علایم کمبود پتاسیم و منابع پتاسیم برای بدن

 

پتاسیم نقشی اساسی در بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن از جمله تنظیم مایعات و کارکرد مناسب عضلات دارد. تحقیقات جدید نشان داده، دریافت پتاسیم کافی حتی می تواند فرد را از بیماری های قلبی و کلیوی نیز مصون نگه دارد.

  وقتی به این فکر می کنید که برای سالم بودن به چه مواد مغذی نیاز دارید، احتمالا پتاسیم جایی میان گزینه های ذهن شما ندارد.

این ماده معدنی نقشی اساسی در بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن از جمله تنظیم مایعات و کارکرد مناسب عضلات دارد. تحقیقات جدید نشان داده، دریافت پتاسیم کافی حتی می تواند فرد را از بیماری های قلبی و کلیوی نیز مصون نگه دارد.

خبر بد این است که افراد کمی هستند که به اندازه کافی پتاسیم مصرف کنند. متخصصان توصیه می کنند افراد بالغ، روزانه باید حداقل 4700 میلی گرم پتاسیم دریافت کنند، اما بیشتر ما به زحمت نصف این مقدار را دریافت می کنیم.

چطور متوجه شویم که کمبود پتاسیم داریم؟ گفتنش سخت است، آزمایش هایی که انجام می شود کمبود پتاسیم را چک نمی کنند و هیچگونه علائم فیزیکی نیز مشاهده نمی شود. با این حال، چند نشانه وجود دارد که اگر شاملتان شود ممکن است دچار کمبود پتاسیم باشید.

 

علایم کمبود پتاسیم

 

 

معمولا بشقاب غذایتان رنگین نیست

 

میوه ها و سبزیجات از غنی ترین منابع پتاسیم هستند، پس رنگین کمانی از این مواد غذایی باید در بیشتر وعده های غذایی که میل می کنید حضور داشته باشند. اگر اغلب بشقابتان تک رنگ است یعنی بیشتر مواقع در حال خوردن گوشت، نشاسته های تصفیه شده، و یا غذاهایی که از جعبه یا بسته بندی بیرون می آیند هستید – این غذاهای به اندازه کافی پتاسیم ندارند. پتاسیم نشانگر یک برنامه غذایی مناسب برای سلامت کل بدن است. کمبود پتاسیم بیشتر بین افرادی دیده می شود که دسترسی محدودی به غذاهای تازه دارند.

 

 احساس ضعف و خستگی دارید

 

هر کاری می تواند باعث پایین آمدن سطح انرژی بدن شود. اما اگر با وجود استراحت کافی همچنان احساس خستگی و ضعف داشتید، وقتش است نگاهی به برنامه غذایی خود بیاندازید. خوردن میوه و سبزیجات حاوی پتاسیم سرحال نگهتان می دارد. اگر تغییری احساس نکردید، با پزشک خود مشورت کنید تا سایر موارد را بررسی کند.

 

فشار خون بالا دارید

 

مواردی مثل سابقه خانوادگی، اضافه وزن و خوردن بیش از حد نمک فشار خون را بالا می برند. برنامه غذایی دارای پتاسیم پایین نیز باعث بالا رفتن فشار خون می شود. پتاسیم مهم است چون باعث جبران سدیم می شود. بسیاری از مردم غذاهای نمکی زیاد مصرف می کنند و کمتر به سراغ میوه ها و سبزیجات می روند. این کار موجب عدم تعادل و در نتیجه بالا رفتن فشار خون می شود.

 

 مستعد به گرفتگی شدید عضله هستید

 

اگر گرفتگی های عضلانی دردناک برای پاهایتان اتفاق می افتد، ممکن است مشکل کمبود پتاسیم داشته باشید. معمولا ورزشکارانی که زیاد فعالیت می کنند و حسابی عرق می ریزند دچار چنین گرفتگی هایی می شوند. دلیلش هم این است که وقتی زیاد عرق می کنید، پتاسیم از بدن خارج می شود. یکی از سریع ترین راه حل ها برای ورزشکاران استفاده از نوشیدنی ورزشی است که دارای پتاسیم باشد. فقط آب خالی ننوشید چون ممکن است مشکل بدتر شود.

 

تپش قلب دارید

 

وقتی سطح پتاسیم به شدت پایین می آید، بسیار خطرناک است. اگر حس می کنید قفسه سینه به شدت تکان می خورد، می لرزد و یا قلبتان در حال بیرون آمدن از قفسه سینه است، دچار تپش قلب غیر طبیعی شده اید. باید هرچه سریعتر کمک پزشکی دریافت کنید.

 

چگونه کمبود پتاسیم را جبران کنیم؟

 

بهترین روش بالا بردن پتاسیم دریافتی خوردن انواع مختلف میوه و سبزیجات در طول روز است.

اما در این میان مواردی هستند که بیش از دیگر غذاها پتاسیم دارند. شاید فکر کنید منظورمان موز است اما سیب زمینی پخته با پوست دو برابر موز پتاسیم دارد، دیگر منابع غنی پتاسیم عبارتند از اسفناج، توت فرنگی، بروکلی و برگ چغندر.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

چه زمانی باید تیروئید را برداشت؟

وقتی غدهٔ تیروئید ندارید احتمالاً علائمی مشابه کم‌کاری تیروئید را تجربه می‌کنید.

