دئودورانت ها با بدن چه می کنند؟

دئودورانت ها، ژل ها و اسپری های ضد تعریق اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته شده و البته در بسیاری از مواقع در یک محصول ارائه می شوند. باید در نظر داشت چند تفاوت اساسی بین آنها وجود دارد. در این یادداشت به بررسی تاثیر آن ها بر بدن می پردازیم.

 دئودورانت ها معمولا برای سرکوب بوی تند مرتبط با عرق کردن زیر بغل استفاده می شود. این بو توسط باکتری هایی تولید می شود که روی پوست زندگی کرده و از چربی ها و پروتئین های ترشح شده توسط غدد آپوکرین، نوعی غده عرق، تغذیه می کنند.

این چربی ها و پروتئین ها به طور طبیعی بویی ندارند اما هنگامی که باکتری ها از این مواد تغذیه می کنند، محصولات جانبی مختلفی از جمله اسید پروپیونیک و اسید بوتیریک تولید می کنند. در حقیقت این مواد هستند که در فرایند تعریق منجر به بوی نا مطبوع می شوند.

برای مبارزه با این باکتری ها، دئودورانت ها حاوی دو ماده شیمیایی اولیه هستند. اولین مورد اتانول است. اتانول یا همان الکل طبی درست مانند ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل، بسیاری از باکتری ها را از بین برده و در نتیجه اسید های مضر تولید شده را کاهش می دهد. در تکمیل این فرایند و عامل پشتیبان این موضوع عطرهایی هستند که باقی مانده رایحه اتانول را می پوشانند.  در حالی که دئودورانت ها برای سرکوب بوی ناشی از تعریق زیر بغل خوب هستند، اما با عرق مقابله نمی کنند. اینجاست که ضد تعریق ها وارد عمل می شوند.

ضد تعریق ها چگونه کار می کنند؟

تقریباً ۹۸ درصد عرق را  آب تشکیل داده و بخش باقیمانده شامل نمک هایی از جمله سدیم، پتاسیم و کلسیم است. این غده توسط نوع دیگری از غدد عرق به نام غدد اکرین پمپ می شود. هنگامی که بدن تحت استرس و فشار بوده یا خیلی گرم است، این ساختارهای طولانی و پیچ ‌خورده، آب را از زیر به سطح پوست هدایت می ‌کنند.
 مانند چربی ‌ها و پروتئین ‌هایی که از غدد آپوکرین ترشح می‌شوند، خود عرق نیز بو نمی‌ دهد. باید اذعان داشت که بسیاری از افراد تصمیم می گیرند که تولید عرق را در بدن خود سرکوب کنند، علیرغم اینکه بوی بد بدن ارتباط چندانی با خود عرق ندارد.

ضد تعریق ها حاوی نمک های آلومینیوم هستند که معمولاً هگزا هیدرات کلرید آلومینیوم است. این مواد می توانند به چند روش برای جلوگیری از تعریق عمل کنند: آنها رسوب کرده و یک ماده ژل مانند را تشکیل می دهند که انتهای غدد اکرین را برای مدتی  کوتاه مسدود می کند. نمک ها همچنین می توانند از غدد عبور کرده و وارد سلول های پوشاننده مجرا شوند.

به لطف قانون اسمز، که حرکت آب برای متعادل کردن غلظت نمک است، سلول ها با مایع متورم می شوند و عبور اکرین را مسدود می کنند. در نهایت نمک‌های آلومینیوم از سلول ‌ها خارج می ‌شوند و به حالت عادی منقبض شده و یک بار دیگر مجرا باز می ‌شوند.

به همین دلیل است که ضد تعریق ها باید روزانه استفاده شوند  و همچنین به همین دلیل است که آنها باعث ایجاد لکه های زرد روی لباس شما می شوند. برخلاف تصور رایج، لکه های زرد از نمک های آلومینیوم ناشی می شوند، نه از خود عرق.
منبع: سیناپرس

لطفا نقطه نظرات خود را با ما در میان بگذارید