تا 5 درصد قند داشته باشد. این امر خصوصاً در چیپس هایی با طعم چیلی شیرین یا ذرت معمول است همچنین چیپس سرشار از کربوهیدرات است که بدن آن را به قند تبدیل می کند به همین دلیل متخصصان تغذیه توصیه می کنند برای جلوگیری از هرگونه بیماری از مصرف این خوراکی ها خودداری کنید.
منبع: نمناک

لطفا نقطه نظرات خود را با ما در میان بگذارید

 

علائم تبخال چشمی و روش‌های درمان آن

 

 

تبخال چشمی

 

هرپس چشم یا تبخال چشمی نوعی عفونت ویروسی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. عفونت‌های تبخالی که روی چشم تأثیر می‌گذارند معمولاً ناشی از عفونت‌های HSV نوع 1 هستند که یکی از علل شایع تبخال و تاول‌های روی صورت می باشند. اما عفونت‌های HSV نوع 2 دستگاه تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند. در مواردی نادر، زمانی که مادر آلوده است، نوزاد ممکن است در هنگام تولد دچار عفونت HSV 2 شود.

تبخال چشم چیست؟

 

تبخال چشم معمولاً لایه بیرونی شفاف چشم یعنی قرنیه را درگیر می کند. با این حال اگرچه این وضعیت نادری است، اما امکان این که عفونت تبخال بر لایه های داخلی چشم تأثیر بگذارد نیز وجود دارد. عفونت چشمی HSV فقط یک چشم را تحت تاثیر قرار می دهد نه هر دو را.

علت اولیه ایجاد عفونت هرپس نوع 1 به طور کامل شناخته نشده است، اما تصور می‌شود که اکثر افراد در اوایل زندگی، با یا بدون علائم، در معرض ویروس قرار می‌گیرند و سپس این ویروس برای دوره‌های طولانی غیرفعال می‌ماند. با آغاز سیگنال فعال شدن ویروس علائم مربوط به ویروس تبخال ایجاد می شود.

با این حال، همه افرادی که در معرض ویروس تبخال قرار می گیرند، دچار شیوع زخم های معمولی تاول مانند نمی شوند. دلایل شیوع تاول ها مشخص نیست، اگرچه جمعیت های با سیستم ایمنی ضعیف ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری باشند. افرادی که دچار عفونت تبخال در چشم شده اند در معرض خطر عفونت های مکرر هستند.

اگر علائم جدی دیگری را در ارتباط با علائم تبخال خود تجربه کردید، از جمله عرق کردن، تب بالا، تغییر در سطح هوشیاری، تغییر در بینایی یا تاری دید ناگهانی، فوراً به اورژانس مراجعه کنید.

انواع تبخال چشم

 

دو نوع اصلی تبخال در ناحیه چشمی وجود دارد. کراتیت اپیتلیال شایع‌ترین شکل تبخال چشم است، اما کراتیت استرومایی جدی‌تر است و می‌تواند منجر به کوری شود.

کراتیت اپیتلیال

 

کراتیت اپیتلیال حدود 50 تا 80 درصد از کل عفونت‌های تبخال چشمی را تشکیل می‌دهد. این ویروس با تکثیر سلول های اپیتلیال، قرنیه را از بین می برد.

کراتیت استرومال

 

کراتیت استرومایی لایه‌های عمیق‌تری قرنیه به نام استروما را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری در اثر ترکیبی از عفونت ویروسی و مکانیسم های ایمنی ضعیف ایجاد می شود. کراتیت استرومال می تواند منجر به زخم قرنیه و از دست دادن بینایی شود

دو نوع کراتیت استرومایی وجود دارد: کراتیت استرومایی بدون زخم و کراتیت استرومایی HSV همراه با زخم.

 

    کراتیت استرومایی بدون زخم:

 

    تصور می‌شود که از پروتئین‌های ویروسی بر جای مانده در قرنیه حتی پس از رفع عفونت رخ می‌دهد. بدن یک پاسخ التهابی به این پروتئین ها تولید می کند که منجر به کراتیت استرومایی بدون نکروز یا مرگ بافتی می شود.
    کراتیت استرومایی HSV همراه با زخم:
    این بیماری شیوع کمتری از کراتیت استرومایی بدون زخم دارد. همچنین یک پاسخ ایمنی به پروتئین های باقی مانده در استروما است. به جای التهاب، نکروز بافتی رخ می دهد که منجر به تشکیل زخم باز و تخریب بستر استرومایی می شود.

 

علائم تبخال چشمی

 

چندین علامت رایج اغلب در عفونت تبخال چشم رخ می دهد. در صورت بروز هر یک از این علائم، برای پیشگیری از آسیب دائمی به چشم باید با یک متخصص چشم مشورت کنید.

علائم شایع تبخال چشم

 

ممکن است هر روز یا هر چند وقت یکبار علائم تبخال چشم را تجربه کنید. گاهی اوقات، هر یک از این علائم رایج می تواند شدید باشد مانند:

    تاری دید
    چشم درد
    افزایش حساسیت به نور
    التهاب سطح چشم (کونژنکتیویت)
    بی قراری یا بی حالی
    برجستگی های دردناک روی پلک یا روی خود چشم
    چشم های قرمز و دردناک (چشمان خون آلود)
    تورم غدد لنفاوی جلوی گوش
    یووئیت و ایرتیس (التهاب ساختارهای چشم)
    ترشحات آبکی

 

علائم نشان دهنده یک بیماری جدی

 

در برخی موارد، این تبخال می تواند نشانه یک بیماری جدی باشد که باید فوراً در شرایط اضطراری ارزیابی شود. در صورت مشاهده هر یک از این علائم جدی در خود یا فردی که در کنار او هستید سریعا به پزشک مراجعه کنید:

    غش، تغییر در سطح هوشیاری یا بی حالی
    سردرد
    تب بالا
    سفتی گردن
    تغییر ناگهانی در بینایی، از دست دادن بینایی یا درد چشم

 

علت تبخال چشم چیست؟

 

تب خال چشم در اثر عفونت با ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)، معمولاً نوع 1 ایجاد می شود. علائم ممکن است بلافاصله پس از عفونت یا در زمان بعدی ظاهر شوند. اعتقاد بر این است که اکثریت جمعیت در مقطعی از زندگی خود، معمولاً در دوران کودکی، در معرض HSV قرار دارند. با این حال، ویروس می تواند برای مدت طولانی غیرفعال بماند. با فعال شدن دوباره ویروس، می تواند باعث شیوع تبخال، از جمله عفونت احتمالی چشم شود.

اگر قبلاً مبتلا به تبخال در چشم بوده اید، احتمال اینکه دوباره به تبخال چشم مبتلا شوید بسیار بیشتر است. زمان بین دوره های این تبخال می تواند از چند روز تا چند سال متفاوت باشد.

عوامل خطر برای تبخال چشم

 

دلیل فعال شدن مجدد ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) که باعث ایجاد این شرایط می شود مشخص نیست. با این حال، اگر قبلاً چنین شرایطی را تجربه کرده باشید، عوامل متعددی ممکن است احتمال عود آن را افزایش دهند، از جمله:

    تب بالا
    افزایش قرار گرفتن در معرض آفتاب
    افزایش سطح استرس
    آسیب به چشم

 

درمان تبخال چشم

 

درمان این وضعیت با ارزیابی کردن توسط یک متخصص چشم شروع می شود. این شرایط معمولاً با قطره های چشمی ضد ویروسی یا پمادهای موضعی درمان می شود. البته موارد شدیدتر ممکن است با قطره های استروئیدی درمان شوند. همچنین ممکن است پزشک شما سعی کند سلول های آسیب دیده را به صورت دستی از قرنیه با کمک یک سواب پنبه ای حذف کند.

اگرچه تجویز قطره یا پماد چشمی به طور کلی برای درمان تبخال چشم موثر است، اما در همه بیماران موثر نیست. در صورتی که اقدامات درمانی صورت نگیرد، یا اگر درمان موثر واقع نشود، امکان ایجاد اسکار شدید قرنیه وجود دارد. در برخی موارد، پیوند قرنیه برای بازگرداندن بینایی طبیعی لازم است.

عوارض

 

عوارض این تبخال ها معمولاً تهدید کننده زندگی نیستند، اما آنها می توانند جدی باشند و منجر به از دست دادن بینایی شوند. شما می توانید با پیروی از برنامه درمانی که پزشک برای شما طراحی کرده است، خطر عوارض جدی خود را به حداقل برسانید. برخی از عوارض این وضعیت عبارتند از:

    تاری دید یا دوبینی
    تورم قرنیه همراه با التهاب و اسکار
    ناراحتی مزمن چشم
    از دست دادن بینایی و نابینایی
 

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

آیا هالوکس والگوس یا انحراف شست پا برگشت‌پذیر است؟

 

انحراف شست پا

 

مسیر مغازه کفش فروشی تا جراحی پا اصلاً دور نیست به ویژه برای زنانی که عاشق پوشیدن کفش های پاشنه بلند و اغلب برای مدت زمان طولانی هستند. چرا که کفش های پاشنه بلند باعث شروع هالوکس والگوس یا انحراف شست پا شده که معمولاً با درد و بدشکلی های زشت همراه است.

با این وجود، بیش از صد سال است که تصور مد زنانه بدون کفش پاشنه بلند دشوار است. کفش‌های پاشنه بلند پاها را بلندتر نشان داده و زنان ریزنقش را چند سانتی‌متری بالا می‌آورند، در نتیجه شما را لاغرتر نشان داده و ظاهری جذاب ارائه می کنند.

این فکر یا انگیزه مشابه میلیون‌ها زن، برای پوشیدن مداوم این کفش‌ها را منعکس می‌کند، هرچند که با این کار، پای آنها به شدت آسیب می‌بیند. علاوه بر خطر آشکار لنگیدن، زمین خوردن، پیچ خوردن مچ پا یا گیرکردن پاشنه‌ها، زنانی که اغلب و برای مدت طولانی کفش‌های پاشنه بلند می‌پوشند، به‌ویژه آن‌هایی که دارای کف پا و بافت همبند ضعیف هستند، خود را در معرض خطر دیگری قرار می‌دهند: هالوکس والگوس.

هالوکس والگوس چیست؟

 

هالوکس والگوس که همچنین به عنوان بونیون شناخته می شود، یک ناهنجاری در جلوی پا است. اولین استخوان پا به سمت خارج یا به سمت مرز جانبی پا منحرف شده و باعث گشاد شدن ناحیه اطراف توپی پا می شود. با این حال، تاندون برای این کار خیلی کوتاه است و انگشت شست پا به پهلو کشیده می شود. این انحراف سپس به سمت انگشتان کوچک پا منتهی می شوند.

خطرات و علل انحراف شست پا

 

هالوکس والگوس نتیجه حرکات معیوب در پا است و اغلب در ابتدا تنها یک مشکل زیبایی به حساب می آید. اما علائم هالوکس والگوس می تواند در طول سال ها بدتر شود.

    کف پای صاف: در این وضعیت قوس عرضی پا در کف پا صاف شده، این امر باعث می‌شود انگشت شست پا توسط تاندون‌ها و ماهیچه‌ها از تراز خارج گردد. بنابراین صافی کف پا ممکن است باعث بدتر شدن وضعیت شود.
    پوشیدن کفش نامناسب: پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند بیش از هر چیز دیگری به شروع و پیشرفت بیماری کمک می‌کند. به عبارتی وزن کل بدن روی قسمت جلویی پا قرار می‌گیرد. کفش‌هایی که در انگشتان پا خیلی باریک هستند، انگشت شست پا را حتی بیشتر به حالت والگوس می‌رسانند.
    اضافه وزن: چاق مشخصه دیگری از فاکتورهای منفی است.
    فاکتورهای ژنتیکی: در برخی خانواده ها انحراف شست پا بیشتر و در طول نسل ها رخ می دهد. افراد مبتلا به این استعداد ژنتیکی باید بیشتر مراقب پاهای خود باشند.
    عوامل اولیه: کودکانی در سنین 12 یا 13 سال وجود دارند که در حال حاضر از ناهنجاری های شدید قوز شست پا رنج می برند. در چنین مواردی علت ژنتیکی خواهد بود.

 

علائم انحراف شست پا

درد، قرمزی و ورم اطراف مفصل در پایه شست پا

دردی که بیماران هالوکس والگوس تجربه می‌کنند از فردی به فرد دیگر متفاوت است. حتی انحراف خفیف شست پا نیز می‌تواند باعث درد شدید در برخی افراد شود، در حالی که برخی دیگر علیرغم تغییر شکل بسیار مشخص، به سختی دردی را احساس می کنند.

درد میانی پا

 

با پیشرفت بیماری، به اصطلاح تشعشع اولیه (شست پا و اولین استخوان مفصل پا با هم اولین شعاع را تشکیل می دهند) ناپایداری ایجاد می شود. بنابراین بیمار دیگر نمی تواند وزن این ناحیه را تحمل کند. سپس بیمار یک موقعیت محافظتی از پا اتخاذ می کند و وزن بدن به قسمت های میانی و جانبی پا میانی انتقال می یابد.

انگشت چکشی

 

موقعیت کج شست پا اغلب روی انگشتان کوچک نیز تاثیر می گذارد. آنها در کنار هم فرو می روند و ممکن است انگشت چکشی ایجاد شود.
استئوآرتریت

بدشکلی مداوم ممکن است به مفصل پایه انگشت شست پا آسیب زیادی وارد کند. در چنین وضعیتی مفصل پس از چند سال دچار استئوآرتریت (ساییدگی و پارگی مفصل) می گردد.

درمان هالوکس والگوس

 

 

هنگامی که هالوکس والگوس ایجاد شد، دیگر نمی توان آن را به حالت قبل بازگرداند. بسته به اینکه تغییر شکل جلوی پا چقدر شدید شده است، پزشک تصمیم گیرنده نوع درمان انتخابی شما خواهد بود.

کفی‌ها، آتل‌ها، تکیه‌گاه‌ها

 

اگر باز هم بتوان شست پا را به موقعیت اصلی خود بازگرداند (بدشکلی انعطاف‌پذیر)، گزینه‌های درمانی محافظه‌کارانه (غیر جراحی) معمولاً می‌توانند درد را تسکین دهند. پس از آن ممکن است برای درمان صافی کف پا استفاده از کفی مفید باشند. این کفی‌ها شعاع دوم و سوم میانی پا را بلند می‌کنند، وسط پا به طور کلی باریک‌تر گردیده و فشار در کفش‌های بسته کاهش می‌یابد.

فیزیوتراپی

 

راه رفتن با پای برهنه و همچنین تمرینات پا و انگشتان پا می توانند عضلات پا و بافت های همبند را تقویت کنند. این تمرینات با ناهنجاری های انحراف شست پا مقابله می کند. تمرینات تقویتی و حرکتی ویژه برای تقویت پاها و کل بدن اسپیرالدینامیک (مفهوم حرکتی سه بعدی) نامیده می شود. در این تمرین بیمار یاد می گیرد که انگشتان پاهای خود را تمرین دهد و بطور فعال آنها را صاف نگه دارد.

عمل جراحی

 

اگر وضعیت پا با وجود درمان محافظه کارانه همچنان پیشرفت کند، تنها گزینه باقی مانده جراحی است. تکنیک های عمل متفاوتی برای این کار وجود دارد. عمل جراحی باعث صاف شدن انگشت پا می شود

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما در میان گذارید

 
10 تغییر حالت بدن که موجب آسیب به کمر می شود!

 

 

برخی افراد از روی عادت حالت های بدنی اشتباهی دارند که موجب آسیب به کمر، گردن و ستون فقرات می شوند. بنابراین با راهکارهای ساده این حالات بدن را اصلاح کنید.
 عادات بد و موقعیت غلط قرار گرفتن بدن علت اصلی کمر درد در قسمت پایین و بالای کمر است. اگر می خواهید کمر شما آسیب نبیند و بخواهید از آسیب های بلندمدت جلوگیری کنید، بهتر است از ایده های ساده اصلاحی استفاده کنید و طرز نشستن، خوابیدن، راه رفتن و ایستادن خود را تغییر دهید و نگران نباشید.

موقعیت صحیح بدنی می تواند وضعیت شما را بهبود ببخشد و از این مشکلات جلوگیری کند. در این قسمت از سلامت10 راهکار را در این مورد به شما معرفی خواهیم کرد.

 

1. از نوار ضربدری مخصوص کمر استفاده کنید

 

در جهان پزشکی نوارهای ضربدری وجود دارند و یک ابزار رایج برای کمر است تا بتواند بازیکنان را در موقعیت صحیح نگه دارد و قوس کمر مناسبی ایجاد کند. شکل ضربدر باعث احساس راحتی در قسمت کمر می شود. اگر این کار را به درستی انجام دهید، از قوس کمر نامناسب در طول روز جلوگیری خواهد شد.

 

2. هنگام نشستن پای خود را صاف روی زمین بگذارید

 

بسیاری از افراد بیشتر روز خود را نشسته می گذرانند و در نتیجه باید به پوزیشن نشستن خود بیش از همیشه توجه کنند. وزن شما باید در طول بدن پخش شود و نباید همه آن ها را روی پا بیندازید. زاویه خم شدن زانوی شما باید کاملاً صحیح باشد و پای خود را صاف روی زمین بگذارید. اگر قدتان نمی رسد، می توانید از یک کتاب یا زیر پایی استفاده کنید تا پاهایتان آویزان نباشد.

 

3. با یک یادداشت طرز صحیح نشستن را یاد آوری کنید.

 

بسیار مهم است که همیشه پوزیشن صحیح را در زندگی روزمره برای بدن خود در نظر بگیرید. برای اینکه مورد مهم را فراموش نکنید و کمرتان آسیب نبیند، می توانید یک یادداشت برای پوزیشن صحیح را تهیه کرده و روی جایی مثل لپ تاپ یا کامپیوتر قرار دهید که بیش از همه چشمتان به آن می خورد.

 

4. یک عدد حوله رول شده پشت کمر خود بگذارید

 

یکی از رایج ترین علت ها برای قسمت کمر، درد در قسمت پایین کمر و نشستن با پوزیشن غلط است که باعث می شود قوز کرده به نظر برسید. خوشبختانه می توانید طرز نشستن خود را به راحتی تنظیم کنید و از وسیله های مختلف مثل یک حوله رول شده نرم برای قسمت خالی پایین کمر خود هنگام نشستن استفاده کنید تا انحنای طبیعی ستون فقرات شما حفظ شود.

 

5. پوزیشن خود را هنگام انجام کارهای روزانه بررسی کنید

 

همیشه که در حال نگاه کردن به گوشی تلفن همراه هستید، آب می خورید، کتاب یا مقاله می خوانید و هر کاری که دیگری که انجام می دهید، باید به خودتان توجه کنید. همیشه از طرز نشستن و ایستادن خود آگاهی داشته باشید و از خودتان بپرسید که آیا موقعیت بدن شما در حالت صحیح قرار گرفته است یا خیر.

 

6. قبل از این که شروع به رانندگی کنید، اول صاف بنشینید و سپس آینه عقب را تنظیم کنید

 

قبل از این که شروع به رانندگی کنید، باید آینه جلو را به گونه ای تنظیم کنید که به راحتی جاده پشت سر شما دیده شود. چنانچه توصیه می کند قبل از انجام این تنظیمات صاف بنشینید، موقعیت بدن شما به طور صحیح قرار بگیرد و سپس آیینه را متناسب با موقعیت بدن خود تنظیم کنید.

 

7. هنگام ایستادن دستتان را در جیب عقب شلوار کنید

 

هنگامی که ایستاده اید، باید کاملاً صاف باشید. می توانید یکی از پوزیشن های سالم را انجام دهید. به عنوان مثال قرار دادن دستان باعث می شود که شانه های شما باز تر قرار بگیرند و صاف تر بایستید.

 

8. هنگام صحبت کردن با گوشی همراه راه بروید

 

گوشی تلفن همراه باید همیشه به دور از میز کار و یا مبلمان باشد اما هنگام صحبت کردن با گوشی تلفن همراه باید چند قدم به سمت آن بروید و یک حرکت انجام دهید. فعالیت های کوچک در طول روز عاملی برای سالم ماندن بدن و پوزیشن صحیح خواهد بود.

 

9. به گونه ای راه بروید که انگار شنل تن تان کرده اید

 

برای این که پوزیشن صحیح هنگام راه رفتن داشته باشید، باید روی ستون فقرات خود تمرکز کنید. بیش از حد قوز نکنید و فشار زیادی را به عضلات کمر وارد نکنید زیرا بعد از مدتی دچار آسیب می شود. مثلاً می توانید تصور کنید که یک شنل پوشیده اید، پس کاملاً صاف راه بروید. سر خود را بالا بگیرید و اعتماد به نفس خود را هنگام راه رفتن نشان دهید.

 

10 . سر خود را عقب نگه دارید تا پوزیشن بدنتان اصلاح شود

 

پوزیشن سر در مورد پوزیشن عمومی بدن چیزهای زیادی می گوید. پس باید به طور مداوم بدنتان موازی با سر باشد. این اقدام کمی پیچیده است اما یکی از راه های آسان این است که سرتان را به سمت عقب ببرید. یعنی سرتان را صاف نگه دارید و فشار را به سمت عقب آن وارد کنید.
منبع: نمناک

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما  درمیان بگذارید
 

لیست غذاهای با طبع گرم

 

غذاهای طبع گرم دارای کالری فراوانی می باشند و یکی از مهمترین ویژگی های غذاهای با طبع گرم این است که با حرارت بالا پخته می شوند، این غذاها معمولا تند، تلخ و یا کرم رنگ هستند.

 در طب سنتی ، غذا به پنج طبیعت تقسیم می شود: سرد ، خنک ، خنثی و گرم . ماهیت غذا بر اساس درجه حرارت واقعی آنها تعیین نمی شود بلکه بیشتر بر اساس تأثیراتی که آنها پس از مصرف بر روی بدن فرد می گذارند تعیین می شود. وقتی شخصی به طور مداوم یک نوع غذا می خورد ، عدم تعادل در بدن او ایجاد می شود و بر سیستم ایمنی بدن او تأثیر می گذارد. بنابراین ، یکی از کلیدهای طب سنتی "خنثی نگه داشتن" بدن ما است.

غذاهای با طبع گرم ، گرما را به بدن ما وارد می کنند به عنوان مثال گوشت گاو ، قهوه ، زنجبیل ، چیلی داغ و غذاهای سرخ شده ، در حالی که غذاهای سرد و خنک بدن ما را خنک می کنند  مانند سالاد ، پنیر ، چای سبز و آبجو  . غذاهای خنثی غذاهایی مانند روغن ، برنج و اکثر انواع ماهی ها هستند.

 

فهرست غذاهای با طبع گرم 

 

 

لطفا نقطه نظرهای خود را با ما درمیان بگذارید

علت موج دار و برجسته شدن ناخن چیست؟

 

 

برجسته شدن ناخن

 

ناهنجاری‌های ناخن معمولاً با برجستگی‌هایی موج دار با اشکال نامنظم، به صورت عمودی، عرضی یا افقی روی سطح ناخن مشخص می‌شوند. به طور کلی، اختلال برجسته شدن روی تمام ناخن های هر دو دست تأثیر می گذارد. اگر شما هم با مشکل موج دار شدن ناخن مواجه هستید بهتر است ادامه این پست طبینجا را از دست ندهید.
برجسته شدن ناخن

ناخن های مواج می توانند نشانه یا جزو علائم شرایط گذرا، عوامل محیطی یا بیماری های مبتنی بر ایمنی مانند آرتریت روماتوئید و لیکن، اختلالات متابولیک، سوء تغذیه یا بیماری های قارچی باشند. آنها همچنین می توانند با افزایش سن تغییر کنند. با افزایش سن، سطح چربی های طبیعی و رطوبت در صفحات ناخن کاهش می یابد و بنابراین با افزایش سن، برجستگی های سطح ناخن برجسته تر به نظر می رسند.
انواع برجستگی سطح ناخن

    خطوط طولی ناخن. ناخن های ما به طور طبیعی با افزایش سن دچار برجستگی های عمودی جزئی می شوند. با این حال، برجستگی های شدید و برجسته می تواند نشانه کم خونی فقر آهن باشند. کمبودهای تغذیه ای، مانند کمبود ویتامین A، ویتامین B، ویتامین B12 یا کراتین می تواند منجر به برآمدگی طولی ناخن شود. تغییرات هورمونی نیز می تواند باعث ظاهر شدن این برجستگی ها زبر مانند روی ناخن گردند.
    ناخن قاشقی شکل. این انحنای غیر طبیعی وضعیت ناخن دست با اشکال غیر طبیعی، کویلونیشیا نامیده می شود. ناخن هایی که به شکل «قاشقی» به سمت بالا خم می شوند، دارای نوعی کویلونیشیاس هستند که نشان دهنده کمبود ویتامین B12 یا کم خونی ناشی از فقر آهن می باشند. تزریق ویتامین B12 به بهبود این وضعیت کمک می کند.
    خطوط بیو ناخن. خطوط بیو روی ناخن به صورت شیار یا برجستگی های افقی یا فرورفتگی در ناخن ظاهر می شوند و می توانند روی یک یا چند انگشت خود را نشان دهند. این خطوط ممکن است به دنبال آسیب به ناخن، مانند ضربه چکش، یا بیماری همراه با تب بالا ایجاد شوند. دیابت، بیماری کلیوی، پسوریازیس، بیماری تیروئید، سوء تغذیه یا کمبود روی و گاهی اوقات در بیمارانی که تحت شیمی درمانی هستند نیز می تواند باعث ایجاد خطوط Beau گردند.

 

علت برجسته شدن سطح ناخن

 

در حالی که ناهنجاری های ناخن اغلب نشانه عفونت قارچی یا آسیب ناخن هستند، با این وجود گاهی اوقات می توانند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای شدیدتر باشد. بیماری های اصلی مرتبط با مشکلات ناخن های مواج شامل موارد زیر می گردد:

    سندرم باشان
    بیماری داریر
    کم خونی
    درماتیت
    پسوریازیس
    تومورها
    استئوونیکو دیسپلازی ارثی، همچنین به عنوان سندرم کشکک ناخن (NPS) شناخته می شود.
    اختلالات خوردن (پرخوری عصبی، بی اشتهایی عصبی)
    اختلالات گوارشی مانند بیماری کرون، سلیاک و کولیت اولسراتیو
    آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)
    بیماری عروق محیطی
    کم کاری تیروئید
    سندرم هیپو دنشیا دیسپلازی ناخن
    لیکن پلان
    اونیکوفاژیا
    اگزما
    مخملک
    سرخک
    اوریون
    پنومونی
    قرار گرفتن در معرض سرمای شدید
    حمله قلبی
    ترومبوز عروق کرونر
    بیماری کاوازاکی
    سیفلیس
    کم کاری پاراتیروئید

به خاطر داشته باشید که این لیست جامع نیست و همیشه توصیه می شود در مورد هر گونه سوال، نگرانی یا در صورت تداوم علائم با پزشک مشورت کنید.

شما می توانید با متخصصین پوست و موی طبینجا بصورت آنلاین مشورت نمایید.

درمان مواج شدن ناخن

 

با تمیز، هیدراته نگه داشتن ناخن ها و استفاده از پمادها و لوسیون های مفید، فرد می تواند تا حدودی علائم کلی بهبود را مشاهده کند. با در نظر گرفتن علائم و نشانه‌های تشخیصی مختلف ناهنجاری‌های ناخن ‌علاوه بر سبک زندگی، رژیم غذایی، سابقه خانوادگی، سابقه پزشکی، عوامل محیطی، می‌توان یک برنامه درمانی تنظیم کرد. حتی در برخی از موارد عدم درمان به موقع می تواند منجر به عوارض و آسیب دائمی شود.

درمان خانگی ناخن های مواج

 

گزینه های درمانی برای ناخن های مواج بسته به علت نشانه یا علائم متفاوت خواهند بود. تماس با پزشک برای معاینه بیشتر و درمان های موثرتر توصیه می شود.

به طور کلی، استفاده از پمادها و لوسیون های مبتنی بر روغن های گیاهی طبیعی، ناخن ها را نرم و هیدراته کرده و به بهبودی آنها کمک می کند. مصرف مکمل های بیوتین (ویتامین H متعلق به ویتامین ب کمپلکس و همچنین با نام ویتامین B8) با تجویز پزشک و مصرف غذاهای حاوی بیوتین بالا مانند سبزیجات برگ سبز، برنج قهوه ای، تخمه آفتابگردان، جگر، پنیر، سویا و سیب زمینی شیرینی می تواند به بهبود مقاومت ناخن کمک کند. سایر داروهای ساخته شده از سیلیکون طبیعی یا گوگرد آلی نیز برای روند درمان مفید تلقی می شوند.

پوشیدن دستکش قبل از فرو بردن دست ها در آب یا قبل از تماس با مواد شیمیایی خشن ممکن است مفید باشد. همچنین بهتر است از نگه داشتن طولانی مدت دست ها در آب یا استفاده از لعاب و حلال خودداری شود.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کنیم؟

 

داشتن ناخن های برجسته و مواج یک اورژانس پزشکی محسوب نمی شود. با این حال، فرد باید فوراً برای تشخیص، در مورد هر گونه شرایط پزشکی که ممکن است با این اختلال همراه باشد یا در مواردی که علائم جدی مانند کم آبی بدن، گیجی، تشنج یا مشکل در تنفس را شامل می شود، با پزشک تماس بگیرد.

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

علت سیاهی دور لب و روش‌های خلاصی از آن

 

 

سیاهی دور لب

 

 

تغییر رنگ اطراف دهان یا همان سیاهی دور لب یکی از تظاهرات شایع هایپرپیگمانتاسیون است. البته شما ممکن است شاهد این نواحی تیره پوستی به صورت تکه های کوچک در هر جایی از بدن تان باشید. تغییر رنگ نتیجه مستقیم افزایش تولید ملانین در پوست شما است.

اگر چه این شرایط معمولاً چندان جدی نیست، اما هایپرپیگمانتاسیون یا افزایش تولید رنگانه پوستی ممکن است به دلیل بیماری های زمینه ای، عادات سبک زندگی و داروها اتفاق بیفتد.

لکه های تیره لزوماً نیازی به درمان ندارند، اما برخی از افراد ممکن است بسته به اندازه لکه ها، این تغییر رنگ پوستی دور دهان را آزاردهنده بدانند. اگر با سیاهی اطراف لب دست به گریبان هستید برای پی بردن به علل آن با ادامه این پست طبینجا همراه ما باشید.

علت تیرگی دور لب

 

 

رنگ طبیعی پوست شما در اثر رنگدانه ای به نام ملانین ایجاد می شود. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، نوسانات هورمونی، داروها و برخی شرایط زمینه ای ممکن است تغییراتی را در تولید ملانین، به ویژه در ناحیه صورت ایجاد کنند. این تغییرات می توانند باعث ایجاد لکه های هایپر پیگمانته یا تیره در پوست شود که ممکن است خود را به صورت تغییر رنگ اطراف دهان نشان دهند.

ملاسما

 

ملاسما که با عنوان لک بارداری هم شناخته می شود، از لکه های قهوه ای تیره و قهوه ای مایل به خاکستری روی پیشانی، گونه ها و لب بالایی تشکیل شده است. ملاسماها معمولاً به دلیل تغییرات هورمونی در زنان ایجاد می شوند. این موارد می تواند در دوران بارداری و همچنین در هنگام مصرف قرص های ضد بارداری خوراکی یا درمان های جایگزینی هورمونی رخ دهد.

ملاسما اغلب در صورت، در نواحی مانند لب بالایی و چانه و همچنین گونه ها، بینی و پیشانی رخ می دهد. قرار گرفتن در معرض نور خورشید می تواند لکه ها را بیشتر نمایان کند. این عارضه در مردان شیوع کمتری دارد و تخمین زده می شود 10 درصد از کل موارد ملاسما را تشکیل می دهد.

عوارض جانبی دارویی

 

در حالی که داروهای ضد بارداری خوراکی ممکن است باعث ملاسما شوند، داروهای دیگری نیز وجود دارند که می توانند خطر تیرگی دور لب را افزایش دهند. این موارد شامل:

    درمان های جایگزین های هورمونی، به ویژه استروژن
    داکسی سایکلین، نوعی آنتی بیوتیک که می تواند حساسیت به نور خورشید را افزایش دهد.
    داروهای شیمی درمانی

 

قرارگیری در معرض نور خورشید

 

اشعه ماوراء بنفش (UV) ناشی از قرار گرفتن در معرض آفتاب و استفاده از برنزه کننده ها می‌تواند خطر ابتلا به لکه‌های تیره را با افزایش سن افزایش دهد. این موارد شامل لکه های پیری است که به عنوان لکه های خورشیدی یا لکه های کبدی نیز شناخته می شوند. این لک ها بیشتر در صورت، سینه و بازوها دیده می شوند. قرار گرفتن در معرض آفتاب نیز می تواند ملاسما را تشدید کند.

اگر هنگام استفاده از کرم ضد آفتاب از ناحیه دهان و لب ها صرف نظر کنید، با احتمال بیشتری در معرض خطر سیاهی دور لب قرار خواهید گرفت. شواهد جدید حاکی از این است که نور مرئی نیز در ایجاد ملاسما دخیل هستند.

آسیب به پوست

 

اگر آسیب جدی، آکنه، سوختگی یا عفونت در اطراف دهان خود داشته باشید، ممکن است پس از بهبودی پوست دچار لکه های قهوه ای یا سیاه دور لب خود شوید. که به آن هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب نیز گفته می شود. این تغییر رنگ یا سیاهی دور لب مرتبط با التهاب معمولاً پس از چند ماه محو می شود.

این نوع تغییر رنگ همچنین می تواند شامل درماتیت ناشی از لیس زدن مدام لب یا درماتیت تماسی ناشی از بالم لب و خمیر دندان باشد.

کمبود ویتامین

 

تغییرات رنگدانه پوست ممکن است با کمبود ویتامین‌ها از جمله ویتامین B12 و ویتامین D مرتبط باشد. یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که کمبود ویتامین D در افراد مبتلا به ملاسما نیز مشهود است.
کمبود ویتامین D به احتمال زیاد به دلیل عامل ثانویه دوری از نور خورشید است، زیرا آفتاب ملاسما را تشدید می کند.

افراد در معرض تیرگی دور لب

 

افرادی که پوست تیره دارند به طور کلی بیشتر در معرض ابتلا به سیاهی اطراف لب هستند. این شرایط به دلیل نرخ بالاتر تولید ملانین در مقایسه با پوست روشن است.

با افزایش سن، ممکن است لکه های بیشتری را در اطراف صورت، قفسه سینه و سایر مناطقی که بیشتر در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار دارند، مشاهده کنید. اگر در این ناحیه از کرم ضد آفتاب استفاده نکنید، خطر تغییر رنگ پوست اطراف دهان در اثر آسیب آفتاب بیشتر خواهد بود.

ممکن است متوجه شوید که تغییر رنگ اطراف دهان در طول ماه های تابستان بدتر می شود. این وضعیت احتمالاً به دلیل قرار گرفتن بیشتر در معرض نور خورشید است که می تواند تولید ملانین بیشتری را تحریک کند و افزایش قابل ملاحظه رنگ اطراف دهان را دامن بزند.

درمان سیاهی اطراف دهان

 

درمان تیرگی اطراف دهان در مقایسه با سایر نواحی صورت، به دلیل ماهیت ظریف پوست این ناحیه، ممکن است دشوارتر باشد. با این حال، گزینه های درمانی موثر شامل درمان های خانگی و درمان پزشکی توسط متخصص پوست است.

درمان خانگی تیرگی دور لب

 

    اگر اقدامات محافظتی در برابر آفتاب از جمله استفاده روزانه از ضد آفتاب را انجام دهید، ممکن است لکه های تیره تا حدودی محو شوند. هنگام استفاده از کرم ضد آفتاب اغلب ناحیه دهان از این قاعده مستثنی می ماند، بنابراین حتماً این کار را روزانه انجام دهید و در صورت نیاز دوباره استفاده کنید.
    از آلوئه ورا استفاده کنید. ژل آلوئه ورا یا عصاره های تازه آن را روی نواحی تیره پخش کنید. این کار پوست شما را مرطوب کرده و به بهبودی آن کمک می کند. اگر پوست شما به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید تیره شده باشد، آلوئه ورا بسیار مفید خواهد بود.
    از اسکراب بلغور جو دوسر استفاده کنید. با 1 قاشق غذاخوری بلغور جو دوسر، 1 قاشق چایخوری آب گوجه فرنگی و 1 قاشق چایخوری ماست یک اسکراب آماده کنید. این مواد را خوب مخلوط کرده سپس اسکراب را به آرامی به مدت 3-5 دقیقه روی پوست خود بمالید. بعد از 15 دقیقه آن را بشویید.
    از خیار رنده شده و آبلیمو استفاده کنید. مقدار نسبتاً مساوی از هر یک از این مواد را به اندازه کافی به منظور پوشاندن ناحیه تیره استفاده کنید. مخلوط را در اطراف دهان خود پخش کنید و اجازه دهید 20 دقیقه روی صورت شما باقی بماند سپس آن را با آب گرم بشویید. این درمان ممکن است به بهبود پوست شما کمک کند.
    سرم‌های لایه‌بردار و روشن‌کننده پوست حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین C هستند که ممکن است به کاهش ظاهر تیرگی اطراف دهان کمک کنند. با این حال، لکه ها ممکن است به زودی پس از توقف استفاده از این روش ها مجددا عود شوند.
    رتینوئیدها و هیدروکینون نیز ممکن است به روشن شدن پوست شما کمک کنند. از این محصولات به تدریج استفاده کنید، از یک روز در میان با عادت کردن پوست به آنها شروع کنید.
    این محصولات عاری از عوارض نیستند. بنابراین قبل از استفاده از ویتامین E برای پوست خود، یک تست پوستی انجام دهید تا مطمئن شوید که به آن حساسیت ندارید. مقداری از آن را داخل آرنج خود بمالید و 48 تا 72 ساعت قبل از ادامه کار صبر کنید.
    رتینوئیدها معمولاً باعث خشکی و تحریک پوست می شوند. سایر عوارض جانبی ممکن است شامل قرمزی، خارش و لایه برداری پوست باشد. هیدروکینون ممکن است باعث قرمزی یا خشکی اولیه شود.

 

درمان پزشکی

 

اگر به دنبال حذف دائمی تغییر رنگ پوست اطراف دهان خود هستید، متخصص پوست ممکن است یکی از گزینه های زیر را توصیه کند:

    رتینوئیدهای تجویزی یا هیدروکینون
    آزلائیک اسید برای کاهش تغییر رنگ و التهاب
    اسید کوجیک برای ملاسما و لکه های پیری
    لیزر درمانی لکه های تیره
    لایه برداری شیمیایی برای کمک به لایه برداری پوست و کاهش ظاهر رنگدانه ها

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید
 

روده عصبی چیست؟ راههای کاهش کولیت عصبی در طب سنتی

 

 
روده عصبی

سندرم روده عصبی یک اختلال شایع گوارشی شامل وضعیت غیرطبیعی انقباضات یا حرکت روده است. کولیت عصبی روده با درد شکمی، نفخ، مخاط یا کف سفید در مدفوع و عادات نامنظم روده همراه با اسهال و یبوست متناوب مشخص می شود. علائم روده عصبی بصورت مزمن در افراد وجود داشته و حملات گه گاهی را در طول سال ها دامن می زنند. اگرچه این اختلال می تواند علت ناراحتی مداوم و عود شونده باشد، اما مشکلات جدی سایر اندام ها را با خود در پی ندارد.

کولیت عصبی روده چیست؟

 

روده عصبی با اسامی مختلفی از جمله سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، کولیت اسپاستیک و کولیت مخاطی شناخته می شود. تشخیص این وضعیت معمولاً با حذف سایر بیماری های با علائم یکسان با این بیماری امکان پذیر است. علائم روده عصبی گروهی از علائم است که شامل درد یا ناراحتی شکمی همراه با دو مورد از سه ویژگی زیر می گردد:

    درد یا ناراحتی که با اجابت مزاج برطرف می شود.
    تغییر در دفعات اجابت مزاج
    تغییر در ظاهر مدفوع

 

رابطه استرس و اسهال

 

ارتباط استرس، اضطراب و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یا اینکه کدام یک در اولویت قرار دارند، مشخص نیست. اما مطالعات نشان می دهد که آنها می توانند با هم اتفاق بیفتند. پزشکان بر این باورند که چیزی در حدود 60 درصد از بیماران IBS معیارهای یک یا چند اختلال روانپزشکی را دارند. شایع ترین بیماری روانی افراد مبتلا به IBS اختلال اضطراب فراگیر است. 20 درصد از این بیماران طیفی از افسردگی را داشته و یا مبتلا به سایر اختلالات هستند.

صرف نظر از اینکه مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر هستند یا نه، افراد مبتلا به اضطراب به شدت نگران مسائلی مانند سلامتی، پول یا شغل می باشند. این می تواند به علائم دیگری مانند ناراحتی معده، لرزش، درد عضلانی، بی خوابی، سرگیجه و تحریک پذیری منجر شود.
درمان روده عصبی در طب سنتی

درمان قطعی شامل مصرف دارو برای این شرایط وجود نداشته و درمان به سمت تسکین علائم هدایت می شود. به عنوان مثال، داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید (Imodium) یا دیفنوکسیلات و آتروپین (Lomotil) می توانند با مهار ماهیچه های روده، اسهال را کاهش دهند. نرم کننده های مدفوع و فیبر نیز ممکن است یبوست را نرم کنند.

زنجبیل

 

زنجبیل نقش مهمی در درمان کولیت روده در طب سنتی فرهنگ های سراسر جهان دارد. همچنین یکی از رایج ترین درمان های طبیعی مورد استفاده برای سندرم روده تحریک پذیر است زیرا آروغ و نفخ را کاهش می دهد. از طرفی زنجبیل التهاب روده ها را کاهش داده و به آرامش ماهیچه های روده کمک می کند.
دانه رازیانه

اثرات استفاده منظم از دانه های رازیانه برای بسیاری از افراد مبتلا به اختلالات گوارشی جدی مانند IBS ثابت شده است. رازیانه قادر است اسپاسم روده و نفخ که معمولاً با IBS مرتبط است را تسکین دهد. همچنین اعتقاد بر این است که روغن های فرار موجود در دانه های رازیانه صفرا را برای هضم بهتر تحریک کرده و در نتیجه به کاهش ناراحتی گوارشی کمک می کنند.

دانه کتان

 

دانه‌های کتان منبع عالی فیبر غذایی و اسیدهای چرب ضروری امگا 3 هستند که از سیستم ایمنی و گوارشی حمایت می‌کنند. دانه کتان برای درمان اسهال نیز مفید است.