 کم‌کاری تیروئید زمانی است که غدهٔ تیروئید به‌اندازه کافی فعالیت نمی‌کند، یعنی هورمون تیروئید کافی تولید نمی‌کند؛ بنابراین اگر غده تیروئید نداشته باشید، درمان شما مشابه درمان عارضهٔ کم‌کاری تیروئید خواهد بود، اما سطح هورمون تیروئید و دوز داروهایی که مصرف می‌کنید ممکن است متفاوت باشد.

چرا بعضی از افراد تیروئید ندارند؟

 

دلایل متعددی می‌توانند باعث شوند کسی غدهٔ تیروئید نداشته باشد که معمول‌ترین آنها موارد زیرند:

 

. درمان سرطان تیروئید که اغلب شامل برداشتن تمام غدهٔ تیروئید یا بخشی از آن می‌شود.

. گاهی نودول‌های تیروئید یا بزرگ‌شدن تیروئید نیاز به برداشتن این غده را ایجاد می‌کند. گواتر که به رشد غیرطبیعی تیروئید گفته می‌شود نیز یکی از علت‌های برداشتن غده تیروئید است. رشد زیاد غدهٔ تیروئید بر تنفس و بلع اثر می‌گذارد.

. یک نودول سمی ضایعه‌ای است که هورمون تیروئید تولید می‌کند. برخی از افرادی که نودول سمی، گواتر یا بیماری گریوز دارند دچار پُرکاری تیروئیدند. پرکاری تیروئید زمانی است که غده تیروئید، هورمون زیادی تولید می‌کند. یکی از درمان‌های موجود برای این عارضه، برداشتن غدهٔ تیروئید است.

شما می‌توانید بدون غده تیروئیدتان هم زندگی کنید؛ اما لازم است با داروهای جایگزین هورمون تیروئید تحت مداوای مادام‌العمر باشید.

 

تعداد کمی از افراد بدون غده تیروئید متولد می‌شوند.

ضمناً این امکان هم وجود دارد که فرد با تیروئیدی که عملکرد نامناسبی دارد متولد شود که به این عارضه کم‌کاری تیروئید مادرزادی می‌گویند.

 

همچنین عوارضی هم وجود دارند که باعث ضعف عملکرد تیروئید می‌شوند:

. یُد رادیواکتیو که درمانی برای بیماری گریوز است و ابلیشن‌تراپی نیز گفته می‌شود. یُد رادیواکتیو به میزان زیادی توانایی تولید هورمون توسط غده تیروئید را کاهش می‌دهد. همچنین این درمان می‌تواند عملکرد تیروئید را از بین ببرد و منجر به کم‌کاری تیروئید شود.

. بیماری هاشیموتو که یک عارضهٔ خودایمنی بوده و در آن سیستم ایمنی به بافت‌های سالم حمله‌ور می‌شود. وقتی فرد دچار این عارضه است، آنتی‌بادی‌ها تدریجاً توانایی تولید هورمون ِ غده تیروئید را از بین می‌برند.

. داروهایی مانند لیتیوم نیز می‌توانند به توانایی تولید هورمون ِ غده تیروئید آسیب برسانند.

اگر غده تیروئید ندارید چه موارد خاصی را باید مد نظر داشته باشید؟

 

شما باید عواملی را که منحصر به وضعیت خاص شما هستند مدنظر داشته باشید. مدیریت برخی از این عوامل در شرایطی که تیروئید ندارید حتی ساده‌تر از زمانی است که تیروئید دارید؛ اما تیروئیدتان کم‌کار است.

 

حفظ سطح هورمون TSH

 

کم‌کاری تیروئید توسط آزمایش خون که سطح هورمون‌های تیروئید را چک می‌کنند کنترل می‌شود. این هورمون‌ها به تیروئیدتان می‌گویند هورمون تولید کند.

TSH بالا به این معنی است که به دوز بالاتری از هورمون تیروئید نیاز دارید.

حتی یک تیروئید کم فعالیت هم می‌تواند گاهی هورمون تیروئید تولید کند؛ اما مقدار هورمونی که می‌سازد به طور غیرقابل‌پیش‌بینی نوسان دارد و متغیر است. همین باعث می‌شود حفظ سطح نرمالی از هورمون‌های تیروئید با دارو کار سختی باشد.

 

داروهای بعد از برداشتن تیروئید به دلیل سرطان

 

اگر غده تیروئید به دلیل سرطان تیروئید برداشته شود، شرایط فرد خاص خواهد بود.

پزشک داروهای جایگزین هورمون تیروئید به بیمار می‌دهد تا از عود سرطان پیشگیری کند. این داروها که در دوزهای سرکوبگر تجویز می‌شوند سطح TSH را پایین یا حتی بسیار ناچیز نگه می‌دارند؛ اما به دلیل اینکه فرد غده تیروئید ندارد همچنان لازم است توصیه‌های لازم برای مدیریت کم‌کاری تیروئید را رعایت کند.

زندگی بدون غده تیروئید چگونه است؟

 

اگر غده تیروئید نداشته باشید بدنتان نمی‌تواند هورمون‌های تیروئید را بسازد و بدون مصرف داروی جایگزین هورمون، دچار علائمی مشابه کم‌کاری تیروئید خواهید شد:
. افزایش وزن
. عدم تحمل سرما
. خستگی و بی انرژی بودن
. مه مغزی
. خشکی پوست و نازک شدن مو
. درد مفاصل و ضعف عضلات
. افسردگی و اندوه
. مشکل در خواب
. یبوست

چکاپ‌های روتین را فراموش نکنید

 

لازم است عملکرد تیروئیدتان به طور منظم بررسی شود. گاهی ممکن است دوز داروی جایگزین هورمونتان نیاز به تغییراتی داشته باشد تا با علائمی که دارید یا وضعیت خاصی که تجربه می‌کنید سازگاری پیدا کند، مثلاً بارداری.

تغییراتی در سبک زندگی‌تان ایجاد کنید

 

اگر غده تیروئید ندارید پس سبک زندگی‌تان هم نیاز به تغییراتی دارد. باید بدانید که دارو تنها راه‌حل بهبود علائم نیست و باید اصلاحات زیر را در سبک زندگی‌تان ایجاد کنید:

. داشتن یک رژیم غذایی مناسب از جهت سلامت تیروئید

. ورزش منظم

. چکاپ‌های روتین جهت غربالگری

. به‌کاربردن روش‌های مناسب جهت کنترل استرس و اضطراب

 

آیا نداشتن غده تیروئید بر طول عمر فرد اثر می‌گذارد؟

 

به‌طورکلی افرادی که غده تیروئید ندارند یا تیروئیدشان کم‌کار است درصورتی‌که تحت مداوا و کنترل باشند می‌توانند بدون کاهش طول عمر زندگی

کنند. اما دلیل اینکه غده تیروئید ندارید می‌تواند بر طول عمرتان اثر بگذارد. مثلاً افراد بالای ۴۵ سالی که برای درمان سرطان تیروئید تمایزیافته (DTC)

تیروئیدشان برداشته شده ممکن است از طول عمرشان کاسته شود؛ اما افراد جوان‌تر از ۴۵ سال که به سرطان تیروئید تمایزیافته مبتلا می‌شوند

هیچ تغییری در طول عمرشان ایجاد نمی‌شود.

درمان کم‌کاری تیروئید یا نداشتن تیروئید می‌تواند کیفیت زندگی را بهتر کرده و ریسک ابتلا به بیماری‌های قابل‌پیشگیری مانند بیماری قلبی را کاهش دهد.
خلاصه اینکه شما می‌توانید بدون غده تیروئیدتان هم زندگی کنید؛ اما لازم است با داروهای جایگزین هورمون تیروئید تحت مداوای مادام‌العمر باشید.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

میخچه پا چیست؟

 

 میخچه شامل لایه‌های سفت و سخت شده‌ای از پوست می‌شود که به واسطه واکنش پوست فرد به اصطکاک و فشار شکل می‌گیرد.

چنانچه علائم زیر را در نوک و یا کناره‌های انگشتان خود مشاهده کنید، ممکن است دچار میخچه پا شده باشید.

برآمدگی‌های سفت و سخت و زردگونه بر روی پوست، حساس شدن پوست به لمس و احساس درد در زمان استفاده از کفش، از جمله نشانه‌های بروز میخچه است.

 

 

 

بهترین راه برای جلوگیری از بروز و یا بازگشت میخچه، استفاده از کفش مناسب با سایز پاست

 

میخچه پا دقیقا کجا شکل می‌گیرد؟

میخچه می‌تواند در نواحی مختلفی از پا شکل بگیرد؛ نواحی همچون زیر ناخن، بین انگشتان، کناره‌های پا و کف پا.

 

 عامل به وجود آمدن میخچه چیست؟

 

میخچه، می‌تواند به واسطه پوشیدن کفش‌هایی که بیش از حد تنگ هستند به وجود آید.

چنانچه برای مدتی طولانی بایستید و یا قدم بزنید، وزن بدن و همچنین سایش و اصطکاک مداوم نیز می‌تواند منجر به به وجود آمدن میخچه‌هایی دردناک در کف پا شود.

 

 چگونه می‌توان میخچه را درمان کرد؟

چنانچه از وجود میخچه، اطمینان داشته باشید می‌توانید با استفاده از یکی از روش‌های زیر به درمان آن در خانه بپردازید. همچنین باید استفاده از هرگونه کفشی را که برایتان کوچک است کنار بگذارید.

 برداشتن میخچه، امری ممکن است.

از روغن کرچک و پد مخصوص میخچه استفاده کنید. می‌توانید پای خود را خیس کنید و سپس مراحل زیر را دنبال کنید. پای خود را خشک کرده و روی آن روغن کرچک بمالید. این روغن روغنی گیاهی است که می‌توان آن را از داروخانه نیز تهیه کرد.

 

پس از مرطوب ساختن میخچه با روغن کرچک، از آن با پد مخصوص میخچه مراقبت کنید. پد میخچه به پایین آوردن فشار به ناحیه موردنظر کمک کرده و به درمان میخچه می‌انجامد. پس از استفاده از پد میخچه، حتما از جورابی استفاده کنید که تنگ نیست و مایل به استفاده مجدد از آن نیستید؛ چراکه روغن کرچک می‌تواند جوراب شما را لکه دار کند. درمان میخچه با این روش ممکن می‌تواند تا چندین هفته زمان ببرد.

 

چنانچه برای مدتی طولانی بایستید و یا قدم بزنید، وزن بدن و همچنین سایش و اصطکاک مداوم نیز می‌تواند منجر به به وجود آمدن میخچه‌هایی دردناک در کف پا شود

مصرف مواد داروخانه‌ای چنانچه روش سریع‌تری را برای رهایی از میخچه، ترجیح می‌دهید، استفاده از مواد داروخانه‌ای نیز گزینه‌های پیش روی شما هستند که موادی بی خطر و موثر نیز محسوب می‌شوند. پدهای میخچه حاوی سالیسیلیک اسید را می‌توانید از داروخانه تهیه و بر میخچه خود استعمال کنید.

با پیروی از دستورالعمل‌های ارائه شده، می‌توانید به مدت دو هفته از شر میخچه خلاص شوید.

 

 چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

چنانچه هیچکدام از روش های مذکور موثر واقع نشدند، باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک ممکن است شما را به متخصص امراض پا ارجاع دهد. این متخصصین برای درمان میخچه، می‌توانند از خراشیدن و یا بریدن لایه‌های پوست خشک شده استفاده کنند.

این عمل می‌تواند به از بین بردن میخچه از روی پا کمک کند. بسته به اندازه میخچه، تعداد دفعات انجام این فرآیند نیز می‌تواند متفاوت باشد.

 

 چگونه می‌توان از بروز میخچه جلوگیری کرد؟

بهترین راه برای جلوگیری از بروز و یا بازگشت میخچه، استفاده از کفش مناسب با سایز پاست. انگشتان پای شما باید به راحتی در داخل کفش قابل تحرک باشند.

چنانچه کفش تازه‌ای می‌پوشید که می‌خواهید جا باز کند، از جورابی استفاده کنید که به قدر کافی ضخیم باشد. همچنین می‌توانید رو و کناره‌های خود را با بانداژهایی که تنگ نباشند بپوشانید تا مانع از به وجود آمدن میخچه بر روی آنها شوید. در نهایت اینکه ناخن‌های خود را کوتاه نگه دارید؛ چراکه ناخن بلند می‌تواند انگشت پای شما را در موقعیتی نامناسب قرار دهد.

 

چه انتظاری می‌توان در دراز مدت داشت؟

میخچه، یک شبه از بین نمی‌رود، اما با استفاده از روش‌های درمانی مذکور می‌توانید تا دو هفته شاهد کمرنگ شدن اثر آن باشید. از بین رفتن آنها به طور کامل می‌تواند یک ماه یا بیشتر زمان ببرد. چنانچه پای شما دائماً میخچه می‌زند، به دنبال کفش‌های راحت تری بگردید.

امیر هوشنگ احسانی، استاد پوست دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس درباره علل بروز میخچه، بیان داشت:‌ضخیم شدن موضعی پوست در یک منطقه را میخچه گویند  و درمان آن برداشتن این فشار است.

وی ادامه داد: برای اینکه میخچه  برنگردد باید فشار روی آن منطقه برداشته شود که این فشار می‌تواند فرم راه رفتن، نشستن یا به علت کفش نامناسب فرد باشد یا روی یک نقطه فشار وارد شود.

این استاد پوست ابراز کرد:‌ممکن است میخچه با دارو بهتر شود اما درمان اصلی آن جراحی است؛ضمن اینکه بیشتر در سنین بالای ۴۰ سال بروز می‌کند.

اگر مایل به درمان میخچه با طب سنتی هستید در ادامه این گزارش شما را با برخی روش‌های طب نستی در درمان میخچه آشنا می‌کنیم.

 

درمان میخچه پا در منزل

سنگ پا بکشید

یکی از درمان‌های مؤثر برای از بین بردن میخچه استفاده از سنگ‌پا است. سنگ‌ پا پوست‌های مرده را از بین می‌برد و درد را کاهش می‌دهد و باعث بهبود میخچه می‌شود.

برای استفاده از سنگ‌پا به این صورت عمل کنید که قبل از رفتن به رختخواب ابتدا به مدت‌زمان ده دقیقه پای خود را در آب گرم قرار دهید تا پوست نرم شود آنگاه با استفاده از یک سنگ‌پا به مدت سه الی پنج دقیقه کف پای خود را ماساژ دهید تا پوست‌های اضافی بریزد و سپس پنبه‌ای را که به روغن کرچک آغشته شده است روی منطقه مورد نظر قرار دهید و رویش را با یکپارچه‌ تمیز بپوشانید و اجازه دهید شب تا صبح باقی بماند. این عمل را چند روز به‌ طور متوالی انجام دهید تا این ضایعه پوستی به‌ طور کامل از بین برود.

 

سرکه سفید

یکی از راه‌های طبیعی و خانگی که برای درمان میخچه از آن استفاده می‌شود، سرکه سفید است. خاصیت اسیدی سرکه به نرم کردن پوست کمک می‌کند؛ همچنین سرکه خاصیت ضد قارچی و باکتریایی دارد و از عفونت پیشگیری می‌کند.

برای استفاده از سرکه سفید به این صورت عمل کنید که قبل از خوابیدن در یک لیوان آب حدود یک‌ سوم لیوان سرکه سفید بریزید تا رقیق شود و سپس با استفاده از یک پنبه آن را روی ناحیه‌ آسیب‌ دیده بمالید و اجازه دهید شب تا صبح باقی بماند. صبح روز بعد می‌بینید که پوسته‌ پوسته‌شده است که با استفاده از یک سنگ‌پا آن را تمیز کنید و مقداری روغن‌ زیتون یا روغن نارگیل به پا بمالید. اگر این کار را روزانه یک‌بار انجام دهید شاهد نتایج اثربخش خواهید بود.

جوش شیرین

یکی دیگر از روش‌های خانگی و طبیعی برای از بین بردن میخچه و درمان آن استفاده از جوش‌ شیرین است. جوش‌شیرین خاصیت لایه‌برداری دارد و باعث از بین رفتن پوست‌های مرده می‌شود؛ همچنین جوش‌شیرین به دلیل ضد قارچ و باکتریایی بودن از عفونت جلوگیری می‌کند.

برای استفاده از جوش‌شیرین به این صورت عمل کنید که حدود دو تا سه قاشق غذاخوری جوش‌شیرین را در آب گرم بریزید و پای خود را به مدت‌ زمان ده الی پانزده دقیقه در این محلول قرار دهید و پس از گذشتن این مدت‌ زمان با استفاده از یک سنگ‌پا پوست‌های مرده را از بین ببرید.

 

روشی دیگر به این صورت است که با یک قاشق چای‌ خوری جوش‌شیرین، آب‌لیمو و مقدار اندکی آب خمیری درست کنید و این خمیر را روی محل آسیب‌دیده قرار دهید و با یک پارچه تمیز آن را پانسمان کنید و اجازه دهید شب تا صبح باقی بماند و صبح پس از پاک کردن و شستشو با استفاده از یک سنگ‌پا لایه‌برداری می‌کنیم. این عمل را روزانه یک‌مرتبه تکرار کنید تا به نتیجه دلخواه برسید.

 

زردچوبه

یکی از درمان‌های طبیعی و خانگی بسیار خوب برای درمان میخچه استفاده از زردچوبه است. زردچوبه خاصیت ضدالتهابی دارد و باعث التیام یافتن و کاهش درد ضایعه می‌شود.

برای استفاده از زردچوبه به این صورت انجام دهید که حدود یک قاشق چای‌خوری زردچوبه را باکمی عسل مخلوط کنید تا خمیری به دست آید و سپس خمیر حاصل‌شده را روی منطقه آسیب‌ دیده بمالید و اجازه دهید تا خشک شود. این عمل را یک هفته مرتب روزی دو تا سه مرتبه تکرار کنید تا بهبودی حاصل شود.

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

 

این همه بیماری ومشکلات فقط به خاطر کار زیاد با کامپیوتر!+ راه حل

 

کار بیش از حد با کامپیوتر باعث بروز مشکلات جدی برای سلامت بدن می‌شود و با آشنایی با عوارض کار با کامپیوتر می‌توانید از آن جلوگیری کنید.

امروزه تکنولوژی جزئی جدا نشدنی از زندگی شده و تقریبا در هر زمینه کاری به یک ضرورت تبدیل شده است. با این اوصاف به نظر می‌رسد تغییرات و پیشرفت‌های مداوم کارها به تکنولوژی متکی است. تکنولوژی از بعضی جهات زندگی ما را آسان‌تر کرده و برخی از هزینه‌ها را کاهش داده است. آیا شغل شما نیز ایجاب می‌کند تا مدت زمان طولانی مثلا بیش از ۸ ساعت در روز را جلوی رایانه بگذرانید؟ در این صورت، ممکن است در معرض خطر افزایش برخی از مشکلات سلامتی از جمله مواردی که در این بخش خواهید خواند، باشید.

 

 

۱- مشکلات اسکلتی و عضلانی

 

این مشکل شامل قسمت‌هایی از بدن مانند پشت، گردن، سینه، بازو ها، شانه‌ها و پاها است. در این حالت درد عضلات و شکایت از خستگی عضلات شایع است. همچنین ممکن است بی حسی در بازوها و دست‌ها ایجاد شود. این مشکل زمانی رخ می‌دهد که موقعیت شما حین استفاده از کامپیوتر نادرست است. ممکن است متوجه شوید روی صندلی که نشسته اید احساس راحتی نمی‌کنید و استانداردهای مناسب برای بدن شما را ندارد.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- برای میز و صندلی خود ارتفاع مناسبی پیدا کنید تا صفحه رایانه در مقابل چشم یا کمی پایین تر باشد.

- صاف بنشینید وبه صندلی تکیه دهید، پاها باید زاویه ۹۰ درجه روی زمین داشته باشند.

 -سعی کنید بین انجام کارها، برای جریان خون و استراحت چشمان تان کمی حرکات کششی انجام دهید.

