هر آنچه باید در مورد پاره شدن تاندون پا بدانید

پاره شدن تاندون پا میتواند به دلیل پریدن یا برخی بیماری های مزمن باشد و علائمی مانند درد زیر کاسه زانو و ورم و کبودی جلوی زانو دارد.

 تاندون کاسه زانو، ساختاری است که کاسه زانو را به استخوان کشگک متصل می کند و رباط ساختاری است که یک استخوان را به استخوان دیگر وصل می کند. بنابراین برخی از افراد به این رباط، رباط کاسه زانو می گویند. اما این ساختار واقعا ماهیچه چهار سر ران را به استخوان ساق پا متصل می کند به طوری که تاندون ماهیچه به استخوان متصل می شود.

تاندون کاسه زانو بخش مهمی از مکانیزم عضله منبسط، در قسمت پایین است. مکانیزم عضله ء منبسط شامل ماهیچه چهار سر ران، تاندون چهار سر ران، (کاسه زانو)و تاندون کاسه زانو است. این ساختارها با هم کار انجام می دهند تا زانو بتواند صاف شود، و می تواند این کار را با نیروی قابل توجهی انجام دهد.

مکانیزم عضله ء منبسط برای عملکرد های نرمال مثل راه رفتن و بالا رفتن از پله و فعالیت های ورزشی، از جمله دویدن و لگد زدن، حیاتی است. بدون مکانیزم عضله ء منبسط انجام همه این فعالیت ها می تواند مشکل باشد.

علائم پاره شدن تاندون ساق پا:

فردی که معمولا پاره شدن تاندون کاسه زانو را تحمل می کند ورزشکار مرد و جوان است. این آسیب در افراد میانسال که به طور فیزیکی فعال هستند، شایع شده است. آسیب معمولا به شکل یک فرود غیرعادی هنگام پریدن است که در آن ماهیچه چهار سر ران منقبض و زانو به شدت راست می شود.

این پدیده به اصطلاح انقباض غیر عادی نامیده می شود و فشار بسیار زیادی را بر تاندون وارد می کند. ورزشکارانی که این آسیب را تحمل می کنند ممکن است احساس سوزش کنند که به طور معمول قادر به راه رفتن پس از جراحت نیستند.

نشانه های معمول پاره شدن تاندون کاسه زانو شامل:

درد مستقیم زیر کاسه زانو
ورم و کبودی در قسمت جلو زانو
نقص یا نقطه ضعف در جایی که تاندون فشرده می شود
سختی در راه رفتن یا انجام فعالیت های ورزشی
پاره شدن تاندون پا

علل پاره شدن تاندون پا:

مشخص شده است تقریبا تمام بیمارانی که پارگی تاندون کاسه زانو دارند، بافت غیر طبیعی تاندون با تندینوزیس مزمن در آنها وجود دارد. تاندون کاسه زانو معمولا در ناحیه آبخیز تاندون آسیب دیده است، جایی که جریان خون به بافت و تاندون ضعیف است.

پریدن، ضعف تاندون، تاندونیت کاسه زانو، تزریق کورتیکواستروئید و بیماری های مزمن از علل پارگی کاسه زانو به شمار می روند.

بیماری های مزمن:

ضعف تاندون ها هم چنین می تواند از بیماری هایی که تامین خون را مختل می کنند، ناشی شود. بیماری های مزمن که می توانند تاندون را ضعیف کنند عبارتند از: 

نارسایی مزمن کلیه
آبتالیپوتنینمی بیش از حد
آرتروز روماتوئید
لوپوس اریتماتوس سیستمیک (SLE)
دیابت
عفونت
بیماری متابولیک

استفاده از داروهایی مثل کورتیکواستروئیدها و استروئیدها آنابولیک به افزایش ضعف عضلانی و تاندون ارتباط دارد. پارگی تاندون می تواند در محیط های غیر ورزشی رخ دهد. معمولا در این افراد دلیل برای ضعیفی کاسه زانو وجود دارد مثل یک بیماری سیستماتیک که تاندون ها را ضعیف کرده یا جراحی اخیر که باعث ضعف تاندون شده است. درمان معمولا در ورزشکاران و غیر ورزشکاران مشابه است.

تشخیص پارگی تاندون:

تشخیص پارگی کاسه زانو معمولا در بررسی های بالینی مشهود است. افرادی که پارگی کاسه زانو دارند قادر به دراز کردن زانوی خود در برابر جاذبه نخواهند بود و نمی توانند تست پای راست را انجام دهند. فرد معمولا خلایی را در تاندون زیر کاسه زانو احساس می کند.