نعناع تند

 

مطالعات نشان داده اند که نعناع فلفلی به تسکین علائم IBS از جمله درد، نفخ، آروغ و اسهال کمک می کند. نعناع حاوی روغن منتول است که دارای خواص ضد میکروبی است که می تواند بوی بد دهان را از بین برده و مشکلات گوارشی را تسکین دهد.

ماست

 

ماست به دلیل وجود باکتری های مفید در آن با نام پروبیوتیک ها، یکی دیگر از درمان های خانگی محبوب برای درمان اسهال مربوط به IBS هستند.

درمان خانگی کولیت معده و ورده

 

 

اگرچه محرک های غذایی برای هر شخصی متفاوت خواهند بود، اما توصیه های کلی تری برای رژیم غذایی وجود دارد که می توانید هنگام بررسی علائم IBS خود آنها را امتحان کنید:

    برای آرام کردن علائم کولیت معده و روده، از رژیم غذایی کم فیبر استفاده کنید: دقت کنید اگر علائم اولیه شما اسهال، آروغ، رفلاکس و نفخ است، بهتر است بصورت موقت یک رژیم غذایی کم فیبر را مصرف کنید، زیرا کاهش فیبر برای مدت کوتاهی می تواند به تسکین دستگاه گوارش کمک کند.
    برای جلوگیری از عود مجدد علائم گوارشی، یک رژیم غذایی پر فیبر مصرف کنید: با این حال، به محض بهبود علائم، این مواد مغذی باید دوباره به رژیم غذایی شما اضافه شوند. دقت داشته باشید با کاهش التهاب، فرد باید مجددا رژیم غذایی حاوی فیبر بالا از منابع غذایی کامل دریافت نماید. چرا که در دراز مدت اغلب به عود IBS کمک خواهند کرد.
    آب بیشتری بنوشید: زمانی که غذاهای پر فیبر مصرف می کنید، هیدراته ماندن مهم است، به خصوص اگر مبتلا به یبوست باشید. هنگامی که غذاهای سرشار از فیبر محلول مصرف می‌ کنید، به آب نیاز دارید. آب به فیبر کمک کند تا محتویات روده‌های را ببندد تا آنها را به‌عنوان ضایعات دفع کند.

 

پرهیزات غذایی

 

    غذاهای فرآوری شده و شکر را حذف کنید: اگر علائم IBS شما در همه جای زندگیتان وجود دارد و نمی دانید چه تغییراتی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید، بهتر است تمام غذاهای شیرین و فرآوری شده (مانند نوشابه، دسر، غذاهای میان وعده) را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
    از جمله شیرین کننده های رایج در آدامس و آب نبات های حاوی شیرین کننده می توان به سوربیتول و مانیتول اشاره کرد که می توانند اثر ملین داشته باشند. از طرفی هضم آنها بسیار دشوار است. وقتی باکتری‌های روده بزرگ شما در نهایت این قندهای غیرجذبی را تجزیه می‌کنند، دچار نفخ و اسهال می‌شوید.
    از مصرف غذاهایی که باعث نفخ معده می شوند خودداری کنید: مواد غذایی از جمله کلم، کلم بروکسل و کلم بروکلی. مصرف غذاهای سرخ شده، گوشت ها، روغن ها، مارگارین، غذاهای لبنی و سایر غذاهای چرب را به حداقل برسانید. این مواد غذایی باعث انقباض شدید روده بزرگ شده و می توانند منجر به اسهال و درد شکم شود.
    از غذاهای تند دوری کنید. به عنوان مثال، کپسایسین موجود در فلفل تند، روده بزرگ شما را دچار اسپاسم می‌کند که می‌تواند باعث اسهال شود.

 

روش‌های کنترل اسپاسم روده

 

    یادداشت روزانه غذایی داشته باشید: به طور کلی، هر فردی که مبتلا به روده عصبی است باید یک دفترچه غذایی داشته باشد تا ببیند آیا می تواند ارتباطی بین علائم خود و برخی غذاها پیدا کند. غذاهای محرک را شناسایی کرده و از آن اجتناب کنید. غذاهایی که ممکن است باعث ایجاد علائمی مانند اسهال، یبوست یا درد شکم در یک فرد شوند، ممکن است برای دیگری خوب باشند. هرکس بسته به علائم و حساسیت های غذایی احتمالی به غذاهای مختلف واکنش متفاوتی نشان خواهد داد.
    سیگار نکشید: نیکوتین در تشدید IBS نقش دارد. همچنین، زمانی که سیگار می کشید، هوا را می بلعید. افراد مبتلا به IBS به وجود هوا در روده خود بسیار حساس هستند.

 

لطفا نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

 

 

فریتین Ferritin در آزمایش خون نشانه چیست؟

 

 
آزمایش فریتین

 

 

فریتین پروتئین ذخیره کننده آهن در بدن است که وجود آن برای تولید گلبول های قرمز سالم و توزیع اکسیژن در سراسر بدن ضروری می باشد. هنگامی که بدن از آهن استفاده می کند، مقادیر کمی فریتین از سلول ها آزاد شده و در خون گردش می کند. سطح فریتین شما منعکس کننده مقدار کل آهن ذخیره شده در بدن شما خواهد بود.

وجود آهن بسیار کم یا زیاد در بدن می تواند نشانه ای از یک بیماری جدی باشد. در صورت مشاهده علائم کم خونی، اضافه بار آهن، یا سطوح پایین هموگلوبین یا هماتوکریت پس از انجام آزمایش شمارش کامل خون (CBC)، پزشکان آزمایش فریتین را همراه با سایر آزمایشات آهن توصیه خواهند کرد.

فریتین چیست؟

 

 

آزمایش فریتین میزان فریتینی را که در خون در گردش است اندازه گیری می کند. همانطور که گفته شد فریتین پروتئینی است که آهن را ذخیره می کند. از طرفی آهن نمی تواند به تنهایی در بدن وجود داشته باشد. در عوض، آهن به پروتئینی به نام ترانسفرین متصل می شود که آن را به قسمت های مختلف بدن منتقل می کند. آهن اضافی در فریتین ذخیره می شود که معمولاً در کبد و سلول های سیستم ایمنی متمرکز می شود.

هنگام استفاده بدن از آهن ذخیره شده، طی یک فرآیند سوخت و سازی آهن از فریتین داخل سلول جدا می گردد. در این فرآیند مقدار کمی فریتین از سلول خارج شده و وارد خون می شود. آزمایش فریتین میزان فریتین در خون را اندازه گیری می کند زیرا نشان دهنده کل مقدار آهن ذخیره شده در بدن شما است.

آزمایش فریتین چیست؟

 

هدف از انجام آزمایش فریتین تخمین این موضوع است که آیا بدن شما قادر به ذخیره مقدار طبیعی آهن می باشد یا خیر. نتیجه آزمایش فریتین ferritin ممکن است به تنهایی تفسیر شود، اما اغلب همزمان با سایر آزمایشات خونی، آزمایش عملکرد کبد یا مطالعات آهن ارزیابی می گردد. بطور کلی آزمایش فریتین برای غربالگری، تشخیص یا نظارت بر شرایط خاصی استفاده می شود.

غربالگری

 

آزمایش فریتین به عنوان یک ابزار غربالگری همراه با سایر آزمایشات خون برای بررسی سطوح پایین آهن یا کمبود آهن، قبل از بروز علائم استفاده می شود. غربالگری با آزمایش فریتین معمولاً فقط در بیمارانی استفاده می شود که در معرض خطر ویژه کمبود آهن هستند، از جمله:

    دختران نوجوان که کمبود وزن داشته، خونریزی زیادی را در طی قاعدگی خود تجربه می کنند، یا در رژیم غذایی خود آهن کافی دریافت نمی کنند.
    زنان باردار

 

تشخیص

 

هدف آزمایش تشخیصی یافتن علت بروز علائم در بیمار است. آزمایش فریتین می تواند به تشخیص یا رد شرایط زیر کمک کند:

    کم خونی ناشی از فقر آهن: اگر سطح آهن بدن شما به طور مداوم پایین باشد، کمبود آهن می تواند به کم خونی تبدیل شود. سطوح پایین آهن موجود در خون تولید گلبول های قرمز را کاهش می دهد که بر روی توانایی بدن در اکسیژن رسانی کافی به عضلات و اندام ها تأثیر می گذارد.
    اضافه بار آهن: سطوح بالای آهن به عنوان اضافه بار آهن یا هموکروماتوز شناخته می شود. بدن شما راه طبیعی برای خلاص شدن از شر آهن اضافی ندارد بنابراین در بافت های بدن مانند کبد، قلب و پانکراس رسوب می کند. اضافه بار آهن می تواند آسیب جدی به اندام های شما وارد کند.
    بیماری کبد: مقادیر زیادی از آهن بدن ما در پروتئین های فریتین کبدی ذخیره می شود. زمانی که کبد آسیب دیده یا بیمار شود، آهن و فریتین می توانند از کبد به خون نشت کنند. آزمایش فریتین می تواند به تشخیص بیماری های کبدی مانند سوء مصرف الکل، سیروز و عفونت هپاتیت B و C کمک کند.
    سندرم پاهای بیقرار (RLS): این سندرم با احساس ناراحتی در اندام ها و میل شدید به حرکت دادن آنها به ویژه در هنگام نشستن یا دراز کشیدن مشخص می شود. آزمایش فریتین می تواند تعیین کند که آیا علائم RLS مربوط به کمبود آهن است یا خیر.
    بیماری ساکن بزرگسالان AOSD :(AOSD) بیماری نادری است که باعث درد و ورم مفاصل، تب، بثورات پوستی و سطوح بالای فریتین می شود.

 

نظارت بر شرایط

 

پزشکان سطوح فریتین را در افراد دریافت کننده مکمل آهن برای درمان کم خونی فقر آهن کنترل می کنند. آزمایش مکرر فریتین و سایر سطوح خونی به پزشکان اجازه می دهد تا تعیین کنند که آیا درمان مؤثر بوده یا خیر و چه زمانی بیمار می تواند درمان را قطع کند.

بیماران مبتلا به بیماری های مزمن مانند سرطان، بیماری کبد یا بیماری کلیوی نیز ممکن است آزمایش فریتین را به عنوان بخشی از آزمایشات روتین خونی انجام دهند تا علائم اضافه بار آهن یا کمبود آهن را که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند، بررسی کنند.

 

اقدامات قبل از انجام آزمایش

 

 

اگرچه غلظت فریتین تحت تأثیر غذا قرار نمی گیرد، سایر آزمایشات خونی بررسی آهن ممکن است نیاز به آماده سازی خاصی داشته باشند. به عنوان مثال، اگر در آزمایش خون شما علاوه بر سطح فریتین، سطح آهن یا سطح اشباع ترانسفرین مورد اندازه گیری قرار می گیرد، ممکن است داشتن دوره ناشتایی از شما درخواست شود. داشتن دوره ناشتایی به معنی اجتناب از خوردن غذا یا نوشیدن علاوه بر آب تا 12 ساعت قبل از انجام آزمایش است.

تفسیر آزمایش ferritin

 

 

پزشک از یک محدوده مرجع برای تفسیر سطح فریتین شما به عنوان کم، طبیعی یا زیاد استفاده می کند. محدوده مرجع، محدوده طبیعی برای هر فردی در سن، جنس، و زمینه سلامت کلی او است. به طور کلی، سطح فریتین با افزایش سن افراد، در مردان و در افرادی که از داروهای ضد بارداری استفاده می کنند، بالاتر است.

مقادیر فریتین بالا

 

 

سطح بالای فریتین می تواند نشان دهنده اضافه بار آهن باشد. اضافه بار آهن بیشتر با هموکروماتوز مرتبط است، وضعیتی که بدن شما آهن بیشتر از مقدار مورد نیاز خود را جذب می کند.

افزایش سطح فریتین می تواند به دلایل دیگری غیر از اضافه بار آهن نیز باشد. فریتین یک نشانگر مهم التهاب در بدن است، بنابراین سطوح فریتین در صورت وجود بیماری التهابی، مانند عفونت زمینه ای، افزایش می یابد. سایر شرایطی که باعث افزایش فریتین می شوند عبارتند از:

    اختلال مصرف الکل
    سرطان
    چاقی
    عدم وجود کم خونی ناشی از کمبود آهن
    پرکاری تیروئید
    بیماری استیل بزرگسالان
    بیماری های کبدی از جمله سیروز

 

بالا بودن فریتین خون نشانه چیست؟

 

 

آزمایش فریتین به طور گسترده ای دقیق ترین روش در نظر گرفته شده برای تعیین علت کمبود آهن است. مگر در مواردی که فرد دارای یک بیماری التهابی مانند یک بیماری خودایمنی، یک بیماری قلبی عروقی یا دیابت باشد. این به این دلیل است که التهاب در بدن بر نتیجه آزمایش فریتین تأثیر می گذارد. با پزشک خود در مورد اینکه آیا التهاب یا سایر عوامل ممکن است بر نتایج آزمایش فریتین شما تأثیر بگذارد صحبت کنید.

چه زمانی باید آزمایش فریتین انجام دهید؟

 

اگر علائم کمبود آهن یا اضافه بار آهن را دارید ممکن است نیاز به انجام این آزمایش داشته باشید. کمبود آهن می تواند علائم زیر را ایجاد کند:

    احساس خستگی مکرر در مدت زمان طولانی
    تنگی نفس
    ضربان قلب سریع یا نامنظم
    ضعف
    سرگیجه
    سردرد
    پوست رنگ پریده
    ورم زبان
    سندرم پای بی قرار
    پیکا یا هوس غیرعادی برای اقلام غیر غذایی مانند یخ، خاک رس، خاک یا کاغذ.

علائم اضافه بار آهن می تواند به طور گسترده ای متفاوت باشد و بستگی به این دارد که کدام اندام ها تحت تاثیر قرار گرفته اند و چقدر آهن اضافی در بدن جمع شده است. علائم آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

    درد مفاصل
    خستگی یا ضعف
    رنگ پوست خاکستری یا برنزی
    درد شکم
    ضربان قلب نامنظم

اگر پزشک مصرف مکمل‌های آهن را به شما توصیه کرده باشد، ممکن است آزمایش فریتین دوره‌ای برای ارزیابی وضعیت شما انجام شود.

 

لطفا نقطه نظرت خود را با ما درمیان بگذارید