 

۲- مشکلات بینایی

 

رایانه به دلیل نورهای درخشان، تابش خیره کننده و زل زدن به تصاویرباعث ایجاد فشاری در چشم می‌شود . تمرکز و زل زدن مداوم بر روی صفحه کامپیوتر، می‌تواند باعث خشک شدن چشم شود.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- روشنایی صفحه رایانه را طوری تنظیم کنید که چشمان تان خسته نشوند به عنوان مثال :اگر در اتاق تاریکی نشسته اید، نور زیاد صفحه رایانه باعث خستگی چشم شما می شود بنابراین به منظور حفاظت از چشمان خود روشنایی را کاهش دهید .

 - صفحه رایانه را کمی کج کنید تا هرگونه تابش خیره کننده را کاهش دهید .

- فاصله مناسبی از صفحه رایانه داشته باشید و پلک‌زدن را فراموش نکنید.

 

۳- آسیب فشار های مداوم

 

ممکن است درد گردن، شانه یا انگشتان مربوط به استفاده مکرر از عضلات باشد. استفاده از رایانه و فشار مداوم به عضلات باعث افزایش سفتی، درد یا تورم در هر یک از قسمت‌ها می‌شود. یکی از رایج ترین شرایط مربوط به استفاده مکرر از عضلات هنگام استفاده از رایانه، سندروم تونل کارپال است.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- ماوس را در محلی دورتر از صفحه کلید قرار دهید تا برای رسیدن به آن کل بازوی خود را حرکت دهید و فقط مچ خود را به سمت بیرون بچرخانید تا به آن برسید و حرکتش دهید.

- تایپ آهسته‌ای داشته باشید تا فشار وارد بر هر یک از انگشتان‌تان را کاهش دهید.

- هنگام تایپ‌کردن، مچ دست خود را انعطاف پذیر نگه دارید و از ثابت نگه داشتن آن‌ها در یک موقعیت خاص خودداری کنید. انطاف‌پذیر نگه داشتن آن‌ها از فشار شدید و مداوم پیشگیری می‌کند.

 

۴- سر درد

 

سر درد بسیار شایع است و ممکن است به دلیل افزایش فشار عضلانی یا درد گردن ایجاد شود. هر گونه مشکل بینایی یا ادامه فشار برروی چشم می تواند باعث سر درد شود.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- معاینات چشم منظمی داشته باشید تا در جهت اصلاح مشکلات بینایی خود تلاش کنید .

- تمام تلاش خود را کنید تا گردن تان را مستقیم در مقابل کامیپوتر قرار داده و به استراحت بپردازید.

 

۵- چاقی

 

استفاده طولانی مدت از کامپیوتر ممکن است منجر به یک سبک زندگی بی‌تحرک شود که فاقد فعالیت بدنی و یا ورزش کافی است. استفاده طولانی مدت از کامپیوتر یا به طور کلی هر وسیله الکترونیکی؛ عامل مهمی در چاقی محسوب می‌شود به خصوص برای کودکان.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- برای استفاده فرزندان تان از وسایل الکترونیکی محدودیت‌هایی را تعیین کنید.

- برای داشتن یک سبک زندگی فعال، کودکان خود را به بازی در فضای باز یا سرگرمی خاصی که ممکن است آن ها را از استفاده وسایل الکترونیکی دور کند؛ تشویق کنید.

- اگر شغل شما نیاز به استفاده روزانه از کامپیوتر تا ۸ ساعت دارد، سعی کنید هنگام بازگشت به خانه از کامپیوتر استفاده نکنید و در عوض به استراحت بپردازید و سعی کنید کمی ورزش کنید.

 

۶- اختلالات استرس

 

تکنولوژی بر رفتار و احساسات ما تاثیر می گذارد. استفاده طولانی مدت از کامپیوتر ممکن است با ضعف سلامتی و افزایش فشار بر شما در محیط کار همراه باشد که هر دو می تواند منجر به استرس شود. هر چه استرس بیشتری داشته باشید و درمانی صورت نگیرد احتمال ابتلا به مشکلات جدی تر سلامتی بیشتر خواهد بود . استرس می تواند منجر به کاهش دامنه توجه، عدم تمرکز، سرگیجه و خستگی شود .

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

برای رفع استرس خود راهکار درمانی پیدا کنید، سلامتی خود را ارتقا دهید و از شرایطی که منجر به تشدید وضعیت تان می شود دوری کنید.

برای مقابله با استرس خود یوگا، درمان های طبیعی، دارو های تجویز شده پزشک را امتحان کنید .

 

 

۷- آسیب‌های  استفاده از لپ تاپ

 

آسیب‌های لپ‌تاپ در دسته‌بندی خاص خود قرار می‌گیرند. استفاده روزانه از آن درد و فشار بیشتری را به افراد وارد می‌کند. لپ تاپ ها برای استفاده کوتاه مدت افرادی طراحی شده‌اند که کامپیوترهای رومیزی ندارند. درحال حاضر افراد به دلیل راحتی بیشتر، از لپ تاپ بیشتر از کامپیوتر استفاده می‌کنند. مشکل استفاده از لپ تاپ این است که صفحه نمایش و صفحه کلید بسیار نزدیک به هم هستند و درواقع هیچ راه صحیحی برای استفاده از لپ تاپ وجود ندارد زیرا اگر آن را در جایی قرار دهید که بدون خم شدن کارتان را انجام دهید بازهم باعث می‌شود دستت‌تان را خیلی بالا ببرید و همین امر باعث درد شانه و پشت خواهد شد.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- از یک رایانه رومیزی استفاده کنید که علاوه بر به صرفه بودن از لحاظ اقتصادی، بتوانید به دفعات مکرر با آن کار کنید و از لپ تاپ به طور متناوب استفاده کنید.