شکستگی کاسه زانو علائم مشابه ای دارد و با استفاده از اشعه ایکس تشخیص داده می شود. در پرتو ایکس، کاسه زانو معمولا در مقایسه با زانوی مخالف بالاتر است چون چهار سر ران روی زانو کشیده می شود و هیچ چیز را در موقعیت عادی خود نگه نمی دارد. در حالی که اغلب مورد نیاز نیست، یک ام آر ای می تواند برای تایید تشخیص و برسی زانو برای هر آسیبی که ممکن است رخ داده باشد مورد استفاده قرار گیرد.

تمام گزینه های درمان پارگی تاندون ساق پا:

پارگی تاندون کاسه زانو به خودی خود التیام نمی یابد و رها کردن آن باعث ضعف ماهیچه چهارسر ران و دشواری در انجام فعالیت های روتین، از جمله راه رفتن می شود. جراحی ترمیم پارگی تاندون کار دشواری است.

در جراحی انتهای پاره تاندون باید به هم متصل شود. مشکل در این حقیقت نهفته است که باید شدت مناسب را به رگ بازگردانیم، نه اینکه آن را خیلی سفت و یا خیلی شل کنیم.

هم چنین به سختی می توان یک ترمیم خوب را انجام داد، به خصوص اگر به طور مستقیم از استخوان جدا شده باشد. در این شرایط، بخیه مورد استفاده برای ترمیم ممکن است به طور مستقیم از طریق استخوان به آن متصل شود.

برای درمان پارگی تاندون زانو داروهای زیر تجویز می شوند:

NSAIDs (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) برای کاهش درد و تورم زانو
تزریق استروئید برای کاهش التهاب و تحریک بافت های تاندون آسیب دیده

فیزیوتراپی

پس از فروکش التهاب حاد اولیه پس از آسیب دیدگی درمان های فیزیوتراپی را آغاز کنید. به تدریج دستگاه ثابت کننده ی زانو را کنار بگذارید و وزن بیشتری بر زانوی خود وارد کنید و تحرک پذیری زانو را افزایش داده و به تقویت عضلات همسترینگ خود بپردازید.

لیزر تراپی

برای تحریک سلول ها در بافت آسیب دیده از فوتون های منتشر شده از اشعه ی لیزر کمک بگیرید. تقسیم سلولی، جریان خون و اکسیژن رسانی به بافت را افزایش می دهند به روند بهبودی و ترمیم بافت کمک می کند.

اوزون تراپی

اوزون تراپی سبب تسکین درد و بازسازی بافت ها می شود. گاز اوزون تشکیل شده دارای مولکول های اکسیژن بهبود یافته است، که در بافت آسیب دیده و ملتهب تزریق می شود و موجب کمک به بازسازی بافت می شود.

تزریق PRP

پلاسمای غنی از پلاکت را مستقیما در محل آسیب دیده تزریق کرد. چند هفته طول بکشد که تاثیرات مثبت تزریق PRP آشکار بشود و ممکن است طی هفته ی اول یا دوم بعد از تزریق PRP، درد بیمار بیشتر نیز بشود.

درمان های خانگی و غیر جراحی پارگی تاندون پا

استراحت

برای جلوگیری از وارد آوردن وزن بر روی زانو، از عصا استفاده کنید و از انجام دادن فعالیتی که باعث فشار به زانوی شما می شود خودداری کنید.

کمپرس سرد

روزی چند مرتبه و هر بار ۲۰ دقیقه روی زانوی خود کمپرس سرد بگذارید اما هرگز یخ را به طور مستقیم روی پوست خود قرار ندهید.

بالا آوردن زانو

برای کاهش تورم زانوزمان استراحت و خوابیدن پای خود را طوری قرار دهید تا از سطح قلب شما بالاتر باشد.

استفاده از زانوبند طبی

برای بی حرکت نمودن زانو از یک زانوبند طبی مخصوص (بریس) زانو استفاده نمایید. بریس کمک می کند که در مدت زمانی که تاندون بازسازی می شود، زانو صاف و بی حرکت بماند.

طب سوزنی

برای درمان درد زانو، از طب سوزنی کمک بگیرید. طب سوزنی در نزدیکی یا بر روی زانو و همچنین نواحی دیگر پا در امتداد مریدین های آسیب دیده اعمال می شود و به اصلاح و ترمیم انسدادها کمک می کند.