- از تجهیزات جداگانه لپ تاپ مانند موس یا صفحه کلید بی سیم یا پایه لپ تاپ استفاده کنید.

- مثل همیشه در حین کار، استراحت را فراموش نکنید.

- اگر مجبورید لپ تاپ خود را به همراه داشته باشید حتما آن را در کوله پشتی یا کیف مخصوص حمل کنید که در غیر این صورت ممکن است فشار بیشتری به ماهیچه‌هایتان وارد کنید.

 

۸- مشکلات خواب

نوری که از صفحه نمایش رایانه منتشر می‌شود در واقع می‌تواند مغز را فریب داده و باعث ترشح ملاتونین ( هورمونی که به الگوی خواب کمک می‌کند) شود.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- قبل از خواب از استفاده از رایانه خودداری کنید.

- قبل از خواب سعی کنید کتاب بخوانید تا با آرامش بیشتری به خواب بروید.

 

۹- کاهش شنوایی در پی استفاده از هدفون

 

در بعضی مواقع ممکن است برای تمرکز بهتر روی چیزی یا شاید به دلیل این که در محیط اطراف سر و صدا حاکم است لازم باشد از هدفون استفاده کنید. غالبا افراد سطح صدا را بسیار زیاد می‌کنند در حالی که برای شنیدن صدا به طور موثر حتی نیازی به زیاد کردن صدا نیست. استفاده مکرر از هدفون و صدای بیش از حد زیاد می‌تواند منجر به اختلال شنوایی شود.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- میزان صدای هدفون را تا حدی که متوجه شوید پایین نگه دارید.

- گوش دادن به هدفون تقریبا با ۸۰ دسی بل توصیه می‌شود. اگر از میزان صدای آن بی‌اطلاع هستید به راحتی می‌توانید تحقیق کنید.

 

۱۰- افزایش خطر لخته شدن خون

 

بی‌تحرکی و مانع خون‌رسانی بهتر به اندام‌ها، باعث جمع شدن سلول‌های خونی و در نهایت لختگی آن خواهد شد. اگر لخته‌های خون از محل خود جدا شوند و به قسمت‌های دیگری مانند ریه‌ها بروند ممکن است که باعث مرگ شوند. نشستن بیش از حد در یک وضعیت (به خصوص اگر پاها ضربدری باشند) و بیش از ۴ ساعت طول بکشد، می‌تواند خطر ابتلا به لخته شدن خون را بسیار افزایش دهد.

راه حل و نکاتی که باید در نظر بگیرید:

- هنگام استفاده طولانی مدت از کامپیوتر، از قراردادن پاها به حالت ضربدری خودداری کنید.

- استراحت را فراموش نکنید و پاهای خود را دراز کنید تا خون را به جریان اندازید و احتمال لخته شدن آن را کاهش دهید.

- اگر مجبورید به مدت طولانی بنشینید، حتی در حالت نشسته نیز اندام‌های خود را کشش و حرکت دهید.
 در نهایت، ممکن است به نظر برسد که استفاده از کامپیوتر چیز بدی است و اکثر ما توانایی اجتناب از آن را نداریم. به همین دلیل امکان دوری از تکنولوژی غیرممکن می‌شود اما اگر برای استفاده از رایانه مدیریت داشته باشید و اعتدال را رعایت کنید، کار با آن می‌تواند حتی مفید هم باشد.
منبع: نمناک

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید

 

 

اطلاعات دارویی| پروپرانولول؛ کاربرد و نحوه مصرف، عوارض جانبی و هشدارها

 

پروپرانولول دارویی از دسته ی داروهای مسدودکننده ی گیرنده های بتا می باشد. این دارو که در درمان موارد متعدد و متنوعی کاربرد دارد، بر روی عملکرد قلب و عروق خونی اثر دارد.

 

 پروپرانولول در درمان آنژین صدری مزمن، پیشگیری و درمان آریتمی قلبی، کنترل قلبی، کنترل زیادی فشار خون، درمان کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک و پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد، در درمان کمکی فئوکروموسیتوم و پیشگیری از سردردهای عروقی مصرف می‌شود.

 

نحوه ی مصرف صحیح قرص پروپرانولول

 

‎-مقدار مصرف مناسب دارو را پزشک باتوجه به سن و شرایط شما تعیین می نماید. لذا از مصرف خود سرانه ی دارو یا مصرف بیش از حد تجویز شده، خودداری نمایید.
‎قرص پروپرانولول ممکن است ۲،۳ و یا ۴ نوبت در روز برای شما تجویز شود.

اما نوع کپسول دارو طولانی اثر تر می باشد و معمولا یک مرتبه در روز تجویز می شود.
‎کپسول را بطور کامل همراه با یک لیوان آب ببلعید و از جویدن یا بازکردن آن خودداری نمایید.
‎-قرص و کپسول های پروپرانولول با دوز های متفاوتی تولید می شود معمولا قرص های ۱۰،۲۰،۴۰ میلی گرمی رایج می باشند لذا در صورتی که از این دارو به مدت طولانی استفاده می نمایید هر بار که دارو را جدید خریداری می کنید مقدار دارویی را بر روی بسته ی دارو چک نمایید.

‎-سعی کنید دارو را در زمان مشخصی از شبانه روز و به صورت منظم مصرف نمایید تا از فراموش کردن نوبت دارو جلوگیری شود و اثرات مطلوب دارو بهتر حاصل شود.
‎-در صورت فراموش کردن یک نوبت دارو، بلافاصله پس از یادآوری مصرف نمایید مگر اینکه به دوز بعدی نزدیک باشد در این صورت دوز بعدی را در زمان خودش مصرف نمایید و نوبت فراموش شده را رها کنید و از دو برابر کردن مقدار مصرف در یک نوبت بپرهیزید.

 

منع   مصرف  پروپرانولول

 

این دارو در شوک قلبی، نارسایی آشکار قلب، بلوک درجه دو یا سه دهلیزی-بطنی، برادی کاردی سینوسی و کاهش فشار خون سیستولیک به کمتر از 100 میلی‌متر جیوه(برای پیشگیری از انفارکتوس مجدد میوکارد) نباید مصرف شود.

عوارض جانبی پروپرانولول

سایر عوارض (درصد نامشخص):

قلبی عروقی:

 

سردی اندام های انتهایی، آنژین صدری، اختلال در هدایت دهلیزی بطنی، برادی کاردی، نارسایی قلبی، شوک کاردیوژنیک، افت فشارخون، انقباضات قلبی غیرموثر، سنکوپ

سیستم اعصاب مرکزی:

اختلالات خواب، آژیتاسیون، خستگی، سرگیجه، کابوس شبانه، تحریک پذیری، خواب آلودگی، فراموشی، سندرم تونل کارپال، کاتاتونی، اختلال شناختی، گیجی، پرخوابی، لتارژی، خواب رفتگی اندام، روان پریشی

پوستی:

تغییرات ناخن ها، درماتیت تماسی، زخم پوستی، راش اگزماتوز، لیکن پلان فرسایشی، هایپرکراتوز، خارش، راش پوستی
غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش قندخون، افزایش پتاسیم خون، افزایش چربی خون، افت قندخون

گوارشی:

اسهال، درد شکمی، کاهش اشتها، یبوست، بی اشتهایی، ناراحتی معده

ادراری تناسلی:

کم ادراری، پروتئین در ادرار

هماتولوژی و انکولوژی:

ترومبوسیتوپنی ایمونولوژیک (ITP)، ترومبوسیتوپنی

کبدی:

افزایش آلکالین فسفاتاز سرم، افزایش سطح سرمی آنزیم های ترانس آمیناز

عصبی، عضلانی و اسکلتی:

آرتروپاتی، سندرم اکولوموکوکوتانئوس، پلی آرتریت

چشمی:

پرخونی ملتحمه، کاهش وضوح بینایی، گشادی مردمک

کلیوی:

افزایش BUN، نفریت بینابینی

تنفسی:

برونشیت (شامل سرفه، تب، اسهال و استفراغ)، برونشیولیت (شامل سرفه، تب، اسهال و استفراغ)، برونکواسپاسم، تنگی نفس، ادم ریوی، خس خس سینه

متفرقه: زخم

 

هشدار ها

 

1- مصرف این دارو درموارد زیر باید با احتیاط فراوان صورت گیرد:

سابقه آلرژی، آسم نایژه‌ای، آمفیزیم یا برونشیت غیر آلرژیک، نارسیایی احتقانی قلب، دیابت، پرکاری تیروئید، افسردگی روانی یا سابقه ابتلاء به آن.

2- مقدار مصرف این دارو در سالمندان باید بر اساس پاسخ بیمار تعیین شود. زیرا از یک طرف به علت کاهش حساسیت این بیماران به اثر دارو ممکن است افزایش مقدار مصرف لازم باشد و از طرف دیگر به علت کاهش توانایی متابولیسم و دفع دارو، کاهش مقدار مصرف ممکن است ضرورت یابد.

3- در بیماران مبتلا به عیب کار کبد، مقادیر مصرف این دارو باید کاهش یابد.

4- در صورت بروز افسردگی ناشی از این دارو، مصرف آن باید قطع شود.

5- اگر بعد از یک دوره درمان طولانی با این دارو قطع مصرف آن ضرورت پیدا کند، باید مصرف این دارو به تدریج و حداقل طی سه روز تا دو هفته قطع شود. در طول این مدت، بیمار باید از فعالیت‌های شدید بدنی پرهیز کند تا خطر بروز انفارکتوس میوکارد یا آریتمی به حداقل برسد. اگر پس از قطع مصرف دارو، علایم قطع مصرف بروز کرد، باید مصرف دارو را به طور موقت مجدداً شروع نمود ولی به دنبال بهبود بیمار، آن را با احتیاط قطع کرد.

6- در طول مصرف این دارو، پیگیری عملکرد قلب، تعیین نبض، اندازه‌گیری فشار خون و ثبت نوار قلبی و اندازه‌گیری ضربان قلب ضروری است.

 

 

لطفا 

نقطه نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

از بقیه مطالب آموزنده و به روز سایت ما درقسمت بایگانی بازدید بعمل آورید