حرکات ورزشی

با انجام حرکات و ورزش های خاصی می توان دامنه حرکتی زانو و قدرت آن را بازیابی نمود. انجام کشش های سبک می تواند دامنه ی حرکتی شما را به تدریج افزایش دهد.

با انجام دادن تمرینات قدرتی و تمرینات استقامتی می توانید دامنه حرکتی زانو را به طور کامل بازیابید و عضلات جلوران و همسترینگ و ساق پا را تقویت کنید. در زمان بهبود آسیب دیدگی، لازم است ورزش یا فعالیت تان را طوری تغییر دهید که شرایط شما را بدتر نکند. مثلاً، به جای دویدن، دوچرخه سواری یا شنا انجام کنید.

آزمایش انعطاف پذیری

انتهای یک نیمکت بنشینید و زانوی خود را به طرف قفسه سینه بالا آورید و در همین حالت به طرف عقب روی نیمکت دراز بکشید.

کشش عضلات چهارسر

در حالت ایستاده و هم در حالت خوابیده عضلات چهارسر را تحت کشش قرار دهید. در حالت ایستاده در صورت نیاز برای تعادل بر چیزی تکیه کنید یا با دست مخالف گوش خود را بگیرید.

انقباض چهارسر ایزومتریک

عضلات چهارسر را منقبض کنید و برای چند ثانیه در این حالت بمانید و سپس رها کنید.

کشش تک پا

برای تقویت عضلات چهارسر می توان از دستگاه کشش پا، استفاده کرد.

اسکات اکسنتریک

برای درمان آسیب مزمن تاندون زانوی به انجام این ورزش بپردازید. ابتدا با اسکات دو پا شروع کنید و بعد به انجام اسکات با یک پا روی بیاورد.

مدت زمان بهبود التهاب کاسه زانو

همانگونه که اشاره شده است سرعت بهبودی برای هرفرد متفاوت است. تاندونی که به تازگی آسیب دیده و کمی تورم نموده در عرض چند هفته بهبود می یابد اما تاندونی که مدت طولانی، به طور قابل توجهی تورم کرده و درد زیادی دارد، بهبود آن چند ماه طول می کشد.

چه زمان می توان فعالیت های معمول را از سرگرفت؟

بازگشت به فعالیت های عادی به سرعت بهبودی زانوی شما بستگی دارد. اگر فعالیت های خود را انجام دهید و برای بازگشتِ سریع تر و تا جای ممکن بدون خطر، به فعالیت های عادی عجله کنید ممکن است آسیب دیدگی تان بدتر هم بشود.

تا هنگامی که بتوانید زانوی آسیب دیده تان را بدون درد خم و راست کنید و پا و زانوی بهبود یافته تان به نیرومندی و توانمندی پا و زانوی آسیب ندیده تان باشد و زانوی تان متورم نباشد، می توانید به فعالیت های بدون خطر معمول تان بازگردید.

چگونه می توان از آسیب تاندون زانو پیشگیری کرد؟

با کشش قبل و بعد از تمرینات ورزشی و پوشیدن کفش هایی که کاملاً اندازه پا و مناسب برای انجام فعالیت ها باشند و تقویت عضلات از آسیب های تاندون زانو پیشگیری نمایید.

بهبود و پیش بینی:

بهبود پارگی تاندون کاسه زانو دشوار است و زمان می برد. یکی از مهم ترین عوامل تشخیص برای بازیابی، زمان جراحی است. جراحی بعد از چند هفته می تواند توانایی بهبودی را محدود کند.

مشخص است که تحرک اولیه بعد از جراحی و جلوگیری از فشار بیش از حد بر روی ترمیم، بهبود کلی را تسریع خواهد کرد. حتی با این گام ها، حداقل ۳ ماه تا بازگشت به فعالیت های روزمره معمول و ۴ تا ۶ ماه تا زمانی که ورزش باید ازسر گرفته شود، به طول می انجامد.

در حالی که اکثر افراد بعد از جراحی تاندون کاسه زانو کاملا التیام می یابند، اما حتی با یک ترمیم موفق هم می تواند ضعف طولانی مدت داشته باشد. ورزشکارانی که قصد دارند به ورزش های رقابتی بازگردند ممکن است یک سال یا بیشتر طول بکشد تا به سطح خود باز گردند. انجام درمان های فیزیکی می تواند برای اطمینان از اینکه ورزش کاران بتوانند فعالیت های ورزشی خود را ازسر بگیرند، مفید باشد.

منبع:ایسکانیوز

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید